헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί7́3́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 3)

περὶ μὲν δὴ Φλειασίων, ὡσ καὶ πιστοὶ τοῖσ φίλοισ ἐγένοντο καὶ ἄλκιμοι ἐν τῷ πολέμῳ διετέλεσαν, καὶ ὡσ πάντων σπανίζοντεσ διέμενον ἐν τῇ συμμαχίᾳ, εἴρηται. σχεδὸν δὲ περὶ τοῦτον τὸν χρόνον Αἰνέασ Στυμφάλιοσ, στρατηγὸσ τῶν Ἀρκάδων γεγενημένοσ, νομίσασ οὐκ ἀνεκτῶσ ἔχειν τὰ ἐν τῷ Σικυῶνι, ἀναβὰσ σὺν τῷ ἑαυτοῦ στρατεύματι εἰσ τὴν ἀκρόπολιν συγκαλεῖ τῶν Σικυωνίων τῶν τε ἔνδον ὄντων τοὺσ κρατίστουσ καὶ τοὺσ ἄνευ δόγματοσ ἐκπεπτωκότασ μετεπέμπετο. φοβηθεὶσ δὲ ταῦτα ὁ Εὔφρων καταφεύγει εἰσ τὸν λιμένα τῶν Σικυωνίων, καὶ μεταπεμψάμενοσ Πασίμηλον ἐκ Κορίνθου, διὰ τούτου παραδίδωσι τὸν λιμένα τοῖσ Λακεδαιμονίοισ καὶ ἐν ταύτῃ αὖ τῇ συμμαχίᾳ ἀνεστρέφετο, λέγων ὡσ Λακεδαιμονίοισ διατελοίη πιστὸσ ὤν.

ὅτε γὰρ ψῆφοσ ἐδίδοτο ἐν τῇ πόλει, εἰ δοκοίη ἀφίστασθαι, μετ’ ὀλίγων ἀποψηφίσασθαι ἔφη· ἔπειτα δὲ τοὺσ προδόντασ ἑαυτὸν βουλόμενοσ τιμωρήσασθαι δῆμον καταστῆσαι.

καὶ νῦν, ἔφη, φεύγουσιν ὑπ’ ἐμοῦ πάντεσ οἱ ὑμᾶσ προδιδόντεσ. εἰ μὲν οὖν ἐδυνάσθην ἐγώ, ὅλην ἂν ἔχων τὴν πόλιν πρὸσ ὑμᾶσ ἀπέστην· νῦν δ’ οὗ ἐγκρατὴσ ἐγενόμην τὸν λιμένα παραδέδωκα ὑμῖν. ἠκροῶντο μὲν δὴ πολλοὶ αὐτοῦ ταῦτα· ὁπόσοι δὲ ἐπείθοντο οὐ πάνυ κατάδηλον. ἀλλὰ γὰρ ἐπείπερ ἠρξάμην, διατελέσαι βούλομαι τὰ περὶ Εὔφρονοσ.

στασιασάντων γὰρ ἐν τῷ Σικυῶνι τῶν τε βελτίστων καὶ τοῦ δήμου, λαβὼν ὁ Εὔφρων Ἀθήνηθεν ξενικὸν πάλιν κατέρχεται. καὶ τοῦ μὲν ἄστεωσ ἐκράτει σὺν τῷ δήμῳ· Θηβαίου δὲ ἁρμοστοῦ τὴν ἀκρόπολιν ἔχοντοσ, ἐπεὶ ἔγνω οὐκ ἂν δυνάμενοσ τῶν Θηβαίων ἐχόντων τὴν ἀκρόπολιν τῆσ πόλεωσ κρατεῖν, συσκευασάμενοσ χρήματα ᾤχετο, ὡσ τούτοισ πείσων Θηβαίουσ ἐκβάλλειν μὲν τοὺσ κρατίστουσ, παραδοῦναι δ’ αὐτῷ πάλιν τὴν πόλιν. αἰσθόμενοι δὲ οἱ πρόσθεν φυγάδεσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ καὶ τὴν παρασκευήν, ἀντεπορεύοντο εἰσ τὰσ Θήβασ.

ὡσ δ’ ἑώρων αὐτὸν οἰκείωσ τοῖσ ἄρχουσι συνόντα, φοβηθέντεσ μὴ διαπράξαιτο ἃ βούλεται, παρεκινδύνευσάν τινεσ καὶ ἀποσφάττουσιν ἐν τῇ ἀκροπόλει τὸν Εὔφρονα, τῶν τε ἀρχόντων καὶ τῆσ βουλῆσ συγκαθημένων. οἱ μέντοι ἄρχοντεσ τοὺσ ποιήσαντασ εἰσήγαγον εἰσ τὴν βουλήν, καὶ ἔλεγον τάδε. ὦ ἄνδρεσ πολῖται, ἡμεῖσ τουτουσὶ τοὺσ ἀποκτείναντασ Εὔφρονα διώκομεν περὶ θανάτου, ὁρῶντεσ ὅτι οἱ μὲν σώφρονεσ οὐδὲν δήπου ἄδικον οὐδὲ ἀνόσιον ποιοῦσιν, οἱ δὲ πονηροὶ ποιοῦσι μέν, λανθάνειν δὲ πειρῶνται, οὗτοι δὲ τοσοῦτον πάντασ ἀνθρώπουσ ὑπερβεβλήκασι τόλμῃ τε καὶ μιαρίᾳ ὥστε παρ’ αὐτάσ τε τὰσ ἀρχὰσ καὶ παρ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τοὺσ κυρίουσ οὕστινασ δεῖ ἀποθνῄσκειν καὶ οὕστινασ μή, αὐτογνωμονήσαντεσ ἀπέκτειναν τὸν ἄνδρα.

εἰ οὖν οὗτοι μὴ δώσουσι τὴν ἐσχάτην δίκην, τίσ ποτε πρὸσ τὴν πόλιν θαρρῶν πορεύσεται; τί δὲ πείσεται ἡ πόλισ, εἰ ἐξέσται τῷ βουλομένῳ ἀποκτεῖναι πρὶν δηλῶσαι ὅτου ἕνεκα ἥκει ἕκαστοσ; ἡμεῖσ μὲν δὴ τούτουσ διώκομεν ὡσ ἀνοσιωτάτουσ καὶ ἀδικωτάτουσ καὶ ἀνομωτάτουσ καὶ πλεῖστον δὴ ὑπεριδόντασ τῆσ πόλεωσ· ὑμεῖσ δὲ ἀκηκοότεσ, ὁποίασ τινὸσ ὑμῖν δοκοῦσιν ἄξιοι εἶναι δίκησ, ταύτην αὐτοῖσ ἐπίθετε. οἱ μὲν ἄρχοντεσ τοιαῦτα εἶπον·

τῶν δὲ ἀποκτεινάντων οἱ μὲν ἄλλοι ἠρνοῦντο μὴ αὐτόχειρεσ γεγενῆσθαι· εἷσ δὲ ὡμολογήκει, καὶ τῆσ ἀπολογίασ ὧδέ πωσ ἤρχετο. Ἀλλ’ ὑπερορᾶν μέν, ὦ Θηβαῖοι, οὐ δυνατὸν ὑμῶν ἀνδρὶ ὃσ εἰδείη κυρίουσ μὲν ὄντασ ὅ τι βούλεσθε αὐτῷ χρῆσθαι· τίνι μὴν πιστεύων ἐνθάδε ἀπέκτεινα τὸν ἄνδρα; εὖ ἴστε ὅτι πρῶτον μὲν τῷ νομίζειν δίκαιον ποιεῖν, ἔπειτα δὲ τῷ ὑμᾶσ ὀρθῶσ γνώσεσθαι. ᾔδειν γὰρ ὅτι καὶ ὑμεῖσ τοὺσ περὶ Ἀρχίαν καὶ Ὑπάτην, οὓσ ἐλάβετε ὅμοια Εὔφρονι πεποιηκότασ, οὐ ψῆφον ἀνεμείνατε, ἀλλὰ ὁπότε πρῶτον ἐδυνάσθητε ἐτιμωρήσασθε, νομίζοντεσ τῶν τε περιφανῶσ ἀνοσίων καὶ τῶν φανερῶσ προδοτῶν καὶ τυραννεῖν ἐπιχειρούντων ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων θάνατον κατεγνῶσθαι. οὐκοῦν καὶ Εὔφρων πᾶσι τούτοισ ἔνοχοσ ἦν.

παραλαβὼν μὲν γὰρ τὰ ἱερὰ μεστὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ χρυσῶν ἀναθημάτων κενὰ πάντων τούτων ἀπέδειξε. προδότησ γε μὴν τίσ ἂν περιφανέστεροσ Εὔφρονοσ εἰή, ὃσ φιλαίτατοσ μὲν ὢν Λακεδαιμονίοισ ὑμᾶσ ἀντ’ ἐκείνων εἵλετο· πιστὰ δὲ δοὺσ καὶ λαβὼν παρ’ ὑμῶν πάλιν προύδωκεν ὑμᾶσ καὶ παρέδωκε τοῖσ ἐναντίοισ τὸν λιμένα; καὶ μὴν πῶσ οὐκ ἀπροφασίστωσ τύραννοσ ἦν, ὃσ δούλουσ μὲν οὐ μόνον ἐλευθέρουσ ἀλλὰ καὶ πολίτασ ἐποίει, ἀπεκτίννυε δὲ καὶ ἐφυγάδευε καὶ χρήματα ἀφῃρεῖτο οὐ τοὺσ ἀδικοῦντασ, ἀλλ’ οὓσ αὐτῷ ἐδόκει; οὗτοι δὲ ἦσαν οἱ βέλτιστοι. αὖθισ δὲ μετὰ τῶν ἐναντιωτάτων ὑμῖν Ἀθηναίων κατελθὼν εἰσ τὴν πόλιν ἐναντία μὲν ἔθετο τὰ ὅπλα τῷ παρ’ ὑμῶν ἁρμοστῇ·

ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνον οὐκ ἐδυνάσθη ἐκ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐκβαλεῖν, συσκευασάμενοσ χρήματα δεῦρο ἀφίκετο. καὶ εἰ μὲν ὅπλα ἡθροικὼσ ἐφάνη ἐφ’ ὑμᾶσ, καὶ χάριν ἄν μοι εἴχετε, εἰ ἀπέκτεινα αὐτόν· ὃσ δὲ χρήματα ἦλθε παρασκευασάμενοσ, ὡσ τούτοισ ὑμᾶσ διαφθερῶν καὶ πείσων πάλιν κύριον αὐτὸν ποιῆσαι τῆσ πόλεωσ, τούτῳ ἐγὼ τὴν δίκην ἐπιθεὶσ πῶσ ἂν δικαίωσ ὑφ’ ὑμῶν ἀποθάνοιμι; καὶ γὰρ οἱ μὲν ὅπλοισ βιασθέντεσ βλάπτονται μέν, οὐ μέντοι ἄδικοί γε ἀναφαίνονται· οἱ δὲ χρήμασι παρὰ τὸ βέλτιστον διαφθαρέντεσ ἅμα μὲν βλάπτονται, ἅμα δὲ αἰσχύνῃ περιπίπτουσιν. εἰ μὲν τοίνυν ἐμοὶ μὲν πολέμιοσ ἦν, ὑμῖν δὲ φίλοσ, κἀγὼ ὁμολογῶ μὴ καλῶσ ἄν μοι ἔχειν παρ’ ὑμῖν τοῦτον ἀποκτεῖναι·

ὁ δὲ ὑμᾶσ προδιδοὺσ τί ἐμοὶ πολεμιώτεροσ ἦν ἢ ὑμῖν; ἀλλὰ νὴ Δία, εἴποι ἄν τισ, ἑκὼν ἦλθε. κᾆτα εἰ μὲν ἀπεχόμενον τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ ἀπέκτεινέ τισ αὐτόν, ἐπαίνου ἂν ἐτύγχανε· νῦν δὲ ὅτι πάλιν ἦλθεν ἄλλα πρὸ τοῖσ πρόσθεν κακὰ ποιήσων, οὐ δικαίωσ φησί τισ αὐτὸν τεθνάναι; ποῦ ἔχων Ἕλλησι σπονδὰσ ἀποδεῖξαι ἢ προδόταισ ἢ παλιναυτομόλοισ ἢ τυράννοισ; πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναμνήσθητε ὅτι καὶ ἐψηφίσασθε δήπου τοὺσ φυγάδασ ἀγωγίμουσ εἶναι ἐκ πασῶν τῶν συμμαχίδων.

ὅστισ δὲ ἄνευ κοινοῦ τῶν συμμάχων δόγματοσ κατέρχεται φυγάσ, τοῦτον ἔχοι τισ ἂν εἰπεῖν ὅπωσ οὐ δίκαιόν ἐστιν ἀποθνῄσκειν; ἐγώ φημι, ὦ ἄνδρεσ, ἀποκτείναντασ μὲν ὑμᾶσ ἐμὲ τετιμωρηκότασ ἔσεσθαι ἀνδρὶ τῷ πάντων ὑμῖν πολεμιωτάτῳ, γνόντασ δὲ δίκαια πεποιηκέναι αὐτοὺσ τετιμωρηκότασ φανεῖσθαι ὑπέρ τε ὑμῶν αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν συμμάχων ἁπάντων. οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι ταῦτα ἀκούσαντεσ ἔγνωσαν δίκαια τὸν Εὔφρονα πεπονθέναι·

οἱ μέντοι πολῖται αὐτοῦ ὡσ ἄνδρα ἀγαθὸν κομισάμενοι ἔθαψάν τε ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ ὡσ ἀρχηγέτην τῆσ πόλεωσ σέβονται. οὕτωσ, ὡσ ἐοίκεν, οἱ πλεῖστοι ὁρίζονται τοὺσ εὐεργέτασ ἑαυτῶν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ εἶναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION