Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 12:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 12:)

τοῦ δὲ μὴ φορτικῶσ ἐπαινεῖν, δύνασθαι δ’ ὁποσαχῶσ ἂν χρεία γένηται ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ζητήμασι, τρόποι εἰσὶν οἵδε. πρῶτον μὲν ὅταν τισ μὴ ὡσ ἐπιβουλεύσασ αὐτὸσ καὶ παρεσκευασμένοσ, ἀλλ’ ὡσ συναναγκασθεὶσ [καὶ] ἐπὶ τοῦτο δοκῇ συνενεχθῆναι· δεύτερον δὲ ὅταν τισ τὰ μὲν ἀποδιωθῆται, τὰ δὲ διεξίῃ· τρίτοσ τρόποσ, ὅταν πρὶν εἰπεῖν τι συγγνώμην ἐφ’ οἷσ ἂν μέλλῃ λέγειν αἰτῆται παρὰ τῶν δικαστῶν· τέταρτον ὅταν ἐν τοῖσ κοινοῖσ τὸν ἔπαινον ἔχῃ· πέμπτον, ὅταν καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἀκούουσι προσήκειν φάσκῃ ἀποδέχεσθαι αὐτά· ἕκτον, ὅταν καὶ τοὺσ ἀντιδίκουσ οἱο͂́σ τε ᾖ τισ ἐπιδεικνύναι τὸ αὐτὸ ποιοῦντασ, καὶ δεινὸν εἶναι φάσκῃ ἐκείνουσ μὲν ποιεῖν ὑπὲρ τῆσ αὑτῶν ὠφελείασ, αὐτὸν δὲ μή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION