Strabo, Geography, Book 6, chapter 2 8:

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2 8:)

τὰσ δὲ Συρακούσσασ Ἀρχίασ μὲν ἔκτισεν ἐκ Κορίνθου πλεύσασ περὶ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ οἷσ ᾠκίσθησαν ἥ τε Νάξοσ καὶ τὰ Μέγαρα. ἅμα δὲ Μύσκελλόν τέ φασιν εἰσ Δελφοὺσ ἐλθεῖν καὶ τὸν Ἀρχίαν· χρηστηριαζομένων δ’ ἐρέσθαι τὸν θεόν, πότερον αἱροῦνται πλοῦτον ἢ ὑγίειαν· τὸν μὲν οὖν Ἀρχίαν ἑλέσθαι τὸν πλοῦτον, Μύσκελλον δὲ τὴν ὑγίειαν· τῷ μὲν δὴ Συρακούσσασ δοῦναι κτίζειν τῷ δὲ Κρότωνα. καὶ δὴ συμβῆναι Κροτωνιάτασ μὲν οὕτωσ ὑγιεινὴν οἰκῆσαι πόλιν ὥσπερ εἰρήκαμεν, Συρακούσσασ δὲ ἐπὶ τοσοῦτον ἐκπεσεῖν πλοῦτον ὥστε καὶ αὐτοὺσ ἐν παροιμίᾳ διαδοθῆναι, λεγόντων πρὸσ τοὺσ ἄγαν πολυτελεῖσ ὡσ οὐκ ἂν ἑξικνοῖτο αὐτοῖσ ἡ Συρακουσσίων δεκάτη. πλέοντα δὲ τὸν Ἀρχίαν εἰσ τὴν Σικελίαν καταλιπεῖν μετὰ μέρουσ τῆσ στρατιᾶσ τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν γένουσ Χερσικράτη συνοικιοῦντα τὴν νῦν Κέρκυραν καλουμένην, πρότερον δὲ Σχερίαν. ἐκεῖνον μὲν οὖν ἐκβαλόντα Λιβυρνοὺσ κατέχοντασ οἰκίσαι τὴν νῆσον, τὸν δ’ Ἀρχίαν κατασχόντα πρὸσ τὸ Ζεφύριον τῶν Δωριέων εὑρόντα τινὰσ δεῦρο ἀφιγμένουσ ἐκ τῆσ Σικελίασ παρὰ τῶν τὰ Μέγαρα κτισάντων ἀναλαβεῖν αὐτούσ, καὶ κοινῇ μετ’ αὐτῶν κτίσαι τὰσ Συρακούσσασ. ηὐξήθη δὲ καὶ διὰ τὴν τῆσ χώρασ εὐδαιμονίαν ἡ πόλισ καὶ διὰ τὴν τῶν λιμένων εὐφυί̈αν. οἵ τε ἄνδρεσ ἡγεμονικοὶ κατέστησαν, καὶ συνέβη Συρακουσσίοισ τυραννουμένοισ τε δεσπόζειν τῶν ἄλλων καὶ ἐλευθερωθεῖσιν ἐλευθεροῦν τοὺσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων καταδυναστευομένουσ. ἦσαν γὰρ τῶν βαρβάρων οἱ μὲν ἔνοικοι, τινὲσ δ’ ἐκ τῆσ περαίασ ἐπῄεσαν, οὐδένα δὲ τῆσ παραλίασ εἰών οἱ Ἕλληνεσ ἅπτεσθαι, τῆσ δὲ μεσογαίασ ἀπείργειν παντάπασιν οὐκ ἴσχυον, ἀλλὰ διετέλεσαν μέχρι δεῦρο Σικελοὶ καὶ Σικανοὶ καὶ Μόργητεσ καὶ ἄλλοι τινὲσ νεμόμενοι τὴν νῆσον, ὧν ἦσαν καὶ Ἴβηρεσ, οὕσπερ πρώτουσ φησὶ τῶν βαρβάρων Ἔφοροσ λέγεσθαι τῆσ Σικελίασ οἰκιστάσ. καὶ τὸ Μοργάντιον δὲ εἰκὸσ ὑπὸ τῶν Μοργήτων ᾠκίσθαι· πόλισ δ’ ἦν αὕτη, νῦν δ’ οὐκ ἔστιν. ἐπελθόντεσ δὲ Καρχηδόνιοι καὶ τούτουσ οὐκ ἐπαύσαντο κακοῦντεσ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ, ἀντεῖχον δ’ ὅμωσ οἱ Συρακούσσιοι. Ῥωμαῖοι δ’ ὕστερον καὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἐξέβαλον καὶ τὰσ Συρακούσσασ ἐκ πολιορκίασ εἷλον. ἐφ’ ἡμῶν δὲ Πομπηίου τάσ τε ἄλλασ κακώσαντοσ πόλεισ καὶ δὴ καὶ τὰσ Συρακούσσασ, πέμψασ ἀποικίαν ὁ Σεβαστὸσ Καῖσαρ πολὺ μέροσ τοῦ παλαιοῦ κτίσματοσ ἀνέλαβε. πεντάπολισ γὰρ ἦν τὸ παλαιὸν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίων ἔχουσα τὸ τεῖχοσ. ἅπαντα μὲν δὴ τὸν κύκλον τοῦτον ἐκπληροῦν οὐδὲν ἔδει, τὸ δὲ συνοικούμενον τὸ πρὸσ τῇ νήσῳ τῇ Ὀρτυγίᾳ μέροσ ᾠήθη δεῖν οἰκίσαι βέλτιον, ἀξιολόγου πόλεωσ ἔχον περίμετρον· ἡ δ’ Ὀρτυγία συνάπτει γεφύρᾳ πρὸσ τὴν ἤπειρον ὁμοροῦσα, κρήνην δ’ ἔχει τὴν Ἀρέθουσαν ἐξιεῖσαν ποταμὸν εὐθὺσ εἰσ τὴν θάλατταν. μυθεύουσι δὲ τὸν Ἀλφειὸν εἶναι τοῦτον, ἀρχόμενον μὲν ἐκ τῆσ Πελοποννήσου, διὰ δὲ τοῦ πελάγουσ ὑπὸ γῆσ τὸ ῥεῖθρον ἔχοντα μέχρι πρὸσ τὴν Ἀρέθουσαν, εἶτ’ ἐκδιδόντα ἐνθένδε πάλιν εἰσ τὴν θάλατταν. τεκμηριοῦνται δὲ τοιούτοισ τισί· καὶ γὰρ φιάλην τινὰ ἐκπεσοῦσαν εἰσ τὸν ποταμὸν ἐνόμισαν ἐν Ὀλυμπίᾳ δεῦρο ἀνενεχθῆναι εἰσ τὴν κρήνην, καὶ θολοῦσθαι ἀπὸ τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ βουθυσιῶν. ὅ τε Πίνδαροσ ἐπακολουθῶν τούτοισ εἴρηκε τάδε ἄμπνευμα σεμνὸν Ἀλφεοῦ, κλεινᾶν Συρακοσσᾶν θάλοσ, Ὀρτυγία. συναποφαίνεται δὲ τῷ Πινδάρῳ ταὐτὰ καὶ Τίμαιοσ ὁ συγγραφεύσ. εἰ μὲν οὖν πρὸ τοῦ συνάψαι τῇ θαλάττῃ κατέπιπτεν ὁ Ἀλφειὸσ εἴσ τι βάραθρον, ἦν τισ ἂν πιθανότησ ἐντεῦθεν διήκειν κατὰ γῆσ ῥεῖθρον μέχρι τῆσ Σικελίασ ἀμιγὲσ τῇ θαλάττῃ διασῶζον τὸ πότιμον ὕδωρ· ἐπειδὴ δὲ τὸ τοῦ ποταμοῦ στόμα φανερόν ἐστιν εἰσ τὴν θάλατταν ἐκδιδόν, ἐγγὺσ δὲ μηδὲν ἐν τῷ πόρῳ τῆσ θαλάττησ φαινόμενον στόμα τὸ καταπῖνον τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ, καίπερ οὐδ’ οὕτωσ ἂν συμμείναι γλυκύ, παντάπασιν ἀμήχανόν ἐστι. τό τε γὰρ τῆσ Ἀρεθούσησ ὕδωρ ἀντιμαρτυρεῖ πότιμον ὄν· τό τε διὰ τοσούτου πόρου συμμένειν τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ μὴ διαχεόμενον τῇ θαλάττῃ, μέχρι ἂν εἰσ τὸ πεπλασμένον ῥεῖθρον ἐμπέσῃ, παντελῶσ μυθῶδεσ. μόλισ γὰρ ἐπὶ τοῦ Ῥοδανοῦ τοῦτο πιστεύομεν, ᾧ συμμένει τὸ ῥεῦμα διὰ λίμνησ ἰόν, ὁρατὴν σῶζον τὴν ῥύσιν· ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν καὶ βραχὺ διάστημα καὶ οὐ κυμαινούσησ τῆσ λίμνησ, ἐνταῦθα δέ, ὅπου χειμῶνεσ ἐξαίσιοι καὶ κλυδασμοί, πιθανότητοσ οὐδεμιᾶσ οἰκεῖοσ ὁ λόγοσ. ἐπιτείνει δὲ τὸ ψεῦδοσ ἡ φιάλη παρατεθεῖσα· οὐδὲ γὰρ αὐτὴ ῥεύματι εὐπειθήσ, οὐχ ὅτι τῷ τοσούτῳ τε καὶ διὰ τοιούτων πόρων φερομένῳ. φέρονται δ’ ὑπὸ γῆσ ποταμοὶ πολλοὶ καὶ πολλαχοῦ τῆσ γῆσ, ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον διάστημα· εἰ δὲ τοῦτο δυνατόν, τά γε προειρημένα ἀδύνατα καὶ τῷ περὶ τοῦ Ἰνάχου μύθῳ παραπλήσια· ῥεῖ γὰρ ἀπ’ ἄκρασ Πίνδου φησὶν ὁ Σοφοκλῆσ Λάκμου τ’ ἀπὸ Περραιβῶν εἰσ Ἀμφιλόχουσ καὶ Ἀκαρνᾶνασ, μίσγει δ’ ὕδασιν τοῖσ Ἀχελώου. καὶ ὑποβὰσ ἔνθενδ’ ἐσ Ἄργοσ διὰ κῦμα τεμὼν ἥκει δῆμον τὸν Λυρκείου. βελτίων δ’ Ἑκαταῖοσ, ὅσ φησι τὸν ἐν τοῖσ Ἀμφιλόχοισ Ἴναχον ἐκ τοῦ Λακμοῦ ῥέοντα, ἐξ οὗ καὶ ὁ Αἰάσ ῥεῖ, ἕτερον εἶναι τοῦ Ἀργολικοῦ, ὠνομάσθαι δ’ ὑπὸ Ἀμφιλόχου τοῦ καὶ τὴν πόλιν Ἄργοσ Ἀμφιλοχικὸν καλέσαντοσ· τοῦτον μὲν οὖν οὗτόσ φησιν εἰσ τὸν Ἀχελῶον ἐκβάλλειν, τὸν δὲ Αἰάντα εἰσ Ἀπολλωνίαν πρὸσ δύσιν ῥεῖν. ἑκατέρωθεν δὲ τῆσ νήσου λιμήν ἐστι μέγασ, ὧν ὁ μείζων καὶ ὀγδοήκοντα σταδίων ἐστί. ταύτην δὲ τὴν πόλιν ἀνέλαβεν ὁ Καῖσαρ καὶ τὴν Κατάνην, ὡσ δ’ αὕτωσ Κεντόριπα συμβαλομένην πολλὰ πρὸσ τὴν Πομπηίου κατάλυσιν. κεῖται δ’ ὑπὲρ Κατάνησ τὰ Κεντόριπα συνάπτοντα τοῖσ Αἰτναίοισ ὄρεσι καὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ῥέοντι εἰσ τὴν Καταναίαν.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION