Plutarch, De garrulitate, section 12

(플루타르코스, De garrulitate, section 12)

"τίνοσ σοι μεταδῶ τῶν ἐμῶν; "βασιλεῦ, πλὴν τῶν ἀπορρήτων. τῇ δ’ ἀδολεσχίᾳ καὶ ἡ περιεργία κακὸν οὐκ ἔλαττον πρόσεστι· πολλὰ γὰρ ἀκούειν θέλουσιν, ἵνα πολλὰ λέγειν ἔχωσι· καὶ μάλιστα τοὺσ ἀπορρήτουσ καὶ κεκρυμμένουσ τῶν λόγων περιιόντεσ ἐξιχνεύουσι καὶ ἀνερευνῶσιν, ὥσπερ ὕλην πυλαίαν τινὰ φορτίων τῇ φλυαρίᾳ παρατιθέμενοι, εἶθ’ ὥσπερ οἱ παῖδεσ τὸν κρύσταλλον οὔτε δύνανται κατέχειν οὔτ’ ἀφεῖναι θέλουσι· μᾶλλον δ’ ὥσπερ ἑρπετὰ τοὺσ ἀπορρήτουσ λόγουσ ἐγκολπισάμενοι καὶ συλλαβόντεσ οὐ κρατοῦσιν ἀλλὰ διαβιβρώσκονται ὑπ’ αὐτῶν. τὰσ μὲν γὰρ βελόνασ φασὶ ῥήγνυσθαι τικτούσασ καὶ τὰσ ἐχίδνασ, οἱ δ’ ἀπόρρητοι λόγοι τοὺσ μὴ στέγοντασ ἐκπίπτοντεσ ἀπολλύουσι καὶ διαφθείρουσιν. Σέλευκοσ ὁ Καλλίνικοσ ἐν τῇ πρὸσ Γαλάτασ μάχῃ πᾶν ἀποβαλὼν τὸ στράτευμα καὶ τὴν δύναμιν, αὐτὸσ δὲ περισπάσασ τὸ διάδημα καὶ φυγὼν ἵππῳ μετὰ τριῶν ἢ τεττάρων ἀνοδίαισ καὶ πλάναισ πολὺν δρόμον, ἤδη δι’ ἔνδειαν ἀπαγορεύων ἐπαυλίῳ τινὶ προσῆλθε, καὶ τὸν δεσπότην αὐτὸν εὑρὼν κατὰ τύχην ἄρτον καὶ ὕδωρ ᾔτησεν. "ὦ βασιλεῦ Σέλευκε.

κἀκεῖνοσ ἐκτείνασ τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ προσελκόμενοσ ὡσ φιλήσων, ἔνευσεν ἑνὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ ξίφει τὸν τράχηλον ἀποκόψαι τοῦ ἀνθρώπου φθεγγομένου δ’ ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη. εἰ δ’ ἐσίγησε τότε καρτερήσασ ὀλίγον χρόνον, εὐτυχήσαντοσ ὕστερον τοῦ βασιλέωσ καὶ μεγάλου γενομένου μείζονασ ἄν, οἶμαι, χάριτασ ἐκομίσατ’ ἀντὶ τῆσ σιωπῆσ ἢ τῆσ φιλοξενίασ. οὗτοσ μὲν οὖν ἁμωσγέπωσ ἔσχε πρόφασιν τῆσ ἀκρασίασ τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν φιλοφροσύνην, οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἀδολέσχων οὐδ’ αἰτίαν ἔχοντεσ ἀπολλύουσιν αὑτούσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION