Strabo, Geography, Book 7, chapter fragments

(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments)

Κινέασ δέ φησι πόλιν ἐν Θεσσαλίᾳ εἶναι καὶ φηγὸν καὶ τὸ τοῦ Διὸσ μαντεῖον εἰσ Ἤπειρον μετενεχθῆναι. Δωδώνη. ἦν δὲ πρότερον περὶ Σκοτοῦσσαν πόλιν τῆσ Πελασγιώτιδοσ τὸ χρηστήριον·

ἐμπρησθέντοσ δ’ ὑπό τινων τοῦ δένδρου μετηνέχθη κατὰ χρησμὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐν Δωδώνῃ. ἐχρησμῴδει δ’ οὐ διὰ λόγων, ἀλλὰ διά τινων συμβόλων, ὥσπερ τὸ ἐν Λιβύῃ Ἀμμωνιακόν· ἴσωσ δέ τινα πτῆσιν αἱ τρεῖσ περιστεραὶ ἐπέτοντο ἐξαίρετον, ἐξ ὧν αἱ ἱέρειαι παρατηρούμεναι προεθέσπιζον. φασὶ δὲ καὶ κατὰ τὴν τῶν Μολοττῶν καὶ Θεσπρωτῶν γλῶτταν τὰσ γραίασ πελίασ καλεῖσθαι καὶ τοὺσ γέροντασ πελίουσ· καὶ ἴσωσ οὐκ ὄρνεα ἦσαν αἱ θρυλούμεναι πελειάδεσ, ἀλλὰ γυναῖκεσ γραῖαι τρεῖσ περὶ τὸ ἱερὸν σχολάζουσαι. ὅτι κατὰ Θεσπρωτοὺσ καὶ Μολοττοὺσ τὰσ γραίασ πελίασ καὶ τοὺσ γέροντασ πελίουσ, καθάπερ καὶ παρὰ Μακεδόσι·

πελιγόνασ γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺσ ἐν τιμαῖσ, καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταισ τοὺσ γέροντασ· ὅθεν καὶ τὰσ ἐν τῇ Δωδωναίᾳ δρυὶ̈ μεμυθεῦσθαι πελείασ φασίν. ὅτι ἡ παροιμία "τὸ ἐν Δωδώνῃ χαλκίον" ἐντεῦθεν ὠνομάσθη·

χαλκίον ἦν ἐν τῷ ἱερῷ ἔχον ὑπερκείμενον ἀνδριάντα κρατοῦντα μάστιγα χαλκῆν, ἀνάθημα Κορκυραίων· ἡ δὲ μάστιξ ἦν τριπλῆ ἁλυσιδωτὴ ἀπηρτημένουσ ἔχουσα ἐξ αὑτῆσ ἀστραγάλουσ, οἳ πλήττοντεσ τὸ χαλκίον συνεχῶσ, ὁπότε αἰωροῖντο ὑπὸ τῶν ἀνέμων, μακροὺσ ἤχουσ ἀπειργάζοντο, ἑώσ ὁ μετρῶν τὸν χρόνον ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ ἤχου μέχρι τέλουσ καὶ ἐπὶ τετρακόσια προέλθοι· ὅθεν καὶ ἡ παροιμία ἐλέχθη "ἡ Κερκυραίων μάστιξ. ἡ δὲ Παιονία τούτοισ μὲν ἔστι πρὸσ ἑώ τοῖσ ἔθνεσι, πρὸσ δύσιν δὲ τοῖσ Θρᾳκίοισ ὄρεσι, πρὸσ ἄρκτον δ’ ὑπέρκειται τοῖσ Μακεδόσι, διὰ Γορτυνίου πόλεωσ καὶ Στόβων ἔχουσα τὰσ εἰσβολὰσ ἐπὶ τὰ πρὸσ στενὰ δι’ ὧν ὁ Ἀξιὸσ ῥέων δυσείσβολον ποιεῖ τὴν Μακεδονίαν ἐκ τῆσ Παιονίασ, ὡσ ὁ Πηνειὸσ διὰ τῶν Τεμπῶν φερόμενοσ ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ αὐτὴν ἐρυμνοῖ·

πρὸσ νότον δὲ τοῖσ Αὐταριάταισ καὶ Δαρδανίοισ καὶ Ἀρδιαίοισ ὁμορεῖ· ἐκτέταται δὲ καὶ μέχρι Στρυμόνοσ ἡ Παιονία. ὅτι ὁ Ἁλιάκμων εἰσ τὸν Θερμαῖον κόλπον ῥεῖ.

ἡ δ’ Ὀρεστὶσ πολλὴ καὶ ὄροσ ἔχει μέγα μέχρι τοῦ Κόρακοσ τῆσ Αἰτωλίασ καθῆκον καὶ τοῦ Παρνασσοῦ.

περιοικοῦσι δ’ αὐτοί τε Ὀρέσται καὶ Τυμφαῖοι καὶ οἱ ἐκτὸσ Ἰσθμοῦ Ἕλληνεσ οἱ περὶ Παρνασσὸν καὶ τὴν Οἴτην καὶ Πίνδον. ἑνὶ μὲν δὴ κοινῷ ὀνόματι καλεῖται Βοῖον τὸ ὄροσ; κατὰ μέρη δὲ πολυώνυμόν ἐστιν. φασὶ δ’ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων σκοπιῶν ἀφορᾶσθαι τό τε Αἰγαῖον πέλαγοσ καὶ τὸ Ἀμβρακικὸν καὶ τὸ Ιὄνιον, πρὸσ ὑπερβολὴν οἶμαι λέγοντεσ. καὶ τὸ Πτελεὸν ἱκανῶσ ἐστιν ἐν ὕψει τὸ περικείμενον τῷ Ἀμβρακικῷ κόλπῳ, τῇ μὲν ἐκτεινόμενον μέχρι τῆσ Κερκυραίασ τῇ δ’ ἐπὶ τὴν κατὰ Λευκάδα θάλασσαν. ὅτι ἐπὶ γέλωτι ἐν παροιμίασ μέρει γελᾶται Κέρκυρα ταπεινωθεῖσα τοῖσ πολλοῖσ πολέμοισ.

ὅτι ἡ Κόρκυρα τὸ παλαιὸν εὐτυχὴσ ἦν καὶ δύναμιν ναυτικὴν πλείστην εἶχεν, ἀλλ’ ὑπὸ πολέμων τινῶν καὶ τυράννων ἐφθάρη·

καὶ ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερωθεῖσα οὐκ ἐπῃνέθη, ἀλλ’ ἐπὶ λοιδορίᾳ παροιμίαν ἔλαβεν "ἐλευθέρα Κόρκυρα, χέζ’ ὅπου θέλεισ. λοιπὴ δ’ ἐστὶ τῆσ Εὐρώπησ ἥ τε Μακεδονία καὶ τῆσ Θρᾴκησ τὰ συνεχῆ ταύτῃ μέχρι Βυζαντίου καὶ ἡ Ἑλλὰσ καὶ αἱ προσεχεῖσ νῆσοι.

ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰσ καὶ ἡ Μακεδονία· νυνὶ μέντοι τῇ φύσει τῶν τόπων ἀκολουθοῦντεσ καὶ τῷ σχήματι χωρὶσ ἔγνωμεν αὐτὴν ἀπὸ τῆσ ἄλλησ Ἑλλάδοσ τάξαι καὶ συνάψαι πρὸσ τὴν ὅμορον αὐτῇ Θρᾴκην μέχρι τοῦ στόματοσ τοῦ Εὐξείνου καὶ τῆσ Προποντίδοσ. εἶτα μετ’ ὀλίγα μέμνηται Κυψέλων καὶ τοῦ Ἕβρου ποταμοῦ. καταγράφει δὲ καί τι σχῆμα παραλληλόγραμμον, ἐν ᾧ ἡ σύμπασα Μακεδονία ἐστίν. ὅτι ἡ Μακεδονία περιορίζεται ἐκ μὲν δυσμῶν τῇ παραλίᾳ τοῦ Ἀδρίου, ἐξ ἀνατολῶν δὲ τῇ παραλλήλῳ ταύτησ μεσημβρινῇ γραμμῇ τῇ διὰ τῶν ἐκβολῶν Ἕβρου ποταμοῦ καὶ Κυψέλων πόλεωσ, ἐκ βορρᾶ δὲ τῇ νοουμένῃ εὐθείᾳ γραμμῇ τῇ διὰ Βερτίσκου ὄρουσ καὶ Σκάρδου καὶ Ὀρβήλου καὶ Ῥοδόπησ καὶ Αἵμου·

τὰ γὰρ ὄρη ταῦτα ἀρχόμενα ἀπὸ τοῦ Ἀδρίου διήκει κατὰ εὐθεῖαν γραμμὴν ἑώσ τοῦ Εὐξείνου, ποιοῦντα χερρόνησον μεγάλην πρὸσ νότον, τήν τε Θρᾴκην ὁμοῦ καὶ Μακεδονίαν καὶ Ἤπειρον καὶ Ἀχαί̈αν· ἐκ νότου δὲ τῇ Ἐγνατίᾳ ὁδῷ ἀπὸ Δυρραχίου πόλεωσ πρὸσ ἀνατολὰσ ἰοῦσιν ἑώσ Θεσσαλονικείασ· καὶ ἔστι τὸ σχῆμα τοῦτο τῆσ Μακεδονίασ παραλληλογράμμου ἔγγιστα. ὅτι Ἠμαθία ἐκαλεῖτο πρότερον ἡ νῦν Μακεδονία.

ἔλαβε δὲ τοὔνομα τοῦτο ἀπ’ ἀρχαίου τινὸσ τῶν ἡγεμόνων Μακεδόνοσ. ἦν δὲ καὶ πόλισ Ἠμαθία πρὸσ θαλάσσῃ. κατεῖχον δὲ τὴν χώραν ταύτην Ἠπειρωτῶν τινεσ καὶ Ἰλλυριῶν, τὸ δὲ πλεῖστον Βοττιαῖοι καὶ Θρᾷκεσ· οἱ μὲν ἐκ Κρήτησ, ὥσ φασι, τὸ γένοσ ὄντεσ, ἡγεμόνα ἔχοντεσ Βόττωνα, Θρᾳκῶν δὲ Πίερεσ μὲν ἐνέμοντο τὴν Πιερίαν καὶ τὰ περὶ τὸν Ὄλυμπον, Παίονεσ δὲ τὰ περὶ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν καὶ τὴν καλουμένην διὰ τοῦτο Ἀμφαξῖτιν, Ἠδωνοὶ δὲ καὶ Βισάλται τὴν λοιπὴν μέχρι Στρυμόνοσ· ὧν οἱ μὲν αὐτὸ τοῦτο προσηγορεύοντο Βισάλται, Ἠδωνῶν δ’ οἱ μὲν Μυγδόνεσ οἱ δὲ Ἤδωνεσ οἱ δὲ Σίθωνεσ. τούτων δὲ πάντων οἱ Ἀργεάδαι καλούμενοι κατέστησαν κύριοι καὶ Χαλκιδεῖσ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ. ἐπῆλθον δὲ καὶ Χαλκιδεῖσ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ ἐπὶ τὴν τῶν Σιθώνων καὶ συνῴκισαν πόλεισ ἐν αὐτῇ περὶ τριάκοντα, ἐξ ὧν ὕστερον ἐκβαλλόμενοι συνῆλθον εἰσ μίαν οἱ πλείουσ αὐτῶν, εἰσ τὴν Ὄλυνθον· ὠνομάζοντο δ’ οἱ ἐπὶ Θρᾴκησ Χαλκιδεῖσ. τὸ δὲ ἐθνικὸν τοῦ Βόττεια διὰ τοῦ ι, ὡσ Στράβων ἐν ζ.

καλεῖται δὲ ἀπὸ Βόττωνοσ τοῦ Κρητὸσ. ὅτι Πηνειὸσ μὲν ὁρίζει τὴν κάτω καὶ πρὸσ θαλάττῃ Μακεδονίαν ἀπὸ Θετταλίασ καὶ Μαγνησίασ, Ἁλιάκμων δὲ τὴν ἄνω, καὶ ἔτι τοὺσ Ἠπειρώτασ καὶ τοὺσ Παίονασ καὶ αὐτὸσ καὶ ὁ Ἐρίγων καὶ ὁ Ἀξιὸσ καὶ ἕτεροι.

ὅτι ἐστὶ τῆσ παραλίασ τῆσ Μακεδονικῆσ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Θερμαίου κόλπου καὶ Θεσσαλονικείασ ἡ μὲν τεταμένη πρὸσ νότον μέχρι Σουνίου, ἡ δὲ πρὸσ ἑώ μέχρι τῆσ Θρᾳκίασ χερρονήσου, γωνίαν τινὰ ποιοῦσα κατὰ τὸν μυχόν.

εἰσ ἑκάτερον δὲ καθηκούσησ τῆσ Μακεδονίασ, ἀπὸ τῆσ προτέρασ λεχθείσησ ἀρκτέον. τὰ μὲν δὴ πρῶτα μέρη τὰ περὶ Σούνιον ὑπερκειμένην ἔχει τὴν Ἀττικὴν σὺν τῇ Μεγαρικῇ μέχρι τοῦ Κρισαίου κόλπου· μετὰ δὲ ταύτην ἡ Βοιωτική ἐστι παραλία ἡ πρὸσ Εὔβοιαν· ὑπέρκειται δ’ αὐτῆσ ἡ λοιπὴ Βοιωτία ἐπὶ δύσιν παράλληλοσ τῇ Ἀττικῇ. λέγει δὲ καὶ τὴν Ἐγνατίαν ὁδὸν τελευτᾶν εἰσ Θεσσαλονίκειαν ἀπὸ τοῦ Ιὀνίου κόλπου. τῶν ταινιῶν, φησίν, ἀφοριοῦμεν πρώτουσ τοὺσ περὶ Πηνειὸν οἰκοῦντασ καὶ τὸν Ἁλιάκμονα πρὸσ θαλάττῃ.

ῥεῖ δ’ ὁ Πηνειὸσ ἐκ τοῦ Πίνδου ὄρουσ διὰ μέσησ τῆσ Θετταλίασ πρὸσ ἑώ. διελθὼν δὲ τὰσ τῶν Λαπιθῶν πόλεισ καὶ Περραιβῶν τινασ συνάπτει τοῖσ Τέμπεσι, παραλαβὼν πλείουσ ποταμούσ, ὧν καὶ ὁ Εὔρωποσ, ὃν Τιταρήσιον εἶπεν ὁ ποιητήσ, τὰσ πηγὰσ ἔχοντα ἀπὸ τοῦ Τιταρίου ὄρουσ συμφυοῦσ τῷ Ὀλύμπῳ, ὃ κἀντεῦθεν ἄρχεται διορίζειν τὴν Μακεδονίαν ἀπὸ τῆσ Θετταλίασ. ἔστι γὰρ τὰ Τέμπη στενὸσ αὐλὼν μεταξὺ Ὀλύμπου καὶ Ὄσσησ. φέρεται δ’ ὁ Πηνειὸσ ἀπὸ τῶν στενῶν τούτων ἐπὶ σταδίουσ τετταράκοντα, ἐν ἀριστερᾷ μὲν ἔχων τὸν Ὄλυμπον, Μακεδονικὸν ὄροσ μετεωρότατον, ἐν δὲ δεξιᾷ τὴν Ὄσσαν, ἐγγὺσ τῶν ἐκβολῶν τοῦ ποταμοῦ. ἐπὶ μὲν δὴ ταῖσ ἐκβολαῖσ τοῦ Πηνειοῦ ἐν δεξιᾷ Γυρτὼν ἵδρυται, Περραιβικὴ πόλισ καὶ Μαγνῆτισ, ἐν ᾗ Πειρίθουσ τε καὶ Ἰξίων ἐβασίλευσαν· ἀπέχει δ’ ὅσον σταδίουσ ἑκατὸν τῆσ Γυρτῶνοσ πόλισ Κραννών, καί φασιν, ὅταν εἴπῃ ὁ ποιητήσ τὼ μὲν ἄρ’ ἐκ Θρῄκησ καὶ ἑξῆσ, Ἐφύρουσ μὲν λέγεσθαι τοὺσ Κραννωνίουσ, Φλεγύασ δὲ τοὺσ Γυρτωνίουσ· ἐπὶ δὲ θάτερα ἡ Πιερία. ὅτι ὁ Πηνειὸσ ποταμόσ, ῥέων διὰ τῶν Τεμπῶν, καὶ ἀρχόμενοσ ἀπὸ τοῦ Πίνδου ὄρουσ, καὶ διὰ μέσησ Θεσσαλίασ καὶ τῶν Λαπιθῶν καὶ Περραιβῶν, δεχόμενόσ τε τὸν Εὔρωπον ποταμόν, ὃν Ὅμηροσ Τιταρήσιον ὠνόμασε, διορίζει Μακεδονίαν μὲν πρὸσ βορρᾶν, Θεσσαλίαν δὲ πρὸσ νότον.

αἱ δὲ τοῦ Εὐρώπου ποταμοῦ πηγαὶ ἐκ τοῦ Τιταρίου ὄρουσ ἄρχονται, ὅ ἐστι συνεχὲσ τῷ Ὀλύμπῳ. καὶ ἔστιν ὁ μὲν Ὄλυμποσ τῆσ Μακεδονίασ, ἡ δὲ Ὄσσα τῆσ Θεσσαλίασ καὶ τὸ Πήλιον. ὅτι ὑπὸ ταῖσ ὑπωρείαισ τοῦ Ὀλύμπου παρὰ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν Γυρτὼν ἔστι, πόλισ Περραιβικὴ καὶ Μαγνῆτισ, ἐν ᾗ Πειρίθουσ τε καὶ Ἰξίων ἦρξαν.

ἀπέχει δ’ ἑκατὸν τῆσ Γυρτῶνοσ πόλεωσ Κραννών, καί φασιν, ὅταν εἴπῃ ὁ ποιητήσ τὼ μὲν ἄρ’ ἐκ Θρῄκησ, Ἐφύρουσ μὲν λέγεσθαι τοὺσ Κραννωνίουσ, Φλεγύασ δὲ τοὺσ Γυρτωνίουσ. ἀπέχει δὲ σταδίουσ ἑκατὸν Γυρτῶνοσ ἡ Κραννὼν πόλισ, ὥσ φησι Στράβων.

Κραννών. Ὁμόλιον πόλισ Μακεδονίασ καὶ Μαγνησίασ.

Στράβων ἑβδόμῃ. Ὁμόλιον ὅτι τὸ Δῖον ἡ πόλισ οὐκ ἐν τῷ αἰγιαλῷ τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐστὶν ἐν ταῖσ ὑπωρείαισ τοῦ Ὀλύμπου, ἀλλ’ ὅσον ἑπτὰ ἀπέχει σταδίουσ· ἔχει δ’ ἡ πόλισ τὸ Δῖον κώμην πλησίον Πίμπλειαν, ἔνθα Ὀρφεὺσ διέτριβεν.

ὅτι ὑπὸ τῷ Ὀλύμπῳ πόλισ Δῖον.

ἔχει δὲ κώμην πλησίον Πίμπλειαν· ἐνταῦθα τὸν Ὀρφέα διατρῖψαί φησι τὸν Κίκονα, ἄνδρα γόητα, ἀπὸ μουσικῆσ ἅμα καὶ μαντικῆσ καὶ τῶν περὶ τὰσ τελετὰσ ὀργιασμῶν ἀγυρτεύοντα τὸ πρῶτον, εἶτ’ ἤδη καὶ μειζόνων ἀξιοῦντα ἑαυτὸν καὶ ὄχλον καὶ δύναμιν κατασκευαζόμενον· τοὺσ μὲν οὖν ἑκουσίωσ ἀποδέχεσθαι, τινὰσ δ’ ὑπιδομένουσ ἐπιβουλὴν καὶ βίαν ἐπισυστάντασ διαφθεῖραι αὐτόν. ἐνταῦθα πλησίον καὶ τὰ Λείβηθρα. ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ μάντεισ καὶ μουσικὴν εἰργάζοντο.

μετὰ δὲ τὸ Δῖον αἱ τοῦ Ἁλιάκμονοσ ἐκβολαί·

εἶτα Πύδνα Μεθώνη Ἄλωροσ καὶ ὁ Ἐρίγων ποταμὸσ καὶ Λουδίασ, ὁ μὲν ἐκ Τρικλάρων ῥέων δι’ Ὀρεστῶν καὶ τῆσ Πελαγονίασ ἐν ἀριστερᾷ ἀφιεὶσ τὴν πόλιν καὶ συμβάλλων τῷ Ἀξιῷ· ὁ δὲ Λουδίασ εἰσ Πέλλαν ἀνάπλουν ἔχων σταδίων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι. μέση δ’ οὖσα ἡ Μεθώνη τῆσ μὲν Πύδνησ ὅσον τετταράκοντα σταδίων ἀπέχει, τῆσ Ἀλώρου δὲ ἑβδομήκοντα. ἔστι δ’ ἡ Ἄλωροσ τὸ μυχαίτατον τοῦ Θερμαίου κόλπου· λέγεται δὲ Θεσσαλονίκεια διὰ τὴν ἐπιφάνειαν. τὴν μὲν οὖν Ἄλωρον Βοτταϊκὴν νομίζουσι, τὴν δὲ Πύδναν Πιερικήν. Πέλλα ἐστὶ μὲν τῆσ κάτω Μακεδονίασ ἣν Βοττιαῖοι κατεῖχον· ἐνταῦθ’ ἦν πάλαι τὸ τῆσ Μακεδονίασ χρηματιστήριον· ηὔξησε τὴν πόλιν ἐκ μικρᾶσ Φίλιπποσ τραφεὶσ ἐν αὐτῇ. ἔχει δ’ ἄκραν ἐν λίμνῃ τῇ καλουμένῃ Λουδίᾳ· ἐκ ταύτησ ὁ Λουδίασ ἐκδίδωσι ποταμόσ, αὐτὴν δὲ πληροῖ τοῦ Ἀξιοῦ τι ἀπόσπασμα. ὁ δὲ Ἀξιὸσ ἐκδίδωσι μεταξὺ Χαλάστρασ καὶ Θέρμησ· ἐπίκειται δὲ τῷ ποταμῷ τούτῳ χωρίον ἐρυμνόν, ὃ νῦν μὲν καλεῖται Ἀβυδών, Ὅμηροσ δ’ Ἀμυδῶνα καλεῖ, καί φησι τοὺσ Παίονασ ἐντεῦθεν εἰσ Τροίαν ἐπικούρουσ ἐλθεῖν τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀπ’ Ἀξιοῦ εὐρυρέοντοσ. κατεσκάφη δ’ ὑπὸ τῶν Ἀργεαδῶν. ὅτι ὁ Ἀξιὸσ θολερὸσ ῥεῖ·

ὁ δ’ Ὅμηροσ Ἀξιοῦ κάλλιστον ὕδωρ φησίν, ἴσωσ διὰ τὴν πηγὴν τὴν καλουμένην Αἰᾶν, ἣ καθαρώτατον ἐκδιδοῦσα ὕδωρ εἰσ τοῦτον ἐλέγχει φαύλην ὑπάρχουσαν τὴν νῦν φερομένην γραφὴν παρὰ τῷ ποιητῇ. μετὰ δὲ Ἀξιὸν Ἐχέδωροσ ἐν σταδίοισ εἴκοσιν· εἶτα Θεσσαλονίκεια Κασάνδρου κτίσμα ἐν ἄλλοισ τετταράκοντα καὶ ἡ Ἐγνατία ὁδόσ. ἐπωνόμασε δὲ τὴν πόλιν ἀπὸ τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ Θεσσαλονίκησ, Φιλίππου δὲ τοῦ Ἀμύντου θυγατρόσ, καθελὼν τὰ ἐν τῇ Κρουσίδι πολίσματα καὶ τὰ ἐν τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ περὶ ἓξ καὶ εἴκοσι καὶ συνοικίσασ εἰσ ἕν· ἡ δὲ μητρόπολισ τῆσ νῦν Μακεδονίασ ἐστί. τῶν δὲ συνοικισθεισῶν ἦν Ἀπολλωνία καὶ Χαλάστρα καὶ Θέρμα καὶ Γαρησκὸσ καὶ Αἴνεια καὶ Κισσόσ, ὧν τὴν Κισσὸν ὑπονοήσειεν ἄν τισ τῷ Κισσῇ προσήκειν, οὗ μέμνηται ὁ ποιητήσ Κισσῆσ τόν γ’ ἔθρεψε, τὸν Ἰφιδάμαντα λέγων. ὅτι μετὰ τὸ Δῖον πόλιν ὁ Ἁλιάκμων ποταμὸσ ἔστιν, ἐκβάλλων εἰσ τὸν Θερμαῖον κόλπον·

καὶ τὸ ἀπὸ τούτου ἡ πρὸσ βορρᾶν τοῦ κόλπου παραλία Πιερία καλεῖται ἑώσ τοῦ Ἀξιοῦ ποταμοῦ, ἐν ᾗ καὶ πόλισ Πύδνα, ἣ νῦν Κίτρον καλεῖται· εἶτα Μεθώνη καὶ Ἄλωροσ πόλεισ· εἶτα Ἐρίγων καὶ Λουδίασ ποταμοί· ἀπὸ δὲ Λουδίου εἰσ Πέλλαν πόλιν ἀνάπλουσ στάδια ἑκατὸν εἴκοσιν. ἀπέχει δ’ ἡ Μεθώνη τῆσ μὲν Πύδνησ στάδια τετταράκοντα, τῆσ Ἀλώρου δὲ ἑβδομήκοντα στάδια. ἡ μὲν οὖν Πύδνα Πιερική ἐστι πόλισ, ἡ δὲ Ἄλωροσ Βοτταϊκή. ἐν μὲν οὖν τῷ πρὸ τῆσ Πύδνησ πεδίῳ Ῥωμαῖοι Περσέα καταπολεμήσαντεσ καθεῖλον τὴν τῶν Μακεδόνων βασιλείαν, ἐν δὲ τῷ πρὸ τῆσ Μεθώνησ πεδίῳ γενέσθαι συνέβη Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου τὴν ἐκκοπὴν τοῦ δεξιοῦ ὀφθαλμοῦ καταπελτικῷ βέλει κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆσ πόλεωσ. ὅτι τὴν Πέλλαν οὖσαν μικρὰν πρότερον Φίλιπποσ εἰσ μῆκοσ ηὔξησε τραφεὶσ ἐν αὐτῇ·

ἔχει δὲ λίμνην πρὸ αὑτῆσ, ἐξ ἧσ ὁ Λουδίασ ποταμὸσ ῥεῖ· τὴν δὲ λίμνην πληροῖ τοῦ Ἀξιοῦ τι ποταμοῦ ἀπόσπασμα. εἶτα ὁ Ἀξιὸσ διαιρῶν τήν τε Βοττιαίαν καὶ τὴν Ἀμφαξῖτιν γῆν, καὶ παραλαβὼν τὸν Ἐρίγωνα ποταμὸν ἐξίησι μεταξὺ Χαλάστρασ καὶ Θέρμησ· ἐπίκειται δὲ τῷ Ἀξιῷ ποταμῷ χωρίον, ὅπερ Ὅμηροσ Ἀμυδῶνα καλεῖ, καί φησι τοὺσ Παίονασ ἐντεῦθεν εἰσ Τροίαν ἐπικούρουσ ἐλθεῖν τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀπ’ Ἀξιοῦ εὐρυρέοντοσ. ἀλλ’ ἐπεὶ ὁ μὲν Ἀξιὸσ θολερόσ ἐστι, κρήνη δέ τισ ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀνίσχουσα καὶ ἐπιμιγνυμένη αὐτῷ καλλίστου ὕδατοσ, διὰ τοῦτο τὸν ἑξῆσ στίχον Ἀξιοῦ, οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται Αἰᾶν μεταγράφουσιν οὕτωσ Ἀξιοῦ, ᾧ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται Αἰήσ. οὐ γὰρ τὸ τοῦ Ἀξιοῦ ὕδωρ κάλλιστον τῇ πηγῇ ἐπικίδναται, ἀλλὰ τὸ τῆσ πηγῆσ τῷ Ἀξιῷ. ἐν δὲ τῷ ἐπικίδναται αἰῄ ἢ αἰᾶν διττῶσ γὰρ ἡ γραφή αἰᾶν τινὲσ οὐ τὴν γῆν ἐνόησαν, ἀλλά τινα πηγήν, ὡσ δῆλον ἐξ ὧν ὁ γεωγράφοσ φησί, λέγων ὅτι ἡ παρ’ Ὁμήρῳ Ἀμυδὼν Ἀβυδὼν ὕστερον ἐκλήθη, κατεσκάφη δέ.

πηγὴ δὲ πλησίον Ἀμυδῶνοσ Αἰᾶ καλουμένη καθαρώτατον ὕδωρ ἐκδιδοῦσα εἰσ τὸν Ἄξιον, ὃσ ἐκ πολλῶν πληρούμενοσ ποταμῶν θολερὸσ ῥέει. φαύλη οὖν, φησίν, ἡ φερομένη γραφὴ Ἀξίου κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἰῄ, ὡσ δηλαδὴ οὐ τοῦ Ἀξίου ἐπικιδνάντοσ τὸ ὕδωρ τῇ πηγῇ, ἀλλ’ ἀνάπαλιν· εἶτα ὑποδυσκόλωσ αἰτιώμενοσ ὁ γεωγράφοσ καὶ τὸ νοῆσαι τὴν αἰᾶν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐοίκε παντελῶσ ἐθέλειν ἐκβαλεῖν τοῦ Ὁμηρικοῦ ἔπουσ τὴν τοιαύτην λέξιν. ὅτι μετὰ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν ἡ Θεσσαλονίκη ἐστὶ πόλισ, ἣ πρότερον Θέρμη ἐκαλεῖτο·

κτίσμα δ’ ἐστὶ Κασσάνδρου, ὃσ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῆσ ἑαυτοῦ γυναικόσ, παιδὸσ δὲ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου, ὠνόμασε· μετῴκισε δὲ τὰ πέριξ πολίχνια εἰσ αὐτήν, οἱο͂ν Χαλάστραν Αἴνειαν Κισσὸν καί τινα καὶ ἄλλα. ἐκ δὲ τοῦ Κισσοῦ τούτου ὑπονοήσειεν ἄν τισ γενέσθαι καὶ τὸν παρ’ Ὁμήρῳ Ἰφιδάμαντα, οὗ ὁ πάπποσ Κισσεὺσ ἔθρεψεν αὐτὸν φησὶν ἐν Θρῄκῃ, ἣ νῦν Μακεδονία καλεῖται. ὅτι αὐτοῦ που καὶ τὸ Βέρμιον ὄροσ, ὃ πρότερον κατεῖχον Βρίγεσ Θρᾳκῶν ἔθνοσ, ὧν τινεσ διαβάντεσ εἰσ τὴν Ἀσίαν Φρύγεσ μετωνομάσθησαν·

μετὰ δὲ Θεσσαλονίκειάν ἐστι τὰ λοιπὰ τοῦ Θερμαίου κόλπου μέχρι τοῦ Καναστραίου. τοῦτο δ’ ἐστὶν ἄκρα χερρονησίζουσα, ἀνταίρουσα τῇ Μαγνήτιδι· ὄνομα δὲ τῇ χερρονήσῳ Παλλήνη· πενταστάδιον δ’ ἔχει τὸν ἰσθμὸν διορωρυγμένον· κεῖται δ’ ἐπ’ αὐτῷ πόλισ ἡ πρότερον μὲν Ποτίδαια, Κορινθίων κτίσμα, ὕστερον δὲ Κασάνδρεια ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ βασιλέωσ Κασάνδρου ἀναλαβόντοσ αὐτὴν ἀνατετραμμένην· ὁ περίπλουσ ταύτησ τῆσ χερρονήσου πεντακοσίων καὶ ἑβδομήκοντα. ἔτι δὲ πρότερον τοὺσ Γίγαντασ ἐνταῦθα γενέσθαι φασὶ καὶ τὴν χώραν ὀνομάζεσθαι Φλέγραν οἱ μὲν μυθολογοῦντεσ οἱ δὲ πιθανώτερον ἔθνοσ τι βάρβαρον καὶ ἀσεβὲσ ἀποφαίνοντεσ τὸ κατέχον τὸν τόπον, καταλυθὲν δ’ ὑπὸ Ἡρακλέουσ, ἡνίκα τὴν Τροίαν ἑλὼν ἀνέπλει εἰσ τὴν οἰκείαν. κἀνταῦθα δὲ τῆσ λύμησ αἱ Τρῳάδεσ αἴτιαι λέγονται, ἐμπρήσασαι τὰσ ναῦσ, ἵνα μὴ ταῖσ γυναιξὶ τῶν ἑλόντων αὐτὰσ δουλεύοιεν. ὅτι ἡ Βέροια πόλισ ἐν ταῖσ ὑπωρείαισ κεῖται τοῦ Βερμίου ὄρουσ.

ὅτι ἡ Παλλήνη χερρόνησοσ, ἧσ ἐν τῷ ἰσθμῷ κεῖται ἡ πρὶν μὲν Ποτίδαια νῦν δὲ Κασσάνδρεια, Φλέγρα τὸ πρὶν ἐκαλεῖτο·

ᾤκουν δ’ αὐτὴν οἱ μυθευόμενοι Γίγαντεσ, ἔθνοσ ἀσεβὲσ καὶ ἄνομον, οὓσ Ἡρακλῆσ διέφθειρεν· ἔχει δὲ πόλεισ τέσσαρασ, Ἄφυτιν Μένδην Σκιώνην Σάνην. ὅτι διεῖχε Ποτιδαίασ Ὄλυνθοσ ἑβδομήκοντα σταδίουσ.

ὅτι τῆσ Ὀλύνθου ἐπίνειόν ἐστι Μηκύπερνα ἐν τῷ Τορωναίῳ κόλπῳ.

ὅτι πλησίον Ὀλύνθου χωρίον ἐστὶ κοῖλον, καλούμενον Κανθαρώλεθρον ἐκ τοῦ συμβεβηκότοσ·

τὸ γὰρ ζῷον ὁ κάνθαροσ τῆσ πέριξ χώρασ γινόμενοσ, ἡνίκα ψαύσῃ τοῦ χωρίου ἐκείνου, διαφθείρεται. μετὰ δὲ Κασάνδρειαν ἐφεξῆσ ἡ λοιπὴ τοῦ Τορωνικοῦ κόλπου παραλία μέχρι Δέρρεωσ·

ἄκρα δ’ ἐστὶν ἀνταίρουσα τῷ Καναστραίῳ καὶ ποιοῦσα τὸν κόλπον. ἀπαντικρὺ δὲ τῆσ Δέρρεωσ πρὸσ ἑώ τὰ ἄκρα τοῦ Ἄθω, μεταξὺ δὲ ὁ Σιγγικὸσ κόλποσ ἀπὸ τῆσ ἐν αὐτῷ πόλεωσ ἀρχαίασ κατεσκαμμένησ Σίγγου τοὔνομα. μεθ’ ἣν Ἄκανθοσ ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τοῦ Ἄθω κειμένη πόλισ, Ἀνδρίων κτίσμα, ἀφ’ ἧσ συχνοὶ καὶ τὸν κόλπον Ἀκάνθιον καλοῦσι. ὅτι ἀντικρὺ Κανάστρου, ἄκρου τῆσ Παλλήνησ, ἡ Δέρρισ ἐστὶν ἄκρα πλησίον Κωφοῦ λιμένοσ, καὶ ὁ Τορωναῖοσ κόλποσ ὑπὸ τούτων ἀφορίζεται.

καὶ πρὸσ ἀνατολὰσ αὖθισ κεῖται τὸ ἄκρον τοῦ Ἄθωνοσ, ὃ ἀφορίζει τὸν Σιγγιτικὸν κόλπον, ὡσ εἶναι ἐφεξῆσ κόλπουσ τοῦ Αἰγαίου πελάγουσ πρὸσ βορρᾶν, ἀλλήλων ἀπέχοντασ οὕτωσ, Μαλιακὸν Παγασιτικὸν Θερμαῖον Τορωναῖον Σιγγιτικὸν Στρυμονικόν. τὰ δὲ ἄκρα Ποσείδιον μὲν τὸ μεταξὺ Μαλιακοῦ καὶ Παγασιτικοῦ, τὸ δὲ ἐφεξῆσ πρὸσ βορρᾶν Σηπιάσ, εἶτα τὸ ἐν Παλλήνῃ Κάναστρον, εἶτα Δέρρισ, εἶτα Νυμφαῖον ἐν τῷ Ἄθωνι πρὸσ τῷ Σιγγιτικῷ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ Στρυμονικῷ Ἀκράθωσ ἄκρον, ὧν μεταξὺ ὁ Ἄθων, οὗ πρὸσ ἀνατολὰσ ἡ Λῆμνοσ· πρὸσ δὲ βορρᾶν ἀφορίζει τὸν Στρυμονικὸν κόλπον ἡ Νεάπολισ. ὅτι Ἄκανθοσ πόλισ ἐν τῷ Σιγγιτικῷ κόλπῳ ἐστὶ παράλιοσ πλησίον τῆσ τοῦ Ξέρξου διώρυχοσ·

ἔχει δ’ ὁ Ἄθων πέντε πόλεισ, Δῖον Κλεωνὰσ Θύσσον Ὀλόφυξιν Ἀκροθώουσ· αὕτη δὲ πρὸσ τῇ κορυφῇ τοῦ Ἄθωνοσ κεῖται. ἔστι δ’ ὁ Ἄθων ὄροσ μαστοειδὲσ ὀξύτατον ὑψηλότατον· οὗ οἱ τὴν κορυφὴν οἰκοῦντεσ ὁρῶσι τὸν ἥλιον ἀνατέλλοντα πρὸ ὡρῶν τριῶν τῆσ ἐν τῇ παραλίᾳ ἀνατολῆσ. καὶ ἔστιν ἀπὸ πόλεωσ τῆσ Ἀκάνθου ὁ περίπλουσ τῆσ χερρονήσου ἑώσ Σταγείρου, πόλεωσ τοῦ Ἀριστοτέλουσ, στάδια τετρακόσια, ἐν ᾗ λιμὴν ὄνομα Κάπροσ καὶ νησίον ὁμώνυμον τῷ λιμένι· εἶτα αἱ τοῦ Στρυμόνοσ ἐκβολαί· εἶτα Φάγρησ Γαληψὸσ Ἀπολλωνία, πᾶσαι πόλεισ· εἶτα τὸ Νέστου στόμα τοῦ διορίζοντοσ Μακεδονίαν καὶ Θρᾴκην, ὡσ Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ ὁ τούτου παῖσ διώριζον ἐν τοῖσ κατ’ αὐτοὺσ χρόνοισ. εἰσὶ δὲ περὶ τὸν Στρυμονικὸν κόλπον πόλεισ καὶ ἕτεραι, οἱο͂ν Μύρκινοσ Ἄργιλοσ Δραβῆσκοσ Δάτον, ὅπερ καὶ ἀρίστην ἔχει χώραν καὶ εὔκαρπον καὶ ναυπήγια καὶ χρυσοῦ μέταλλα· ἀφ’ οὗ καὶ παροιμία "Δάτον ἀγαθῶν," ὡσ καὶ "ἀγαθῶν ἀγαθῖδασ. ὅτι πλεῖστα μέταλλά ἐστι χρυσοῦ ἐν ταῖσ Κρηνίσιν, ὅπου νῦν οἱ Φίλιπποι πόλισ ἵδρυται, πλησίον τοῦ Παγγαίου ὄρουσ·

καὶ αὐτὸ δὲ τὸ Παγγαῖον ὄροσ χρυσεῖα καὶ ἀργυρεῖα ἔχει μέταλλα καὶ ἡ πέραν καὶ ἡ ἐντὸσ τοῦ Στρυμόνοσ ποταμοῦ μέχρι Παιονίασ· φασὶ δὲ καὶ τοὺσ τὴν Παιονίαν γῆν ἀροῦντασ εὑρίσκειν χρυσοῦ τινα μόρια. ἔστι δ’ ὁ Ἄθωσ ὄροσ ὑψηλὸν καὶ μαστοειδέσ, ὥστε τοὺσ ἐν ταῖσ κορυφαῖσ ἤδη ἀνίσχοντοσ ἡλίου κάμνειν ἀροῦντασ, ἡνίκα ἀλεκτοροφωνίασ ἀρχὴ παρὰ τοῖσ τὴν ἀκτὴν οἰκοῦσίν ἐστιν.

ἐν δὲ τῇ ἀκτῇ ταύτῃ Θάμυρισ ὁ Θρᾷξ ἐβασίλευσε, τῶν αὐτῶν ἐπιτηδευμάτων γεγονὼσ ὧν καὶ Ὀρφεύσ. ἐνταῦθα δὲ καὶ διῶρυξ δείκνυται ἡ περὶ τὴν Ἄκανθον, καθ’ ἣν Ξέρξησ τὸν Ἄθω διορύξαι λέγεται καὶ διαγαγεῖν ἐκ τοῦ Στρυμονικοῦ κόλπου διὰ τοῦ ἰσθμοῦ, δεξάμενοσ τὴν θάλασσαν εἰσ τὴν διώρυγα. Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ οὐκ οἰέται πλευσθῆναι τὴν διώρυγα ταύτην· μέχρι μὲν γὰρ δέκα σταδίων εὔγεων καὶ ὀρυκτὴν εἶναι, διορωρύχθαι δ’ ἐπὶ πλάτοσ πλεθριαῖον, εἶθ’ ὑψηλὸν εἶναι πλαταμῶνα σταδιαῖον σχεδόν τι τὸ μῆκοσ, ὅσον οὐκ ἐνὸν ἐκλατομηθῆναι δι’ ὅλου μέχρι θαλάσσησ· εἰ δὲ καὶ μέχρι δεῦρο, οὔ γε καὶ κατὰ βυθοῦ ὥστε πόρον γενέσθαι πλωτόν· ὅπου Ἀλέξαρχον τὸν Ἀντιπάτρου πόλιν ὑποδείμασθαι τὴν Οὐρανόπολιν τριάκοντα σταδίων τὸν κύκλον ἔχουσαν. ᾤκησαν δὲ τὴν χερρόνησον ταύτην τῶν ἐκ Λήμνου Πελασγῶν τινεσ, εἰσ πέντε διῃρημένοι πολίσματα, Κλεωνὰσ Ὀλόφυξιν Ἀκροθώουσ Δῖον Θύσσον. μετὰ δὲ Ἄθω ὁ Στρυμονικὸσ κόλποσ μέχρι Νέστου τοῦ ποταμοῦ τοῦ ἀφορίζοντοσ τὴν κατὰ Φίλιππον καὶ Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν· εἰσ μέντοι τἀκριβὲσ ἄκρα τίσ ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸσ τὸν Ἄθω, πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν Ἀπολλωνίαν. ἐν δὲ τῷ κόλπῳ πρώτη μετὰ τὸν Ἀκανθίων λιμένα Στάγειρα, ἔρημοσ, καὶ αὐτὴ τῶν Χαλκιδικῶν, Ἀριστοτέλουσ πατρίσ, καὶ λιμὴν αὐτῆσ Κάπροσ καὶ νησίον ὁμώνυμον τούτῳ· εἶθ’ ὁ Στρυμὼν καὶ ὁ ἀνάπλουσ εἰσ Ἀμφίπολιν εἴκοσι σταδίων· ἔστι δ’ Ἀθηναίων κτίσμα ἐν τῷ τόπῳ ἱδρυμένον τούτῳ, ὃσ καλεῖται Ἐννέα ὁδοί· εἶτα Γαληψὸσ καὶ Ἀπολλωνία, κατεσκαμμέναι ὑπὸ Φιλίππου. ἀπὸ Πηνειοῦ φησὶν εἰσ Πύδναν σταδίουσ ἑκατὸν εἴκοσι.

ἐξ Ἀγριάνων γὰρ διὰ Μαίδων καὶ Σιντῶν εἰσ τὰ μεταξὺ Βισαλτῶν καὶ Ὀδομάντων ἐκπίπτει. παρὰ δὲ τὴν παραλίαν τοῦ Στρυμόνοσ καὶ Δατηνῶν πόλισ Νεάπολισ καὶ αὐτὸ τὸ Δάτον, εὔκαρπα πεδία καὶ λίμνην καὶ ποταμοὺσ καὶ ναυπήγια καὶ χρυσεῖα λυσιτελῆ ἔχον, ἀφ’ οὗ καὶ παροιμιάζονται "Δάτον ἀγαθῶν" ὡσ καὶ "ἀγαθῶν ἀγαθῖδασ. " ἔστι δ’ ἡ χώρα ἡ πρὸσ τὸ Στρυμόνοσ πέραν, ἡ μὲν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ καὶ τοῖσ περὶ Δάτον τόποισ Ὀδόμαντεσ καὶ Ἠδωνοὶ καὶ Βισάλται, οἵ τε αὐτόχθονεσ καὶ οἱ ἐκ Μακεδονίασ διαβάντεσ, ἐν οἷσ Ῥῆσοσ ἐβασίλευσεν. ὑπὲρ δὲ τῆσ Ἀμφιπόλεωσ Βισάλται καὶ μέχρι πόλεωσ Ἡρακλείασ, ἔχοντεσ αὐλῶνα εὔκαρπον, ὃν διαρρεῖ ὁ Στρυμὼν ὡρμημένοσ ἐκ τῶν περὶ Ῥοδόπην Ἀγριάνων, οἷσ παράκειται τῆσ Μακεδονίασ ἡ Παρορβηλία, ἐν μεσογαίᾳ ἔχουσα κατὰ τὸν αὐλῶνα τὸν ἀπὸ Εἰδομένησ Καλλίπολιν Ὀρθόπολιν Φιλιππούπολιν Γαρησκόν. ἐν δὲ τοῖσ Βισάλταισ ἀνὰ ποταμὸν ἰόντι τὸν Στρυμόνα καὶ ἡ Βέργη ἵδρυται, κώμη ἀπέχουσα Ἀμφιπόλεωσ περὶ διακοσίουσ σταδίουσ. ἐπὶ δὲ ἄρκτουσ ἰόντι ἀπὸ Ἡρακλείασ καὶ τὰ στενὰ δι’ ὧν ὁ Στρυμὼν φέρεται, δεξιὸν ἔχοντι τὸν ποταμὸν ἐκ μὲν τῶν εὐωνύμων ἐστὶν ἡ Παιονία καὶ τὰ περὶ τὸν Δόβηρον καὶ τὴν Ῥοδόπην καὶ τὸν Αἷμον ὄροσ, ἐν δεξιᾷ δὲ τὰ περὶ τὸν Αἷμον. ἐντὸσ δὲ τοῦ Στρυμόνοσ πρὸσ αὐτῷ μὲν τῷ ποταμῷ ἡ Σκοτοῦσσα ἔστι, πρὸσ δὲ τῇ λίμνῃ τῇ Βόλβῃ Ἀρέθουσα. καὶ δὴ καὶ μάλιστα λέγονται Μυγδόνεσ οἱ περὶ τὴν λίμνην. οὐ μόνον δ’ ὁ Ἀξιὸσ ἐκ Παιόνων ἔχει τὴν ῥύσιν, ἀλλὰ καὶ ὁ Στρυμών· ὅτι ὁ Στρυμὼν ποταμὸσ ἄρχεται ἐκ τῶν περὶ τὴν Ῥοδόπην Ἀγριάνων.

τοὺσ δὲ Παίονασ οἱ μὲν ἀποίκουσ Φρυγῶν οἱ δ’ ἀρχηγέτασ ἀποφαίνουσι, καὶ τὴν Παιονίαν μέχρι Πελαγονίασ καὶ Πιερίασ ἐκτετάσθαι φασί·

καλεῖσθαι δὲ πρότερον Ὀρεστίαν τὴν Πελαγονίαν, τὸν δὲ Ἀστεροπαῖον, ἕνα τῶν ἐκ Παιονίασ στρατευσάντων ἐπ’ Ἴλιον ἡγεμόνων, οὐκ ἀπεικότωσ υἱὸν λέγεσθαι Πηλεγόνοσ, καὶ αὐτοὺσ τοὺσ Παίονασ καλεῖσθαι Πελαγόνασ. ὅτι ὁ παρ’ Ὁμήρῳ Ἀστεροπαῖοσ υἱὸσ Πηλεγόνοσ ἐκ Παιονίασ ὢν τῆσ ἐν Μακεδονίᾳ ἱστορεῖται·

διὸ καὶ Πηλεγόνοσ υἱόσ· οἱ γὰρ Παίονεσ Πελαγόνεσ ἐκαλοῦντο. ἐπεὶ δὲ ὁ παιανισμὸσ τῶν Θρᾳκῶν τιτανισμὸσ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων λέγεται κατὰ μίμησιν τῆσ ἐν παιᾶσι φωνῆσ, καὶ οἱ Τιτᾶνεσ ἐκλήθησαν Πηλαγόνεσ.

ὅτι καὶ πάλαι καὶ νῦν οἱ Παίονεσ φαίνονται πολλὴν τῆσ νῦν Μακεδονίασ κατεσχηκότεσ, ὡσ καὶ Πέρινθον πολιορκῆσαι, καὶ Κρηστωνίαν καὶ Μυγδονίδα πᾶσαν καὶ τὴν Ἀγριάνων μέχρι Παγγαίου ὑπ’ αὐτοῖσ γενέσθαι.

τῆσ δ’ ἐν τῷ Στρυμονικῷ κόλπῳ παραλίασ τῆσ ἀπὸ Γαληψοῦ μέχρι Νέστου ὑπέρκεινται οἱ Φίλιπποι καὶ τὰ περὶ Φιλίππουσ. οἱ δὲ Φίλιπποι Κρηνίδεσ ἐκαλοῦντο πρότερον, κατοικία μικρά· ηὐξήθη δὲ μετὰ τὴν περὶ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἧτταν. ὅτι οἱ νῦν Φίλιπποι πόλισ Κρηνίδεσ ἐκαλοῦντο τὸ παλαιόν.

πρόκεινται δὲ τῆσ παραλίασ ταύτησ δύο νῆσοι, Λῆμνοσ καὶ Θάσοσ.

μετὰ δὲ τὸν εἰσ Θάσον πορθμὸν Ἄβδηρα καὶ τὰ περὶ Ἀβδήρου μυθευόμενα. ᾤκησαν δ’ αὐτὴν Βίστονεσ Θρᾷκεσ, ὧν Διομήδησ ἦρχεν· οὐ μένει δ’ ὁ Νέστοσ ἐπὶ ταὐτοῦ ῥείθρου διὰ παντόσ, ἀλλὰ κατακλύζει τὴν χώραν πολλάκισ. εἶτα Δίκαια πόλισ ἐν κόλπῳ κειμένη καὶ λιμήν· ὑπέρκειται δὲ τούτων ἡ Βιστονὶσ λίμνη κύκλον ἔχουσα ὅσον διακοσίων σταδίων. φασὶ δὲ τοῦ πεδίου κοίλου παντάπασιν ὄντοσ καὶ ταπεινοτέρου τῆσ θαλάττησ ἱπποκρατούμενον τὸν Ἡρακλέα, ἡνίκα ἦλθεν ἐπὶ τὰσ τοῦ Διομήδουσ ἵππουσ, διορύξαι τὴν ᾐόνα καὶ τὴν θάλατταν ἐπαφέντα τῷ πεδίῳ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων. δείκνυται δὲ καὶ τὸ βασίλειον Διομήδουσ ἀπὸ συμβεβηκότοσ καλούμενον Καρτερὰ κώμη διὰ τὴν ἐρυμνότητα. μετὰ δὲ τὴν ἀνὰ μέσον λίμνην Ξάνθεια Μαρώνεια καὶ Ἴσμαροσ, αἱ τῶν Κικόνων πόλεισ· καλεῖται δὲ νῦν Ἰσμάρα πλησίον τῆσ Μαρωνείασ· πλησίον δὲ καὶ ἡ Ἰσμαρὶσ ἐξίησι λίμνη· καλεῖται δὲ τὸ ῥεῖθρον ἠδύ . . . γειον· αὐτοῦ δὲ καὶ αἱ Θασίων λεγόμεναι κεφαλαί. Σαπαῖοι δ’ εἰσὶν οἱ ὑπερκείμενοι. ὅτι τὰ Τόπειρά ἐστι πρὸσ Ἀβδήροισ καὶ Μαρωνείᾳ.

ὅτι Σιντοὶ ἔθνοσ Θρᾳκικὸν κατῴκει τὴν Δῆμνον νῆσον·

ὅθεν Ὅμηροσ Σίντιασ αὐτοὺσ καλεῖ λέγων ἔνθα με Σίντιεσ ἄνδρεσ. ὅτι μετὰ τὸν Νέστον ποταμὸν πρὸσ ἀνατολὰσ Ἄβδηρα πόλισ, ἐπώνυμοσ Ἀβδήρου, ὃν οἱ τοῦ Διομήδουσ ἵπποι ἔφαγον·

εἶτα Δίκαια πόλισ πλησίον, ἧσ ὑπέρκειται λίμνη μεγάλη ἡ Βιστονίσ· εἶτα πόλισ Μαρώνεια. ἔστι δ’ ἡ Θρᾴκη σύμπασα ἐκ δυεῖν καὶ εἴκοσιν ἐθνῶν συνεστῶσα·

δύναται δὲ στέλλειν καίπερ οὖσα περισσῶσ ἐκπεπονημένη μυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ ἱππέασ, πεζῶν δὲ καὶ εἴκοσι μυριάδασ. μετὰ δὲ τὴν Μαρώνειαν Ὀρθαγόρεια πόλισ καὶ τὰ περὶ Σέρριον, παράπλουσ τραχύσ, καὶ τὸ τῶν Σαμοθρᾴκων πολίχνιον Τέμπυρα καὶ ἄλλο Χαράκωμα, οὗ πρόκειται ἡ Σαμοθρᾴκη νῆσοσ, καὶ Ἴμβροσ οὐ πολὺ ἄπωθεν ταύτησ· πλέον δ’ ἢ διπλάσιον ἡ Θάσοσ. ἀπὸ δὲ Χαρακώματοσ Δορίσκοσ, ὅπου ἐμέτρησε Ξέρξησ τῆσ στρατιᾶσ τὸ πλῆθοσ. εἶθ’ Ἕβροσ ἀνάπλουν ἔχων εἰσ Κύψελα ἑκατὸν εἴκοσι· τῆσ Μακεδονίασ φησὶ τοῦτο ὁρ́ιον, ἣν ἀφείλοντο Περσέα Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα τὸν Ψευδοφίλιππον. Παῦλοσ μὲν οὖν ὁ τὸν Περσέα ἑλὼν συνάψασ τῇ Μακεδονίᾳ καὶ τὰ Ἠπειρωτικὰ ἔθνη εἰσ τέτταρα μέρη διέταξε τὴν χώραν, καὶ τὸ μὲν προσένειμεν Ἀμφιπόλει, τὸ δὲ Θεσσαλονικείᾳ, τὸ δὲ Πέλλῃ, τὸ δὲ Πελαγόσι. παροικοῦσι δὲ τὸν Ἕβρον Κορπῖλοι καὶ Βρέναι ἔτι ἀνωτέρω, εἶτ’ ἔσχατοι Βέσσοι· μέχρι γὰρ δεῦρο ὁ ἀνάπλουσ. ἅπαντα δὲ τὰ ἔθνη λῃστρικὰ ταῦτα, μάλιστα δ’ οἱ Βέσσοι, οὓσ λέγει γειτονεύειν Ὀδρύσαισ καὶ Σαπαίοισ. Ἀστῶν δὲ βασίλειον ἦν Βιζύη. Ὀδρύσασ δὲ καλοῦσιν ἔνιοι πάντασ τοὺσ ἀπὸ Ἕβρου καὶ Κυψέλων μέχρι Ὀδησσοῦ τῆσ παραλίασ ὑπεροικοῦντασ, ὧν ἐβασίλευσεν Ἀμάδοκοσ καὶ Κερσοβλέπτησ καὶ Βηρισάδησ καὶ Σεύθησ καὶ Κότυσ. ὅτι ὁ νῦν ποταμὸσ Ῥιγινία ἐν Θρᾴκῃ καλούμενοσ Ἐρίγων ἦν καλούμενοσ.

ὅτι τὴν Σαμοθρᾴκην Ιἀσίων καὶ Δάρδανοσ ἀδελφοὶ ᾤκουν·

κεραυνωθέντοσ δὲ Ιἀσίωνοσ διὰ τὴν εἰσ Δήμητρα ἁμαρτίαν, ὁ Δάρδανοσ ἀπάρασ ἐκ Σαμοθρᾴκησ, ἐλθὼν ᾤκησεν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆσ Ἴδησ, τὴν πόλιν Δαρδανίαν καλέσασ, καὶ ἐδίδαξε τοὺσ Τρῶασ τὰ ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστήρια· ἐκαλεῖτο δὲ ἡ Σαμοθρᾴκη Σάμοσ πρίν. ὅτι τοὺσ ἐν τῇ Σαμοθρᾴκῃ τιμωμένουσ θεοὺσ εἰρήκασι πολλοὶ τοὺσ αὐτοὺσ τοῖσ Καβείροισ, οὐδ’ αὐτοὺσ ἔχοντεσ λέγειν τοὺσ Καβείρουσ οἵτινέσ εἰσι, καθάπερ τοὺσ Κύρβαντασ καὶ Κορύβαντασ, ὡσ δ’ αὕτωσ Κουρῆτασ καὶ Ἰδαίουσ Δακτύλουσ.

πρὸσ δὲ τῇ ἐκβολῇ τοῦ Ἕβρου διστόμου ὄντοσ πόλισ Αἶνοσ ἐν τῷ Μέλανι κόλπῳ κεῖται, κτίσμα Μιτυληναίων καὶ Κυμαίων, ἔτι δὲ πρότερον Ἀλωπεκοννησίων·

εἶτ’ ἄκρα Σαρπηδών· εἶθ’ ἡ Χερρόνησοσ ἡ Θρᾳκία καλουμένη, ποιοῦσα τήν τε Προποντίδα καὶ τὸν Μέλανα κόλπον καὶ τὸν Ἑλλήσποντον· ἄκρα γὰρ ἔκκειται πρὸσ εὐρόνοτον, συνάπτουσα τὴν Εὐρώπην πρὸσ τὴν Ἀσίαν ἑπτασταδίῳ πορθμῷ τῷ κατὰ Ἄβυδον καὶ Σηστόν, ἐν ἀριστερᾷ μὲν τὴν Προποντίδα ἔχουσα, ἐν δεξιᾷ δὲ τὸν Μέλανα κόλπον καλούμενον οὕτωσ ἀπὸ τοῦ Μέλανοσ ἐκδιδόντοσ εἰσ αὐτόν, καθάπερ Ἡρόδοτοσ καὶ Εὔδοξοσ· εἴρηκε δέ, φησίν, ὁ Ἡρόδοτοσ μὴ ἀνταρκέσαι τὸ ῥεῖθρον τῇ Ξέρξου στρατιᾷ τοῦτο· ἰσθμῷ δὲ κλείεται τετταράκοντα σταδίων ἡ λεχθεῖσα ἄκρα ἐν μέσῳ μὲν οὖν τοῦ ἰσθμοῦ Λυσιμάχεια πόλισ ἵδρυται ἐπώνυμοσ τοῦ κτίσαντοσ βασιλέωσ· ἑκατέρωθεν δ’ ἐπὶ μὲν τῷ Μέλανι κόλπῳ Καρδία κεῖται μεγίστη τῶν ἐν τῇ Χερρονήσῳ πόλεων, Μιλησίων καὶ Κλαζομενίων κτίσμα, ὕστερον δὲ καὶ Ἀθηναίων· ἐν δὲ τῇ Προποντίδι Πακτύη. μετὰ δὲ Καρδίαν Δράβοσ καὶ Λίμναι· εἶτ’ Ἀλωπεκόννησοσ, εἰσ ἣν τελευτᾷ μάλιστα ὁ Μέλασ κόλποσ· εἶτ’ ἄκρα μεγάλη Μαζουσία· εἶτ’ ἐν κόλπῳ Ἐλαιοῦσ, ὅπου τὸ Πρωτεσιλάειον, καθ’ ὃ τὸ Σίγειον ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων ἐστίν, ἄκρα τῆσ Τρῳάδοσ· καὶ σχεδὸν τοῦτ’ ἔστι τὸ νοτιώτατον ἄκρον τῆσ Χερρονήσου, σταδίουσ μικρῷ πλείουσ τῶν τετρακοσίων ἀπὸ Καρδίασ· καὶ οἱ λοιποὶ δ’ ἐπὶ θάτερον μέροσ τοῦ ἰσθμοῦ μικρῷ τοῦ διαστήματοσ τούτου πλείουσ περιπλέοντι. ὅτι ἡ ἐν Θρᾴκῃ Χερρόνησοσ τρεῖσ ποιεῖ θαλάσσασ·

Προποντίδα ἐκ βορρᾶ, Ἑλλήσποντον ἐξ ἀνατολῶν καὶ τὸν Μέλανα κόλπον ἐκ νότου, ὅπου καὶ ὁ Μέλασ ποταμὸσ ἐκβάλλει, ὁμώνυμοσ τῷ κόλπῳ. ὅτι ἐν τῷ ἰσθμῷ τῆσ Χερρονήσου τρεῖσ πόλεισ κεῖνται·

πρὸσ μὲν τῷ Μέλανι κόλπῳ Καρδία, πρὸσ δὲ τῇ Προποντίδι Πακτύη, πρὸσ δὲ τῇ μεσογαίᾳ Λυσιμάχεια· μῆκοσ τοῦ ἰσθμοῦ στάδια τετταράκοντα. ὅτι ἡ πόλισ ὁ Ἐλεοῦσ ἀρσενικῶσ λέγεται·

τάχα δὲ καὶ ὁ Τραπεζοῦσ. ἔστι δ’ ἐν τῷ περίπλῳ τούτῳ τῷ μετὰ Ἐλαιοῦντα ἡ εἰσβολὴ πρῶτον ἡ εἰσ τὴν Προποντίδα διὰ τῶν στενῶν, ἥν φασιν ἀρχὴν εἶναι τοῦ Ἑλλησπόντου·

ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ τὸ Κυνὸσ σῆμα ἄκρα, οἱ δ’ Ἑκάβησ φασί· καὶ γὰρ δείκνυται κάμψαντι τὴν ἄκραν τάφοσ αὐτῆσ. εἶτα Μάδυτοσ καὶ Σηστιὰσ ἄκρα, καθ’ ἣν τὸ Ξέρξου ζεῦγμα, καὶ μετὰ ταῦτα Σηστόσ. ἀπὸ δὲ Ἐλαιοῦντοσ ἐπὶ τὸ ζεῦγμα ἑκατὸν ἑβδομήκοντα· μετὰ δὲ Σηστὸν ἐπὶ Αἰγὸσ ποταμοὺσ διακόσιοι ὀγδοήκοντα, πολίχνην κατεσκαμμένην, ὅπου φασὶ τὸν λίθον πεσεῖν κατὰ τὰ Περσικά· εἶτα Καλλίπολισ, ἀφ’ ἧσ εἰσ Λάμψακον δίαρμα εἰσ τὴν Ἀσίαν τετταράκοντα· εἶτα πολίχνιον κατεσκαμμένον Κριθωτή· εἶτα Πακτύη· εἶτα τὸ Μακρὸν τεῖχοσ καὶ Λευκὴ ἀκτὴ καὶ τὸ Ιἑρὸν ὄροσ καὶ Πέρινθοσ, Σαμίων κτίσμα· εἶτα Σηλυβρία. ὑπέρκειται δ’ αὐτῶν Σίλτα, καὶ τὸ Ιἑρὸν ὄροσ τιμᾶται ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ ἔστιν οἱο͂ν ἀκρόπολισ τῆσ χώρασ. ἄσφαλτον δ’ ἐξίησιν εἰσ τὴν θάλασσαν, καθ’ ὃν τόπον ἡ Προκόννησοσ ἐγγυτάτω τῆσ γῆσ ἐστι ἀπὸ ἑκατὸν εἴκοσι σταδίων, τὸ μέταλλον ἔχουσα τῆσ λευκῆσ μαρμάρου πολύ τε καὶ σπουδαῖον. μετὰ δὲ Σηλυβρίαν Ἀθύρασ ἐστὶ ποταμὸσ καὶ Βαθυνίασ· εἶτα Βυζάντιον καὶ τὰ ἐφεξῆσ μέχρι Κυανέων πετρῶν. ὅτι ἐκ Περίνθου εἰσ Βυζάντιόν εἰσιν ἑξακόσιοι τριάκοντα·

ἀπὸ δὲ Ἕβρου καὶ Κυψέλων εἰσ Βυζάντιον μέχρι Κυανέων τρισχίλιοι ἑκατόν, ὥσ φησιν Ἀρτεμίδωροσ· τὸ δὲ σύμπαν μῆκοσ ἀπὸ Ιὀνίου κόλπου τοῦ κατὰ Ἀπολλωνίαν μέχρι Βυζαντίου ἑπτακισχίλιοι τριακόσιοι εἴκοσι· προστίθησι δ’ ὁ Πολύβιοσ καὶ ἄλλουσ ἑκατὸν ὀγδοήκοντα, τὸ τρίτον τοῦ σταδίου προσλαμβάνων ἐπὶ τοῖσ ὀκτὼ τοῦ μιλίου σταδίοισ. Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν τοῖσ περὶ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου τὸ μὲν ἐκ Περίνθου μέχρι Βυζαντίου φησὶν ἑξακοσίουσ σταδίουσ, τὸ δ’ ἴσον μέχρι Παρίου. τὴν δὲ Προποντίδα μήκει μὲν χιλίων καὶ τετρακοσίων ἀποφαίνει σταδίων, εἰσ εὖροσ δὲ πεντακοσίων. τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου τὸ στενώτατον ἑπταστάδιόν φησι, μῆκοσ δὲ τετρακοσίων. ὅτι Ἑλλήσποντοσ οὐχ ὁμολογεῖται παρὰ πᾶσιν ὁ αὐτόσ, ἀλλὰ δόξαι περὶ αὐτοῦ λέγονται πλείουσ.

οἱ μὲν γὰρ ὅλην τὴν Προποντίδα καλοῦσιν Ἑλλήσποντον, οἱ δὲ μέροσ τῆσ Προποντίδοσ τὸ ἐντὸσ Περίνθου· οἱ δὲ προσλαμβάνουσι καὶ τῆσ ἔξω θαλάσσησ τῆσ πρὸσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγοσ καὶ τὸν Μέλανα κόλπον ἀνεῳγμένησ, καὶ οὗτοι ἄλλοσ ἄλλα ἀποτεμνόμενοσ· οἱ μὲν τὸ ἀπὸ Σιγείου ἐπὶ Λάμψακον καὶ Κύζικον ἢ Πάριον ἢ Πρίαπον, ὁ δὲ προσλαμβάνων καὶ τὸ ἀπὸ Σιγρίου τῆσ Λεσβίασ. οὐκ ὀκνοῦσι δέ τινεσ καὶ τὸ μέχρι τοῦ Μυρτῴου πελάγουσ ἅπαν καλεῖν Ἑλλήσποντον, εἴπερ, ὥσ φησιν ἐν τοῖσ ὕμνοισ Πίνδαροσ, οἱ μεθ’ Ἡρακλέουσ ἐκ Τροίασ πλέοντεσ διὰ παρθένιον Ἕλλασ πορθμόν, ἐπεὶ τῷ Μυρτῴῳ συνῆψαν, εἰσ Κῶν ἐπαλινδρόμησαν ζεφύρου ἀντιπνεύσαντοσ. οὕτω δὲ καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγοσ μέχρι τοῦ Θερμαίου κόλπου καὶ τῆσ κατὰ Θετταλίαν καὶ Μακεδονίαν θαλάσσησ ἅπαν ἀξιοῦσιν Ἑλλήσποντον προσαγορεύειν δεῖν, μάρτυρα καὶ Ὅμηρον καλοῦντεσ. φησὶ γάρ ὄψεαι, ἢν ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ, ἦρι μάλ’ Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἰχθυοέντα πλεούσασ νῆασ ἐμάσ. ἐλέγχεται δὲ τὸ τοιοῦτον ἐκ τῶν ἐπῶν ἐκείνων ἡρ́ωσ Ἰμβρασίδησ, ὃσ ἄρ’ Αἰνόθεν εἰληλούθει· οὗτοσ δὲ τῶν Θρᾳκῶν ἡγεῖτο ὅσσουσ Ἑλλήσποντοσ ἀγάρροοσ ἐντὸσ ἐέργει· τοὺσ γὰρ ἐφεξῆσ τούτων ἐκτὸσ ἂν καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου καθιδρυμένουσ ἀποφαίνοι. ἡ μὲν γὰρ Αἶνοσ κεῖται κατὰ τὴν πρότερον Ἀψυνθίδα νῦν δὲ Κορπιλικὴν λεγομένην, ἡ δὲ τῶν Κικόνων ἐφεξῆσ πρὸσ δύσιν. Τετραχωρῖται, οἱ Βεσσοί, ὡσ Στράβων ἑβδόμῃ.

οὗτοι λέγονται καὶ Τετράκωμοι. Τετραχωρῖται. λέγει γὰρ Στράβων αὐτὸν ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῶν γεωγραφουμένων ἐγνωκέναι Ποσειδώνιον τὸν ἀπὸ τῆσ στοᾶσ φιλόσοφον .

. . συγγενομένου Σκιπίωνι τῷ τὴν Καρχηδόνα ἑλόντι.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION