Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 21:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 21:)

"ἑστιῶντασ καὶ πολίτασ καὶ συνήθεισ ἐθιστέον, ὥσ φησι Τίμων, ἀφελῶσ καὶ ἀτύφωσ κατανέμειν αὑτοὺσ εἰσ ἣν ἂν τύχωσι χώραν, καλὸν εἰσ φιλίαν ἐφόδιον τὴν εὐκολίαν λαμβάνοντασ· "ἐν δὲ ξένοισ ἢ ἄρχουσιν ἢ πρεσβυτέροισ φιλοσοφοῦντεσ δέδια μὴ δοκῶμεν τῇ αὐλείῳ τὸν τῦφον ἀποκλείοντεσ εἰσάγειν τῇ παραθύρῳ μετὰ πολλῆσ ἀδιαφορίασ· "ἐν ᾧ καὶ συνηθείᾳ τι καὶ νόμῳ δοτέον. "ἢ καὶ προπόσεισ καὶ προσαγορεύσεισ ἀνέλωμεν, αἷσ πρὸσ τοὺσ ἐπιτυγχάνοντασ οὐδ’ ἀκρίτωσ ἀλλ’ ὡσ ἐνδέχεται μάλιστα χρώμενοι τιμῶμεν ἕδρῃ τε κρέασὶν τ’ ἠδὲ πλείοισ δεπάεσσιν ὥσ φησιν ὁ τῶν Ἑλλήνων βασιλεύσ, τὴν τάξιν ἐν πρώτῃ τιμῇ τιθέμενοσ. "ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν Ἀλκίνουν, ὅτι τὸν ξένον ἱδρύει παρ’ αὑτὸν υἱὸν ἀναστήσασ, ἀγαπήνορα Λαοδάμαντα, ὃσ οἱ πλησίον ἷζε, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε. "τὸ γὰρ εἰσ τὴν τοῦ φιλουμένου χώραν καθίσαι τὸν ἱκέτην ἐπιδέξιον ἐμμελῶσ καὶ φιλάνθρωπον. "ἔστι δὲ καὶ παρὰ τοῖσ θεοῖσ διάκρισισ τῶν τοιούτων ὁ μὲν γὰρ Ποσειδῶν, καίπερ ὕστατοσ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν παραγενόμενοσ ἷζεν ἄρ’ ἐν μέσσοισιν ὡσ ταύτησ αὐτῷ τῆσ χώρασ προσηκούσησ. "ἡ δ’ Ἀθηνᾶ φαίνεται τὸν πλησίον ἀεὶ τοῦ Διὸσ τόπον ἐξαίρετον ἔχουσα καὶ τοῦτο παρεμφαίνει μὲν ὁ ποιητὴσ δι’ ὧν ἐπὶ τῆσ Θέτιδόσ φησιν ἡ δ’ ἄρα πὰρ Διὶ πατρὶ καθέζετο, εἶξε δ’ Ἀθήνη, διαρρήδην δ’ ὁ Πίνδαροσ λέγει πῦρ πνέοντοσ ἅτε κεραυνοῦ ἄγχιστα ἡμένη. "καίτοι φήσει Τίμων οὐ δεῖν ἀφαιρεῖσθαι τῶν ἄλλων ἑνὶ προσνέμοντα τὴν τιμήν. ὅπερ αὐτὸσ ἐοίκε ποιεῖν μᾶλλον· "ἀφαιρεῖται γὰρ ὁ κοινὸν ποιῶν τὸ ἴδιον ἴδιον δὲ τὸ κατ’ ἀξίαν ἑκάστου, καὶ ποιεῖ δρόμου καὶ σπουδῆσ τὸ πρωτεῖον, ἀρετῇ καὶ συγγενείᾳ καὶ ἀρχῇ καὶ τοῖσ τοιούτοισ ὀφειλόμενον. "καὶ τὸ λυπηρὸσ εἶναι τοῖσ κεκλημένοισ φεύγειν δοκῶν μᾶλλον ἐφέλκεται καθ’ αὑτοῦ λυπεῖ γὰρ ἀποστερῶν τῆσ συνήθουσ τιμῆσ ἕκαστον. "ἐμοὶ δ’ οὐ λίαν χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ τὸ περὶ τὴν διάκρισιν· "πρῶτον μὲν γὰρ ἐφάμιλλοι τοῖσ ἀξιώμασι πολλοὶ πρὸσ μίαν κλῆσιν οὐ ῥᾳδίωσ ἀπαντῶσιν ἔπειτα πλειόνων τόπων ἐν δόξῃ γεγονότων, ἀφθονία τῆσ διανομῆσ ἔστιν, ἄν τισ εὐστοχεῖν δύνηται, τὸν μὲν ὅτι πρῶτοσ, τὸν δ’ ὅτι μέσοσ, τὸν δ’ ὅτι παρ’ αὑτὸν ἢ μετὰ φίλου τινὸσ ἢ συνήθουσ ἢ καθηγητοῦ, διδοὺσ ἑκάστῳ τῶν ἀξιωματικῶν λεγομένων τοῖσ δ’ ἄλλοισ δωρεὰσ καὶ φιλοφροσύνην ἔλιπον ἂν ἀνάπαυλαν μᾶλλον τῆσ τιμῆσ. ἂν δὲ δυσδιάκριτοι μὲν αἱ ἀξίαι δύσκολοι δ’ οἱ ἄνδρεσ ὦσιν, ὁρ́α τίνα μηχανὴν ἐπάγω· "κατακλίνω γὰρ εἰσ τὸν ἔνδοξον μάλιστα τόπον, ἂν μὲν πατήρ, τοῦτον ἀράμενοσ εἰ δὲ μή, πάππον ἢ πενθερὸν ἢ πατρὸσ ἀδελφόν, ἤ τινα τῶν ὁμολογουμένην καὶ ἰδίαν ἐχόντων παρὰ τῷ δεχομένῳ τιμῆσ ὑπεροχήν· "ἐκ τῶν Ὁμήρου τὸ θεώρημα τοῦτο λαμβάνων καθηκόντων. "καὶ γὰρ ἐπεῖ δήπουθεν ὁ Ἀχιλλεὺσ τὸν Μενέλεων καὶ τὸν Ἀντίλοχον περὶ τῶν δευτερείων τῆσ ἱπποδρομίασ ὁρῶν διαφερομένουσ καὶ δεδοικὼσ μὴ πορρωτέρω προέλθωσιν ὀργῆσ καὶ φιλονεικίασ ἑτέρῳ βούλεται τὸ ἔπαθλον ἀποδιδόναι, λόγῳ μὲν Εὔμηλον οἰκτίρων καὶ τιμῶν, ἔργῳ δὲ τῆσ ἐκείνων διαφορᾶσ τὴν αἰτίαν ἀφαιρῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION