Plutarch, De garrulitate, section 16

(플루타르코스, De garrulitate, section 16)

ταῦτα δ’ οὐ κατηγορίαν ἡγητέον ἀλλ’ ἰατρείαν τῆσ ἀδολεσχίασ τῶν γὰρ παθῶν κρίσει καὶ ἀσκήσει περιγινόμεθα, προτέρα δ’ ἡ κρίσισ ἐστὶν οὐδεὶσ γὰρ ἐθίζεται φεύγειν καὶ ἀποτρίβεσθαι τῆσ ψυχῆσ ὃ μὴ δυσχεραίνει, δυσχεραίνομεν δὲ τὰ πάθη, ὅταν τὰσ βλάβασ καὶ τὰσ αἰσχύνασ τὰσ ἀπ’ αὐτῶν τῷ λόγῳ κατανοήσωμεν. ὥσπερ νῦν κατανοοῦμεν ἐπὶ τῶν ἀδολέσχων, ὅτι φιλεῖσθαι βουλόμενοι μισοῦνται, χαρίζεσθαι θέλοντεσ ἐνοχλοῦσι, θαυμάζεσθαι δοκοῦντεσ καταγελῶνται, κερδαίνοντεσ οὐδὲν ἀναλίσκουσιν, ἀδικοῦσι τοὺσ φίλουσ, ὠφελοῦσι τοὺσ ἐχθρούσ, ἑαυτοὺσ ἀπολλύουσιν. ὥστε τοῦτο πρῶτον ἰάμα καὶ φάρμακόν ἐστι τοῦ πάθουσ, ὁ τῶν ἀπ’ αὐτοῦ γινομένων αἰσχρῶν καὶ ὀδυνηρῶν ἐπιλογισμόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION