헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΞομπό15́0́0́

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 15)

ἐκ δὴ τῶν γραμμάτων τοσούτων τε ὄντων καὶ δυνάμεισ τοιαύτασ ἐχόντων αἱ καλούμεναι γίνονται συλλαβαί. τούτων δὲ εἰσὶ μακραὶ μὲν ὅσαι συνεστήκασιν ἐκ τῶν φωνηέντων τῶν μακρῶν ἢ τῶν διχρόνων ὅταν μακρῶσ ἐκφέρηται, καὶ ὅσαι λήγουσιν εἰσ μακρὸν ἢ μακρῶσ λεγόμενον γράμμα ἢ εἴσ τι τῶν ἡμιφώνων τε καὶ ἀφώνων· βραχεῖαι δὲ ὅσαι συνεστήκασιν ἐκ βραχέοσ φωνήεντοσ ἢ βραχέωσ λαμβανομένου, καὶ ὅσαι λήγουσιν εἰσ ταῦτα. μήκουσ δὲ καὶ βραχύτητοσ συλλαβῶν οὐ μία φύσισ, ἀλλὰ καὶ μακρότεραί τινέσ εἰσι τῶν μακρῶν καὶ βραχύτεραι τῶν βραχειῶν. ἔσται δὲ τοῦτο φανερὸν ἐπὶ τῶν παραδειγμάτων. ὁμολογεῖται δὴ βραχεῖα εἶναι συλλαβή, ἣν ποιεῖ φωνῆεν γράμμα βραχὺ τὸ ο, ὡσ λέγεται ὁδόσ. ταύτῃ τισ προσθέτω γράμμα ἓν τῶν ἡμιφώνων τὸ ρ καὶ γενέσθω Ῥόδοσ· μένει μὲν ἔτι βραχεῖα ἡ συλλαβή, πλὴν οὐχ ὁμοίωσ ἀλλ’ ἕξει τινὰ παραλλαγὴν ἀκαρῆ παρὰ τὴν προτέραν. ἔτι προσθέτω ταύτῃ τῶν ἀφώνων γραμμάτων ἓν τὸ τ καὶ γενέσθω τρόποσ· μείζων αὕτη τῶν προτέρων ἔσται συλλαβῶν καὶ ἔτι βραχεῖα μένει. τρίτον ἔτι γράμμα τῇ αὐτῇ συλλαβῇ προστεθήτω τὸ σ καὶ γενέσθω στρόφοσ· τρισὶν αὕτη προσθήκαισ ἀκουσταῖσ μακροτέρα γενήσεται τῆσ βραχυτάτησ μένουσα ἔτι βραχεῖα. οὐκοῦν τέτταρεσ αὗται βραχείασ συλλαβῆσ διαφοραὶ τὴν ἄλογον αἴσθησιν ἔχουσαι τῆσ παραλλαγῆσ μέτρον. ὁ δ’ αὐτὸσ λόγοσ καὶ ἐπὶ τῆσ μακρᾶσ. ἡ γὰρ ἐκ τοῦ η γινομένη συλλαβὴ μακρὰ τὴν φύσιν οὖσα τεττάρων γραμμάτων προσθήκαισ παραυξηθεῖσα τριῶν μὲν προταττομένων, ἑνὸσ δὲ ὑποταττομένου, καθ’ ἣν λέγεται σπλήν, μείζων ἂν δήπου λέγοιτο εἶναι τῆσ προτέρασ ἐκείνησ τῆσ μονογραμμάτου· μειουμένη τ’ οὖν αὖθισ καθ’ ἓν ἕκαστον τῶν προστεθέντων γραμμάτων τὰσ ἐπὶ τοὔλαττον παραλλαγὰσ αἰσθητὰσ ἂν ἔχοι. αἰτία δὲ τίσ ἐστι τοῦ μήτε τὰσ μακρὰσ ἐκβαίνειν τὴν αὑτῶν φύσιν μέχρι γραμμάτων ε μηκυνομένασ μήτε τὰσ βραχείασ εἰσ ἓν ἀπὸ πολλῶν γραμμάτων συστελλομένασ ἐκπίπτειν τῆσ βραχύτητοσ, ἀλλὰ κἀκείνασ ἐν διπλασίῳ λόγῳ θεωρεῖσθαι τῶν βραχειῶν καὶ ταύτασ ἐν ἡμίσει τῶν μακρῶν, οὐκ ἀναγκαῖον ἐν τῷ παρόντι σκοπεῖν. ἀρκεῖ γὰρ ὅσον εἰσ τὴν παροῦσαν ὑπόθεσιν ἡρ́μοττεν εἰρῆσθαι, ὅτι διαλλάττει καὶ βραχεῖα συλλαβὴ βραχείασ καὶ μακρὰ μακρᾶσ καὶ οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν οὔτ’ ἐν λόγοισ ψιλοῖσ οὔτ’ ἐν ποιήμασιν ἢ μέλεσιν διὰ μέτρων ἢ ῥυθμῶν κατασκευαζομένοισ πᾶσα βραχεῖα καὶ πᾶσα μακρά. πρῶτον μὲν δὴ θεώρημα τοῦτο τῶν ἐν ταῖσ συλλαβαῖσ παθῶν, ἕτερον δὲ τοιόνδε· τῶν γραμμάτων πολλὰσ ἐχόντων διαφορὰσ οὐ μόνον περὶ τὰ μήκη καὶ τὰσ βραχύτητασ ἀλλὰ καὶ περὶ τοὺσ ἤχουσ, ὑπὲρ ὧν ὀλίγῳ πρότερον εἴρηκα, πᾶσα ἀνάγκη καὶ τὰσ ἐκ τούτων συνισταμένασ συλλαβὰσ ἢ διὰ τούτων πλεκομένασ ἅμα τήν τε ἰδίαν ἑκάστου σῴζειν δύναμιν καὶ τὴν κοινὴν ἁπάντων, ἣ γίνεται διὰ τῆσ κράσεώσ τε καὶ παραθέσεωσ αὐτῶν· ἐξ ὧν μαλακαί τε φωναὶ γίνονται καὶ σκληραὶ καὶ λεῖαι καὶ τραχεῖαι, γλυκαίνουσαί τε τὴν ἀκοὴν καὶ πικραίνουσαι, καὶ στύφουσαι καὶ διαχέουσαι, καὶ πᾶσαν ἄλλην κατασκευάζουσαι διάθεσιν φυσικήν· αὗται δ’ εἰσὶ μυρίαι τὸ πλῆθοσ ὅσαι. ταῦτα δὴ καταμαθόντεσ οἱ χαριέστατοι ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων τὰ μὲν αὐτοὶ κατασκευάζουσιν ὀνόματα συμπλέκοντεσ ἐπιτηδείωσ ἀλλήλοισ, τὰ δὲ γράμματα καὶ τὰσ συλλαβὰσ οἰκείασ οἷσ ἂν βούλωνται παραστῆσαι πάθεσιν ποικίλωσ φιλοτεχνοῦσιν, ὡσ ποιεῖ πολλάκισ Ὅμηροσ, ἐπὶ μὲν τῶν προσηνέμων αἰγιαλῶν τῇ παρεκτάσει τῶν συλλαβῶν τὸν ἄπαυστον ἐκφαίνειν βουλόμενοσ ἦχον ἠιόνεσ βοόωσιν ἐρευγομένησ ἁλὸσ ἔξω· ἐπὶ δὲ τοῦ τετυφλωμένου Κύκλωποσ τό τε τῆσ ἀλγηδόνοσ μέγεθοσ καὶ τὴν διὰ τῶν χειρῶν βραδεῖαν ἔρευναν τῆσ τοῦ σπηλαίου θύρασ Κύκλωψ δὲ στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι, χερσὶ ψηλαφόων· καὶ ἄλλοθί που δέησιν ἐνδείξασθαι βουλόμενοσ πολλὴν καὶ κατεσπουδασμένην οὐδ’ εἴ κεν μάλα πολλὰ πάθῃ ἑκάεργοσ Ἀπόλλων, προπροκυλινδόμενοσ πατρὸσ Διὸσ αἰγιόχοιο. μυρία ἔστιν εὑρεῖν παρ’ αὐτῷ τοιαῦτα χρόνου μῆκοσ ἢ σώματοσ μέγεθοσ ἢ πάθουσ ὑπερβολὴν ἢ στάσεωσ ἠρεμίαν ἢ τῶν παραπλησίων τι δηλοῦντα παρ’ οὐδὲν οὕτωσ ἕτερον ἢ τὰσ τῶν συλλαβῶν κατασκευάσ· καὶ ἄλλα τούτοισ ἐναντίωσ εἰργασμένα εἰσ βραχύτητα καὶ τάχοσ καὶ σπουδὴν καὶ τὰ τούτοισ ὁμοιογενῆ, ὡσ ἔχει ταυτί ἀμβλήδην γοόωσα μετὰ δμωῇσιν ἐείπεν καὶ ἡνίοχοι δ’ ἔκπληγεν, ἐπεὶ ἴδον ἀκάματον πῦρ. ἐφ’ ἧσ μὲν γὰρ ἡ τοῦ πνεύματοσ δηλοῦται συγκοπὴ καὶ τὸ τῆσ φωνῆσ ἄτακτον, ἐφ’ ὧν δ’ ἡ τῆσ διανοίασ ἔκστασισ καὶ τὸ τοῦ δείματοσ ἀπροσδόκητον· ποιεῖ δὲ τούτων ἑκάτερον ἡ τῶν συλλαβῶν τε καὶ γραμμάτων ἐλάττωσισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 15

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION