Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 1:

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 1:)

ᾆδ’ ὁπόσα βούλει καὶ παράκυφθ’ ὥσπερ γαλῆ· οὐδεὶσ γὰρ ὡσ σὲ πρότερον εἴσεισ’ ἀντ’ ἐμοῦ. οὔκουν ἐπ’ ἐκφοράν γε. καινόν γ’ ὦ σαπρά. οὐ δῆτα. τί γὰρ ἂν γραὶ̈ καινά τισ λέγοι; οὐ τοὐμὸν ὀδυνήσει σε γῆρασ. ἀλλὰ τί; ἥγχουσα μᾶλλον καὶ τὸ σὸν ψιμύθιον; τί μοι διαλέγει; σὺ δὲ τί διακύπτεισ; ἐγώ; ᾄδω πρὸσ ἐμαυτὴν Ἐπιγένει τὠμῷ φίλῳ. σοὶ γὰρ φίλοσ τίσ ἐστιν ἄλλοσ ἢ Γέρησ; δείξει γε καὶ σοί. τάχα γὰρ εἶσιν ὡσ ἐμέ. ὁδὶ γὰρ αὐτόσ ἐστιν. οὐ σοῦ γ’ ὦλεθρε δεόμενοσ οὐδέν. νὴ Δί’ ὦ φθίνυλλα σὺ δείξει τάχ’ αὐτόσ, ὡσ ἔγωγ’ ἀπέρχομαι. κἄγωγ’, ἵνα γνῷσ ὡσ πολύ σου μεῖζον φρονῶ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION