헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί2́4́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 4)

Θηραμένησ μὲν δὴ οὕτωσ ἀπέθανεν· οἱ δὲ τριάκοντα, ὡσ ἐξὸν ἤδη αὐτοῖσ τυραννεῖν ἀδεῶσ, προεῖπον μὲν τοῖσ ἔξω τοῦ καταλόγου μὴ εἰσιέναι εἰσ τὸ ἄστυ, ἦγον δὲ ἐκ τῶν χωρίων, ἵν’ αὐτοὶ καὶ οἱ φίλοι τοὺσ τούτων ἀγροὺσ ἔχοιεν. φευγόντων δὲ εἰσ τὸν Πειραιᾶ καὶ ἐντεῦθεν πολλοὺσ ἄγοντεσ ἐνέπλησαν καὶ τὰ Μέγαρα καὶ τὰσ Θήβασ τῶν ὑποχωρούντων. ἐκ δὲ τούτου Θρασύβουλοσ ὁρμηθεὶσ ἐκ Θηβῶν ὡσ σὺν ἑβδομήκοντα Φυλὴν χωρίον καταλαμβάνει ἰσχυρόν.

οἱ δὲ τριάκοντα ἐβοήθουν ἐκ τοῦ ἄστεωσ σύν τε τοῖσ τρισχιλίοισ καὶ σὺν τοῖσ ἱππεῦσι καὶ μάλ’ εὐημερίασ οὔσησ. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο, εὐθὺσ μὲν θρασυνόμενοί τινεσ τῶν νέων προσέβαλλον πρὸσ τὸ χωρίον, καὶ ἐποίησαν μὲν οὐδέν, τραύματα δὲ λαβόντεσ ἀπῆλθον. βουλομένων δὲ τῶν τριάκοντα ἀποτειχίζειν, ὅπωσ ἐκπολιορκήσειαν αὐτοὺσ ἀποκλείσαντεσ τὰσ ἐφόδουσ τῶν ἐπιτηδείων, ἐπιγίγνεται τῆσ νυκτὸσ χιὼν παμπλήθησ καὶ τῇ ὑστεραίᾳ.

οἱ δὲ νιφόμενοι ἀπῆλθον εἰσ τὸ ἄστυ, μάλα συχνοὺσ τῶν σκευοφόρων ὑπὸ τῶν ἐκ Φυλῆσ ἀποβαλόντεσ. γιγνώσκοντεσ δὲ ὅτι καὶ ἐκ τῶν ἀγρῶν λεηλατήσοιεν, εἰ μή τισ φυλακὴ ἔσοιτο, διαπέμπουσιν εἰσ τὰσ ἐσχατιὰσ ὅσον πεντεκαίδεκα στάδια ἀπὸ Φυλῆσ τούσ τε Λακωνικοὺσ πλὴν ὀλίγων φρουροὺσ καὶ τῶν ἱππέων δύο φυλάσ.

οὗτοι δὲ στρατοπεδευσάμενοι ἐν χωρίῳ λασίῳ ἐφύλαττον. ὁ δὲ Θρασύβουλοσ, ἤδη συνειλεγμένων εἰσ τὴν Φυλὴν περὶ ἑπτακοσίουσ, λαβὼν αὐτοὺσ καταβαίνει τῆσ νυκτόσ·

θέμενοσ δὲ τὰ ὅπλα ὅσον τρία ἢ τέτταρα στάδια ἀπὸ τῶν φρουρῶν ἡσυχίαν εἶχεν. ἐπεὶ δὲ πρὸσ ἡμέραν ἐγίγνετο, καὶ ἤδη ἀνίσταντο ὅποι ἐδεῖτο ἕκαστοσ ἀπὸ τῶν ὅπλων, καὶ οἱ ἱπποκόμοι ψήχοντεσ τοὺσ ἵππουσ ψόφον ἐποίουν, ἐν τούτῳ ἀναλαβόντεσ οἱ περὶ Θρασύβουλον τὰ ὅπλα δρόμῳ προσέπιπτον·

καὶ ἔστι μὲν οὓσ αὐτῶν κατέβαλον, πάντασ δὲ τρεψάμενοι ἐδίωξαν ἓξ ἢ ἑπτὰ στάδια, καὶ ἀπέκτειναν τῶν μὲν ὁπλιτῶν πλέον ἢ εἴκοσι καὶ ἑκατόν, τῶν δὲ ἱππέων Νικόστρατόν τε τὸν καλὸν ἐπικαλούμενον, καὶ ἄλλουσ δὲ δύο, ἔτι καταλαβόντεσ ἐν ταῖσ εὐναῖσ. ἐπαναχωρήσαντεσ δὲ καὶ τροπαῖον στησάμενοι καὶ συσκευασάμενοι ὅπλα τε ὅσα ἔλαβον καὶ σκεύη ἀπῆλθον ἐπὶ Φυλῆσ.

οἱ δὲ ἐξ ἄστεωσ ἱππεῖσ βοηθήσαντεσ τῶν μὲν πολεμίων οὐδένα ἔτι εἶδον, προσμείναντεσ δὲ ἑώσ τοὺσ νεκροὺσ ἀνείλοντο οἱ προσήκοντεσ ἀνεχώρησαν εἰσ ἄστυ. ἐκ δὲ τούτου οἱ τριάκοντα, οὐκέτι νομίζοντεσ ἀσφαλῆ σφίσι τὰ πράγματα, ἐβουλήθησαν Ἐλευσῖνα ἐξιδιώσασθαι, ὥστε εἶναι σφίσι καταφυγήν, εἰ δεήσειε.

καὶ παραγγείλαντεσ τοῖσ ἱππεῦσιν ἦλθον εἰσ Ἐλευσῖνα Κριτίασ τε καὶ οἱ ἄλλοι τῶν τριάκοντα· ἐξέτασίν τε ποιήσαντεσ ἐν τοῖσ ἱππεῦσι, φάσκοντεσ εἰδέναι βούλεσθαι πόσοι εἰε͂ν καὶ πόσησ φυλακῆσ προσδεήσοιντο, ἐκέλευον ἀπογράφεσθαι πάντασ· τὸν δὲ ἀπογραψάμενον ἀεὶ διὰ τῆσ πυλίδοσ ἐπὶ τὴν θάλατταν ἐξιέναι. ἐπὶ δὲ τῷ αἰγιαλῷ τοὺσ μὲν ἱππέασ ἔνθεν καὶ ἔνθεν κατέστησαν, τὸν δ’ ἐξιόντα ἀεὶ οἱ ὑπηρέται συνέδουν. ἐπεὶ δὲ πάντεσ συνειλημμένοι ἦσαν, Λυσίμαχον τὸν ἵππαρχον ἐκέλευον ἀναγαγόντα παραδοῦναι αὐτοὺσ τοῖσ ἕνδεκα. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ εἰσ τὸ Ωἰδεῖον παρεκάλεσαν τοὺσ ἐν τῷ καταλόγῳ ὁπλίτασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἱππέασ.

ἀναστὰσ δὲ Κριτίασ ἔλεξεν· Ἡμεῖσ, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ, οὐδὲν ἧττον ὑμῖν κατασκευάζομεν τὴν πολιτείαν ἢ ἡμῖν αὐτοῖσ. δεῖ οὖν ὑμᾶσ, ὥσπερ καὶ τιμῶν μεθέξετε, οὕτω καὶ τῶν κινδύνων μετέχειν. τῶν οὖν συνειλημμένων Ἐλευσινίων καταψηφιστέον ἐστίν, ἵνα ταὐτὰ ἡμῖν καὶ θαρρῆτε καὶ φοβῆσθε. δείξασ δέ τι χωρίον, εἰσ τοῦτο ἐκέλευε φανερὰν φέρειν τὴν ψῆφον. οἱ δὲ Λακωνικοὶ φρουροὶ ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ Ωἰδείου ἐξωπλισμένοι ἦσαν·

ἦν δὲ ταῦτα ἀρεστὰ καὶ τῶν πολιτῶν οἷσ τὸ πλεονεκτεῖν μόνον ἔμελεν. ἐκ δὲ τούτου λαβὼν ὁ Θρασύβουλοσ τοὺσ ἀπὸ Φυλῆσ περὶ χιλίουσ ἤδη συνειλεγμένουσ, ἀφικνεῖται τῆσ νυκτὸσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ.

οἱ δὲ τριάκοντα ἐπεὶ ᾔσθοντο ταῦτα, εὐθὺσ ἐβοήθουν σύν τε τοῖσ Λακωνικοῖσ καὶ σὺν τοῖσ ἱππεῦσι καὶ τοῖσ ὁπλίταισ· ἔπειτα ἐχώρουν κατὰ τὴν εἰσ τὸν Πειραιᾶ ἁμαξιτὸν ἀναφέρουσαν. οἱ δὲ ἀπὸ Φυλῆσ ἔτι μὲν ἐπεχείρησαν μὴ ἀνιέναι αὐτούσ, ἐπεὶ δὲ μέγασ ὁ κύκλοσ ὢν πολλῆσ φυλακῆσ ἐδόκει δεῖσθαι οὔπω πολλοῖσ οὖσι, συνεσπειράθησαν ἐπὶ τὴν Μουνιχίαν.

οἱ δ’ ἐκ τοῦ ἄστεωσ εἰσ τὴν Ἱπποδάμειον ἀγορὰν ἐλθόντεσ πρῶτον μὲν συνετάξαντο, ὥστε ἐμπλῆσαι τὴν ὁδὸν ἣ φέρει πρόσ τε τὸ ἱερὸν τῆσ Μουνιχίασ Ἀρτέμιδοσ καὶ τὸ Βενδίδειον· καὶ ἐγένοντο βάθοσ οὐκ ἔλαττον ἢ ἐπὶ πεντήκοντα ἀσπίδων. οὕτω δὲ συντεταγμένοι ἐχώρουν ἄνω. οἱ δὲ ἀπὸ Φυλῆσ ἀντενέπλησαν μὲν τὴν ὁδόν, βάθοσ δὲ οὐ πλέον ἢ εἰσ δέκα ὁπλίτασ ἐγένοντο.

ἐτάχθησαν μέντοι ἐπ’ αὐτοῖσ πελτοφόροι τε καὶ ψιλοὶ ἀκοντισταί, ἐπὶ δὲ τούτοισ οἱ πετροβόλοι. οὗτοι μέντοι συχνοὶ ἦσαν· καὶ γὰρ αὐτόθεν προσεγένοντο. ἐν ᾧ δὲ προσῇσαν οἱ ἐναντίοι, Θρασύβουλοσ τοὺσ μεθ’ αὑτοῦ θέσθαι κελεύσασ τὰσ ἀσπίδασ καὶ αὐτὸσ θέμενοσ, τὰ δ’ ἄλλα ὅπλα ἔχων, κατὰ μέσον στὰσ ἔλεξεν· Ἄνδρεσ πολῖται, τοὺσ μὲν διδάξαι, τοὺσ δὲ ἀναμνῆσαι ὑμῶν βούλομαι ὅτι εἰσὶ τῶν προσιόντων οἱ μὲν τὸ δεξιὸν ἔχοντεσ οὓσ ὑμεῖσ ἡμέραν πέμπτην τρεψάμενοι ἐδιώξατε, οἱ δ’ ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου ἔσχατοι, οὗτοι δὴ οἱ τριάκοντα, οἳ ἡμᾶσ καὶ πόλεωσ ἀπεστέρουν οὐδὲν ἀδικοῦντασ καὶ οἰκιῶν ἐξήλαυνον καὶ τοὺσ φιλτάτουσ τῶν ἡμετέρων ἀπεσημαίνοντο.

ἀλλὰ νῦν τοι παραγεγένηνται οὗ οὗτοι μὲν οὔποτε ᾤοντο, ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ ηὐχόμεθα. ἔχοντεσ γὰρ ὅπλα μὲν ἐναντίοι αὐτοῖσ καθέσταμεν·

οἱ δὲ θεοί, ὅτι ποτὲ καὶ δειπνοῦντεσ συνελαμβανόμεθα καὶ καθεύδοντεσ καὶ ἀγοράζοντεσ, οἱ δὲ καὶ οὐχ ὅπωσ ἀδικοῦντεσ, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπιδημοῦντεσ ἐφυγαδευόμεθα, νῦν φανερῶσ ἡμῖν συμμαχοῦσι. καὶ γὰρ ἐν εὐδίᾳ χειμῶνα ποιοῦσιν, ὅταν ἡμῖν συμφέρῃ, καὶ ὅταν ἐγχειρῶμεν, πολλῶν ὄντων ἐναντίων ὀλίγοισ οὖσι τροπαῖα ἵστασθαι διδόασι· καὶ νῦν δὲ κεκομίκασιν ἡμᾶσ εἰσ χωρίον ἐν ᾧ οὗτοι μὲν οὔτε βάλλειν οὔτε ἀκοντίζειν ὑπὲρ τῶν προτεταγμένων διὰ τὸ πρὸσ ὄρθιον ἰέναι δύναιντ’ ἄν, ἡμεῖσ δὲ εἰσ τὸ κάταντεσ καὶ δόρατα ἀφιέντεσ καὶ ἀκόντια καὶ πέτρουσ ἐξιξόμεθά τε αὐτῶν καὶ πολλοὺσ κατατρώσομεν.

καὶ ᾤετο μὲν ἄν τισ δεήσειν τοῖσ γε πρωτοστάταισ ἐκ τοῦ ἴσου μάχεσθαι·

νῦν δέ, ἂν ὑμεῖσ, ὥσπερ προσήκει, προθύμωσ ἀφιῆτε τὰ βέλη, ἁμαρτήσεται μὲν οὐδεὶσ ὧν γε μεστὴ ἡ ὁδόσ, φυλαττόμενοι δὲ δραπετεύσουσιν ἀεὶ ὑπὸ ταῖσ ἀσπίσιν· ὥστε ἐξέσται ὥσπερ τυφλοὺσ καὶ τύπτειν ὅπου ἂν βουλώμεθα καὶ ἐναλλομένουσ ἀνατρέπειν. ἀλλ’, ὦ ἄνδρεσ, οὕτω χρὴ ποιεῖν ὅπωσ ἕκαστόσ τισ ἑαυτῷ συνείσεται τῆσ νίκησ αἰτιώτατοσ ὤν.

αὕτη γὰρ ἡμῖν, ἂν θεὸσ θέλῃ, νῦν ἀποδώσει καὶ πατρίδα καὶ οἴκουσ καὶ ἐλευθερίαν καὶ τιμὰσ καὶ παῖδασ, οἷσ εἰσί, καὶ γυναῖκασ. ὦ μακάριοι δῆτα, οἳ ἂν ἡμῶν νικήσαντεσ ἐπίδωσι τὴν πασῶν ἡδίστην ἡμέραν. εὐδαίμων δὲ καὶ ἄν τισ ἀποθάνῃ· μνημείου γὰρ οὐδεὶσ οὕτω πλούσιοσ ὢν καλοῦ τεύξεται. ἐξάρξω μὲν οὖν ἐγὼ ἡνίκ’ ἂν καιρὸσ ᾖ παιᾶνα· ὅταν δὲ τὸν Ἐνυάλιον παρακαλέσωμεν, τότε πάντεσ ὁμοθυμαδὸν ἀνθ’ ὧν ὑβρίσθημεν τιμωρώμεθα τοὺσ ἄνδρασ. ταῦτα δ’ εἰπὼν καὶ μεταστραφεὶσ πρὸσ τοὺσ ἐναντίουσ, ἡσυχίαν εἶχε·

καὶ γὰρ ὁ μάντισ παρήγγελλεν αὐτοῖσ μὴ πρότερον ἐπιτίθεσθαι, πρὶν ἂν τῶν σφετέρων ἢ πέσοι τισ ἢ τρωθείη· ἐπειδὰν μέντοι τοῦτο γένηται, ἡγησόμεθα μέν, ἔφη, ἡμεῖσ, νίκη δ’ ὑμῖν ἔσται ἑπομένοισ, ἐμοὶ μέντοι θάνατοσ, ὥσ γέ μοι δοκεῖ. καὶ οὐκ ἐψεύσατο, ἀλλ’ ἐπεὶ ἀνέλαβον τὰ ὅπλα, αὐτὸσ μὲν ὥσπερ ὑπὸ μοίρασ τινὸσ ἀγόμενοσ ἐκπηδήσασ πρῶτοσ ἐμπεσὼν τοῖσ πολεμίοισ ἀποθνῄσκει, καὶ τέθαπται ἐν τῇ διαβάσει τοῦ Κηφισοῦ·

οἱ δ’ ἄλλοι ἐνίκων καὶ κατεδίωξαν μέχρι τοῦ ὁμαλοῦ. ἀπέθανον δ’ ἐνταῦθα τῶν μὲν τριάκοντα Κριτίασ τε καὶ Ἱππόμαχοσ, τῶν δὲ ἐν Πειραιεῖ δέκα ἀρχόντων Χαρμίδησ ὁ Γλαύκωνοσ, τῶν δ’ ἄλλων περὶ ἑβδομήκοντα. καὶ τὰ μὲν ὅπλα ἔλαβον, τοὺσ δὲ χιτῶνασ οὐδενὸσ τῶν πολιτῶν ἐσκύλευσαν. ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐγένετο καὶ τοὺσ νεκροὺσ ὑποσπόνδουσ ἀπεδίδοσαν, προσιόντεσ ἀλλήλοισ πολλοὶ διελέγοντο. Κλεόκριτοσ δὲ ὁ τῶν μυστῶν κῆρυξ, μάλ’ εὔφωνοσ ὤν, κατασιωπησάμενοσ ἔλεξεν·

Ἄνδρεσ πολῖται, τί ἡμᾶσ ἐξελαύνετε; τί ἀποκτεῖναι βούλεσθε; ἡμεῖσ γὰρ ὑμᾶσ κακὸν μὲν οὐδὲν πώποτε ἐποιήσαμεν, μετεσχήκαμεν δὲ ὑμῖν καὶ ἱερῶν τῶν σεμνοτάτων καὶ θυσιῶν καὶ ἑορτῶν τῶν καλλίστων, καὶ συγχορευταὶ καὶ συμφοιτηταὶ γεγενήμεθα καὶ συστρατιῶται, καὶ πολλὰ μεθ’ ὑμῶν κεκινδυνεύκαμεν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑπὲρ τῆσ κοινῆσ ἀμφοτέρων ἡμῶν σωτηρίασ τε καὶ ἐλευθερίασ. πρὸσ θεῶν πατρῴων καὶ μητρῴων καὶ συγγενείασ καὶ κηδεστίασ καὶ ἑταιρίασ, πάντων γὰρ τούτων πολλοὶ κοινωνοῦμεν ἀλλήλοισ, αἰδούμενοι καὶ θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ παύσασθε ἁμαρτάνοντεσ εἰσ τὴν πατρίδα, καὶ μὴ πείθεσθε τοῖσ ἀνοσιωτάτοισ τριάκοντα, οἳ ἰδίων κερδέων ἕνεκα ὀλίγου δεῖν πλείουσ ἀπεκτόνασιν Ἀθηναίων ἐν ὀκτὼ μησὶν ἢ πάντεσ Πελοποννήσιοι δέκα ἔτη πολεμοῦντεσ.

ἐξὸν δ’ ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ πολιτεύεσθαι, οὗτοι τὸν πάντων αἴσχιστόν τε καὶ χαλεπώτατον καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον καὶ θεοῖσ καὶ ἀνθρώποισ πόλεμον ἡμῖν πρὸσ ἀλλήλουσ παρέχουσιν.

ἀλλ’ εὖ γε μέντοι ἐπίστασθε ὅτι καὶ τῶν νῦν ὑφ’ ἡμῶν ἀποθανόντων οὐ μόνον ὑμεῖσ ἀλλὰ καὶ ἡμεῖσ ἔστιν οὓσ πολλὰ κατεδακρύσαμεν. ὁ μὲν τοιαῦτα ἔλεγεν·

οἱ δὲ λοιποὶ ἄρχοντεσ καὶ διὰ τὸ τοιαῦτα προσακούειν τοὺσ μεθ’ αὑτῶν ἀπήγαγον εἰσ τὸ ἄστυ. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ οἱ μὲν τριάκοντα πάνυ δὴ ταπεινοὶ καὶ ἔρημοι συνεκάθηντο ἐν τῷ συνεδρίῳ·

τῶν δὲ τρισχιλίων ὅπου ἕκαστοι τεταγμένοι ἦσαν, πανταχοῦ διεφέροντο πρὸσ ἀλλήλουσ. ὅσοι μὲν γὰρ ἐπεποιήκεσάν τι βιαιότερον καὶ ἐφοβοῦντο, ἐντόνωσ ἔλεγον ὡσ οὐ χρείη καθυφίεσθαι τοῖσ ἐν Πειραιεῖ· ὅσοι δὲ ἐπίστευον μηδὲν ἠδικηκέναι, αὐτοί τε ἀνελογίζοντο καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐδίδασκον ὡσ οὐδὲν δέοιντο τούτων τῶν κακῶν, καὶ τοῖσ τριάκοντα οὐκ ἔφασαν χρῆναι πείθεσθαι οὐδ’ ἐπιτρέπειν ἀπολλύναι τὴν πόλιν. καὶ τὸ τελευταῖον ἐψηφίσαντο ἐκείνουσ μὲν καταπαῦσαι, ἄλλουσ δὲ ἑλέσθαι. καὶ εἵλοντο δέκα, ἕνα ἀπὸ φυλῆσ. καὶ οἱ μὲν τριάκοντα Ἐλευσῖνάδε ἀπῆλθον·

οἱ δὲ δέκα τῶν ἐν ἄστει καὶ μάλα τεταραγμένων καὶ ἀπιστούντων ἀλλήλοισ σὺν τοῖσ ἱππάρχοισ ἐπεμέλοντο. ἐξεκάθευδον δὲ καὶ οἱ ἱππεῖσ ἐν τῷ Ωἰδείῳ, τούσ τε ἵππουσ καὶ τὰσ ἀσπίδασ ἔχοντεσ, καὶ δι’ ἀπιστίαν ἐφώδευον τὸ μὲν ἀφ’ ἑσπέρασ σὺν ταῖσ ἀσπίσι κατὰ τείχη, τὸ δὲ πρὸσ ὄρθρον σὺν τοῖσ ἵπποισ, ἀεὶ φοβούμενοι μὴ ἐπεισπέσοιέν τινεσ αὐτοῖσ τῶν ἐκ τοῦ Πειραιῶσ. οἱ δὲ πολλοί τε ἤδη ὄντεσ καὶ παντοδαποί, ὅπλα ἐποιοῦντο, οἱ μὲν ξύλινα, οἱ δὲ οἰσύινα, καὶ ταῦτα ἐλευκοῦντο.

πρὶν δὲ ἡμέρασ δέκα γενέσθαι, πιστὰ δόντεσ, οἵτινεσ συμπολεμήσειαν, καὶ εἰ ξένοι εἰε͂ν, ἰσοτέλειαν ἔσεσθαι, ἐξῇσαν πολλοὶ μὲν ὁπλῖται, πολλοὶ δὲ γυμνῆτεσ· ἐγένοντο δὲ αὐτοῖσ καὶ ἱππεῖσ ὡσεὶ ἑβδομήκοντα· προνομὰσ δὲ ποιούμενοι, καὶ λαμβάνοντεσ ξύλα καὶ ὀπώραν, ἐκάθευδον πάλιν ἐν Πειραιεῖ. τῶν δ’ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἄλλοσ μὲν οὐδεὶσ σὺν ὅπλοισ ἐξῄει, οἱ δὲ ἱππεῖσ ἔστιν ὅτε καὶ λῃστὰσ ἐχειροῦντο τῶν ἐκ τοῦ Πειραιῶσ, καὶ τὴν φάλαγγα αὐτῶν ἐκακούργουν.

περιέτυχον δὲ καὶ τῶν Αἰξωνέων τισὶν εἰσ τοὺσ αὑτῶν ἀγροὺσ ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια πορευομένοισ· καὶ τούτουσ Λυσίμαχοσ ὁ ἵππαρχοσ ἀπέσφαξε, πολλὰ λιτανεύοντασ καὶ πολλῶν χαλεπῶσ φερόντων ἱππέων. ἀνταπέκτειναν δὲ καὶ οἱ ἐν Πειραιεῖ τῶν ἱππέων ἐπ’ ἀγροῦ λαβόντεσ Καλλίστρατον φυλῆσ Λεοντίδοσ.

καὶ γὰρ ἤδη μέγα ἐφρόνουν, ὥστε καὶ πρὸσ τὸ τεῖχοσ τοῦ ἄστεωσ προσέβαλλον. εἰ δὲ καὶ τοῦτο δεῖ εἰπεῖν τοῦ μηχανοποιοῦ τοῦ ἐν τῷ ἄστει, ὃσ ἐπεὶ ἔγνω ὅτι κατὰ τὸν ἐκ Λυκείου δρόμον μέλλοιεν τὰσ μηχανὰσ προσάγειν, τὰ ζεύγη ἐκέλευσε πάντα ἁμαξιαίουσ λίθουσ ἄγειν καὶ καταβάλλειν ὅπου ἕκαστοσ βούλοιτο τοῦ δρόμου. ὡσ δὲ τοῦτο ἐγένετο, πολλὰ εἷσ ἕκαστοσ τῶν λίθων πράγματα παρεῖχε. πεμπόντων δὲ πρέσβεισ εἰσ Λακεδαίμονα τῶν μὲν τριάκοντα ἐξ Ἐλευσῖνοσ, τῶν δ’ ἐν τῷ καταλόγῳ ἐξ ἄστεωσ, καὶ βοηθεῖν κελευόντων, ὡσ ἀφεστηκότοσ τοῦ δήμου ἀπὸ Λακεδαιμονίων, Λύσανδροσ λογισάμενοσ ὅτι οἱο͂́ν τε εἰή ταχὺ ἐκπολιορκῆσαι τοὺσ ἐν τῷ Πειραιεῖ κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, εἰ τῶν ἐπιτηδείων ἀποκλεισθείησαν, συνέπραξεν ἑκατόν τε τάλαντα αὐτοῖσ δανεισθῆναι, καὶ αὐτὸν μὲν κατὰ γῆν ἁρμοστήν, Λίβυν δὲ τὸν ἀδελφὸν ναυαρχοῦντα ἐκπεμφθῆναι.

καὶ ἐξελθὼν αὐτὸσ μὲν Ἐλευσῖνάδε συνέλεγεν ὁπλίτασ πολλοὺσ Πελοποννησίουσ·

ὁ δὲ ναύαρχοσ κατὰ θάλατταν ἐφύλαττεν ὅπωσ μηδὲν εἰσπλέοι αὐτοῖσ τῶν ἐπιτηδείων· ὥστε ταχὺ πάλιν ἐν ἀπορίᾳ ἦσαν οἱ ἐν Πειραιεῖ, οἱ δ’ ἐν τῷ ἄστει πάλιν αὖ μέγα ἐφρόνουν ἐπὶ τῷ Λυσάνδρῳ. οὕτω δὲ προχωρούντων Παυσανίασ ὁ βασιλεὺσ φθονήσασ Λυσάνδρῳ, εἰ κατειργασμένοσ ταῦτα ἅμα μὲν εὐδοκιμήσοι, ἅμα δὲ ἰδίασ ποιήσοιτο τὰσ Ἀθήνασ, πείσασ τῶν ἐφόρων τρεῖσ ἐξάγει φρουράν. συνείποντο δὲ καὶ οἱ σύμμαχοι πάντεσ πλὴν Βοιωτῶν καὶ Κορινθίων·

οὗτοι δὲ ἔλεγον μὲν ὅτι οὐ νομίζοιεν εὐορκεῖν ἂν στρατευόμενοι ἐπ’ Ἀθηναίουσ μηδὲν παράσπονδον ποιοῦντασ· ἔπραττον δὲ ταῦτα, ὅτι ἐγίγνωσκον Λακεδαιμονίουσ βουλομένουσ τὴν τῶν Ἀθηναίων χώραν οἰκείαν καὶ πιστὴν ποιήσασθαι. ὁ δὲ Παυσανίασ ἐστρατοπεδεύσατο μὲν ἐν τῷ Ἁλιπέδῳ καλουμένῳ πρὸσ τῷ Πειραιεῖ δεξιὸν ἔχων κέρασ, Λύσανδροσ δὲ σὺν τοῖσ μισθοφόροισ τὸ εὐώνυμον. πέμπων δὲ πρέσβεισ ὁ Παυσανίασ πρὸσ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ ἐκέλευεν ἀπιέναι ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν·

ἐπεὶ δ’ οὐκ ἐπείθοντο, προσέβαλλεν ὅσον ἀπὸ βοῆσ ἕνεκεν, ὅπωσ μὴ δῆλοσ εἰή εὐμενὴσ αὐτοῖσ ὤν. ἐπεὶ δ’ οὐδὲν ἀπὸ τῆσ προσβολῆσ πράξασ ἀπῆλθε, τῇ ὑστεραίᾳ λαβὼν τῶν μὲν Λακεδαιμονίων δύο μόρασ, τῶν δὲ Ἀθηναίων ἱππέων τρεῖσ φυλάσ, παρῆλθεν ἐπὶ τὸν κωφὸν λιμένα, σκοπῶν πῇ εὐαποτειχιστότατοσ εἰή ὁ Πειραιεύσ. ἐπεὶ δὲ ἀπιόντοσ αὐτοῦ προσέθεόν τινεσ καὶ πράγματα αὐτῷ παρεῖχον, ἀχθεσθεὶσ παρήγγειλε τοὺσ μὲν ἱππέασ ἐλᾶν εἰσ αὐτοὺσ ἐνέντασ, καὶ τοὺσ τὰ δέκα ἀφ’ ἥβησ συνέπεσθαι·

σὺν δὲ τοῖσ ἄλλοισ αὐτὸσ ἐπηκολούθει. καὶ ἀπέκτειναν μὲν ἐγγὺσ τριάκοντα τῶν ψιλῶν, τοὺσ δ’ ἄλλουσ κατεδίωξαν πρὸσ τὸ Πειραιοῖ θέατρον. ἐκεῖ δὲ ἔτυχον ἐξοπλιζόμενοι οἵ τε πελτασταὶ πάντεσ καὶ οἱ ὁπλῖται τῶν ἐκ Πειραιῶσ.

καὶ οἱ μὲν ψιλοὶ εὐθὺσ ἐκδραμόντεσ ἠκόντιζον, ἔβαλλον, ἐτόξευον, ἐσφενδόνων· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ αὐτῶν πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο, μάλα πιεζόμενοι ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα· οἱ δ’ ἐν τούτῳ πολὺ μᾶλλον ἐπέκειντο. ἐνταῦθα καὶ ἀποθνῄσκει Χαίρων τε καὶ Θίβραχοσ, ἄμφω πολεμάρχω, καὶ Λακράτησ ὁ Ὀλυμπιονίκησ καὶ ἄλλοι οἱ τεθαμμένοι Λακεδαιμονίων πρὸ τῶν πυλῶν ἐν Κεραμεικῷ. ὁρῶν δὲ ταῦτα ὁ Θρασύβουλοσ καὶ οἱ ἄλλοι ὁπλῖται, ἐβοήθουν, καὶ ταχὺ παρετάξαντο πρὸ τῶν ἄλλων ἐπ’ ὀκτώ.

ὁ δὲ Παυσανίασ μάλα πιεσθεὶσ καὶ ἀναχωρήσασ ὅσον στάδια τέτταρα ἢ πέντε πρὸσ λόφον τινά, παρήγγελλε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ συμμάχοισ ἐπιχωρεῖν πρὸσ ἑαυτόν. ἐκεῖ δὲ συνταξάμενοσ παντελῶσ βαθεῖαν τὴν φάλαγγα ἦγεν ἐπὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ. οἱ δ’ εἰσ χεῖρασ μὲν ἐδέξαντο, ἔπειτα δὲ οἱ μὲν ἐξεώσθησαν εἰσ τὸν ἐν ταῖσ Ἁλαῖσ πηλόν, οἱ δὲ ἐνέκλιναν· καὶ ἀποθνῄσκουσιν αὐτῶν ὡσ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ὁ δὲ Παυσανίασ τροπαῖον στησάμενοσ ἀνεχώρησε·

καὶ οὐδ’ ὣσ ὠργίζετο αὐτοῖσ, ἀλλὰ λάθρᾳ πέμπων ἐδίδασκε τοὺσ ἐν Πειραιεῖ οἱᾶ χρὴ λέγοντασ πρέσβεισ πέμπειν πρὸσ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ παρόντασ ἐφόρουσ. οἱ δ’ ἐπείθοντο. διίστη δὲ καὶ τοὺσ ἐν τῷ ἄστει, καὶ ἐκέλευε πρὸσ σφᾶσ προσιέναι ὡσ πλείστουσ συλλεγομένουσ, λέγοντασ ὅτι οὐδὲν δέονται τοῖσ ἐν τῷ Πειραιεῖ πολεμεῖν, ἀλλὰ διαλυθέντεσ κοινῇ ἀμφότεροι Λακεδαιμονίοισ φίλοι εἶναι. ἡδέωσ δὲ ταῦτα καὶ Ναυκλείδασ ἔφοροσ ὢν συνήκουεν·

ὥσπερ γὰρ νομίζεται σὺν βασιλεῖ δύο τῶν ἐφόρων συστρατεύεσθαι, καὶ τότε παρῆν οὗτόσ τε καὶ ἄλλοσ, ἀμφότεροι τῆσ μετὰ Παυσανίου γνώμησ ὄντεσ μᾶλλον ἢ τῆσ μετὰ Λυσάνδρου. διὰ ταῦτα οὖν καὶ εἰσ τὴν Λακεδαίμονα προθύμωσ ἔπεμπον τούσ τ’ ἐκ τοῦ Πειραιῶσ ἔχοντασ τὰσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ σπονδὰσ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἄστει ἰδιώτασ, καὶ Κηφισοφῶντά τε καὶ Μέλητον. ἐπεὶ μέντοι οὗτοι ᾤχοντο εἰσ Λακεδαίμονα, ἔπεμπον δὴ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ἐκ τοῦ ἄστεωσ λέγοντασ ὅτι αὐτοὶ μὲν παραδιδόασι καὶ τὰ τείχη ἃ ἔχουσι καὶ σφᾶσ αὐτοὺσ Λακεδαιμονίοισ χρῆσθαι ὅ τι βούλονται·

ἀξιοῦν δ’ ἔφασαν καὶ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ, εἰ φίλοι φασὶν εἶναι Λακεδαιμονίοισ, παραδιδόναι τόν τε Πειραιᾶ καὶ τὴν Μουνιχίαν. ἀκούσαντεσ δὲ πάντων αὐτῶν οἱ ἔφοροι καὶ οἱ ἔκκλητοι, ἐξέπεμψαν πεντεκαίδεκα ἄνδρασ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ ἐπέταξαν σὺν Παυσανίᾳ διαλλάξαι ὅπῃ δύναιντο κάλλιστα.

οἱ δὲ διήλλαξαν ἐφ’ ᾧτε εἰρήνην μὲν ἔχειν ὡσ πρὸσ ἀλλήλουσ, ἀπιέναι δὲ ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστον πλὴν τῶν τριάκοντα καὶ τῶν ἕνδεκα καὶ τῶν ἐν Πειραιεῖ ἀρξάντων δέκα. εἰ δέ τινεσ φοβοῖντο τῶν ἐξ ἄστεωσ, ἔδοξεν αὐτοῖσ Ἐλευσῖνα κατοικεῖν. τούτων δὲ περανθέντων Παυσανίασ μὲν διῆκε τὸ στράτευμα, οἱ δ’ ἐκ τοῦ Πειραιῶσ ἀνελθόντεσ σὺν τοῖσ ὅπλοισ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν ἔθυσαν τῇ Ἀθηνᾷ.

ἐπεὶ δὲ κατέβησαν οἱ στρατηγοί, ἔνθα δὴ ὁ Θρασύβουλοσ ἔλεξεν· Ὑμῖν, ἔφη, ὦ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἄνδρεσ, συμβουλεύω ἐγὼ γνῶναι ὑμᾶσ αὐτούσ.

μάλιστα δ’ ἂν γνοίητε, εἰ ἀναλογίσαισθε ἐπὶ τίνι ὑμῖν μέγα φρονητέον ἐστίν, ὥστε ἡμῶν ἄρχειν ἐπιχειρεῖν. πότερον δικαιότεροί ἐστε; ἀλλ’ ὁ μὲν δῆμοσ πενέστεροσ ὑμῶν ὢν οὐδὲν πώποτε ἕνεκα χρημάτων ὑμᾶσ ἠδίκηκεν· ὑμεῖσ δὲ πλουσιώτεροι πάντων ὄντεσ πολλὰ καὶ αἰσχρὰ ἕνεκα κερδέων πεποιήκατε. ἐπεὶ δὲ δικαιοσύνησ οὐδὲν ὑμῖν προσήκει, σκέψασθε εἰ ἄρα ἐπ’ ἀνδρείᾳ ὑμῖν μέγα φρονητέον. καὶ τίσ ἂν καλλίων κρίσισ τούτου γένοιτο ἢ ὡσ ἐπολεμήσαμεν πρὸσ ἀλλήλουσ;

ἀλλὰ γνώμῃ φαίητ’ ἂν προέχειν, οἳ ἔχοντεσ καὶ τεῖχοσ καὶ ὅπλα καὶ χρήματα καὶ συμμάχουσ Πελοποννησίουσ ὑπὸ τῶν οὐδὲν τούτων ἐχόντων περιείληφθε; ἀλλ’ ἐπὶ Λακεδαιμονίοισ δὴ οἰέσθε μέγα φρονητέον εἶναι; πῶσ, οἵγε ὥσπερ τοὺσ δάκνοντασ κύνασ κλοιῷ δήσαντεσ παραδιδόασιν, οὕτω κἀκεῖνοι ὑμᾶσ παραδόντεσ τῷ ἠδικημένῳ τούτῳ δήμῳ οἴχονται ἀπιόντεσ; οὐ μέντοι γε ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ, ἀξιῶ ἐγὼ ὧν ὀμωμόκατε παραβῆναι οὐδέν, ἀλλὰ καὶ τοῦτο πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καλοῖσ ἐπιδεῖξαι, ὅτι καὶ εὐόρκοι καὶ ὅσιοί ἐστε.

εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα, καὶ ὅτι οὐδὲν δέοι ταράττεσθαι, ἀλλὰ τοῖσ νόμοισ τοῖσ ἀρχαίοισ χρῆσθαι, ἀνέστησε τὴν ἐκκλησίαν. καὶ τότε μὲν ἀρχὰσ καταστησάμενοι ἐπολιτεύοντο·

ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ ἀκούσαντεσ ξένουσ μισθοῦσθαι τοὺσ Ἐλευσῖνι, στρατευσάμενοι πανδημεὶ ἐπ’ αὐτοὺσ τοὺσ μὲν στρατηγοὺσ αὐτῶν εἰσ λόγουσ ἐλθόντασ ἀπέκτειναν, τοῖσ δὲ ἄλλοισ εἰσπέμψαντεσ τοὺσ φίλουσ καὶ ἀναγκαίουσ ἔπεισαν συναλλαγῆναι. καὶ ὀμόσαντεσ ὁρ́κουσ ἦ μὴν μὴ μνησικακήσειν, ἔτι καὶ νῦν ὁμοῦ τε πολιτεύονται καὶ τοῖσ ὁρ́κοισ ἐμμένει ὁ δῆμοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 4

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION