헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́07́05́

(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 5)

λοιπὴ δ’ ἐστὶ τῆσ Εὐρώπησ ἡ ἐντὸσ Ἴστρου καὶ τῆσ κύκλῳ θαλάττησ, ἀρξαμένη ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδριατικοῦ μέχρι τοῦ ἱεροῦ στόματοσ τοῦ Ἴστρου, ἐν ᾗ ἔστιν ἥ τε Ἑλλὰσ καὶ τὰ τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν Ἠπειρωτῶν ἔθνη καὶ τὰ ὑπὲρ τούτων πρὸσ τὸν Ἴστρον καθήκοντα καὶ πρὸσ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα θάλατταν τήν τε Ἀδριατικὴν καὶ τὴν Ποντικήν, πρὸσ μὲν τὴν Ἀδριατικὴν τὰ Ἰλλυρικά, πρὸσ δὲ τὴν ἑτέραν μέχρι Προποντίδοσ καὶ Ἑλλησπόντου τὰ Θρᾴκια καὶ εἴ τινα τούτοισ ἀναμέμικται Σκυθικὰ ἢ Κελτικά. δεῖ δ’ ἀπὸ τοῦ Ἴστρου τὴν ἀρχὴν ποιήσασθαι τὰ ἐφεξῆσ λέγοντασ τοῖσ περιοδευθεῖσι τόποισ· ταῦτα δ’ ἔστι τὰ συνεχῆ τῇ Ἰταλίᾳ τε καὶ ταῖσ Ἄλπεσι καὶ Γερμανοῖσ καὶ Δακοῖσ καὶ Γέταισ. δίχα δ’ ἄν τισ καὶ ταῦτα διέλοι· τρόπον γάρ τινα τῷ Ἴστρῳ παράλληλά ἐστι τά τε Ἰλλυρικὰ καὶ τὰ Παιονικὰ καὶ τὰ Θρᾴκια ὄρη, μίαν πωσ γραμμὴν ἀποτελοῦντα διήκουσαν ἀπὸ τοῦ Ἀδρίου μέχρι πρὸσ τὸν Πόντον· ἧσ προσάρκτια μέν ἐστι μέρη τὰ μεταξὺ τοῦ Ἴστρου καὶ τῶν ὀρῶν, πρὸσ νότον δ’ ἥ τε Ἑλλὰσ καὶ ἡ συνεχὴσ βάρβαροσ μέχρι τῆσ ὀρεινῆσ. πρὸσ μὲν οὖν τῷ Πόντῳ τὸ Αἷμον ἔστιν ὄροσ, μέγιστον τῶν ταύτῃ καὶ ὑψηλότατον, μέσην πωσ διαιροῦν τὴν Θρᾴκην· ἀφ’ οὗ φησι Πολύβιοσ ἀμφοτέρασ καθορᾶσθαι τὰσ θαλάττασ, οὐκ ἀληθῆ λέγων· καὶ γὰρ τὸ διάστημα μέγα τὸ πρὸσ τὸν Ἀδρίαν καὶ τὰ ἐπισκοτοῦντα πολλά. πρὸσ δὲ τῷ Ἀδρίᾳ πᾶσα ἡ Ἀρδία σχεδόν τι, μέση δ’ ἡ Παιονία καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή. ἐφ’ ἑκάτερα δ’ αὐτῆσ ἐπὶ μὲν τὰ Θρᾴκια ἡ Ῥοδόπη ὁμορεῖ, ὑψηλότατον ὄροσ μετὰ τὸν Αἷμον, ἐπὶ δὲ θάτερα πρὸσ ἄρκτον τὰ Ἰλλυρικὰ ἥ τε τῶν Αὐταριατῶν χώρα καὶ ἡ Δαρδανική. λέγωμεν δὴ τὰ Ἰλλυρικὰ πρῶτα συνάπτοντα τῷ τε Ἴστρῳ καὶ ταῖσ Ἄλπεσιν, αἳ κεῖνται μεταξὺ τῆσ Ἰταλίασ καὶ τῆσ Γερμανίασ, ἀρξάμεναι ἀπὸ τῆσ λίμνησ τῆσ κατὰ τοὺσ Ουἰνδολικοὺσ καὶ Ῥαιτοὺσ καὶ Ἑλουηττίουσ. μέροσ μὲν δή τι τῆσ χώρασ ταύτησ ἠρήμωσαν οἱ Δακοὶ καταπολεμήσαντεσ Βοίουσ καὶ Ταυρίσκουσ, ἔθνη Κελτικὰ τὰ ὑπὸ Κριτασίρῳ, φάσκοντεσ εἶναι τὴν χώραν σφετέραν, καίπερ ποταμοῦ διείργοντοσ τοῦ Παρίσου, ῥέοντοσ ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἐπὶ τὸν Ἴστρον κατὰ τοὺσ Σκορδίσκουσ καλουμένουσ Γαλάτασ·

καὶ γὰρ οὗτοι τοῖσ Ἰλλυρικοῖσ ἔθνεσι καὶ τοῖσ Θρᾳκίοισ ἀναμὶξ ᾤκησαν· ἀλλ’ ἐκείνουσ μὲν οἱ Δακοὶ κατέλυσαν, τούτοισ δὲ καὶ συμμάχοισ ἐχρήσαντο πολλάκισ. τὸ δὲ λοιπὸν ἔχουσι Παννόνιοι μέχρι Σεγεστικῆσ καὶ Ἴστρου πρὸσ ἄρκτον καὶ ἑώ· πρὸσ δὲ τἆλλα μέρη ἐπὶ πλέον διατείνουσιν. ἡ δὲ Σεγεστικὴ πόλισ ἐστὶ Παννονίων ἐν συμβολῇ ποταμῶν πλειόνων, ἁπάντων πλωτῶν, εὐφυὲσ ὁρμητήριον τῷ πρὸσ Δακοὺσ πολέμῳ· ὑποπέπτωκε γὰρ ταῖσ Ἄλπεσιν, αἳ διατείνουσι μέχρι τῶν Ιἀπόδων, Κελτικοῦ τε ἅμα καὶ Ἰλλυρικοῦ ἔθνουσ· ἐντεῦθεν δὲ καὶ ποταμοὶ ῥέουσι πολλοὶ καταφέροντεσ εἰσ αὐτὴν τόν τε ἄλλον καὶ τὸν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ φόρτον. εἰσ γὰρ Ναύπορτον ἐξ Ἀκυληίασ ὑπερτιθεῖσι τὴν Ὄκραν εἰσὶ στάδιοι τριακόσιοι πεντήκοντα, εἰσ ἣν αἱ ἁρμάμαξαι κατάγονται, τῶν Ταυρίσκων οὖσαν κατοικίαν· ἔνιοι δὲ πεντακοσίουσ φασίν. ἡ δ’ Ὄκρα ταπεινότατον μέροσ τῶν Ἄλπεών ἐστι τῶν διατεινουσῶν ἀπὸ τῆσ Ῥαιτικῆσ μέχρι Ιἀπόδων· ἐντεῦθεν δ’ ἐξαίρεται τὰ ὄρη πάλιν ἐν τοῖσ Ιἄποσι καὶ καλεῖται Ἄλβια. ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐκ Τεργέστε κώμησ Καρνικῆσ ὑπέρθεσίσ ἐστι διὰ τῆσ Ὄκρασ εἰσ ἕλοσ Λούγεον καλούμενον. πλησίον δὲ τοῦ Ναυπόρτου ποταμόσ ἐστι Κορκόρασ ὁ δεχόμενοσ τὰ φορτία· οὗτοσ μὲν οὖν εἰσ τὸν Σάβον ἐμβάλλει, ἐκεῖνοσ δ’ εἰσ τὸν Δράβον, ὁ δὲ εἰσ τὸν Νόαρον κατὰ τὴν Σεγεστικήν. ἐντεῦθεν δ’ ἤδη ὁ Νόαροσ πλήθει προσλαβὼν τὸν διὰ τῶν Ιἀπόδων ῥέοντα ἐκ τοῦ Ἀλβίου ὄρουσ Κόλαπιν συμβάλλει τῷ Δανουίῳ κατὰ τοὺσ Σκορδίσκουσ. ὁ δὲ πλοῦσ τὰ πολλὰ τοῖσ ποταμοῖσ ἐπὶ τὰσ ἄρκτουσ ἐστίν· ὁδὸσ δ’ ἀπὸ Τεργέστε ἐπὶ τὸν Δανούιον σταδίων ὅσον χιλίων καὶ διακοσίων. ἐγγὺσ δὲ τῆσ Σεγεστικῆσ ἐστι καὶ ἡ Σισκία φρούριον καὶ Σίρμιον ἐν ὁδῷ κείμεναι τῇ εἰσ Ἰταλίαν. ἔθνη δ’ ἐστὶ τῶν Παννονίων Βρεῦκοι καὶ Ἀνδιζήτιοι καὶ Διτίωνεσ καὶ Πειροῦσται καὶ Μαζαῖοι καὶ Δαισιτιᾶται, ὧν Βάτων ἡγεμών, καὶ ἄλλα ἀσημότερα μικρά, ἃ διατείνει μέχρι Δαλματίασ σχεδὸν δέ τι καὶ Ἀρδιαίων ἰόντι πρὸσ νότον·

ὁ δὲ πᾶσ Ἰστρικὸσ παράπλουσ χίλια τριακόσια. ἅπασα δ’ ἡ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδρίου παρήκουσα ὀρεινὴ μέχρι τοῦ Ῥιζονικοῦ κόλπου καὶ τῆσ Ἀρδιαίων γῆσ . . . μεταξὺ πίπτουσα τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῶν Παννονίων ἐθνῶν. σχεδὸν δέ τι καὶ ἐντεῦθεν τὴν ἀρχὴν ποιητέον τῆσ συνεχοῦσ περιοδείασ ἀναλαβοῦσι μικρὰ τῶν λεχθέντων πρότερον. ἔφαμεν δ’ ἐν τῇ περιοδείᾳ τῆσ Ἰταλίασ Ἴστρουσ εἶναι πρώτουσ τῆσ Ἰλλυρικῆσ παραλίασ συνεχεῖσ τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τοῖσ Κάρνοισ, καὶ διότι μέχρι Πόλασ, Ἰστρικῆσ πόλεωσ, προήγαγον οἱ νῦν ἡγεμόνεσ τοὺσ τῆσ Ἰταλίασ ὁρ́ουσ. οὗτοι μὲν οὖν περὶ ὀκτακοσίουσ σταδίουσ εἰσὶν ἀπὸ τοῦ μυχοῦ. τοσοῦτοι δ’ εἰσὶ καὶ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ τῆσ πρὸ τῶν Πολῶν ἐπὶ Ἀγκῶνα ἐν δεξιᾷ ἔχοντι τὴν Ἑνετικήν. ἑξῆσ δ’ ἐστὶν ὁ Ιἀποδικὸσ παράπλουσ χιλίων σταδίων·

ἵδρυνται γὰρ οἱ Ιἄποδεσ ἐπὶ τῷ Ἀλβίῳ ὄρει τελευταίῳ τῶν Ἄλπεων ὄντι ὑψηλῷ σφόδρα, τῇ μὲν ἐπὶ τοὺσ Παννονίουσ καὶ τὸν Ἴστρον καθήκοντεσ τῇ δ’ ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν, ἀρειμάνιοι μὲν ἐκπεπονημένοι δὲ ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ τελέωσ· πόλεισ δ’ αὐτῶν Μέτουλον Ἀρουπῖνοι Μονήτιον Ουἔνδων· λυπρὰ δὲ τὰ χωρία, καὶ ζειᾷ καὶ κέγχρῳ τὰ πολλὰ τρεφομένων· ὁ δ’ ὁπλισμὸσ Κελτικόσ· κατάστικτοι δ’ ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ Ἰλλυριοῖσ καὶ Θρᾳξί. μετὰ δὲ τὸν τῶν Ιἀπόδων ὁ Λιβυρνικὸσ παράπλουσ ἐστί, μείζων τοῦ προτέρου σταδίοισ πεντακοσίοισ, ἐν δὲ τῷ παράπλῳ ποταμὸσ φορτίοισ ἀνάπλουν ἔχων μέχρι Δαλματέων, καὶ Σκάρδων Λιβυρνὴ πόλισ. παρ’ ὅλην δ’ ἣν εἶπον παραλίαν νῆσοι μὲν αἱ Ἀψυρτίδεσ, περὶ ἃσ ἡ Μήδεια λέγεται διαφθεῖραι τὸν ἀδελφὸν Ἄψυρτον διώκοντα αὐτήν.

ἔπειτα ἡ Κυρικτικὴ κατὰ τοὺσ Ιἄποδασ· εἶθ’ αἱ Λιβυρνίδεσ περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν· εἶτ’ ἄλλαι νῆσοι, γνωριμώταται δ’ Ἴσσα, Τραγούριον, Ἰσσέων κτίσμα, Φάροσ ἡ πρότερον Πάροσ, Παρίων κτίσμα, ἐξ ἧσ Δημήτριοσ ὁ Φάριοσ. εἶτα ἡ τῶν Δαλματέων παραλία καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῶν Σάλων. ἔστι δὲ τῶν πολὺν χρόνον πολεμησάντων πρὸσ Ῥωμαίουσ τὸ ἔθνοσ τοῦτο· κατοικίασ δ’ ἔσχεν ἀξιολόγουσ εἰσ πεντήκοντα, ὧν τινὰσ καὶ πόλεισ, Σάλωνά τε καὶ Πρώμωνα καὶ Νινίαν καὶ Σινώτιον τό τε νέον καὶ τὸ παλαιόν, ἃσ ἐνέπρησεν ὁ Σεβαστόσ. ἔστι δὲ καὶ Ἀνδήτριον ἐρυμνὸν χωρίον, Δέλμιον δὲ μεγάλη πόλισ, ἧσ ἐπώνυμον τὸ ἔθνοσ· μικρὰν δ’ ἐποίησε Νασικᾶσ καὶ τὸ πεδίον μηλόβοτον διὰ τὴν πλεονεξίαν τῶν ἀνθρώπων. ἴδιον δὲ τῶν Δαλματέων τὸ διὰ ὀκταετηρίδοσ χώρασ ἀναδασμὸν ποιεῖσθαι· τὸ δὲ μὴ χρῆσθαι νομίσμασι πρὸσ μὲν τοὺσ ἐν τῇ παραλίᾳ ταύτῃ ἴδιον, πρὸσ ἄλλουσ δὲ τῶν βαρβάρων πολλοὺσ κοινόν. Ἄδριον δὲ ὄροσ ἐστὶ μέσην τέμνον τὴν Δαλματικήν, τὴν μὲν ἐπιθαλάττιον τὴν δ’ ἐπὶ θάτερα. εἶθ’ ὁ Νάρων ποταμὸσ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν Δαόριζοι καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Πληραῖοι, ὧν τοῖσ μὲν πλησιάζει νῆσοσ ἡ μέλαινα Κόρκυρα καλουμένη καὶ πόλισ, Κνιδίων κτίσμα, τοῖσ δὲ Ἀρδιαίοισ ἡ Φάροσ, Πάροσ λεγομένη πρότερον· Παρίων γάρ ἐστι κτίσμα. Ουἀρδαίουσ δ’ οἱ ὕστερον ἐκάλεσαν τοὺσ Ἀρδιαίουσ·

ἀπέωσαν δ’ αὐτοὺσ εἰσ τὴν μεσόγαιαν ἀπὸ τῆσ θαλάττησ Ῥωμαῖοι, λυμαινομένουσ αὐτὴν διὰ τῶν λῃστηρίων, καὶ ἠνάγκασαν γεωργεῖν. τραχεῖα δὲ χώρα καὶ λυπρὰ καὶ οὐ γεωργῶν ἀνθρώπων, ὥστ’ ἐξέφθαρται τελέωσ τὸ ἔθνοσ, μικροῦ δὲ καὶ ἐκλέλοιπε. τοῦτο δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἔθνεσι τοῖσ ταύτῃ συνέβη· οἱ γὰρ πλεῖστον δυνάμενοι πρότερον τελέωσ ἐταπεινώθησαν καὶ ἐξέλιπον, Γαλατῶν μὲν Βοῖοι καὶ Σκορδίσται, Ἰλλυριῶν δὲ Αὐταριᾶται καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Δαρδάνιοι, Θρᾳκῶν δὲ Τριβαλλοί, ὑπ’ ἀλλήλων μὲν ἐξ ἀρχῆσ, ὕστερον δ’ ὑπὸ Μακεδόνων καὶ Ῥωμαίων ἐκπολεμούμενοι. μετὰ δ’ οὖν τὴν τῶν Ἀρδιαίων καὶ Πληραίων παραλίαν ὁ Ῥιζονικὸσ κόλποσ ἐστὶ καὶ Ῥίζων πόλισ καὶ ἄλλα πολίχνια, καὶ Δρίλων ποταμὸσ ἀνάπλουν ἔχων πρὸσ ἑώ μέχρι τῆσ Δαρδανικῆσ, ἣ συνάπτει τοῖσ Μακεδονικοῖσ ἔθνεσι καὶ τοῖσ Παιονικοῖσ πρὸσ μεσημβρίαν, καθάπερ καὶ οἱ Αὐταριᾶται καὶ Δασαρήτιοι, ἄλλοι κατ’ ἄλλα μέρη συνεχεῖσ ἀλλήλοισ ὄντεσ καὶ τοῖσ Αὐταριάταισ.

τῶν δὲ Δαρδανιατῶν εἰσι καὶ οἱ Γαλάβριοι, παρ’ οἷσ . . . πόλισ ἀρχαία, καὶ οἱ Θουνάται, οἳ Μαίδοισ ἔθνει Θρᾳκίῳ πρὸσ ἑώ συνάπτουσιν. ἄγριοι δ’ ὄντεσ οἱ Δαρδάνιοι τελέωσ, ὥσθ’ ὑπὸ ταῖσ κοπρίαισ ὀρύξαντεσ σπήλαια ἐνταῦθα διαίτασ ποιεῖσθαι, μουσικῆσ δ’ ὅμωσ ἐπεμελήθησαν ἀεὶ χρώμενοι καὶ αὐλοῖσ καὶ τοῖσ ἐντατοῖσ ὀργάνοισ. οὗτοι μὲν οὖν ἐν τῇ μεσογαίᾳ· μνησθησόμεθα δ’ αὐτῶν καὶ ὕστερον. μετὰ δὲ τὸν Ῥιζονικὸν κόλπον Λίσσοσ ἐστὶ πόλισ καὶ Ἀκρόλισσοσ καὶ Ἐπίδαμνοσ Κερκυραίων κτίσμα, ἡ νῦν Δυρράχιον ὁμωνύμωσ τῇ χερρονήσῳ λεγομένη ἐφ’ ἧσ ἵδρυται.

εἶθ’ ὁ Ἄψοσ ποταμὸσ καὶ ὁ Αωὄσ, ἐφ’ ᾧ Ἀπολλωνία πόλισ εὐνομωτάτη, κτίσμα Κορινθίων καὶ Κερκυραίων, τοῦ ποταμοῦ μὲν ἀπέχουσα σταδίουσ δέκα τῆσ θαλάττησ δὲ ἑξήκοντα. τὸν δ’ Αωὄν Αἰάντα καλεῖ Ἑκαταῖοσ καί φησιν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ τόπου τοῦ περὶ Λάκμον, μᾶλλον δὲ τοῦ αὐτοῦ μυχοῦ, τόν τε Ἴναχον ῥεῖν εἰσ Ἄργοσ πρὸσ νότον καὶ τὸν Αἰάντα πρὸσ ἑσπέραν καὶ πρὸσ τὸν Ἀδρίαν. ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῶν Ἀπολλωνιατῶν καλεῖταί τι νυμφαῖον· πέτρα δ’ ἐστὶ πῦρ ἀναδιδοῦσα, ὑπ’ αὐτῇ δὲ κρῆναι ῥέουσι χλιαροῦ καὶ ἀσφάλτου, καιομένησ, ὡσ εἰκόσ, τῆσ βώλου τῆσ ἀσφαλτίτιδοσ· μέταλλον δ’ αὐτῆσ ἔστι πλησίον ἐπὶ λόφου· τὸ δὲ τμηθὲν ἐκπληροῦται πάλιν τῷ χρόνῳ, τῆσ ἐγχωννυμένησ εἰσ τὰ ὀρύγματα γῆσ μεταβαλλούσησ εἰσ ἄσφαλτον, ὥσ φησι Ποσειδώνιοσ. λέγει δ’ ἐκεῖνοσ καὶ τὴν ἀμπελῖτιν γῆν ἀσφαλτώδη τὴν ἐν Σελευκείᾳ τῇ Πιερίᾳ μεταλλευομένην ἄκοσ τῆσ φθειριώσησ ἀμπέλου· χρισθεῖσαν γὰρ μετ’ ἐλαίου φθείρειν τὸ θηρίον πρὶν ἐπὶ τοὺσ βλαστοὺσ τῆσ ῥίζησ ἀναβῆναι· τοιαύτην δ’ εὑρεθῆναι καὶ ἐν Ῥόδῳ πρυτανεύοντοσ αὐτοῦ, πλείονοσ δ’ ἐλαίου δεῖσθαι. μετὰ δ’ Ἀπολλωνίαν Βυλλιακὴ καὶ Ὠρικὸν καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτοῦ ὁ Πάνορμοσ καὶ τὰ Κεραύνια ὄρη, ἡ ἀρχὴ τοῦ στόματοσ τοῦ Ιὀνίου κόλπου καὶ τοῦ Ἀδρίου. τὸ μὲν οὖν στόμα κοινὸν ἀμφοῖν ἐστι, διαφέρει δὲ ὁ Ιὄνιοσ διότι τοῦ πρώτου μέρουσ τῆσ θαλάττησ ταύτησ ὄνομα τοῦτ’ ἐστίν, ὁ δ’ Ἀδρίασ τῆσ ἐντὸσ μέχρι τοῦ μυχοῦ, νυνὶ δὲ καὶ τῆσ συμπάσησ.

τοιαῦτα δὲ καὶ τοῦ Ἐρατοσθένουσ ἔνια παρακούσματά ἐστι λαοδογματικά, καθάπερ Πολύβιόσ φησι καὶ περὶ αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων λέγων συγγραφέων. φησὶ δ’ ὁ Θεόπομποσ τῶν ὀνομάτων τὸ μὲν ἥκειν ἀπὸ ἀνδρὸσ ἡγησαμένου τῶν τόπων ἐξ Ἴσσησ τὸ γένοσ, τὸν Ἀδρίαν δὲ ποταμοῦ ἐπώνυμον γεγονέναι. στάδιοι δ’ ἀπὸ τῶν Λιβυρνῶν ἐπὶ τὰ Κεραύνια μικρῷ πλείουσ ἢ δισχίλιοι. Θεόπομποσ δὲ τὸν πάντα ἀπὸ τοῦ μυχοῦ πλοῦν ἡμερῶν ἓξ εἴρηκε, πεζῇ δὲ τὸ μῆκοσ τῆσ Ἰλλυρίδοσ καὶ τριάκοντα· πλεονάζειν δέ μοι δοκεῖ. καὶ ἄλλα δ’ οὐ πιστὰ λέγει, τό τε συντετρῆσθαι τὰ πελάγη . . . ἀπὸ τοῦ εὑρίσκεσθαι κέραμόν τε Χῖον καὶ Θάσιον ἐν τῷ Νάρωνι, καὶ τὸ ἄμφω κατοπτεύεσθαι τὰ πελάγη ἀπό τινοσ ὄρουσ, καὶ τῶν νήσων τῶν Λιβυρνίδων τινὰ τιθείσ, ὥστε κύκλον ἔχειν σταδίων καὶ πεντακοσίων, καὶ τὸ τὸν Ἴστρον ἑνὶ τῶν στομάτων εἰσ τὸν Ἀδρίαν ἐμβάλλειν. τὸν μὲν οὖν παράπλουν ἅπαντα τὸν Ἰλλυρικὸν σφόδρα εὐλίμενον εἶναι συμβαίνει καὶ ἐξ αὐτῆσ τῆσ συνεχοῦσ ᾐόνοσ καὶ ἐκ τῶν πλησίον νήσων, ὑπεναντίωσ τῷ Ἰταλικῷ τῷ ἀντικειμένῳ ἀλιμένῳ ὄντι·

ἀλεεινοὶ δὲ καὶ χρηστόκαρποι ὁμοίωσ· ἐλαιόφυτοι γὰρ καὶ εὐάμπελοι, πλὴν εἴ τί που σπάνιον ἐκτετράχυνται τελέωσ. τοιαύτη δ’ οὖσα ὠλιγωρεῖτο πρότερον ἡ Ἰλλυρικὴ παραλία, τάχα μὲν καὶ κατ’ ἄγνοιαν τῆσ ἀρετῆσ, τὸ μέντοι πλέον διὰ τὴν ἀγριότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ λῃστρικὸν ἔθοσ. ἡ δ’ ὑπερκειμένη ταύτησ πᾶσα ὀρεινὴ καὶ ψυχρὰ καὶ νιφόβολόσ ἐστιν, ἡ δὲ προσάρκτιοσ καὶ μᾶλλον, ὥστε καὶ τῶν ἀμπέλων σπάνιν εἶναι καὶ ἐν ταῖσ ὑψώσεσι καὶ ἐν τοῖσ ἐπιπεδωτέροισ. ὀροπέδια δ’ ἐστὶ ταῦτα ἃ κατέχουσιν οἱ Παννόνιοι, πρὸσ νότον μὲν μέχρι Δαλματέων καὶ Ἀρδιαίων διατείνοντα, πρὸσ ἄρκτον δὲ ἐπὶ τὸν Ἴστρον τελευτῶντα, πρὸσ ἑώ δὲ Σκορδίσκοισ συνάπτοντα . . . τῇ δὲ παρὰ τὰ ὄρη τῶν Μακεδόνων καὶ Θρᾳκῶν. Αὐταριᾶται μὲν οὖν τὸ μέγιστον καὶ ἄριστον τῶν Ἰλλυριῶν ἔθνοσ ὑπῆρξεν, ὃ πρότερον μὲν πρὸσ Ἀρδιαίουσ συνεχῶσ ἐπολέμει περὶ ἁλῶν ἐν μεθορίοισ πηγνυμένων ἐξ ὕδατοσ ῥέοντοσ ὑπὸ ἄγκει τινὶ τοῦ ἐάροσ·

ἀρυσαμένοισ γὰρ καὶ ἀποθεῖσιν ἡμέρασ πέντε ἐξεπήγνυντο οἱ ἅλεσ. συνέκειτο δὲ παρὰ μέροσ χρῆσθαι τῷ ἁλοπηγίῳ, παραβαίνοντεσ δὲ τὰ συγκείμενα ἐπολέμουν· καταστρεψάμενοι δέ ποτε οἱ Αὐταριᾶται Τριβαλλοὺσ ἀπὸ Ἀγριάνων μέχρι τοῦ Ἴστρου καθήκοντασ ἡμερῶν πεντεκαίδεκα ὁδὸν ἐπῆρξαν καὶ τῶν ἄλλων Θρᾳκῶν τε καὶ Ἰλλυριῶν· κατελύθησαν δ’ ὑπὸ Σκορδίσκων πρότερον, ὕστερον δ’ ὑπὸ Ῥωμαίων, οἳ καὶ τοὺσ Σκορδίσκουσ αὐτοὺσ κατεπολέμησαν πολὺν χρόνον ἰσχύσαντασ. ὠίκησαν δ’ οὗτοι παρὰ τὸν Ἴστρον διῃρημένοι δίχα, οἱ μὲν μεγάλοι Σκορδίσκοι καλούμενοι οἱ δὲ μικροί·

οἱ μὲν μεταξὺ δυεῖν ποταμῶν ἐμβαλλόντων εἰσ τὸν Ἴστρον, τοῦ τε Νοάρου τοῦ παρὰ τὴν Σεγεστικὴν ῥέοντοσ καὶ τοῦ Μάργου τινὲσ δὲ Βάργον φασίν, οἱ δὲ μικροὶ τούτου πέραν, συνάπτοντεσ Τριβαλλοῖσ καὶ Μυσοῖσ. εἶχον δὲ καὶ τῶν νήσων τινὰσ οἱ Σκορδίσκοι· ἐπὶ τοσοῦτον δ’ ηὐξήθησαν ὥστε καὶ μέχρι τῶν Ἰλλυρικῶν καὶ τῶν Παιονικῶν καὶ Θρᾳκίων προῆλθον ὀρῶν· κατέσχον οὖν καὶ τὰσ νήσουσ τὰσ ἐν τῷ Ἴστρῳ τὰσ πλείουσ, ἦσαν δὲ καὶ πόλεισ αὐτοῖσ Εὅρτα καὶ Καπέδουνον. μετὰ δὲ τὴν τῶν Σκορδίσκων χώραν παρὰ μὲν τὸν Ἴστρον ἡ τῶν Τριβαλλῶν καὶ Μυσῶν ἔστιν, ὧν ἐμνήσθημεν πρότερον, καὶ τὰ ἕλη τὰ τῆσ μικρᾶσ καλουμένησ Σκυθίασ τῆσ ἐντὸσ Ἴστρου· καὶ τούτων ἐμνήσθημεν. ὑπεροικοῦσι δ’ οὗτοί τε καὶ Κρόβυζοι καὶ οἱ Τρωγλοδύται λεγόμενοι τῶν περὶ Κάλλατιν καὶ Τομέα καὶ Ἴστρον τόπων. εἶθ’ οἱ περὶ τὸ Αἷμον καὶ οἱ ὑπὲρ αὐτοῦ οἰκοῦντεσ μέχρι τοῦ Πόντου Κόραλλοι καὶ Βέσσοι καὶ Μαίδων τινὲσ καὶ Δανθηλητῶν. πάντα μὲν οὖν ταῦτα λῃστρικώτατα ἔθνη, Βέσσοι δέ, οἵπερ τὸ πλέον τοῦ ὄρουσ νέμονται τοῦ Αἵμου, καὶ ὑπὸ τῶν λῃστῶν λῃσταὶ προσαγορεύονται, καλυβῖταί τινεσ καὶ λυπρόβιοι, συνάπτοντεσ τῇ τε Ῥοδόπῃ καὶ τοῖσ Παίοσι καὶ τῶν Ἰλλυριῶν τοῖσ τε Αὐταριάταισ καὶ τοῖσ Δαρδανίοισ. μεταξὺ δὲ τούτων τε καὶ τῶν Ἀρδιαίων οἱ Δασαρήτιοι εἰσὶ καὶ Ἀγριᾶνεσ καὶ ἄλλα ἄσημα ἔθνη, ἃ ἐπόρθουν οἱ Σκορδίσκοι μέχρι ἠρήμωσαν τὴν χώραν καὶ δρυμῶν ἀβάτων ἐφ’ ἡμέρασ πλείουσ ἐποίησαν μεστήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 7, chapter 5

(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION