헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΞλουδσ́06́4́

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics)

οὔτοι μὰ τὴν Ὁμίχλην ἔτ’ ἐνταυθοῖ μενεῖσ· ἀλλ’ ἔσθι’ ἐλθὼν τοὺσ Μεγακλέουσ κίονασ. ὦ δαιμόνιε, τί χρῆμα πάσχεισ ὦ πάτερ; οὐκ εὖ φρονεῖσ μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον. ἰδού γ’ ἰδού, Δί’ Ὀλύμπιον· τῆσ μωρίασ, τὸν Δία νομίζειν ὄντα τηλικουτονί. τί δὲ τοῦτ’ ἐγέλασασ ἐτεόν; ἐνθυμούμενοσ ὅτι παιδάριον εἶ καὶ φρονεῖσ ἀρχαιϊκά. ὅμωσ γε μὴν πρόσελθ’, ἵν’ εἰδῇσ πλείονα, καί σοι φράσω τι πρᾶγμ’ ὃ μαθὼν ἀνὴρ ἔσει. ὅπωσ δὲ τοῦτο μὴ διδάξεισ μηδένα. ἰδού· τί ἔστιν; ὤμοσασ νυνὶ Δία. ἔγωγ’. ὁρᾷσ οὖν ὡσ ἀγαθὸν τὸ μανθάνειν; οὐκ ἔστιν ὦ Φειδιππίδη Ζεύσ. ἀλλὰ τίσ; Δῖνοσ βασιλεύει τὸν Δί’ ἐξεληλακώσ. αἰβοῖ τί ληρεῖσ; ἴσθι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχον. τίσ φησι ταῦτα; Σωκράτησ ὁ Μήλιοσ καὶ Χαιρεφῶν, ὃσ οἶδε τὰ ψυλλῶν ἴχνη. σὺ δ’ ἐσ τοσοῦτον τῶν μανιῶν ἐλήλυθασ ὥστ’ ἀνδράσιν πείθει χολῶσιν; εὐστόμει καὶ μηδὲν εἴπῃσ φλαῦρον ἄνδρασ δεξιοὺσ καὶ νοῦν ἔχοντασ· ὧν ὑπὸ τῆσ φειδωλίασ ἀπεκείρατ’ οὐδεὶσ πώποτ’ οὐδ’ ἠλείψατο, οὐδ’ ἐσ βαλανεῖον ἦλθε λουσόμενοσ· σὺ δὲ ὥσπερ τεθνεῶτοσ καταλόει μου τὸν βίον. ἀλλ’ ὡσ τάχιστ’ ἐλθὼν ὑπὲρ ἐμοῦ μάνθανε. τί δ’ ἂν παρ’ ἐκείνων καὶ μάθοι χρηστόν τισ ἄν; ἄληθεσ; ὅσαπερ ἔστ’ ἐν ἀνθρώποισ σοφά· γνώσει δὲ σαυτὸν ὡσ ἀμαθὴσ εἶ καὶ παχύσ. ἀλλ’ ἐπανάμεινόν μ’ ὀλίγον ἐνταυθοῖ χρόνον. οἴμοι τί δράσω παραφρονοῦντοσ τοῦ πατρόσ; πότερον παρανοίασ αὐτὸν εἰσαγαγὼν ἕλω, ἢ τοῖσ σοροπηγοῖσ τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω; φέρ’ ἴδω, σὺ τοῦτον τί ὀνομάζεισ; εἰπέ μοι. ἀλεκτρυόνα. καλῶσ γε. ταυτηνὶ δὲ τί; ἀλεκτρυόν’. ἄμφω ταὐτό; καταγέλαστοσ εἶ. μή νυν τὸ λοιπόν, ἀλλὰ τήνδε μὲν καλεῖν ἀλεκτρύαιναν τουτονὶ δ’ ἀλέκτορα. ἀλεκτρύαιναν; ταῦτ’ ἔμαθεσ τὰ δεξιὰ εἴσω παρελθὼν ἄρτι παρὰ τοὺσ γηγενεῖσ; χἄτερά γε πόλλ’· ἀλλ’ ὅ τι μάθοιμ’ ἑκάστοτε, ἐπελανθανόμην ἂν εὐθὺσ ὑπὸ πλήθουσ ἐτῶν. διὰ ταῦτα δὴ καὶ θοἰμάτιον ἀπώλεσασ; ἀλλ’ οὐκ ἀπολώλεκ’, ἀλλὰ καταπεφρόντικα. τὰσ δ’ ἐμβάδασ ποῖ τέτροφασ ὦνόητε σύ; ὥσπερ Περικλέησ ἐσ τὸ δέον ἀπώλεσα. ἀλλ’ ἴθι βάδιζ’, ἰώμεν· εἶτα τῷ πατρὶ πιθόμενοσ ἐξάμαρτε· κἀγώ τοί ποτε, οἶδ’, ἑξέτει σοι τραυλίσαντι πιθόμενοσ, ὃν πρῶτον ὀβολὸν ἔλαβον ἡλιαστικόν, τούτου ’πριάμην σοι Διασίοισ ἁμαξίδα. ἦ μὴν σὺ τούτοισ τῷ χρόνῳ ποτ’ ἀχθέσει. εὖ γ’ ὅτι ἐπείσθησ. δεῦρο δεῦρ’ ὦ Σώκρατεσ, ἔξελθ’· ἄγω γάρ σοι τὸν υἱὸν τουτονὶ ἄκοντ’ ἀναπείσασ. νηπύτιοσ γάρ ἐστ’ ἔτι, καὶ τῶν κρεμαθρῶν οὔπω τρίβων τῶν ἐνθάδε. αὐτὸσ τρίβων εἰήσ ἄν, εἰ κρέμαιό γε. οὐκ ἐσ κόρακασ; καταρᾷ σὺ τῷ διδασκάλῳ; ἰδοὺ κρέμαι’, ὡσ ἠλίθιον ἐφθέγξατο καὶ τοῖσι χείλεσιν διερρυηκόσιν. πῶσ ἂν μάθοι ποθ’ οὗτοσ ἀπόφυξιν δίκησ ἢ κλῆσιν ἢ χαύνωσιν ἀναπειστηρίαν; καίτοι γε ταλάντου τοῦτ’ ἔμαθεν Ὑπέρβολοσ. ἀμέλει δίδασκε· θυμόσοφόσ ἐστιν φύσει· εὐθύσ γέ τοι παιδάριον ὄν τυννουτονὶ ἔπλαττεν ἔνδον οἰκίασ ναῦσ τ’ ἔγλυφεν, ἁμαξίδασ τε σκυτίνασ ἠργάζετο, κἀκ τῶν σιδίων βατράχουσ ἐποίει πῶσ δοκεῖσ. ὅπωσ δ’ ἐκείνω τὼ λόγω μαθήσεται, τὸν κρείττον’ ὅστισ ἐστὶ καὶ τὸν ἥττονα, ὃσ τἄδικα λέγων ἀνατρέπει τὸν κρείττονα· ἐὰν δὲ μή, τὸν γοῦν ἄδικον πάσῃ τέχνῃ. αὐτὸσ μαθήσεται παρ’ αὐτοῖν τοῖν λόγοιν. ἐγὼ δ’ ἀπέσομαι. τοῦτό νυν μέμνησ’, ὅπωσ πρὸσ πάντα τὰ δίκαι’ ἀντιλέγειν δυνήσεται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION