Demosthenes, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 26:

(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 26:)

εἰ τοίνυν μηδὲν ἀηδὲσ ἦν ἐκ τούτων, μηδ’ ὅλωσ ἀδύνατον ταὐτὸν ἔχειν ὄνομ’ ἡμῖν συνέβαινεν, οὐ δήπου τοῦτον μὲν δίκαιον τὸ μέροσ τῶν ἐμῶν χρημάτων ἔχειν κατὰ τὴν ποίησιν, ἣν ὁ πατὴρ αὐτὸν ἀναγκασθεὶσ ἐποιήσατο, ἐμὲ δ’ ἀφαιρεθῆναι τοὔνομα, ὃ βουλόμενοσ καὶ οὐδ’ ὑφ’ ἑνὸσ βιασθεὶσ ἔθετο. οὐκ ἔγωγ’ ἡγοῦμαι. ἵνα τοίνυν εἰδῆτε, ὅτι οὐ μόνον εἰσ τοὺσ φράτερασ οὕτωσ, ὡσ μεμαρτύρηται, ὁ πατὴρ τὴν ἐγγραφὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ καὶ τὴν δεκάτην ἐμοὶ ποιῶν τοὔνομα τοῦτ’ ἔθετο, λαβέ μοι καὶ ταύτην τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία ἀκούετ’, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι ἐγὼ μέν εἰμ’ ἐπὶ τοὐνόματοσ τούτου πάντα τὸν χρόνον, τουτονὶ δὲ Βοιωτὸν εἰσ τοὺσ φράτερασ, ἡνίκ’ ἠναγκάσθη, ἐνέγραψεν ὁ πατήρ. ἡδέωσ τοίνυν ἐροίμην ἂν αὐτὸν ἐναντίον ὑμῶν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION