Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 15:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 15:)

παρὰ πάντα δὲ ἀξιοπιστίασ τό τε ἐπισημαίνεσθαι τοῖσ εἰσαγομένοισ καὶ τὸ ὑπερβολαῖσ χρῆσθαι. ἐπισημαίνεσθαι μέν, ὅταν λέγῃσ, ὃ τοίνυν μάλιστα πάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, φυλάξασθαι, τοῦτ’ εἰπεῖν ἔτι βούλομαι. τοῦτό ἐστιν ἀρχόντων τῶν προειρημένων τῷ μέλλοντι εἰσάγεσθαι. ἡ δὲ ὑπερβολὴ ἐν τῷ ἑξῆσ, οἱο͂ν εἰ γάρ τισ ἅπαντα ὅσα Λεπτίνησ ἐρεῖ περὶ τοῦ νόμου, διδάσκων ὑμᾶσ, ὡσ καλῶσ κεῖται συγχωρήσει τούτοισ ἀληθῆ λέγειν αὐτόν, ἕν γε αἰσχρὸν οὐδ’ ἂν εἴ τι γένοιτο, ἀναιρεθείη, ὃ συμβήσεται διὰ τοῦ νόμου κυρίου γενομένου τῇ πόλει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION