Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:)

ματαία ἐστὶ φράσισ ἡ ἐν βαρβάροισ ὀνόμασι, κεκαινοτομημένοισ καὶ παρακεχαραγμένοισ· διὸ καὶ ἄκαιροσ φαίνεται τὰ ἑτέρων ὀνόματα ἄλλοισ ἀκαίρωσ προσνέμουσα καὶ μὴ τὰ πράγματα φράζουσα. καὶ μὴν εἰ μὲν ἄλλου του χάριν λόγοσ εὑρέθη ἢ τοῦ πείθειν, ἴσωσ ἄν τισ ἀμφισβήτησισ ἦν· ὅτε δὲ ἐστὶν εὔδηλον ὅτι ἐφ’ ἓν τοῦτο πᾶσα ἡ τῆσ λογικῆσ δυνάμεωσ ἕξισ ὡρ́μηται, δυοῖν ἀνάγκη δήπου θάτερον, ἢ μὴ ὀρθῶσ ἔχειν μηδ’ ἱκανὸν φαίνεσθαι τὸν λόγον, ἢ ὁμοῦ βέλτιστόν τε εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν ἀκουόντων. φιλανθρωπίασ δὲ κοινῆσ καὶ τῆσ πρὸσ ἅπαντασ εὐνοίασ δεῖγμά ἐστιν ὁ λόγοσ, οὐ πικρίασ οὐδὲ μισανθρωπίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION