헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί7́5́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 5)

ὡσ δὲ ταῦτα ἀπηγγέλθη πρόσ τε τὸ κοινὸν τῶν Ἀρκάδων καὶ κατὰ πόλεισ, ἐκ τούτου ἀνελογίζοντο Μαντινεῖσ τε καὶ τῶν ἄλλων Ἀρκάδων οἱ κηδόμενοι τῆσ Πελοποννήσου, ὡσαύτωσ δὲ καὶ Ἠλεῖοι καὶ Ἀχαιοί, ὅτι οἱ Θηβαῖοι δῆλοι εἰε͂ν βουλόμενοι ὡσ ἀσθενεστάτην τὴν Πελοπόννησον εἶναι, ὅπωσ ὡσ ῥᾷστα αὐτὴν καταδουλώσαιντο. τί γὰρ δὴ πολεμεῖν ἡμᾶσ βούλονται ἢ ἵνα ἡμεῖσ μὲν ἀλλήλουσ κακῶσ ποιῶμεν, ἐκείνων δ’ ἀμφότεροι δεώμεθα;

ἢ τί λεγόντων ἡμῶν ὅτι οὐ δεόμεθα αὐτῶν ἐν τῷ παρόντι παρασκευάζονται ὡσ ἐξιόντεσ; οὐ δῆλον ὡσ ἐπὶ τῷ κακόν τι ἐργάζεσθαι ἡμᾶσ στρατεύειν παρασκευάζονται; ἔπεμπον δὲ καὶ Ἀθήναζε βοηθεῖν κελεύοντεσ·

ἐπορεύθησαν δὲ καὶ εἰσ Λακεδαίμονα πρέσβεισ ἀπὸ τῶν ἐπαρίτων, παρακαλοῦντεσ Λακεδαιμονίουσ, εἰ βούλοιντο κοινῇ διακωλύειν, ἄν τινεσ ἰώσι καταδουλωσόμενοι τὴν Πελοπόννησον. περὶ μέντοι ἡγεμονίασ αὐτόθεν διεπράττοντο ὅπωσ ἐν τῇ ἑαυτῶν ἕκαστοι ἡγήσοιντο. ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτ’ ἐπράττετο, Ἐπαμεινώνδασ ἐξῄει, Βοιωτοὺσ ἔχων πάντασ καὶ Εὐβοᾶσ καὶ Θετταλῶν πολλοὺσ παρά τε Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν ἐναντίων αὐτῷ.

Φωκεῖσ μέντοι οὐκ ἠκολούθουν, λέγοντεσ ὅτι συνθῆκαι σφίσιν αὐτοῖσ εἰε͂ν, εἴ τισ ἐπὶ Θήβασ ἰοί, βοηθεῖν· ἐπ’ ἄλλουσ δὲ στρατεύειν οὐκ εἶναι ἐν ταῖσ συνθήκαισ. ὁ μέντοι Ἐπαμεινώνδασ ἐλογίζετο καὶ ἐν Πελοποννήσῳ σφίσιν ὑπάρχειν Ἀργείουσ τε καὶ Μεσσηνίουσ καὶ Ἀρκάδων τοὺσ τὰ σφέτερα φρονοῦντασ.

ἦσαν δ’ οὗτοι Τεγεᾶται καὶ Μεγαλοπολῖται καὶ Ἀσεᾶται καὶ Παλλαντιεῖσ, καὶ εἴ τινεσ δὴ πόλεισ διὰ τὸ μικραί τε εἶναι καὶ ἐν μέσαισ ταύταισ οἰκεῖν ἠναγκάζοντο. ἐξῆλθε μὲν δὴ ὁ Ἐπαμεινώνδασ διὰ ταχέων·

ἐπεὶ δὲ ἐγένετο ἐν Νεμέᾳ, ἐνταῦθα διέτριβεν, ἐλπίζων τοὺσ Ἀθηναίουσ παριόντασ λήψεσθαι καὶ λογιζόμενοσ μέγα ἂν τοῦτο γενέσθαι τοῖσ μὲν σφετέροισ συμμάχοισ εἰσ τὸ ἐπιρρῶσαι αὐτούσ, τοῖσ δὲ ἐναντίοισ εἰσ τὸ εἰσ ἀθυμίαν ἐμπεσεῖν, ὡσ δὲ συνελόντι εἰπεῖν, πᾶν ἀγαθὸν εἶναι Θηβαίοισ ὅτι ἐλαττοῖντο Ἀθηναῖοι. ἐν δὲ τῇ διατριβῇ αὐτοῦ ταύτῃ συνῇσαν πάντεσ οἱ ὁμοφρονοῦντεσ εἰσ τὴν Μαντίνειαν.

ἐπεὶ μέντοι ὁ Ἐπαμεινώνδασ ἤκουσε τοὺσ Ἀθηναίουσ τὸ μὲν κατὰ γῆν πορεύεσθαι ἀπεγνωκέναι, κατὰ θάλατταν δὲ παρασκευάζεσθαι ὡσ διὰ Λακεδαίμονοσ βοηθήσοντασ τοῖσ Ἀρκάσιν, οὕτω δὴ ἀφορμήσασ ἐκ τῆσ Νεμέασ ἀφικνεῖται εἰσ τὴν Τεγέαν. εὐτυχῆ μὲν οὖν οὐκ ἂν ἔγωγε φήσαιμι τὴν στρατηγίαν αὐτῷ γενέσθαι·

ὅσα μέντοι προνοίασ ἔργα καὶ τόλμησ ἐστίν, οὐδέν μοι δοκεῖ ἁνὴρ ἐλλιπεῖν. πρῶτον μὲν γὰρ ἔγωγε ἐπαινῶ αὐτοῦ ὅτι τὸ στρατόπεδον ἐν τῷ τείχει τῶν Τεγεατῶν ἐποιήσατο, ἔνθ’ ἐν ἀσφαλεστέρῳ τε ἦν ἢ εἰ ἔξω ἐστρατοπεδεύετο καὶ τοῖσ πολεμίοισ ἐν ἀδηλοτέρῳ ὅ τι πράττοιτο. καὶ παρασκευάζεσθαι δέ, εἴ του ἐδεῖτο, ἐν τῇ πόλει ὄντι εὐπορώτερον ἦν. τῶν δ’ ἑτέρων ἔξω στρατευομένων ἐξῆν ὁρᾶν, εἴτε τι ὀρθῶσ ἐπράττετο εἴτε τι ἡμάρτανον. καὶ μὴν οἰόμενοσ κρείττων τῶν ἀντιπάλων εἶναι, ὁπότε ὁρῴη χωρίοισ πλεονεκτοῦντασ αὐτούσ, οὐκ ἐξήγετο ἐπιτίθεσθαι. ὁρῶν δὲ οὔτε πόλιν αὑτῷ προσχωροῦσαν οὐδεμίαν τόν τε χρόνον προβαίνοντα, ἐνόμισε πρακτέον τι εἶναι·

εἰ δὲ μή, ἀντὶ τῆσ πρόσθεν εὐκλείασ πολλὴν ἀδοξίαν προσεδέχετο. ἐπεὶ οὖν κατεμάνθανε περὶ μὲν τὴν Μαντίνειαν τοὺσ ἀντιπάλουσ πεφυλαγμένουσ, μεταπεμπομένουσ δὲ Ἀγησίλαόν τε καὶ πάντασ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, καὶ ᾔσθετο ἐξεστρατευμένον τὸν Ἀγησίλαον καὶ ὄντα ἤδη ἐν τῇ Πελλήνῃ, δειπνοποιησάμενοσ καὶ παραγγείλασ ἡγεῖτο τῷ στρατεύματι εὐθὺσ ἐπὶ Σπάρτην. καὶ εἰ μὴ Κρὴσ θείᾳ τινὶ μοίρᾳ προσελθὼν ἐξήγγειλε τῷ Ἀγησιλάῳ προσιὸν τὸ στράτευμα, ἔλαβεν ἂν τὴν πόλιν ὥσπερ νεοττιὰν παντάπασιν ἔρημον τῶν ἀμυνομένων.

ἐπεὶ μέντοι προπυθόμενοσ ταῦτα Ἀγησίλαοσ ἔφθη εἰσ τὴν πόλιν ἀπελθών, διαταξάμενοι οἱ Σπαρτιᾶται ἐφύλαττον, καὶ μάλα ὀλίγοι ὄντεσ· οἵ τε γὰρ ἱππεῖσ αὐτοῖσ πάντεσ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἀπῆσαν καὶ τὸ ξενικὸν καὶ τῶν λόχων δώδεκα ὄντων οἱ τρεῖσ. ἐπεὶ δ’ ἐγένετο Ἐπαμεινώνδασ ἐν τῇ πόλει τῶν Σπαρτιατῶν, ὅπου μὲν ἔμελλον ἔν τε ἰσοπέδῳ μαχεῖσθαι καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν βληθήσεσθαι, οὐκ εἰσῄει ταύτῃ, οὐδ’ ὅπου γε μηδὲν πλέονεσ μαχεῖσθαι τῶν ὀλίγων πολλοὶ ὄντεσ·

ἔνθεν δὲ πλεονεκτεῖν ἂν ἐνόμιζε, τοῦτο λαβὼν τὸ χωρίον κατέβαινε καὶ οὐκ ἀνέβαινεν εἰσ τὴν πόλιν. τό τε γε μὴν ἐντεῦθεν γενόμενον ἔξεστι μὲν τὸ θεῖον αἰτιᾶσθαι, ἔξεστι δὲ λέγειν ὡσ τοῖσ ἀπονενοημένοισ οὐδεὶσ ἂν ὑποσταίη.

ἐπεὶ γὰρ ἡγεῖτο Ἀρχίδαμοσ οὐδὲ ἑκατὸν ἔχων ἄνδρασ, καὶ διαβὰσ ὅπερ ἐδόκει τι ἔχειν κώλυμα ἐπορεύετο πρὸσ ὄρθιον ἐπὶ τοὺσ ἀντιπάλουσ, ἐνταῦθα δὴ οἱ πῦρ πνέοντεσ, οἱ νενικηκότεσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, οἱ τῷ παντὶ πλείουσ καὶ προσέτι ὑπερδέξια χωρία ἔχοντεσ, οὐκ ἐδέξαντο τοὺσ περὶ τὸν Ἀρχίδαμον, ἀλλ’ ἐγκλίνουσι. καὶ οἱ μὲν πρῶτοι τῶν Ἐπαμεινώνδα ἀποθνῄσκουσιν·

ἐπεὶ μέντοι ἀγαλλόμενοι τῇ νίκῃ ἐδίωξαν οἱ ἔνδοθεν πορρωτέρω τοῦ καιροῦ, οὗτοι αὖ ἀποθνῄσκουσι· περιεγέγραπτο γάρ, ὡσ ἐοίκεν, ὑπὸ τοῦ θείου μέχρι ὅσου νίκη ἐδέδοτο αὐτοῖσ. καὶ ὁ μὲν δὴ Ἀρχίδαμοσ τροπαῖόν τε ἵστατο ἔνθα ἐπεκράτησε καὶ τοὺσ ἐνταῦθα πεσόντασ τῶν πολεμίων ὑποσπόνδουσ ἀπεδίδου. ὁ δ’ Ἐπαμεινώνδασ λογιζόμενοσ ὅτι βοηθήσοιεν οἱ Ἀρκάδεσ εἰσ τὴν Λακεδαίμονα, ἐκείνοισ μὲν οὐκ ἐβούλετο καὶ πᾶσι Λακεδαιμονίοισ ὁμοῦ γενομένοισ μάχεσθαι, ἄλλωσ τε καὶ ηὐτυχηκόσι, τῶν δὲ ἀποτετυχηκότων·

πάλιν δὲ πορευθεὶσ ὡσ ἐδύνατο τάχιστα εἰσ τὴν Τεγέαν τοὺσ μὲν ὁπλίτασ ἀνέπαυσε, τοὺσ δ’ ἱππέασ ἔπεμψεν εἰσ τὴν Μαντίνειαν, δεηθεὶσ αὐτῶν προσκαρτερῆσαι, καὶ διδάσκων ὡσ πάντα μὲν εἰκὸσ ἔξω εἶναι τὰ τῶν Μαντινέων βοσκήματα, πάντασ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἄλλωσ τε καὶ σίτου συγκομιδῆσ οὔσησ. καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο·

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ἱππεῖσ ὁρμηθέντεσ ἐξ Ἐλευσῖνοσ ἐδειπνοποιήσαντο μὲν ἐν Ἰσθμῷ, διελθόντεσ δὲ καὶ τὰσ Κλεωνὰσ ἐτύγχανον προσιόντεσ εἰσ τὴν Μαντίνειαν καὶ καταστρατοπεδευσάμενοι ἐντὸσ τείχουσ ἐν ταῖσ οἰκίαισ. ἐπεὶ δὲ δῆλοι ἦσαν προσελαύνοντεσ οἱ πολέμιοι, ἐδέοντο οἱ Μαντινεῖσ τῶν Ἀθηναίων ἱππέων βοηθῆσαι, εἴ τι δύναιντο· ἔξω γὰρ εἶναι καὶ τὰ βοσκήματα πάντα καὶ τοὺσ ἐργάτασ, πολλοὺσ δὲ καὶ παῖδασ καὶ γεραιτέρουσ τῶν ἐλευθέρων· ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι ἐκβοηθοῦσιν, ἔτι ὄντεσ ἀνάριστοι καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ ἵπποι. ἐνταῦθα δὴ τούτων αὖ τὴν ἀρετὴν τίσ οὐκ ἂν ἀγασθείη;

οἳ καὶ πολὺ πλείουσ ὁρῶντεσ τοὺσ πολεμίουσ καὶ ἐν Κορίνθῳ δυστυχήματοσ γεγενημένου τοῖσ ἱππεῦσιν οὐδὲν τούτου ἐπελογίσαντο, οὐδ’ ὅτι καὶ Θηβαίοισ καὶ Θετταλοῖσ τοῖσ κρατίστοισ ἱππεύειν εἶναι δοκοῦσιν ἔμελλον μάχεσθαι, ἀλλ’ αἰσχυνόμενοι, εἰ παρόντεσ μηδὲν ὠφελήσειαν τοὺσ συμμάχουσ, ὡσ εἶδον τάχιστα τοὺσ πολεμίουσ, συνέρραξαν, ἐρῶντεσ ἀνασώσασθαι τὴν πατρῴαν δόξαν. καὶ μαχόμενοι αἴτιοι μὲν ἐγένοντο τὰ ἔξω πάντα σωθῆναι τοῖσ Μαντινεῦσιν, αὐτῶν δ’ ἀπέθανον ἄνδρεσ ἀγαθοί, καὶ ἀπέκτειναν δὲ δῆλον ὅτι τοιούτουσ·

οὐδὲν γὰρ οὕτω βραχὺ ὅπλον ἑκάτεροι εἶχον ᾧ οὐκ ἐξικνοῦντο ἀλλήλων. καὶ τοὺσ μὲν φιλίουσ νεκροὺσ οὐ προήκαντο, τῶν δὲ πολεμίων ἦν οὓσ ὑποσπόνδουσ ἀπέδοσαν. ὁ δ’ αὖ Ἐπαμεινώνδασ, ἐνθυμούμενοσ ὅτι ὀλίγων μὲν ἡμερῶν ἀνάγκη ἔσοιτο ἀπιέναι διὰ τὸ ἐξήκειν τῇ στρατείᾳ τὸν χρόνον, εἰ δὲ καταλείψοι ἐρήμουσ οἷσ ἦλθε σύμμαχοσ, ἐκεῖνοι πολιορκήσοιντο ὑπὸ τῶν ἀντιπάλων, αὐτὸσ δὲ λελυμασμένοσ τῇ ἑαυτοῦ δόξῃ παντάπασιν ἔσοιτο, ἡττημένοσ μὲν ἐν Λακεδαίμονι σὺν πολλῷ ὁπλιτικῷ ὑπ’ ὀλίγων, ἡττημένοσ δὲ ἐν Μαντινείᾳ ἱππομαχίᾳ, αἴτιοσ δὲ γεγενημένοσ διὰ τὴν εἰσ Πελοπόννησον στρατείαν τοῦ συνεστάναι Λακεδαιμονίουσ καὶ Ἀρκάδασ καὶ Ἀχαιοὺσ καὶ Ἠλείουσ καὶ Ἀθηναίουσ·

ὥστε οὐκ ἐδόκει αὐτῷ δυνατὸν εἶναι ἀμαχεὶ παρελθεῖν, λογιζομένῳ ὅτι εἰ μὲν νικῴη, πάντα ταῦτα ἀναλύσοιτο· εἰ δὲ ἀποθάνοι, καλὴν τὴν τελευτὴν ἡγήσατο ἔσεσθαι πειρωμένῳ τῇ πατρίδι ἀρχὴν Πελοποννήσου καταλιπεῖν. τὸ μὲν οὖν αὐτὸν τοιαῦτα διανοεῖσθαι οὐ πάνυ μοι δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι·

φιλοτίμων γὰρ ἀνδρῶν τὰ τοιαῦτα διανοήματα· τὸ μέντοι <τὸ> στράτευμα παρεσκευακέναι ὡσ πόνον τε μηδένα ἀποκάμνειν μήτε νυκτὸσ μήτε ἡμέρασ, κινδύνου τε μηδενὸσ ἀφίστασθαι, σπάνιά τε τἀπιτήδεια ἔχοντασ ὅμωσ πείθεσθαι ἐθέλειν, ταῦτά μοι δοκεῖ θαυμαστότερα εἶναι. καὶ γὰρ ὅτε τὸ τελευταῖον παρήγγειλεν αὐτοῖσ παρασκευάζεσθαι ὡσ μάχησ ἐσομένησ, προθύμωσ μὲν ἐλευκοῦντο οἱ ἱππεῖσ τὰ κράνη κελεύοντοσ ἐκείνου, ἐπεγράφοντο δὲ καὶ <οἱ> τῶν Ἀρκάδων ὁπλῖται ῥόπαλα, ὡσ Θηβαῖοι ὄντεσ, πάντεσ δὲ ἠκονῶντο καὶ λόγχασ καὶ μαχαίρασ καὶ ἐλαμπρύνοντο τὰσ ἀσπίδασ.

ἐπεὶ μέντοι οὕτω παρεσκευασμένουσ ἐξήγαγεν, ἄξιον αὖ κατανοῆσαι ἃ ἐποίησε.

πρῶτον μὲν γάρ, ὥσπερ εἰκόσ, συνετάττετο. τοῦτο δὲ πράττων σαφηνίζειν ἐδόκει ὅτι εἰσ μάχην παρεσκευάζετο· ἐπεί γε μὴν ἐτέτακτο αὐτῷ τὸ στράτευμα ὡσ ἐβούλετο, τὴν μὲν συντομωτάτην πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ οὐκ ἦγε, πρὸσ δὲ τὰ πρὸσ ἑσπέραν ὄρη καὶ ἀντιπέραν τῆσ Τεγέασ ἡγεῖτο· ὥστε δόξαν παρεῖχε τοῖσ πολεμίοισ μὴ ποιήσεσθαι μάχην ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. καὶ γὰρ δὴ ὡσ πρὸσ τῷ ὄρει ἐγένετο, ἐπεὶ ἐξετάθη αὐτῷ ἡ φάλαγξ, ὑπὸ τοῖσ ὑψηλοῖσ ἔθετο τὰ ὅπλα, ὥστε εἰκάσθη στρατοπεδευομένῳ.

τοῦτο δὲ ποιήσασ ἔλυσε μὲν τῶν πλείστων πολεμίων τὴν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ πρὸσ μάχην παρασκευήν, ἔλυσε δὲ τὴν ἐν ταῖσ συντάξεσιν. ἐπεί γε μὴν παραγαγὼν τοὺσ ἐπὶ κέρωσ πορευομένουσ λόχουσ εἰσ μέτωπον ἰσχυρὸν ἐποιήσατο τὸ περὶ ἑαυτὸν ἔμβολον, τότε δὴ ἀναλαβεῖν παραγγείλασ τὰ ὅπλα ἡγεῖτο· οἱ δ’ ἠκολούθουν. οἱ δὲ πολέμιοι ὡσ εἶδον παρὰ δόξαν ἐπιόντασ, οὐδεὶσ αὐτῶν ἡσυχίαν ἔχειν ἐδύνατο, ἀλλ’ οἱ μὲν ἔθεον εἰσ τὰσ τάξεισ, οἱ δὲ παρετάττοντο, οἱ δὲ ἵππουσ ἐχαλίνουν, οἱ δὲ θώρακασ ἐνεδύοντο, πάντεσ δὲ πεισομένοισ τι μᾶλλον ἢ ποιήσουσιν ἐῴκεσαν. ὁ δὲ τὸ στράτευμα ἀντίπρῳρον ὥσπερ τριήρη προσῆγε, νομίζων, ὅποι ἐμβαλὼν διακόψειε, διαφθερεῖν ὅλον τὸ τῶν ἐναντίων στράτευμα.

καὶ γὰρ δὴ τῷ μὲν ἰσχυροτάτῳ παρεσκευάζετο ἀγωνίζεσθαι, τὸ δὲ ἀσθενέστατον πόρρω ἀπέστησεν, εἰδὼσ ὅτι ἡττηθὲν ἀθυμίαν ἂν παράσχοι τοῖσ μεθ’ ἑαυτοῦ, ῥώμην δὲ τοῖσ πολεμίοισ. καὶ μὴν τοὺσ ἱππέασ οἱ μὲν πολέμιοι ἀντιπαρετάξαντο ὥσπερ ὁπλιτῶν φάλαγγα βάθοσ ἐφεξῆσ καὶ ἔρημον πεζῶν ἁμίππων· ὁ δ’ Ἐπαμεινώνδασ αὖ καὶ τοῦ ἱππικοῦ ἔμβολον ἰσχυρὸν ἐποιήσατο, καὶ ἁμίππουσ πεζοὺσ συνέταξεν αὐτοῖσ, νομίζων τὸ ἱππικὸν ἐπεὶ διακόψειεν, ὅλον τὸ ἀντίπαλον νενικηκὼσ ἔσεσθαι·

μάλα γὰρ χαλεπὸν εὑρεῖν τοὺσ ἐθελήσοντασ μένειν, ἐπειδάν τινασ φεύγοντασ τῶν ἑαυτῶν ὁρῶσι· καὶ ὅπωσ μὴ ἐπιβοηθῶσιν οἱ Ἀθηναῖοι ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου κέρατοσ ἐπὶ τὸ ἐχόμενον, κατέστησεν ἐπὶ γηλόφων τινῶν ἐναντίουσ αὐτοῖσ καὶ ἱππέασ καὶ ὁπλίτασ, φόβον βουλόμενοσ καὶ τούτοισ παρέχειν ὡσ, εἰ βοηθήσαιεν, ὄπισθεν οὗτοι ἐπικείσοιντο αὐτοῖσ. τὴν μὲν δὴ συμβολὴν οὕτωσ ἐποιήσατο, καὶ οὐκ ἐψεύσθη τῆσ ἐλπίδοσ· κρατήσασ γὰρ ᾗ προσέβαλεν ὅλον ἐποίησε φεύγειν τὸ τῶν ἐναντίων. ἐπεί γε μὴν ἐκεῖνοσ ἔπεσεν, οἱ λοιποὶ οὐδὲ τῇ νίκῃ ὀρθῶσ ἔτι ἐδυνάσθησαν χρήσασθαι, ἀλλὰ φυγούσησ μὲν αὐτοῖσ τῆσ ἐναντίασ φάλαγγοσ οὐδένα ἀπέκτειναν οἱ ὁπλῖται οὐδὲ προῆλθον ἐκ τοῦ χωρίου ἔνθα ἡ συμβολὴ ἐγένετο.

φυγόντων δ’ αὐτοῖσ καὶ τῶν ἱππέων, ἀπέκτειναν μὲν οὐδ’ οἱ ἱππεῖσ διώκοντεσ οὔτε ἱππέασ οὔθ’ ὁπλίτασ, ὥσπερ δὲ ἡττώμενοι πεφοβημένωσ διὰ τῶν φευγόντων πολεμίων διέπεσον. καὶ μὴν οἱ ἅμιπποι καὶ οἱ πελτασταὶ συννενικηκότεσ τοῖσ ἱππεῦσιν ἀφίκοντο μὲν ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου, ὡσ κρατοῦντεσ, ἐκεῖ δ’ ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων οἱ πλεῖστοι αὐτῶν ἀπέθανον. τούτων δὲ πραχθέντων τοὐναντίον ἐγεγένητο οὗ ἐνόμισαν πάντεσ ἄνθρωποι ἔσεσθαι.

συνεληλυθυίασ γὰρ σχεδὸν ἁπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ ἀντιτεταγμένων, οὐδεὶσ ἦν ὅστισ οὐκ ᾤετο, εἰ μάχη ἔσοιτο, τοὺσ μὲν κρατήσαντασ ἄρξειν, τοὺσ δὲ κρατηθέντασ ὑπηκόουσ ἔσεσθαι· ὁ δὲ θεὸσ οὕτωσ ἐποίησεν ὥστε ἀμφότεροι μὲν τροπαῖον ὡσ νενικηκότεσ ἐστήσαντο, τοὺσ δὲ ἱσταμένουσ οὐδέτεροι ἐκώλυον, νεκροὺσ δὲ ἀμφότεροι μὲν ὡσ νενικηκότεσ ὑποσπόνδουσ ἀπέδοσαν, ἀμφότεροι δὲ ὡσ ἡττημένοι ὑποσπόνδουσ ἀπελάμβανον, νενικηκέναι δὲ φάσκοντεσ ἑκάτεροι οὔτε χώρᾳ οὔτε πόλει οὔτ’ ἀρχῇ οὐδέτεροι οὐδὲν πλέον ἔχοντεσ ἐφάνησαν ἢ πρὶν τὴν μάχην γενέσθαι· ἀκρισία δὲ καὶ ταραχὴ ἔτι πλείων μετὰ τὴν μάχην ἐγένετο ἢ πρόσθεν ἐν τῇ Ἑλλάδι.

ἐμοὶ μὲν δὴ μέχρι τούτου γραφέσθω· τὰ δὲ μετὰ ταῦτα ἴσωσ ἄλλῳ μελήσει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 5

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION