헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί5́3́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ε, chapter 3)

ἅμα δὲ τῷ ἦρι ὑποφαινομένῳ οἱ μὲν Ὀλύνθιοι ἱππεῖσ ὄντεσ ὡσ ἑξακόσιοι κατεδεδραμήκεσαν εἰσ τὴν Ἀπολλωνίαν ἅμα μεσημβρίᾳ καὶ διεσπαρμένοι ἐλεηλάτουν· ὁ δὲ Δέρδασ ἐτύγχανε ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀφιγμένοσ μετὰ τῶν ἱππέων τῶν ἑαυτοῦ καὶ ἀριστοποιούμενοσ ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ. ὡσ δ’ εἶδε τὴν καταδρομήν, ἡσυχίαν τε εἶχε, τούσ θ’ ἵππουσ ἐπεσκευασμένουσ καὶ τοὺσ ἀμβάτασ ἐξωπλισμένουσ ἔχων. ἐπειδὴ δὲ καταφρονητικῶσ οἱ Ὀλύνθιοι καὶ εἰσ τὸ προάστιον καὶ εἰσ αὐτὰσ τὰσ πύλασ ἤλαυνον, τότε δὴ συντεταγμένουσ ἔχων ἐξελαύνει. οἱ δὲ ὡσ εἶδον, εἰσ φυγὴν ὡρ́μησαν.

ὁ δ’ ὡσ ἅπαξ ἐτρέψατο, οὐκ ἀνῆκεν ἐνενήκοντα στάδια διώκων καὶ ἀποκτιννύσ, ἑώσ πρὸσ αὐτὸ κατεδίωξε τῶν Ὀλυνθίων τὸ τεῖχοσ. καὶ ἐλέγετο ὁ Δέρδασ ἀποκτεῖναι ἐν τούτῳ τῷ ἔργῳ περὶ ὀγδοήκοντα ἱππέασ. καὶ ἀπὸ τούτου τειχήρεισ τε μᾶλλον ἦσαν οἱ πολέμιοι καὶ τῆσ χώρασ ὀλίγην παντελῶσ εἰργάζοντο. προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου, καὶ τοῦ Τελευτίου ἐστρατευμένου πρὸσ τὴν τῶν Ὀλυνθίων πόλιν, ὡσ εἴ τι δένδρον ὑπόλοιπον εἰή ἤ τι εἰργασμένον τοῖσ πολεμίοισ, φθείροι, ἐξελθόντεσ οἱ Ὀλύνθιοι ἱππεῖσ ἥσυχοι πορευόμενοι διέβησαν τὸν παρὰ τὴν πόλιν ῥέοντα ποταμόν, καὶ ἐπορεύοντο ἡσυχῇ πρὸσ τὸ ἐναντίον στράτευμα.

ὡσ δ’ εἶδεν ὁ Τελευτίασ, ἀγανακτήσασ τῇ τόλμῃ αὐτῶν εὐθὺσ Τλημονίδαν τὸν τῶν πελταστῶν ἄρχοντα δρόμῳ φέρεσθαι εἰσ αὐτοὺσ ἐκέλευσεν. οἱ δὲ Ὀλύνθιοι ὡσ εἶδον προθέοντασ τοὺσ πελταστάσ, ἀναστρέψαντεσ ἀπεχώρουν ἥσυχοι, καὶ διέβησαν πάλιν τὸν ποταμόν.

οἱ δ’ ἠκολούθουν μάλα θρασέωσ, καὶ ὡσ φεύγουσι διώξοντεσ ἐπιδιέβαινον. ἔνθα δὴ οἱ Ὀλύνθιοι ἱππεῖσ, ἡνίκα ἔτι εὐχείρωτοι αὐτοῖσ ἐδόκουν εἶναι οἱ διαβεβηκότεσ, ἀναστρέψαντεσ ἐμβάλλουσιν αὐτοῖσ, καὶ αὐτόν τε ἀπέκτειναν τὸν Τλημονίδαν καὶ τῶν ἄλλων πλείουσ ἢ ἑκατόν. ὁ δὲ Τελευτίασ ὡσ εἶδε τὸ γιγνόμενον, ὀργισθεὶσ ἀναλαβὼν τὰ ὅπλα ἦγε μὲν ταχὺ τοὺσ ὁπλίτασ, διώκειν δὲ καὶ τοὺσ πελταστὰσ ἐκέλευε καὶ τοὺσ ἱππέασ καὶ μὴ ἀνιέναι.

πολλοὶ μὲν οὖν δὴ καὶ ἄλλοι τοῦ καιροῦ ἐγγυτέρω τείχουσ διώξαντεσ κακῶσ ἀπεχώρησαν, καὶ ἐκεῖνοι δ’ ἐπεὶ ἀπὸ τῶν πύργων ἐβάλλοντο, ἀποχωρεῖν τε ἠναγκάζοντο τεθορυβημένωσ καὶ προφυλάττεσθαι τὰ βέλη. ἐν τούτῳ δὴ οἱ Ὀλύνθιοι ἐπεξελαύνουσι μὲν τοὺσ ἱππέασ, ἐβοήθουν δὲ καὶ οἱ πελτασταί·

τέλοσ δὲ καὶ οἱ ὁπλῖται ἐπεξέθεον, καὶ τεταραγμένῃ τῇ φάλαγγι προσπίπτουσι. καὶ ὁ μὲν Τελευτίασ ἐνταῦθα μαχόμενοσ ἀποθνῄσκει. τούτου δὲ γενομένου εὐθὺσ καὶ οἱ ἀμφ’ αὐτὸν ἐνέκλιναν, καὶ οὐδεὶσ ἔτι ἵστατο, ἀλλὰ πάντεσ ἔφευγον, οἱ μὲν ἐπὶ Σπαρτώλου, οἱ δὲ ἐπὶ Ἀκάνθου, οἱ δὲ εἰσ Ἀπολλωνίαν, οἱ πλεῖστοι δὲ εἰσ Ποτείδαιαν. ὡσ δ’ ἄλλοσ ἄλλῃ ἔφευγον, οὕτω καὶ οἱ πολέμιοι ἄλλοσ ἄλλοσε διώκοντεσ παμπλήθεισ ἀπέκτειναν ἀνθρώπουσ καὶ ὅτιπερ ὄφελοσ ἦν τοῦ στρατεύματοσ. ἐκ μέντοι γε τῶν τοιούτων παθῶν ὡσ ἐγώ φημι ἀνθρώπουσ παιδεύεσθαι μάλιστα μὲν οὖν <ὡσ> οὐδ’ οἰκέτασ χρὴ ὀργῇ κολάζειν·

πολλάκισ γὰρ καὶ δεσπόται ὀργιζόμενοι μείζω κακὰ ἔπαθον ἢ ἐποίησαν· ἀτὰρ ἀντιπάλοισ τὸ μετ’ ὀργῆσ ἀλλὰ μὴ γνώμῃ προσφέρεσθαι ὅλον ἁμάρτημα. ἡ μὲν γὰρ ὀργὴ ἀπρονόητον, ἡ δὲ γνώμη σκοπεῖ οὐδὲν ἧττον μή τι πάθῃ ἢ ὅπωσ βλάψῃ τι τοὺσ πολεμίουσ. τοῖσ δ’ οὖν Λακεδαιμονίοισ, ἐπεὶ ἤκουσαν τὸ πρᾶγμα, βουλευομένοισ ἐδόκει οὐ φαύλην πεμπτέον δύναμιν εἶναι, ὅπωσ τό τε φρόνημα τῶν νενικηκότων κατασβεσθείη καὶ μὴ μάτην τὰ πεποιημένα γένοιτο.

οὕτω δὲ γνόντεσ ἡγεμόνα μὲν Ἀγησίπολιν τὸν βασιλέα ἐκπέμπουσι, μετ’ αὐτοῦ δὲ ὥσπερ Ἀγησιλάου εἰσ τὴν Ἀσίαν τριάκοντα Σπαρτιατῶν. πολλοὶ δὲ αὐτῷ καὶ τῶν περιοίκων ἐθελονταὶ καλοὶ κἀγαθοὶ ἠκολούθουν, καὶ ξένοι τῶν τροφίμων καλουμένων, καὶ νόθοι τῶν Σπαρτιατῶν, μάλα εὐειδεῖσ τε καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει καλῶν οὐκ ἄπειροι.

συνεστρατεύοντο δὲ καὶ ἐκ τῶν συμμαχίδων πόλεων ἐθελονταί, καὶ Θετταλῶν γε ἱππεῖσ, γνωσθῆναι τῷ Ἀγησιπόλιδι βουλόμενοι, καὶ Ἀμύντασ δὲ καὶ Δέρδασ ἔτι προθυμότερον ἢ πρόσθεν. Ἀγησίπολισ μὲν δὴ ταῦτα πράττων ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν Ὄλυνθον. ἡ δὲ τῶν Φλειασίων πόλισ, ἐπαινεθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ Ἀγησιπόλιδοσ ὅτι πολλὰ καὶ ταχέωσ αὐτῷ χρήματα εἰσ τὴν στρατιὰν ἔδοσαν, νομίζουσα δ’ ἔξω ὄντοσ Ἀγησιπόλιδοσ οὐκ ἂν ἐξελθεῖν ἐπ’ αὐτοὺσ Ἀγησίλαον, οὐδ’ ἂν γενέσθαι ὥστε ἅμα ἀμφοτέρουσ τοὺσ βασιλέασ ἔξω Σπάρτησ εἶναι, θρασέωσ οὐδὲν τῶν δικαίων ἐποίουν τοῖσ κατεληλυθόσιν.

οἱ μὲν γὰρ δὴ φυγάδεσ ἠξίουν τὰ ἀμφίλογα ἐν ἴσῳ δικαστηρίῳ κρίνεσθαι· οἱ δὲ ἠνάγκαζον ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διαδικάζεσθαι. λεγόντων δὲ τῶν κατεληλυθότων καὶ τίσ αὕτη δίκη εἰή ὅπου αὐτοὶ οἱ ἀδικοῦντεσ δικάζοιεν, οὐδὲν εἰσήκουον. ἐκ τούτου μέντοι ἔρχονται εἰσ Λακεδαίμονα οἱ κατελθόντεσ κατηγορήσοντεσ τῆσ πόλεωσ, καὶ ἄλλοι δὲ τῶν οἴκοθεν συνηκολούθουν, λέγοντεσ ὅτι πολλοῖσ καὶ τῶν πολιτῶν οὐ δοκοῖεν δίκαια πάσχειν.

ἀγανακτήσασα δὲ τούτοισ τῶν Φλειασίων ἡ πόλισ ἐζημίωσε πάντασ ὅσοι μὴ πεμπούσησ τῆσ πόλεωσ ἦλθον εἰσ Λακεδαίμονα. οἱ δὲ ζημιωθέντεσ οἴκαδε μὲν ὤκνουν ἀπιέναι, μένοντεσ δ’ ἐδίδασκον ὡσ οὗτοι μὲν εἰήσαν οἱ βιαζόμενοι ταῦτα, οἵπερ σφᾶσ τε ἐξέβαλον καὶ Λακεδαιμονίουσ ἀπέκλεισαν, οὗτοι δὲ οἱ πριάμενοί τε τὰ σφέτερα καὶ βιαζόμενοι μὴ ἀποδιδόναι, οὗτοι δὲ καὶ νῦν διαπεπραγμένοι εἰσὶ ζημιωθῆναι σφᾶσ αὐτοὺσ εἰσ Λακεδαίμονα ἐλθόντασ, ὅπωσ τοῦ λοιποῦ μηδεὶσ τολμῴη ἰέναι δηλώσων τὰ ἐν τῇ πόλει γιγνόμενα.

τῷ δ’ ὄντι ὑβρίζειν δοκούντων τῶν Φλειασίων φρουρὰν φαίνουσιν ἐπ’ αὐτοὺσ οἱ ἔφοροι.

ἦν δὲ οὐ τῷ Ἀγησιλάῳ ἀχθομένῳ ταῦτα· καὶ γὰρ τῷ μὲν πατρὶ αὐτοῦ Ἀρχιδάμῳ ξένοι ἦσαν οἱ περὶ Ποδάνεμον, καὶ τότε τῶν κατεληλυθότων ἦσαν· αὐτῷ δὲ οἱ ἀμφὶ Προκλέα τὸν Ἱππονίκου. ὡσ δὲ τῶν διαβατηρίων γενομένων οὐκ ἔμελλεν, ἀλλ’ ἐπορεύετο, πολλαὶ πρεσβεῖαι ἀπήντων καὶ χρήματα ἐδίδοσαν, ὥστε μὴ ἐμβάλλειν.

ὁ δὲ ἀπεκρίνατο ὅτι οὐχ ἵνα ἀδικοίη στρατεύοιτο, ἀλλ’ ὅπωσ τοῖσ ἀδικουμένοισ βοηθήσειεν. οἱ δὲ τελευτῶντεσ πάντα ἔφασκον ποιήσειν, ἐδέοντό τε μὴ ἐμβάλλειν.

ὁ δὲ πάλιν ἔλεγεν ὡσ οὐκ ἂν πιστεύσειε λόγοισ, καὶ γὰρ τὸ πρότερον ψεύσασθαι αὐτούσ, ἀλλ’ ἔργου τινὸσ πιστοῦ δεῖν ἔφη. ἐρωτώμενοσ δὲ καὶ τί τοῦτ’ ἂν εἰή; πάλιν ἀπεκρίνατο· Ὅπερ καὶ πρόσθεν, ἔφη, ποιήσαντεσ οὐδὲν ὑφ’ ἡμῶν ἠδικήθητε. τοῦτο δὲ ἦν τὴν ἀκρόπολιν παραδοῦναι. οὐκ ἐθελόντων δὲ αὐτῶν τοῦτο ποιεῖν, ἐνέβαλέ τε καὶ εἰσ τὴν χώραν καὶ ταχὺ περιτειχίσασ ἐπολιόρκει αὐτούσ.

πολλῶν δὲ λεγόντων Λακεδαιμονίων ὡσ ὀλίγων ἕνεκεν ἀνθρώπων πόλει ἀπεχθάνοιντο πλέον πεντακισχιλίων ἀνδρῶν· καὶ γὰρ δὴ ὅπωσ τοῦτ’ ἔνδηλον εἰή, οἱ Φλειάσιοι ἐν τῷ φανερῷ τοῖσ ἔξω ἐκκλησίαζον· ὁ μέντοι Ἀγησίλαοσ πρὸσ τοῦτο ἀντεμηχανήσατο. ὁπότε γὰρ ἐξίοιεν ἢ διὰ φιλίαν ἢ διὰ συγγένειαν τῶν φυγάδων, ἐδίδασκε συσσίτιά τε αὑτῶν κατασκευάζειν καὶ εἰσ τὰ ἐπιτήδεια ἱκανὸν διδόναι, ὁπόσοι γυμνάζεσθαι ἐθέλοιεν·

καὶ ὅπλα δὲ ἐκπορίζειν ἅπασι τούτοισ διεκελεύετο, καὶ μὴ ὀκνεῖν εἰσ ταῦτα χρήματα δανείζεσθαι. οἱ δὲ ταῦτα ὑπηρετοῦντεσ ἀπέδειξαν πλείουσ χιλίων ἀνδρῶν ἄριστα μὲν τὰ σώματα ἔχοντασ, εὐτάκτουσ δὲ καὶ εὐοπλοτάτουσ· ὥστε τελευτῶντεσ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔλεγον ὡσ τοιούτων δέοιντο συστρατιωτῶν. καὶ Ἀγησίλαοσ μὲν δὴ περὶ ταῦτα ἦν.

ὁ δὲ Ἀγησίπολισ εὐθύσ τε ἐκ τῆσ Μακεδονίασ προσιὼν ἔθετο πρὸσ τῇ πόλει τῶν Ὀλυνθίων τὰ ὅπλα. ἐπεὶ δὲ οὐδεὶσ ἀντεξῄει αὐτῷ, τότε τῆσ Ὀλυνθίασ εἴ τι ὑπόλοιπον ἦν ἐδῄου καὶ εἰσ τὰσ συμμαχίδασ ἰὼν αὐτῶν ἔφθειρε τὸν σῖτον· Τορώνην δὲ καὶ προσβαλὼν εἷλε κατὰ κράτοσ. ἐν δὲ τούτοισ ὄντα κατὰ θέρουσ ἀκμὴν καῦμα περιφλεγὲσ λαμβάνει αὐτόν.

ὡσ δὲ πρόσθεν ἑορακότα τὸ ἐν Ἀφύτει τοῦ Διονύσου ἱερὸν ἔρωσ αὐτὸν τότ’ ἔσχε τῶν τε σκιερῶν σκηνημάτων καὶ τῶν λαμπρῶν καὶ ψυχρῶν ὑδάτων. ἐκομίσθη μὲν οὖν ἐκεῖσε ἔτι ζῶν, ὅμωσ μέντοι ἑβδομαῖοσ ἀφ’ οὗ ἔκαμεν ἔξω τοῦ ἱεροῦ ἐτελεύτησε. καὶ ἐκεῖνοσ μὲν ἐν μέλιτι τεθεὶσ καὶ κομισθεὶσ οἴκαδε ἔτυχε τῆσ βασιλικῆσ ταφῆσ. Ἀγησίλαοσ δὲ τοῦτο ἀκούσασ οὐχ ᾗ τισ ἂν ᾤετο ἐφήσθη ὡσ ἀντιπάλῳ, ἀλλὰ καὶ ἐδάκρυσε καὶ ἐπόθησε τὴν συνουσίαν.

συσκηνοῦσι μὲν γὰρ δὴ βασιλεῖσ ἐν τῷ αὐτῷ, ὅταν οἴκοι ὦσιν. ὁ δὲ Ἀγησίπολισ τῷ Ἀγησιλάῳ ἱκανὸσ μὲν ἦν καὶ ἡβητικῶν καὶ θηρευτικῶν καὶ ἱππικῶν καὶ παιδικῶν λόγων μετέχειν· πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ ὑπῃδεῖτο αὐτὸν ἐν τῇ συσκηνίᾳ, ὥσπερ εἰκὸσ πρεσβύτερον. καὶ οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι ἀντ’ ἐκείνου Πολυβιάδην ἁρμοστὴν ἐπὶ τὴν Ὄλυνθον ἐκπέμπουσιν. ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ ἤδη μὲν ὑπερέβαλε τὸν χρόνον, ὅσου ἐλέγετο ἐν τῇ Φλειοῦντι σῖτοσ εἶναι·

τοσοῦτον γὰρ ἐγκράτεια γαστρὸσ διαφέρει ὥστε οἱ Φλειάσιοι τὸν ἥμισυν ψηφισάμενοι σῖτον τελεῖν ἢ πρόσθεν, καὶ ποιοῦντεσ τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότοσ χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν. καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίασ ἔσθ’ ὅτε τοσοῦτον διαφέρει ὥστε Δελφίων τισ, λαμπρὸσ δοκῶν εἶναι, λαβὼν πρὸσ αὑτὸν τριακοσίουσ ἄνδρασ Φλειασίων ἱκανὸσ μὲν ἦν κωλύειν τοὺσ βουλομένουσ εἰρήνην ποιεῖσθαι, ἱκανὸσ δὲ οἷσ ἠπίστει εἴρξασ φυλάττειν, ἐδύνατο δὲ εἴσ τε τὰσ φυλακὰσ ἀναγκάζειν τὸ πλῆθοσ ἰέναι καὶ τούτουσ ἐφοδεύων πιστοὺσ παρέχεσθαι.

πολλάκισ δὲ μεθ’ ὧν εἶχε περὶ αὑτὸν καὶ ἐκθέων ἀπέκρουε φύλακασ ἄλλοτ’ ἄλλῃ τοῦ περιτετειχισμένου κύκλου. ἐπεὶ μέντοι οἱ ἐπίλεκτοι οὗτοι πάντα τρόπον ζητοῦντεσ οὐχ ηὑρ́ισκον σῖτον ἐν τῇ πόλει, ἐκ τούτου δὴ πέμψαντεσ πρὸσ τὸν Ἀγησίλαον ἐδέοντο σπείσασθαι πρεσβείαν εἰσ Λακεδαίμονα ἰοῦσι·

δεδόχθαι γὰρ σφίσιν ἔφασαν ἐπιτρέπειν τοῖσ τέλεσι τῶν Λακεδαιμονίων χρήσασθαι τῇ πόλει ὅ τι βούλοιντο. ὁ δὲ ὀργισθεὶσ ὅτι ἄκυρον αὐτὸν ἐποίουν, πέμψασ μὲν πρὸσ τοὺσ οἴκοι φίλουσ διεπράξατο ἑαυτῷ ἐπιτραπῆναι τὰ περὶ Φλειοῦντοσ, ἐσπείσατο δὲ τῇ πρεσβείᾳ.

φυλακῇ δὲ ἔτι ἰσχυροτέρᾳ ἢ πρότερον ἐφύλαττεν, ἵνα μηδεὶσ τῶν ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξίοι. ὅμωσ μέντοι ὅ γε Δελφίων καὶ στιγματίασ τισ μετ’ αὐτοῦ, ὃσ πολλὰ ὑφείλετο ὅπλα τῶν πολιορκούντων, ἀπέδρασαν νύκτωρ. ἐπεὶ δὲ ἧκον ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ ἀπαγγέλλοντεσ ὅτι ἡ πόλισ ἐπιτρέποι Ἀγησιλάῳ διαγνῶναι τὰ ἐν Φλειοῦντι ὅπωσ αὐτῷ δοκοίη, Ἀγησίλαοσ δὴ οὕτωσ ἔγνω, πεντήκοντα μὲν ἄνδρασ τῶν κατεληλυθότων, πεντήκοντα δὲ τῶν οἴκοθεν πρῶτον μὲν ἀνακρῖναι ὅντινά τε ζῆν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅντινα ἀποθανεῖν δίκαιον εἰή·

ἔπειτα δὲ νόμουσ θεῖναι, καθ’ οὓσ πολιτεύσοιντο· ἑώσ δ’ ἂν ταῦτα διαπράξωνται, φυλακὴν καὶ μισθὸν τοῖσ φρουροῖσ ἓξ μηνῶν κατέλιπε. ταῦτα δὲ ποιήσασ τοὺσ μὲν συμμάχουσ ἀφῆκε, τὸ δὲ πολιτικὸν οἴκαδε ἀπήγαγε. καὶ τὰ μὲν περὶ Φλειοῦντα οὕτωσ αὖ ἐπετετέλεστο ἐν ὀκτὼ μησὶ καὶ ἐνιαυτῷ. καὶ ὁ Πολυβιάδησ δὲ δὴ παντάπασι κακῶσ ἔχοντασ λιμῷ τοὺσ Ὀλυνθίουσ, διὰ τὸ μήτ’ ἐκ τῆσ γῆσ λαμβάνειν μήτε κατὰ θάλατταν εἰσάγεσθαι σῖτον αὐτοῖσ, ἠνάγκασε πέμψαι εἰσ Λακεδαίμονα περὶ εἰρήνησ.

οἱ δ’ ἐλθόντεσ πρέσβεισ αὐτοκράτορεσ συνθήκασ ἐποιήσαντο τὸν αὐτὸν μὲν ἐχθρὸν καὶ φίλον Λακεδαιμονίοισ νομίζειν, ἀκολουθεῖν δὲ ὅποι ἂν ἡγῶνται καὶ σύμμαχοι εἶναι. καὶ ὀμόσαντεσ ταῦτα ἐμμενεῖν οὕτωσ ἀπῆλθον οἴκαδε. προκεχωρηκότων δὲ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ὥστε Θηβαίουσ μὲν καὶ τοὺσ ἄλλουσ Βοιωτοὺσ παντάπασιν ἐπ’ ἐκείνοισ εἶναι, Κορινθίουσ δὲ πιστοτάτουσ γεγενῆσθαι, Ἀργείουσ δὲ τεταπεινῶσθαι διὰ τὸ μηδὲν ἔτι ὠφελεῖν αὐτοὺσ τῶν μηνῶν τὴν ὑποφοράν, Ἀθηναίουσ δὲ ἠρημῶσθαι, τῶν δ’ αὖ συμμάχων κεκολασμένων οἳ δυσμενῶσ εἶχον αὐτοῖσ, παντάπασιν ἤδη καλῶσ καὶ ἀσφαλῶσ ἡ ἀρχὴ ἐδόκει αὐτοῖσ κατεσκευάσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ε, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ε, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION