Arrian, Cynegeticus, chapter 5

(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5)

ἐπεί τοι ἀνέθρεψα ἐγὼ κύνα χαροπὴν οἱάν χαροπωτάτην, καὶ αὕτη ὠκεῖά τε ἦν καὶ φιλόπονοσ καὶ εὔψυχοσ καὶ εὔπουσ, ὥστε καὶ τέσσαρσιν ἤδη ποτὲ λαγῷσ ἐφ̓ ἡλικίασ ἀντήρκεσεν. καὶ τὰ ἄλλα δὲ πραοτάτη τέ ἐστιν ἑ̓́τι γάρ μοι ἦν, ὁπότε ταῦτα ἔγραφον̓ καὶ φιλανθρωποτάτη, καὶ οὔπω πρόσθεν ἄλλη κύων ὡσ αὐτὴ οὔτε ἐμὲ ἐπόθησεν οὔτε τὸν ἑταῖρον τὸν ἐμὸν καὶ σύνθηρον τὸν Μέγιλλον.

ἐπειδὴ γὰρ τοῦ δρόμου ἀπεπαύσατο, οὐκέτι ἡμῶν ἢ θατέρου γε ἀπαλλάσσεται. ἀλλ̓ εἰ μὲν ἐγὼ ἔνδον εἰήν, ἅμα ἐμοὶ διατρίβει, καὶ προϊόντα ποι παραπέμπει, καὶ ἐπὶ γυμνάσιον ἰόντι ἐφομαρτεῖ, καὶ γυμναζομένῳ παρακάθηται, καὶ ἐπανιόντοσ πρόεισιν, θαμινὰ ἐπιστρεφομένη, ὡσ καταμανθάνειν μή πη ἄρα ἐξετράπην τῆσ ὁδοῦ·

ἰδοῦσα δὲ καὶ ἐπιμειδιάσασα αὖθισ αὖ πρόεισιν. εἰ δὲ ἐπί τι ἔργον πολιτικὸν ἰοίμι, ἣ δὲ τῷ ἑταίρῳ τῷ ἐμῷ σύνεστιν, καὶ πρὸσ ἐκεῖνον τὰ αὐτὰ ταῦτα δρᾷ.

ὁπότεροσ δὲ ἡμῶν κάμνοι τὸ σῶμα, ἐκείνου αὖ οὐκ ἀπαλλάσσεται. εἰ δὲ καὶ δἰ ὀλίγου χρόνου ἴδοι, ἐπιφθέγγεται, οἱᾶ φιλοφρονουμένη. καὶ δειπνοῦντι συνοῦσα ἅπτεται ἄλλοτε ἄλλῳ τοῖν ποδοῖν, ὑπομιμνήσκουσα ὅτι κἂν αὐτῇ ἄρα μεταδοτέον εἰή τῶν σιτίων. καὶ μὴν καὶ πολύφθογγόσ ἐστιν, ὡσ οὔπω ἐγὼ ἰδεῖν μοι δοκῶ ἄλλην κύνα· καὶ ὅσων δεῖται τῇ φωνῇ σημαίνει. καὶ ὅτι σκυλακευομένη μάστιγι ἐκολάζετο, εἴ τισ ἐσ τοῦτο ἔτι μάστιγα ὀνομάσειεν, πρόσεισιν τῷ ὀνομάσαντι, καὶ ὑποπτήξασα λιπαρεῖ, καὶ τὸ στόμα ἐφαρμόζει τῷ στόματι ὡσ φιλοῦσα, καὶ ἐπιπηδήσασα ἐκκρέμαται τοῦ αὐχένοσ, καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν, πρὶν τῆσ ἀπειλῆσ ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον.

ὥστε οὐκ ἂν ὀκνῆσαί μοι δοκῶ καὶ τὸ ὄνομα ἀναγράψαι τῆσ κυνόσ, ὡσ καὶ ἐσ ὕστερον ἀπολελεῖφθαι αὐτῆσ, ὅτι ἦν ἄρα Ξενοφῶντι τῷ Ἀθηναίῳ κύων, Ὁρμὴ ὄνομα, ὠκυτάτη τε καὶ σοφωτάτη καὶ πραοτάτη.

ὦτα δὲ μεγάλα ἔστω ταῖσ κυσὶν καὶ μαλθακά, ὥστε ὑπὸ μεγέθουσ καὶ μαλθακότητοσ ἐπικεκλασμένα φαίνεσθαι·

οὕτωσ ἂν εἰή κράτιστα. οὐ μέντοι ἀλλὰ καὶ εἰ ὀρθὰ εἰή, οὐ πονηρόν, εἰ μὴ σμικρά τε εἰή καὶ σκληρά. τράχηλοσ δὲ μακρόσ τε ἔστω καὶ περιφερὴσ καὶ ὑγρόσ·

ὥστε εἰ ἀντιτείνοισ ἀπὸ τῶν δεραίων τὰσ κύνασ ἐσ τοὐπίσω, ἐπικεκλάσθαι δοκεῖν τὸν τράχηλον δἰ ὑγρότητα καὶ μαλθακότητα. στήθη δὲ πλατέα ἀμείνω τῶν στενῶν, καὶ τὰσ ὠμοπλάτασ διεστώσασ ἐχόντων καὶ μὴ συμπεπηγυίασ ἀλλ̓ ὡσ οἱο͂́ν τε λελυμένασ ἀπ̓ ἀλλήλων.

σκέλη στρογγύλα ὀρθὰ εὐπαγῆ, πλευρὰσ γενναίασ· ὀσφὺν πλατεῖαν ἰσχυράν, μὴ σαρκώδη ἀλλὰ νεύροισ πεπηγυῖαν. λαγόνασ ἀνειμένασ, ἰσχία μὴ συνδεδεμένα, κενεῶνασ λαγαρούσ. οὐρὰσ λεπτὰσ μακράσ, δασείασ τὴν τρίχα, ὑγρὰσ εὐκαμπεῖσ, τὸ ἄκρον τῆσ οὐρᾶσ δασύτερον. ὑποκώλια μακρὰ εὐπαγῆ.

σκέλη δὲ εἰ μὲν τὰ ὀπίσθια ἔχοιεν μείζω τῶν ἔμπροσθεν, τὰ ὄρθια ἂν μεταθέοιεν ἄμεινον· εἰ δὲ τὰ ἔμπροσθεν τῶν ὀπισθίων. τὰ κατάντη· εἰ δ̓ ἴσα εἰή ἄμφω, τὰ πεδινά.

ἐπεὶ δὲ χαλεπώτερον ἐν ὀρθίῳ μὴ ἡττηθῆναι λαγῶ, ὅτι καὶ ὁ λαγὼσ τὰ ὄρθια θεῖ ἄμεινον, ἐκεῖναι δοκοῦσιν γενναιότεραι αἱ κύνεσ, ὅσαι τὰ ὄπισθεν μείζω ἔχουσιν τῶν ἔμπροσθεν· πόδεσ δὲ οἱ περιφερεῖσ καὶ στερροὶ κράτιστοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION