헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί7́4́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 4)

καὶ τὰ μὲν περὶ Εὔφρονοσ εἴρηται· ἐγὼ δὲ ἔνθεν εἰσ ταῦτα ἐξέβην ἐπάνειμι. ἔτι γὰρ τειχιζόντων τῶν Φλειασίων τὴν Θυαμίαν καὶ τοῦ Χάρητοσ ἔτι παρόντοσ Ὠρωπὸσ ὑπὸ τῶν φευγόντων κατελήφθη. στρατευσαμένων δὲ πάντων Ἀθηναίων ἐπ’ αὐτὸν καὶ τὸν Χάρητα μεταπεμψαμένων ἐκ τῆσ Θυαμίασ, ὁ μὲν λιμὴν αὖ ὁ τῶν Σικυωνίων πάλιν ὑπ’ αὐτῶν τε τῶν πολιτῶν καὶ τῶν Ἀρκάδων ἁλίσκεται· τοῖσ δ’ Ἀθηναίοισ οὐδεὶσ τῶν συμμάχων ἐβοήθησεν, ἀλλ’ ἀνεχώρησαν Θηβαίοισ παρακαταθέμενοι τὸν Ὠρωπὸν μέχρι δίκησ. καταμαθὼν δὲ ὁ Λυκομήδησ μεμφομένουσ τοὺσ Ἀθηναίουσ τοῖσ συμμάχοισ, ὅτι αὐτοὶ μὲν πολλὰ πράγματα εἶχον δι’ ἐκείνουσ, ἀντεβοήθησε δ’ αὐτοῖσ οὐδείσ, πείθει τοὺσ μυρίουσ πράττειν περὶ συμμαχίασ πρὸσ αὐτούσ.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐδυσχέραινόν τινεσ τῶν Ἀθηναίων τὸ Λακεδαιμονίοισ ὄντασ φίλουσ γενέσθαι τοῖσ ἐναντίοισ αὐτῶν συμμάχουσ· ἐπειδὴ δὲ λογιζόμενοι ηὑρ́ισκον οὐδὲν μεῖον Λακεδαιμονίοισ ἢ σφίσιν ἀγαθὸν τὸ Ἀρκάδασ μὴ προσδεῖσθαι Θηβαίων, οὕτω δὴ προσεδέχοντο τὴν τῶν Ἀρκάδων συμμαχίαν. καὶ Λυκομήδησ ταῦτα πράττων, ἀπιὼν Ἀθήνηθεν δαιμονιώτατα ἀποθνῄσκει.

ὄντων γὰρ παμπόλλων πλοίων, ἐκλεξάμενοσ τούτων ὃ ἐβούλετο, καὶ συνθέμενοσ τοίνυν ἀποβιβάσαι ὅποι αὐτὸσ κελεύοι, εἵλετο ἐνταῦθα ἐκβῆναι ἔνθα οἱ φυγάδεσ ἐτύγχανον ὄντεσ. κἀκεῖνοσ μὲν οὕτωσ ἀποθνῄσκει, ἡ μέντοι συμμαχία ὄντωσ ἐπεραίνετο. εἰπόντοσ δὲ Δημοτίωνοσ ἐν τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων ὡσ ἡ μὲν πρὸσ τοὺσ Ἀρκάδασ φιλία καλῶσ αὐτῷ δοκοίη πράττεσθαι, τοῖσ μέντοι στρατηγοῖσ προστάξαι ἔφη χρῆναι ὅπωσ καὶ Κόρινθοσ σῴα ᾖ τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων·

ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα οἱ Κορίνθιοι, ταχὺ πέμψαντεσ ἱκανοὺσ φρουροὺσ ἑαυτῶν πάντοσε ὅπου Ἀθηναῖοι ἐφρούρουν εἶπαν αὐτοῖσ ἀπιέναι, ὡσ οὐδὲν ἔτι δεόμενοι φρουρῶν. οἱ δ’ ἐπείθοντο. ὡσ δὲ συνῆλθον οἱ ἐκ τῶν φρουρίων Ἀθηναῖοι εἰσ τὴν πόλιν, ἐκήρυξαν οἱ Κορίνθιοι, εἴ τισ ἀδικοῖτο Ἀθηναίων, ἀπογράφεσθαι, ὡσ ληψομένουσ τὰ δίκαια. οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων Χάρησ ἀφικνεῖται μετὰ ναυτικοῦ πρὸσ Κεγχρειάσ.

ἐπεὶ δὲ ἔγνω τὰ πεπραγμένα, ἔλεξεν ὅτι ἀκούσασ ἐπιβουλεύεσθαι τῇ πόλει βοηθῶν παρείη. οἱ δ’ ἐπαινέσαντεσ αὐτὸν οὐδέν τι μᾶλλον ἐδέχοντο τὰσ ναῦσ εἰσ τὸν λιμένα, ἀλλ’ ἀποπλεῖν ἐκέλευον· καὶ τοὺσ ὁπλίτασ δὲ τὰ δίκαια ποιήσαντεσ ἀπέπεμψαν. ἐκ μὲν οὖν τῆσ Κορίνθου οἱ Ἀθηναῖοι οὕτωσ ἀπηλλάγησαν. τοῖσ μέντοι Ἀρκάσι πέμπειν ἠναγκάζοντο τοὺσ ἱππέασ ἐπικούρουσ διὰ τὴν συμμαχίαν, εἴ τισ στρατεύοιτο ἐπὶ τὴν Ἀρκαδίαν·

τῆσ δὲ Λακωνικῆσ οὐκ ἐπέβαινον ἐπὶ πολέμῳ. τοῖσ δὲ Κορινθίοισ ἐνθυμουμένοισ ὡσ χαλεπῶσ ἔχοι αὐτοὺσ σωθῆναι, κρατουμένουσ μὲν καὶ πρόσθεν κατὰ γῆν, προσγεγενημένων δὲ αὐτοῖσ Ἀθηναίων ἀνεπιτηδείων, ἔδοξεν ἁθροίζειν καὶ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ μισθοφόρουσ.

ἡγούμενοι δὲ τούτων, ἅμα μὲν τὴν πόλιν ἐφύλαττον, ἅμα δὲ πολλὰ τοὺσ πλησίον πολεμίουσ κακῶσ ἐποίουν· εἰσ μέντοι Θήβασ ἔπεμψαν ἐπερησομένουσ εἰ τύχοιεν ἂν ἐλθόντεσ εἰρήνησ. ἐπεὶ δὲ οἱ Θηβαῖοι ἰέναι ἐκέλευον, ὡσ ἐσομένησ, ἐδεήθησαν οἱ Κορίνθιοι ἐᾶσαι σφᾶσ ἐλθεῖν καὶ ἐπὶ τοὺσ συμμάχουσ, ὡσ μετὰ μὲν τῶν βουλομένων ποιησόμενοι τὴν εἰρήνην, τοὺσ δὲ πόλεμον αἱρουμένουσ ἐάσοντεσ πολεμεῖν.

ἐφέντων δὲ καὶ ταῦτα πράττειν τῶν Θηβαίων, ἐλθόντεσ εἰσ Λακεδαίμονα οἱ Κορίνθιοι εἶπον· Ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, πρὸσ ὑμᾶσ πάρεσμεν ὑμέτεροι φίλοι, καὶ ἀξιοῦμεν, εἰ μέν τινα ὁρᾶτε σωτηρίαν ἡμῖν, ἐὰν διακαρτερῶμεν πολεμοῦντεσ, διδάξαι καὶ ἡμᾶσ·

εἰ δὲ ἀπόρωσ γιγνώσκετε ἔχοντα τὰ ἡμέτερα, εἰ μὲν καὶ ὑμῖν συμφέρει, ποιήσασθαι μεθ’ ἡμῶν τὴν εἰρήνην· ὡσ οὐδὲ μετ’ οὐδένων ἂν ἥδιον ἢ μεθ’ ὑμῶν σωθείημεν· εἰ μέντοι ὑμεῖσ λογίζεσθε συμφέρειν ὑμῖν πολεμεῖν, δεόμεθα ὑμῶν ἐᾶσαι ἡμᾶσ εἰρήνην ποιήσασθαι. σωθέντεσ μὲν γὰρ ἴσωσ ἂν αὖθισ ἔτι ποτὲ ἐν καιρῷ ὑμῖν γενοίμεθα· ἐὰν δὲ νῦν ἀπολώμεθα, δῆλον ὅτι οὐδέποτε χρήσιμοι ἔτι ἐσόμεθα. ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖσ τε Κορινθίοισ συνεβούλευον τὴν εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐπέτρεψαν τοῖσ μὴ βουλομένοισ σὺν ἑαυτοῖσ πολεμεῖν ἀναπαύεσθαι·

αὐτοὶ δ’ ἔφασαν πολεμοῦντεσ πράξειν ὅ τι ἂν τῷ θεῷ φίλον ᾖ· ὑφήσεσθαι δὲ οὐδέποτε, ἣν παρὰ τῶν πατέρων παρέλαβον Μεσσήνην, ταύτησ στερηθῆναι. οἱ οὖν Κορίνθιοι ἀκούσαντεσ ταῦτα ἐπορεύοντο εἰσ τὰσ Θήβασ ἐπὶ τὴν εἰρήνην.

οἱ μέντοι Θηβαῖοι ἠξίουν αὐτοὺσ καὶ συμμαχίαν ὀμνύναι· οἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι ἡ μὲν συμμαχία οὐκ εἰρήνη, ἀλλὰ πολέμου μεταλλαγὴ εἰή· εἰ δὲ βούλοιντο, παρεῖναι ἔφασαν τὴν δικαίαν εἰρήνην ποιησόμενοι. ἀγασθέντεσ δὲ αὐτοὺσ οἱ Θηβαῖοι, ὅτι καίπερ ἐν κινδύνῳ ὄντεσ οὐκ ἤθελον τοῖσ εὐεργέταισ εἰσ πόλεμον καθίστασθαι, συνεχώρησαν αὐτοῖσ καὶ Φλειασίοισ καὶ τοῖσ ἐλθοῦσι μετ’ αὐτῶν εἰσ Θήβασ τὴν εἰρήνην ἐφ’ ᾧτε ἔχειν τὴν ἑαυτῶν ἑκάστουσ. καὶ ἐπὶ τούτοισ ὠμόσθησαν οἱ ὁρ́κοι.

οἱ μὲν δὴ Φλειάσιοι, ἐπεὶ οὕτωσ ἡ σύμβασισ ἐγένετο, εὐθὺσ ἀπῆλθον ἐκ τῆσ Θυαμίασ· οἱ δὲ Ἀργεῖοι ὀμόσαντεσ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ τούτοισ εἰρήνην ποιήσεσθαι, ἐπεὶ οὐκ ἐδύναντο καταπρᾶξαι ὥστε τοὺσ τῶν Φλειασίων φυγάδασ μένειν ἐν τῷ Τρικαράνῳ ὡσ ἐν τῇ ἑαυτῶν πόλει ἔχοντασ, παραλαβόντεσ ἐφρούρουν, φάσκοντεσ σφετέραν τὴν γῆν ταύτην εἶναι, ἣν ὀλίγῳ πρότερον ὡσ πολεμίαν οὖσαν ἐδῄουν, καὶ δίκασ τῶν Φλειασίων προκαλουμένων οὐκ ἐδίδοσαν. σχεδὸν δὲ περὶ τοῦτον τὸν χρόνον τετελευτηκότοσ ἤδη τοῦ πρόσθεν Διονυσίου ὁ υἱὸσ αὐτοῦ πέμπει βοήθειαν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ δώδεκα τριήρεισ καὶ ἄρχοντα αὐτῶν Τιμοκράτην.

οὗτοσ οὖν ἀφικόμενοσ συνεξαιρεῖ αὐτοῖσ Σελλασίαν· καὶ τοῦτο πράξασ ἀπέπλευσεν οἴκαδε. μετὰ δὲ τοῦτο οὐ πολλῷ ὕστερον καταλαμβάνουσιν οἱ Ἠλεῖοι Λασιῶνα, τὸ μὲν παλαιὸν ἑαυτῶν ὄντα, ἐν δὲ τῷ παρόντι συντελοῦντα εἰσ τὸ Ἀρκαδικόν.

οἱ μέντοι Ἀρκάδεσ οὐ παρωλιγώρησαν, ἀλλ’ εὐθὺσ παραγγείλαντεσ ἐβοήθουν.

ἀντεβοήθησαν δὲ καὶ τῶν Ἠλείων οἱ τριακόσιοι, καὶ ἔτι τετρακόσιοι. ἀντεστρατοπεδευμένων δὲ τὴν ἡμέραν ἐν ἐπιπεδεστέρῳ χωρίῳ τῶν Ἠλείων τῆσ νυκτὸσ οἱ Ἀρκάδεσ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὴν τοῦ ὑπὲρ τῶν Ἠλείων ὄρουσ κορυφήν· ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ κατέβαινον ἐπὶ τοὺσ Ἠλείουσ. οἱ δὲ ἰδόντεσ ἅμα μὲν ἐξ ὑπερδεξίου προσιόντασ, ἅμα δὲ πολλαπλασίουσ, ἐκ πολλοῦ μὲν ἀπελθεῖν ᾐσχύνθησαν, ὁμόσε δ’ ἦλθον καὶ εἰσ χεῖρασ δεξάμενοι ἔφυγον· καὶ πολλοὺσ μὲν ἄνδρασ, πολλὰ δὲ ὅπλα ἀπώλεσαν, κατὰ δυσχωρίασ ἀποχωροῦντεσ. οἱ δὲ Ἀρκάδεσ διαπραξάμενοι ταῦτα ἐπορεύοντο ἐπὶ τὰσ τῶν Ἀκρωρείων πόλεισ.

λαβόντεσ δὲ ταύτασ πλὴν Θραύστου ἀφικνοῦνται εἰσ Ὀλυμπίαν, καὶ περισταυρώσαντεσ τὸ Κρόνιον ἐνταῦθα ἐφρούρουν καὶ ἐκράτουν τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ὄρουσ· ἔλαβον δὲ καὶ Μαργανέασ ἐνδόντων τινῶν. οὕτω δὲ προκεχωρηκότων οἱ μὲν Ἠλεῖοι αὖ παντάπασιν ἠθύμησαν, οἱ δὲ Ἀρκάδεσ ἔρχονται ἐπὶ τὴν πόλιν. καὶ μέχρι μὲν τῆσ ἀγορᾶσ ἦλθον· ἐκεῖ μέντοι ὑποστάντεσ οἵ τε ἱππεῖσ καὶ οἱ ἄλλοι αὐτῶν ἐκβάλλουσί τε αὐτοὺσ καὶ ἀπέκτεινάν τινασ καὶ τροπαῖον ἐστήσαντο. ἦν μὲν οὖν καὶ πρότερον διαφορὰ ἐν τῇ Ἤλιδι.

οἱ μὲν γὰρ περὶ Χάροπόν τε καὶ Θρασωνίδαν καὶ Ἀργεῖον εἰσ δημοκρατίαν ἦγον τὴν πόλιν, οἱ δὲ περὶ Στάλκαν τε καὶ Ἱππίαν καὶ Στρατόλαν εἰσ ὀλιγαρχίαν. ἐπεὶ δ’ οἱ Ἀρκάδεσ μεγάλην δύναμιν ἔχοντεσ σύμμαχοι ἐδόκουν εἶναι τοῖσ δημοκρατεῖσθαι βουλομένοισ, ἐκ τούτου δὴ θρασύτεροι οἱ περὶ τὸν Χάροπον ἦσαν, καὶ συνθέμενοι τοῖσ Ἀρκάσιν ἐπιβοηθεῖν καταλαμβάνουσι τὴν ἀκρόπολιν. οἱ δ’ ἱππεῖσ καὶ οἱ τριακόσιοι οὐκ ἐμέλλησαν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐχώρουν ἄνω, καὶ ἐκκρούουσιν αὐτούσ·

ὥστ’ ἔφυγον σὺν τῷ Ἀργείῳ καὶ Χαρόπῳ τῶν πολιτῶν περὶ τριακοσίουσ. οὐ πολὺ δ’ ὕστερον οὗτοι παραλαβόντεσ τῶν Ἀρκάδων τινὰσ καταλαμβάνουσι Πύλον. καὶ πολλοὶ μέντοι πρὸσ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀπῇσαν τοῦ δήμου, ἅτε χωρίον τε καλὸν καὶ μεγάλην ῥώμην τὴν τῶν Ἀρκάδων σύμμαχον ἔχοντασ. ἐνέβαλον δὲ καὶ ὕστερον εἰσ τὴν χώραν τὴν τῶν Ἠλείων οἱ Ἀρκάδεσ, ὑπὸ τῶν φευγόντων ἀναπειθόμενοι ὡσ ἡ πόλισ προσχωρήσοιτο. ἀλλὰ τότε μὲν οἱ Ἀχαιοὶ φίλοι γεγενημένοι τοῖσ Ἠλείοισ τὴν πόλιν αὐτῶν διεφύλαξαν·

ὥστε οἱ Ἀρκάδεσ οὐδὲν ἄλλο πράξαντεσ ἢ δῃώσαντεσ αὐτῶν τὴν χώραν ἀπῆλθον. εὐθὺσ μέντοι ἐκ τῆσ Ἠλείασ ἐξιόντεσ, αἰσθόμενοι τοὺσ Πελληνέασ ἐν Ἤλιδι ὄντασ, νυκτὸσ μακροτάτην ὁδὸν ἐλθόντεσ καταλαμβάνουσιν αὐτῶν Ὄλουρον· ἤδη γὰρ πάλιν προσεκεχωρήκεσαν οἱ Πελληνεῖσ εἰσ τὴν τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν. ἐπεὶ δ’ ᾔσθοντο τὰ περὶ Ὀλούρου, περιελθόντεσ αὖ καὶ οὗτοι ὅπῃ ἐδύναντο εἰσ τὴν αὑτῶν πόλιν Πελλήνην εἰσῆλθον.

καὶ ἐκ τούτου δὴ ἐπολέμουν τοῖσ ἐν Ὀλούρῳ Ἀρκάσι τε καὶ τῷ ἑαυτῶν παντὶ δήμῳ μάλα ὀλίγοι ὄντεσ· ὅμωσ δὲ οὐ πρόσθεν ἐπαύσαντο πρὶν ἐξεπολιόρκησαν τὸν Ὄλουρον. οἱ δ’ αὖ Ἀρκάδεσ πάλιν ποιοῦνται ἄλλην στρατείαν εἰσ τὴν Ἦλιν.

μεταξὺ δὲ Κυλλήνησ καὶ τῆσ πόλεωσ στρατοπεδευομένοισ αὐτοῖσ ἐπιτίθενται οἱ Ἠλεῖοι, ὑποστάντεσ δὲ οἱ Ἀρκάδεσ ἐνίκησαν αὐτούσ. καὶ Ἀνδρόμαχοσ μὲν ὁ Ἠλεῖοσ ἵππαρχοσ, ὅσπερ αἴτιοσ ἐδόκει εἶναι τὴν μάχην συνάψαι, αὐτὸσ αὑτὸν διέφθειρεν· οἱ δ’ ἄλλοι εἰσ τὴν πόλιν ἀπεχώρησαν. ἀπέθανε δὲ ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ παραγενόμενοσ καὶ Σωκλείδησ ὁ Σπαρτιάτησ· ἤδη γὰρ τότε οἱ Λακεδαιμόνιοι σύμμαχοι τοῖσ Ἠλείοισ ἦσαν. πιεζόμενοι δὲ οἱ Ἠλεῖοι ἐν τῇ ἑαυτῶν, ἠξίουν καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πέμποντεσ πρέσβεισ ἐπιστρατεύειν τοῖσ Ἀρκάσι, νομίζοντεσ οὕτωσ ἂν μάλιστα ἀπολαβεῖν τοὺσ Ἀρκάδασ, εἰ ἀμφοτέρωθεν πολεμοῖντο.

καὶ ἐκ τούτου δὴ Ἀρχίδαμοσ στρατεύεται μετὰ τῶν πολιτῶν, καὶ καταλαμβάνει Κρῶμνον. καταλιπὼν δ’ ἐν αὐτῷ φρουρὰν τῶν δώδεκα λόχων τρεῖσ, οὕτωσ ἐπ’ οἴκου ἀνεχώρησεν. οἱ μέντοι Ἀρκάδεσ, ὥσπερ ἔτυχον ἐκ τῆσ εἰσ Ἦλιν στρατείασ συνειλεγμένοι, βοηθήσαντεσ περιεσταύρωσαν τὸν Κρῶμνον διπλῷ σταυρώματι, καὶ ἐν ἀσφαλεῖ ὄντεσ ἐπολιόρκουν τοὺσ ἐν τῷ Κρώμνῳ.

χαλεπῶσ δὲ ἡ τῶν Λακεδαιμονίων πόλισ φέρουσα ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ τῶν πολιτῶν, ἐκπέμπει στρατιάν· ἡγεῖτο δὲ καὶ τότε Ἀρχίδαμοσ. ἐλθὼν δὲ ἐδῄου καὶ τῆσ Ἀρκαδίασ ὅσα ἐδύνατο καὶ τῆσ Σκιρίτιδοσ, καὶ πάντα ἐποίει ὅπωσ, εἰ δύναιτο, ἀπαγάγοι τοὺσ πολιορκοῦντασ. οἱ δὲ Ἀρκάδεσ οὐδέν τι μᾶλλον ἐκινοῦντο, ἀλλὰ ταῦτα πάντα παρεώρων. κατιδὼν δέ τινα λόφον ὁ Ἀρχίδαμοσ, δι’ οὗ τὸ ἔξω σταύρωμα περιεβέβληντο οἱ Ἀρκάδεσ, ἐνόμισεν ἑλεῖν ἂν τοῦτον, καὶ εἰ τούτου κρατήσειεν, οὐκ ἂν δύνασθαι μένειν τοὺσ ὑπὸ τούτῳ πολιορκοῦντασ.

κύκλῳ δὲ περιάγοντοσ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦτο τὸ χωρίον, ὡσ εἶδον οἱ προθέοντεσ τοῦ Ἀρχιδάμου πελτασταὶ τοὺσ ἐπαρίτουσ ἔξω τοῦ σταυρώματοσ, ἐπιτίθενται αὐτοῖσ, καὶ <οἱ> ἱππεῖσ συνεμβάλλειν ἐπειρῶντο. οἱ δ’ οὐκ ἐνέκλιναν, ἀλλὰ συντεταγμένοι ἡσυχίαν εἶχον. οἱ δ’ αὖ πάλιν ἐνέβαλον. ἐπεὶ δὲ οὐδὲ τότε ἐνέκλιναν, ἀλλὰ καὶ ἐπῇσαν, ἤδη οὔσησ πολλῆσ κραυγῆσ, ἐβοήθει δὴ καὶ αὐτὸσ ὁ Ἀρχίδαμοσ, ἐκτραπόμενοσ κατὰ τὴν ἐπὶ Κρῶμνον φέρουσαν ἁμαξιτόν, εἰσ δύο ἄγων, ὥσπερ ἐτύγχανεν ἔχων. ὡσ δ’ ἐπλησίασαν ἀλλήλοισ, οἱ μὲν σὺν τῷ Ἀρχιδάμῳ κατὰ κέρασ, ἅτε καθ’ ὁδὸν πορευόμενοι, οἱ δ’ Ἀρκάδεσ ἁθρόοι συνασπιδοῦντεσ, ἐν τούτῳ οὐκέτι ἐδύναντο οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀντέχειν τῷ τῶν Ἀρκάδων πλήθει, ἀλλὰ ταχὺ μὲν ὁ Ἀρχίδαμοσ ἐτέτρωτο τὸν μηρὸν διαμπάξ, ταχὺ δὲ οἱ μαχόμενοι πρὸ αὐτοῦ ἀπέθνῃσκον, Πολυαινίδασ τε καὶ Χίλων ὁ τὴν ἀδελφὴν τοῦ Ἀρχιδάμου ἔχων, καὶ οἱ πάντεσ δὲ αὐτῶν τότε ἀπέθανον οὐκ ἔλαττον τῶν τριάκοντα.

ὡσ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν ἀναχωροῦντεσ εἰσ τὴν εὐρυχωρίαν ἐξῆλθον, ἐνταῦθα δὴ Λακεδαιμόνιοι ἀντιπαρετάξαντο.

καὶ μὴν οἱ Ἀρκάδεσ, ὥσπερ εἶχον, συντεταγμένοι ἕστασαν, καὶ πλήθει μὲν ἐλείποντο, εὐθυμότερον δὲ πολὺ εἶχον, ἐπεληλυθότεσ ἀποχωροῦσι καὶ ἄνδρασ ἀπεκτονότεσ. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι μάλα ἀθύμωσ εἶχον, τετρωμένον μὲν ὁρῶντεσ τὸν Ἀρχίδαμον, ἀκηκοότεσ δὲ τὰ ὀνόματα τῶν τεθνηκότων, ἀνδρῶν τε ἀγαθῶν καὶ σχεδὸν τῶν ἐπιφανεστάτων. ὡσ δὲ πλησίον ὄντων ἀναβοήσασ τισ τῶν πρεσβυτέρων εἶπε·

Τί δεῖ ἡμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ, μάχεσθαι, ἀλλ’ οὐ σπεισαμένουσ διαλυθῆναι; ἄσμενοι δὴ ἀμφότεροι ἀκούσαντεσ ἐσπείσαντο. καὶ οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοὺσ νεκροὺσ ἀνελόμενοι ἀπῆλθον, οἱ δ’ Ἀρκάδεσ ἐπαναχωρήσαντεσ ἔνθα τὸ πρῶτον ἤρξαντο ἐπιέναι τροπαῖον ἐστήσαντο. ὡσ δὲ οἱ Ἀρκάδεσ περὶ τὸν Κρῶμνον ἦσαν, οἱ ἐκ τῆσ πόλεωσ Ἠλεῖοι πρῶτον μὲν ἰόντεσ ἐπὶ τὴν Πύλον περιτυγχάνουσι τοῖσ Πυλίοισ ἀποκεκρουμένοισ ἐκ τῶν Θαλαμῶν.

καὶ προσελαύνοντεσ οἱ ἱππεῖσ τῶν Ἠλείων ὡσ εἶδον αὐτούσ, οὐκ ἐμέλλησαν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐμβάλλουσι, καὶ τοὺσ μὲν ἀποκτιννύουσιν, οἱ δέ τινεσ αὐτῶν καταφεύγουσιν ἐπὶ γήλοφον. ἐπεὶ μέντοι ἦλθον οἱ πεζοί, ἐκκόπτουσι καὶ τοὺσ ἐπὶ τῷ λόφῳ, καὶ τοὺσ μὲν αὐτοῦ ἀπέκτειναν, τοὺσ δὲ καὶ ζῶντασ ἔλαβον ἐγγὺσ διακοσίων. καὶ ὅσοι μὲν ξένοι ἦσαν αὐτῶν, ἀπέδοντο, ὅσοι δὲ φυγάδεσ, ἀπέσφαττον. μετὰ δὲ ταῦτα τούσ τε Πυλίουσ, ὡσ οὐδεὶσ αὐτοῖσ ἐβοήθει, σὺν αὐτῷ τῷ χωρίῳ αἱροῦσι, καὶ τοὺσ Μαργανέασ ἀναλαμβάνουσι. καὶ μὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι ὕστερον αὖ ἐλθόντεσ νυκτὸσ ἐπὶ τὸν Κρῶμνον ἐπικρατοῦσι τοῦ σταυρώματοσ <τοῦ> κατὰ τοὺσ Ἀργείουσ καὶ τοὺσ πολιορκουμένουσ τῶν Λακεδαιμονίων εὐθὺσ ἐξεκάλουν.

ὅσοι μὲν οὖν ἐγγύτατά τε ἐτύγχανον ὄντεσ καὶ ὠξυλάβησαν, ἐξῆλθον· ὁπόσουσ δὲ ἔφθασαν πολλοὶ τῶν Ἀρκάδων συμβοηθήσαντεσ, ἀπεκλείσθησαν ἔνδον καὶ ληφθέντεσ διενεμήθησαν· καὶ ἓν μὲν μέροσ ἔλαβον Ἀργεῖοι, ἓν δὲ Θηβαῖοι, ἓν δὲ Ἀρκάδεσ, ἓν δὲ Μεσσήνιοι. οἱ δὲ σύμπαντεσ ληφθέντεσ Σπαρτιατῶν τε καὶ περιοίκων πλείουσ τῶν ἑκατὸν ἐγένοντο. ἐπεί γε μὴν οἱ Ἀρκάδεσ ἐσχόλασαν ἀπὸ τοῦ Κρώμνου, πάλιν δὴ περὶ τοὺσ Ἠλείουσ εἶχον, καὶ τήν τε Ὀλυμπίαν ἐρρωμενέστερον ἐφρούρουν, καὶ ἐπιόντοσ Ὀλυμπιακοῦ ἔτουσ παρεσκευάζοντο ποιεῖν τὰ Ὀλύμπια σὺν Πισάταισ τοῖσ πρώτοισ φάσκουσι προστῆναι τοῦ ἱεροῦ.

ἐπεὶ δὲ ὅ τε μὴν ἧκεν ἐν ᾧ τὰ Ὀλύμπια γίγνεται αἵ τε ἡμέραι ἐν αἷσ ἡ πανήγυρισ ἁθροίζεται, ἐνταῦθα δὴ οἱ Ἠλεῖοι ἐκ τοῦ φανεροῦ συσκευασάμενοι καὶ παρακαλέσαντεσ Ἀχαιοὺσ ἐπορεύοντο τὴν Ὀλυμπιακὴν ὁδόν. οἱ δὲ Ἀρκάδεσ ἐκείνουσ μὲν οὐκ ἄν ποτε ᾤοντο ἐλθεῖν ἐπὶ σφᾶσ, αὐτοὶ δὲ σὺν Πισάταισ διετίθεσαν τὴν πανήγυριν.

καὶ τὴν μὲν ἱπποδρομίαν ἤδη ἐπεποιήκεσαν καὶ τὰ δρομικὰ τοῦ πεντάθλου· οἱ δ’ εἰσ πάλην ἀφικόμενοι οὐκέτι ἐν τῷ δρόμῳ, ἀλλὰ μεταξὺ τοῦ δρόμου καὶ τοῦ βωμοῦ ἐπάλαιον. οἱ γὰρ Ἠλεῖοι σὺν τοῖσ ὅπλοισ παρῆσαν ἤδη εἰσ τὸ τέμενοσ. οἱ δὲ Ἀρκάδεσ πορρωτέρω μὲν οὐκ ἀπήντησαν, ἐπὶ δὲ τοῦ Κλαδάου ποταμοῦ παρετάξαντο, ὃσ παρὰ τὴν Ἄλτιν καταρρέων εἰσ τὸν Ἀλφειὸν ἐμβάλλει. καὶ σύμμαχοι δὲ παρῆσαν αὐτοῖσ, ὁπλῖται μὲν Ἀργείων εἰσ δισχιλίουσ, Ἀθηναίων δὲ ἱππεῖσ περὶ τετρακοσίουσ. καὶ μὴν οἱ Ἠλεῖοι τἀπὶ θάτερα τοῦ ποταμοῦ παρετάξαντο, σφαγιασάμενοι δὲ εὐθὺσ ἐχώρουν.

καὶ τὸν πρόσθεν χρόνον εἰσ τὰ πολεμικὰ καταφρονούμενοι μὲν ὑπ’ Ἀρκάδων καὶ Ἀργείων, καταφρονούμενοι δὲ ὑπ’ Ἀχαιῶν καὶ Ἀθηναίων, ὅμωσ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τῶν μὲν συμμάχων ὡσ ἀλκιμώτατοι ὄντεσ ἡγοῦντο, τοὺσ δ’ Ἀρκάδασ, τούτοισ γὰρ πρώτοισ συνέβαλον, καὶ εὐθὺσ ἐτρέψαντο, καὶ ἐπιβοηθήσαντασ δὲ τοὺσ Ἀργείουσ δεξάμενοι καὶ τούτων ἐκράτησαν. ἐπεὶ μέντοι κατεδίωξαν εἰσ τὸ μεταξὺ τοῦ βουλευτηρίου καὶ τοῦ τῆσ Ἑστίασ ἱεροῦ καὶ τοῦ πρὸσ ταῦτα προσήκοντοσ θεάτρου, ἐμάχοντο μὲν οὐδὲν ἧττον καὶ ἐώθουν πρὸσ τὸν βωμόν, ἀπὸ μέντοι τῶν στοῶν τε καὶ τοῦ βουλευτηρίου καὶ τοῦ μεγάλου ναοῦ βαλλόμενοι καὶ ἐν τῷ ἰσοπέδῳ μαχόμενοι, ἀποθνῄσκουσιν ἄλλοι τε τῶν Ἠλείων καὶ αὐτὸσ ὁ τῶν τριακοσίων ἄρχων Στρατόλασ.

τούτων δὲ πραχθέντων ἀπεχώρησαν εἰσ τὸ αὑτῶν στρατόπεδον. οἱ μέντοι Ἀρκάδεσ καὶ οἱ μετ’ αὐτῶν οὕτωσ ἐπεφόβηντο τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὥστε οὐδ’ ἀνεπαύσαντο τῆσ νυκτόσ, ἐκκόπτοντεσ τὰ διαπεπονημένα σκηνώματα καὶ ἀποσταυροῦντεσ.

οἱ δ’ αὖ Ἠλεῖοι ἐπεὶ τῇ ὑστεραίᾳ προσιόντεσ εἶδον καρτερὸν τὸ τεῖχοσ καὶ ἐπὶ τῶν ναῶν πολλοὺσ ἀναβεβηκότασ, ἀπῆλθον εἰσ τὸ ἄστυ, τοιοῦτοι γενόμενοι οἱούσ τὴν ἀρετὴν θεὸσ μὲν ἂν ἐμπνεύσασ δύναιτο καὶ ἐν ἡμέρᾳ ἀποδεῖξαι, ἄνθρωποι δὲ οὐδ’ ἂν ἐν πολλῷ χρόνῳ τοὺσ μὴ ὄντασ ἀλκίμουσ ποιήσειαν. χρωμένων δὲ τοῖσ ἱεροῖσ χρήμασι τῶν ἐν τοῖσ Ἀρκάσιν ἀρχόντων, καὶ ἀπὸ τούτων τοὺσ ἐπαρίτουσ τρεφόντων, πρῶτοι Μαντινεῖσ ἀπεψηφίσαντο μὴ χρῆσθαι τοῖσ ἱεροῖσ χρήμασι.

καὶ αὐτοὶ τὸ γιγνόμενον μέροσ εἰσ τοὺσ ἐπαρίτουσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐκπορίσαντεσ ἀπέπεμψαν τοῖσ ἄρχουσιν. οἱ δὲ ἄρχοντεσ φάσκοντεσ αὐτοὺσ λυμαίνεσθαι τὸ Ἀρκαδικόν, ἀνεκαλοῦντο εἰσ τοὺσ μυρίουσ τοὺσ προστάτασ αὐτῶν· καὶ ἐπεὶ οὐχ ὑπήκουον, κατεδίκασαν αὐτῶν, καὶ τοὺσ ἐπαρίτουσ ἔπεμπον ὡσ ἄξοντασ τοὺσ κατακεκριμένουσ. οἱ μὲν οὖν Μαντινεῖσ κλείσαντεσ τὰσ πύλασ οὐκ ἐδέχοντο αὐτοὺσ εἴσω. ἐκ δὲ τούτου τάχα δὴ καὶ ἄλλοι τινὲσ ἔλεγον ἐν τοῖσ μυρίοισ ὡσ οὐ χρὴ τοῖσ ἱεροῖσ χρήμασι χρῆσθαι οὐδὲ καταλιπεῖν εἰσ τὸν ἀεὶ χρόνον τοῖσ παισὶν ἔγκλημα τοῦτο πρὸσ τοὺσ θεούσ.

ὡσ δὲ καὶ ἐν τῷ κοινῷ ἀπέδοξε μηκέτι χρῆσθαι τοῖσ ἱεροῖσ χρήμασι, ταχὺ δὴ οἱ μὲν οὐκ ἂν δυνάμενοι ἄνευ μισθοῦ τῶν ἐπαρίτων εἶναι διεχέοντο, οἱ δὲ δυνάμενοι παρακελευσάμενοι αὑτοῖσ καθίσταντο εἰσ τοὺσ ἐπαρίτουσ, ὅπωσ μὴ αὐτοὶ ἐπ’ ἐκείνοισ, ἀλλ’ ἐκεῖνοι ἐπὶ σφίσιν εἰε͂ν. γνόντεσ δὲ τῶν ἀρχόντων οἱ διακεχειρικότεσ τὰ ἱερὰ χρήματα ὅτι εἰ δώσοιεν εὐθύνασ, κινδυνεύσοιεν ἀπολέσθαι, πέμπουσιν εἰσ Θήβασ, καὶ διδάσκουσι τοὺσ Θηβαίουσ ὡσ εἰ μὴ στρατεύσειαν, κινδυνεύσοιεν οἱ Ἀρκάδεσ πάλιν λακωνίσαι. καὶ οἱ μὲν παρεσκευάζοντο ὡσ στρατευσόμενοι·

οἱ δὲ τὰ κράτιστα τῇ Πελοποννήσῳ βουλευόμενοι ἔπεισαν τὸ κοινὸν τῶν Ἀρκάδων πέμψαντασ πρέσβεισ εἰπεῖν τοῖσ Θηβαίοισ μὴ ἰέναι σὺν ὅπλοισ εἰσ τὴν Ἀρκαδίαν, εἰ μή τι καλοῖεν. καὶ ἅμα μὲν ταῦτα πρὸσ τοὺσ Θηβαίουσ ἔλεγον, ἅμα δὲ ἐλογίζοντο ὅτι πολέμου οὐδὲν δέοιντο. τοῦ τε γὰρ ἱεροῦ τοῦ Διὸσ προεστάναι οὐδὲν προσδεῖσθαι ἐνόμιζον, ἀλλ’ ἀποδιδόντεσ ἂν καὶ δικαιότερα καὶ ὁσιώτερα ποιεῖν, καὶ τῷ θεῷ οἰέσθαι μᾶλλον ἂν οὕτω χαρίζεσθαι. βουλομένων δὲ ταῦτα καὶ τῶν Ἠλείων, ἔδοξεν ἀμφοτέροισ εἰρήνην ποιήσασθαι· καὶ ἐγένοντο σπονδαί. γενομένων δὲ τῶν ὁρ́κων, καὶ ὀμοσάντων τῶν τε ἄλλων ἁπάντων καὶ Τεγεατῶν καὶ αὐτοῦ τοῦ Θηβαίου, ὃσ ἐτύγχανεν ἐν Τεγέᾳ ἔχων τριακοσίουσ ὁπλίτασ τῶν Βοιωτῶν, οἱ μὲν ἄλλοι Ἀρκάδεσ ἐν τῇ Τεγέᾳ αὐτοῦ ἐπικαταμείναντεσ ἐδειπνοποιοῦντό τε καὶ ηὐθυμοῦντο καὶ σπονδὰσ καὶ παιᾶνασ ὡσ εἰρήνησ γεγενημένησ ἐποιοῦντο, ὁ δὲ Θηβαῖοσ καὶ τῶν ἀρχόντων οἱ φοβούμενοι τὰσ εὐθύνασ σύν τε τοῖσ Βοιωτοῖσ καὶ τοῖσ ὁμογνώμοσι τῶν ἐπαρίτων κλείσαντεσ τὰσ πύλασ τοῦ τῶν Τεγεατῶν τείχουσ, πέμποντεσ ἐπὶ τοὺσ σκηνοῦντασ συνελάμβανον τοὺσ βελτίστουσ.

ἅτε δὲ ἐκ πασῶν τῶν πόλεων παρόντων τῶν Ἀρκάδων, καὶ πάντων εἰρήνην βουλομένων ἔχειν, πολλοὺσ ἔδει τοὺσ συλλαμβανομένουσ εἶναι· ὥστε ταχὺ μὲν αὐτοῖσ τὸ δεσμωτήριον μεστὸν ἦν, ταχὺ δὲ ἡ δημοσία οἰκία. ὡσ δὲ πολλοὶ οἱ εἰργμένοι ἦσαν, πολλοὶ δὲ κατὰ τοῦ τείχουσ ἐκπεπηδηκότεσ, ἦσαν δ’ οἳ καὶ διὰ τῶν πυλῶν ἀφεῖντο·

οὐδεὶσ γὰρ οὐδενὶ ὠργίζετο, ὅστισ μὴ ᾤετο ἀπολεῖσθαι· ἀπορῆσαι δὴ μάλιστα ἐποίησε τόν τε Θηβαῖον καὶ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ ταῦτα πράττοντασ ὅτι Μαντινέασ, οὓσ μάλιστα ἐβούλοντο λαβεῖν, ὀλίγουσ τινὰσ πάνυ εἶχον· διὰ γὰρ τὸ ἐγγὺσ τὴν πόλιν εἶναι σχεδὸν πάντεσ ᾤχοντο οἴκαδε. ἐπεὶ δὲ ἡμέρα ἐγένετο καὶ τὰ πεπραγμένα ἐπύθοντο οἱ Μαντινεῖσ, εὐθὺσ πέμποντεσ εἴσ τε τὰσ ἄλλασ Ἀρκαδικὰσ πόλεισ προηγόρευον ἐν τοῖσ ὅπλοισ εἶναι καὶ φυλάττειν τὰσ παρόδουσ.

καὶ αὐτοὶ δὲ οὕτωσ ἐποίουν, καὶ ἅμα πέμψαντεσ εἰσ τὴν Τεγέαν ἀπῄτουν ὅσουσ ἔχοιεν ἄνδρασ Μαντινέων· καὶ τῶν ἄλλων δὲ Ἀρκάδων οὐδένα ἀξιοῦν ἔφασαν οὔτε δεδέσθαι οὔτε ἀποθνῄσκειν πρὸ δίκησ. εἰ δὲ καί τινεσ ἐπαιτιῷντο, ἔλεγον ἐπαγγέλλοντεσ ὅτι ἡ τῶν Μαντινέων πόλισ ἐγγυῷτο ἦ μὴν παρέξειν εἰσ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρκάδων ὁπόσουσ τισ προσκαλοῖτο. ἀκούων οὖν ὁ Θηβαῖοσ ἠπόρει τε ὅ τι χρήσαιτο τῷ πράγματι καὶ ἀφίησι πάντασ τοὺσ ἄνδρασ.

καὶ τῇ ὑστεραίᾳ συγκαλέσασ τῶν Ἀρκάδων ὁπόσοι γε δὴ συνελθεῖν ἠθέλησαν, ἀπελογεῖτο ὡσ ἐξαπατηθείη. ἀκοῦσαι γὰρ ἔφη ὡσ Λακεδαιμόνιοί τε εἰε͂ν σὺν τοῖσ ὅπλοισ ἐπὶ τοῖσ ὁρίοισ προδιδόναι τε μέλλοιεν αὐτοῖσ τὴν Τεγέαν τῶν Ἀρκάδων τινέσ. οἱ δὲ ἀκούσαντεσ ἐκεῖνον μέν, καίπερ γιγνώσκοντεσ ὅτι ἐψεύδετο περὶ σφῶν, ἀφίεσαν· πέμψαντεσ δ’ εἰσ Θήβασ πρέσβεισ κατηγόρουν αὐτοῦ ὡσ δεῖν ἀποθανεῖν. τὸν δ’ Ἐπαμεινώνδαν ἔφασαν, καὶ γὰρ στρατηγῶν τότε ἐτύγχανε, λέγειν ὡσ πολὺ ὀρθότερον ποιήσειεν, ὅτε συνελάμβανε τοὺσ ἄνδρασ ἢ ὅτε ἀφῆκε.

τὸ γὰρ ἡμῶν δι’ ὑμᾶσ εἰσ πόλεμον καταστάντων ὑμᾶσ ἄνευ τῆσ ἡμετέρασ γνώμησ εἰρήνην ποιεῖσθαι πῶσ οὐκ ἂν δικαίωσ προδοσίαν τισ ὑμῶν τοῦτο κατηγοροίη; εὖ δ’ ἴστε, ἔφη, ὅτι ἡμεῖσ καὶ στρατευσόμεθα εἰσ τὴν Ἀρκαδίαν καὶ σὺν τοῖσ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι πολεμήσομεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 4

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION