Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 13

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 13)

εἰε͂̔ν. καλὴ δ’ ἁρμονία πῶσ γένοιτ’ ἂν εἴ τισ ἔροιτό με καὶ ἐκ ποίων θεωρημάτων, οὐκ ἄλλωσ πωσ νὴ Δία φαίην ἂν οὐδ’ ἐξ ἄλλων τινῶν ἢ ἐξ ὧν περ ἡ ἡδεῖα· τὰ γὰρ αὐτὰ ποιητικὰ ἀμφοῖν, μέλοσ εὐγενέσ, ῥυθμὸσ ἀξιωματικόσ, μεταβολὴ μεγαλοπρεπήσ, τὸ πᾶσι τούτοισ παρακολουθοῦν πρέπον. ὥσπερ γὰρ ἡδεῖά τισ γίνεται λέξισ, οὕτω γενναία τισ ἄρα, καὶ ῥυθμὸσ ὥσπερ γλαφυρόσ τισ, οὕτω καὶ σεμνόσ τισ ἕτεροσ, καὶ τὸ μεταβάλλειν ὥσπερ χάριν ἔχει, οὕτω καὶ τόνον· τὸ δὲ δὴ πρέπον εἰ μὴ τοῦ καλοῦ πλεῖστον ἕξει μέροσ, σχολῇ γ’ ἂν ἄλλου τινόσ. ἐξ ἁπάντων δή φημι τούτων ἐπιτηδεύεσθαι δεῖν τὸ καλὸν ἐν ἁρμονίᾳ λέξεωσ ἐξ ὧν περ καὶ τὸ ἡδύ. αἰτία δὲ κἀνταῦθα ἥ τε τῶν γραμμάτων φύσισ καὶ ἡ τῶν συλλαβῶν δύναμισ, ἐξ ὧν πλέκεται τὰ ὀνόματα· ὑπὲρ ὧν καιρὸσ ἂν εἰή λέγειν, ὥσπερ ὑπεσχόμην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION