Strabo, Geography, Book 10, chapter 4 12:

(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 4 12:)

ταῦτα μὲν οὖν ὁποτέρωσ ἔχει χαλεπὸν εἰπεῖν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ λόγοσ οὐχ ὁμολογούμενοσ, τῶν μὲν ξένον τῆσ νήσου τὸν Μίνω λεγόντων τῶν δ’ ἐπιχώριον. ὁ μέντοι ποιητὴσ τῇ δευτέρᾳ δοκεῖ μᾶλλον συνηγορεῖν ἀποφάσει, ὅταν φῇ ὅτι Ζεὺσ πρῶτον Μίνωα τέκε Κρήτῃ ἐπίουρον. ὑπὲρ τῆσ Κρήτησ ὁμολογεῖται διότι κατὰ τοὺσ παλαιοὺσ χρόνουσ ἐτύγχανεν εὐνομουμένη καὶ ζηλωτὰσ ἑαυτῆσ τοὺσ ἀρίστουσ τῶν Ἑλλήνων ἀπέφηνεν, ἐν δὲ τοῖσ πρώτοισ Λακεδαιμονίουσ, καθάπερ Πλάτων τε ἐν τοῖσ νόμοισ δηλοῖ καὶ Ἔφοροσ ἐν τῇ Εὐρώπῃ ἀναγέγραφεν· ὕστερον δὲ πρὸσ τὸ χεῖρον μετέβαλεν ἐπὶ πλεῖστον. μετὰ γὰρ τοὺσ Τυρρηνούσ, οἳ μάλιστα ἐδῄωσαν τὴν καθ’ ἡμᾶσ θάλατταν, οὗτοί εἰσιν οἱ διαδεξάμενοι τὰ λῃστήρια· τούτουσ δ’ ἐπόρθησαν ὕστερον οἱ Κίλικεσ· κατέλυσαν δὲ πάντασ Ῥωμαῖοι τήν τε Κρήτην ἐκπολεμήσαντεσ καὶ τὰ πειρατικὰ τῶν Κιλίκων φρούρια. νῦν δὲ Κνωσσὸσ καὶ Ῥωμαίων ἀποικίαν ἔχει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION