Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 12:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 12:)

ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ ὅσα μὴ ἔχεισ ἄλλοθεν συστῆσαι, ἐξ ἀκοῆσ ταῦτα πιστοῦσθαι, ἤκουον δ’ ἔγωγε τινῶν ὡσ οὐδὲ τοὺσ λιμένασ καὶ τὰσ ἀγορὰσ ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι. καὶ πάλιν, ὡσ δ’ ἐγὼ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ γεγενημένων τινὸσ ἤκουον, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι. ἀξιοπιστότερον δὲ τὸ εἰσ αὐτοὺσ τοὺσ ἀκούοντασ ἀναφέρειν ἔχειν, οἱο͂ν ὑμῶν ἀκηκοὼσ ἔγωγε ὑμᾶσ διδάσκειν ἔχω. καὶ πάλιν, ἃ παρ’ ὑμῶν τῶν πρεσβυτέρων αὐτὸσ ἀκήκοα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION