Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:)

εἰδέναι δὲ χρὴ ὅτι τῶν μὲν συμβουλευτικῶν ζητημάτων αἱ ὑποθέσεισ αἵδε, τὸ δίκαιον, τὸ συμφέρον, τὸ δυνατόν, τὸ ῥᾴδιον, τὸ ἀναγκαῖον, τὸ ἀκίνδυνον, τὸ καλόν, τὸ εὐσεβέσ, τὸ ὅσιον, τὸ ἡδὺ καὶ τὰ ἐναντία τούτοισ. συνίσταται δὲ τὸ μὲν δίκαιον νόμῳ, φύσει, ἔθει, τὸ δὲ νόμῳ δίκαιον θεωρεῖται ἐν προστάξει καὶ ἐν ἀπαγορεύσει. τὸ δὲ συμφέρον συνίσταται ἐκ τόπων τεσσάρων, οὗτοι δέ εἰσιν οἵδε, τήρησισ ὧν ἔχομεν ἀγαθῶν, ἐπίκτησισ ὧν οὐκ ἔχομεν ἀγαθῶν, ἀποφυγὴ τῶν περιεστώτων κακῶν, κώλυσισ τῶν ἐπιφερομένων κακῶν. τὸ δὲ δυνατὸν συνίσταται ἐκ προσώπων καὶ τῶν τούτοισ προσφερομένων. τὸ δὲ ῥᾴδιον συνίσταται ἐκ τούτων, τοῦ ἐλαττόνων πόνων ἢ δαπάνησ ἢ κινδύνων ἤ τινοσ ἄλλου τῶν τοιούτων πρὸσ ἐναντίον δεῖσθαι. τὸ δὲ ἀναγκαῖον συνίσταται ἐκ τοῦ μὴ κατ’ ἔμφασιν ἄλλωσ πρᾶξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡσ ἂν ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζῃ, ἐκ τοῦ μὴ [προσαναγκάζεσθαι] φόβουσ καὶ ταραχὰσ καὶ λύπασ καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ βίαιον ἐκφυγεῖν ἄλλωσ πωσ ἢ οὕτωσ, ἢ ὡσ ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζει, ἐκ τοῦ ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι πάντωσ ὁρίζεσθαι, οἱο͂ν τὸ ἀποθανεῖν. τὸ δὲ ἀκίνδυνον συνίσταται ἐκ τούτων, τοῦ μηδὲν δέοσ εἶναι παθεῖν μήτε ὑπὸ θεῶν μήτε ὑπὸ ἐχθρῶν μήτε ὑπὸ κρειττόνων τινῶν μήτε ὑπὸ τοῦ νόμου. τὸ δὲ καλὸν συνίσταται ὡσ ὁρ́ῳ περιλαβεῖν ἐκ τῶν ἐπαίνων τῶν ἀγαθῶν. ταῦτα δέ ἐστι τὸ εὐσεβέσ, αἱ τιμαί, οἱ ἔπαινοι, αἱ μνῆμαι, αἱ φιλίαι, αἱ πίστεισ, τῶν προγόνων αἱ δόξαι, καὶ τὰ ὑπάρχοντα τοῖσ ἔργοισ, ἃ οὐ δεῖ καταισχύνειν, καὶ τὸ τηρεῖν τὰ πρέποντα ἐν τῷ βίῳ, οἱο͂ν εὐταξίαν, ἁπλότητα, ἀλήθειαν, φιλίαν· ὑπάρχοι δ’ ἂν εἰ πρὸσ τούτοισ συνίσταται τὸ καλὸν καὶ ἐκ τοῦ τὰ τῶν ἄλλων ἐπαινεῖν καὶ παραβάλλειν. καὶ ὅλωσ ὅσα κατὰ ἀρετὴν καὶ ἀρετῆσ ἔργα· πάντα γὰρ ταῦτα τοῦ καλοῦ. ἀντίκειται δὲ τούτοισ τὰ ἐναντία. τὸ δὲ εὐσεβὲσ συνίσταται ἐκ τῆσ φυσικῆσ παρατηρήσεωσ τῶν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ δικαίων καὶ νομίμων. τὸ δὲ ὅσιον συνίσταται ἐκ τῆσ τηρήσεωσ τῶν δικαίων τῶν πρὸσ τὴν πατρίδα καὶ τὴν ταύτησ πρόνοιαν, καὶ τοὺσ γονεῖσ καὶ εὐεργέτασ καὶ παιδευτὰσ καὶ τοὺσ κατὰ γῆσ. τὸ δὲ ἡδὺ συνίσταται ἐκ τῆσ ἀπολαύσεωσ τῶν ἡδονῶν· τῶν δὲ ἡδονῶν αἱ μὲν γίνονται ἀπὸ γεύσεωσ, αἱ δὲ ἀπὸ ὄψεωσ, αἱ δὲ ἀπὸ ἀκοῆσ, αἱ δὲ κατὰ διάνοιαν, ἃσ μείζονασ καὶ καθαρωτέρασ εἶναι συμβέβηκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION