Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics 2:

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics 2:)

ὅπωσ ἀποστρέψαι’ ἂν ἀντιδικῶν δίκην μέλλων ὀφλήσειν μὴ παρόντων μαρτύρων. φαυλότατα καὶ ῥᾷστ’. εἰπὲ δή. καὶ δὴ λέγω. εἰ πρόσθεν ἔτι μιᾶσ ἐνεστώσησ δίκησ, πρὶν τὴν ἐμὴν καλεῖσθ’, ἀπαγξαίμην τρέχων. οὐδὲν λέγεισ. νὴ τοὺσ θεοὺσ ἔγωγ’, ἐπεὶ οὐδεὶσ κατ’ ἐμοῦ τεθνεῶτοσ εἰσάξει δίκην. ὑθλεῖσ· ἄπερρ’, οὐκ ἂν διδάξαιμ’ ἄν σ’ ἔτι. ὁτιὴ τί; ναὶ πρὸσ τῶν θεῶν ὦ Σώκρατεσ. ἀλλ’ εὐθὺσ ἐπιλήθει σύ γ’ ἅττ’ ἂν καὶ μάθῃσ· ἐπεὶ τί νυνὶ πρῶτον ἐδιδάχθησ; λέγε. φέρ’ ἴδω τί μέντοι πρῶτον ἦν; τί πρῶτον ἦν; τίσ ἦν ἐν ᾗ ’ματτόμεθα μέντοι τἄλφιτα; οἴμοι τίσ ἦν; οὐκ ἐσ κόρακασ ἀποφθερεῖ, ἐπιλησμότατον καὶ σκαιότατον γερόντιον; οἴμοι τί οὖν δῆθ’ ὁ κακοδαίμων πείσομαι; ἀπὸ γὰρ ὀλοῦμαι μὴ μαθὼν γλωττοστροφεῖν. ἀλλ’ ὦ Νεφέλαι χρηστόν τι συμβουλεύσατε. ἡμεῖσ μὲν ὦ πρεσβῦτα συμβουλεύομεν, εἴ σοί τισ υἱόσ ἐστιν ἐκτεθραμμένοσ, πέμπειν ἐκεῖνον ἀντὶ σαυτοῦ μανθάνειν. ἀλλ’ ἔστ’ ἔμοιγ’ υἱὸσ καλόσ τε κἀγαθόσ· ἀλλ’ οὐκ ἐθέλει γὰρ μανθάνειν. τί ἐγὼ πάθω; σὺ δ’ ἐπιτρέπεισ; εὐσωματεῖ γὰρ καὶ σφριγᾷ, κἄστ’ ἐκ γυναικῶν εὐπτέρων τῶν Κοισύρασ. ἀτὰρ μέτειμί γ’ αὐτόν· ἢν δὲ μὴ ’θέλῃ, οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ ἐξελῶ κ’ τῆσ οἰκίασ. ἀλλ’ ἐπανάμεινόν μ’ ὀλίγον εἰσελθὼν χρόνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION