헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΞομπό09́0́0́

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 9)

ἀλλὰ μὴν ὅτι γε καὶ μετασκευὰσ δέχεται τῶν κώλων ἔνια τοτὲ μὲν προσθήκασ λαμβάνοντα οὐκ ἀναγκαίασ ὡσ πρὸσ τὸν νοῦν, τοτὲ δὲ ἀφαιρέσεισ ἀτελῆ ποιούσασ τὴν διάνοιαν, ἃσ οὐκ ἄλλου τινὸσ ἕνεκα ποιοῦσι ποιηταί τε καὶ συγγραφεῖσ ἢ τῆσ ἁρμονίασ, ἵν’ ἡδεῖα καὶ καλὴ γένηται, πάνυ ὀλίγου δεῖν οἰόμαι λόγου. τίσ γὰρ οὐκ ἂν ὁμολογήσαι τήνδε μὲν τὴν λέξιν ἣν ὁ Δημοσθένησ εἴρηκε προσθήκῃ πλεονάζειν οὐκ ἀναγκαίᾳ τῆσ ἁρμονίασ ἕνεκα; "ὁ γὰρ οἷσ ἂν ἐγὼ ληφθείην, ταῦτα πράττων καὶ κατασκευαζόμενοσ, οὗτοσ ἐμοὶ πολεμεῖ, κἂν μήπω βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ. τραχύτερον τοῦ δέοντοσ ὂν καὶ οὐχ ἡδὺ ἀκουσθῆναι τῇ προσθήκῃ ταύτῃ γένηται χαριέστερον. καὶ ἔτι τὴν Πλατωνικὴν ἐκείνην περίοδον, ἣν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ ὁ ἀνὴρ γράφει, τίσ οὐκ ἂν φαίη παραπληρώματι λέξεωσ οὐκ ἀναγκαίῳ προσηρανίσθαι; "ἔργων γὰρ εὖ πραχθέντων λόγῳ καλῶσ ῥηθέντι μνήμη καὶ κόσμοσ γίνεται τοῖσ πράξασι παρὰ τῶν ἀκουσάντων. πάρισόν τε καὶ ἐφάμιλλον τοῖσ πρὸ αὐτοῦ γένηται. , τρίκωλον ἐν τοῖσ πάνυ ἐπαινούμενον, οὐχὶ τῆσ αὐτῆσ ἰδέασ ἔχεται; , τοῦτο εἰσ τρία διῄρηται, τῆσ αὐτῆσ λέξεωσ οὐ τοῦ ἀναγκαίου ἕνεκα, τοῦ δὲ ἡδίω ποιῆσαι τὴν ἁρμονίαν πολλάκισ τεθείσησ . τῆσ μὲν δὴ προσθέσεωσ ἣ γίνεται τοῖσ κώλοισ οὗτοσ ὁ τρόποσ· τῆσ ἀφαιρέσεωσ δὲ τίσ; ὅταν τῶν ἀναγκαίων τι λέγεσθαι λυπεῖν μέλλῃ καὶ διοχλεῖν τὴν ἀκρόασιν, ἀφαιρεθὲν δὲ χαριεστέραν ποιῇ τὴν ἁρμονίαν· οἱᾶ́ ἐστιν ἐν μὲν τοῖσ μέτροισ τὰ Σοφόκλεια ταυτί· μύω τε καὶ δέδορκα κἀξανίσταμαι πλέον φυλάσσων αὐτὸσ ἢ φυλάσσομαι· ἐνταυθοῖ γὰρ ὁ δεύτεροσ στίχοσ ἐκ δυεῖν σύγκειται κώλων οὐχ ὅλων· , τὸ δὲ μέτρον ἠδίκητο καὶ οὐκ ἂν ἔσχεν ἣν νῦν ἔχει χάριν. ἐν δὲ τοῖσ πεζοῖσ λόγοισ τὰ τοιαῦτα· "ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν τινῶν κατηγοροῦντα πάντασ ἀφαιρεῖσθαι τὴν ἀτέλειαν τῶν ἀδίκων ἐστίν, ἐάσω. μεμείωται γὰρ κἀνταῦθα τῶν πρώτων δυεῖν κώλων ἑκάτερον· αὐτοτελῆ δ’ ἂν ἦν, εἴ τισ αὐτὰ οὕτωσ ἐξήνεγκεν· "ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν τινῶν κατηγοροῦντα ὡσ οὐκ ἐπιτηδείων ἔχειν τὴν ἀτέλειαν πάντασ ἀφαιρεῖσθαι καὶ τοὺσ δικαίωσ αὐτῆσ τυχόντασ τῶν ἀδίκων ἐστίν, ἐάσω. ἀλλ’ οὐκ ἐδόκει τῷ Δημοσθένει πλείονα ποιεῖσθαι πρόνοιαν τῆσ ἀκριβείασ τῶν κώλων ἢ τῆσ εὐρυθμίασ. τὰ δ’ αὐτὰ εἰρήσθω μοι καὶ περὶ τῶν καλουμένων περιόδων· καὶ γὰρ ταύτασ χρὴ τάσ τε προηγουμένασ καὶ τὰσ ἑπομένασ οἰκείωσ συναρμόττειν, ὅταν ἐν περιόδοισ προσήκῃ τὸν λόγον ἐκφέρειν· οὐ γὰρ δὴ πανταχῇ γε τὸ ἐμπερίοδον χρήσιμον. καὶ αὐτὸ δὲ τοῦτο τὸ θεώρημα τῆσ συνθετικῆσ ἐπιστήμησ ἴδιον, πότε δεῖ χρῆσθαι περιόδοισ καὶ μέχρι πόσου καὶ πότε μή.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 9

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION