Strabo, Geography, Book 6, chapter 3

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 3)

ἐπεληλυθόσι δ’ ἡμῖν τὰ περὶ τὴν ἀρχαίαν Ἰταλίαν μέχρι Μεταποντίου τὰ συνεχῆ λεκτέον. συνεχὴσ δ’ ἐστὶν ἡ Ιἀπυγία· ταύτην δὲ καὶ Μεσσαπίαν καλοῦσιν οἱ Ἕλληνεσ, οἱ δ’ ἐπιχώριοι κατὰ μέρη τὸ μέν τι Σαλεντίνουσ καλοῦσι τὸ περὶ τὴν ἄκραν τὴν Ιἀπυγίαν, τὸ δὲ Καλαβρούσ. ὑπὲρ τούτουσ πρόσβορροι Πευκέτιοί τέ εἰσι καὶ Δαύνιοι κατὰ τὴν Ἑλλάδα διάλεκτον προσαγορευόμενοι, οἱ δ’ ἐπιχώριοι πᾶσαν τὴν μετὰ τοὺσ Καλαβροὺσ Ἀπουλίαν καλοῦσι· τινὲσ δ’ αὐτῶν καὶ Ποίδικλοι λέγονται, καὶ μάλιστα οἱ Πευκέτιοι. ἔστι δέ τι ἐπιχερρονησιάζουσα ἡ Μεσσαπία τῷ ἀπὸ Βρεντεσίου μέχρι Τάραντοσ ἰσθμῷ κλειομένη σταδίων δέκα καὶ τριακοσίων. ὅ τε περίπλουσ ἐστὶ περὶ τὴν ἄκραν Ιἀπυγίαν σταδίων ὁμοῦ τι τετρακοσίων. τοῦ δὲ Μεταποντίου μὲν διέχει σταδίουσ περὶ διακοσίουσ καὶ εἴκοσιν ὁ Τάρασ, ὁ δὲ πλοῦσ ἐπ’ αὐτὸν πρὸσ τὰσ ἀνατολάσ. τοῦ δὲ κόλπου παντὸσ τοῦ Ταραντίνου τὸ πλέον ἀλιμένου ὄντοσ, ἐνταῦθα δὴ λιμήν ἐστι μέγιστοσ καὶ κάλλιστοσ γεφύρᾳ κλειόμενοσ μεγάλῃ, σταδίων δ’ ἐστὶν ἑκατὸν τὴν περίμετρον. ἐκ δὲ τοῦ πρὸσ τὸν μυχὸν μέρουσ ἰσθμὸν ποιεῖ πρὸσ τὴν ἔξω θάλατταν, ὥστ’ ἐπὶ χερρονήσῳ κεῖσθαι τὴν πόλιν καὶ τὰ πλοῖα ὑπερνεωλκεῖσθαι ῥᾳδίωσ ἑκατέρωθεν ταπεινοῦ ὄντοσ τοῦ αὐχένοσ. ταπεινὸν δὲ καὶ τὸ τῆσ πόλεωσ ἔδαφοσ, μικρὸν δ’ ὅμωσ ἐπῆρται κατὰ τὴν ἀκρόπολιν. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν τεῖχοσ κύκλον ἔχει μέγαν, νυνὶ δ’ ἐκλέλειπται τὸ πλέον τὸ πρὸσ τῷ ἰσθμῷ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ καὶ ἡ ἀκρόπολισ, συμμένει μέγεθοσ ἀξιολόγου πόλεωσ ἐκπληροῦν. ἔχει δὲ γυμνάσιόν τε κάλλιστον καὶ ἀγορὰν εὐμεγέθη, ἐν ᾗ καὶ ὁ τοῦ Διὸσ ἵδρυται κολοσσὸσ χαλκοῦσ, μέγιστοσ μετὰ τὸν Ῥοδίων. μεταξὺ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ἀκρόπολισ μικρὰ λείψανα ἔχουσα τοῦ παλαιοῦ κόσμου τῶν ἀναθημάτων· τὰ γὰρ πολλὰ τὰ μὲν κατέφθειραν Καρχηδόνιοι λαβόντεσ τὴν πόλιν, τὰ δ’ ἐλαφυραγώγησαν Ῥωμαῖοι κρατήσαντεσ βιαίωσ· ὧν ἐστι καὶ ὁ Ἡρακλῆσ ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκοῦσ κολοσσικόσ, Λυσίππου ἔργον, ἀνάθημα Μαξίμου Φαβίου τοῦ ἑλόντοσ τὴν πόλιν. περὶ δὲ τῆσ κτίσεωσ Ἀντίοχοσ λέγων φησὶν ὅτι τοῦ Μεσσηνιακοῦ πολέμου γενηθέντοσ οἱ μὴ μετασχόντεσ Λακεδαιμονίων τῆσ στρατείασ ἐκρίθησαν δοῦλοι καὶ ὠνομάσθησαν Εἵλωτεσ, ὅσοισ δὲ κατὰ τὴν στρατείαν παῖδεσ ἐγένοντο, Παρθενίασ ἐκάλουν καὶ ἀτίμουσ ἔκριναν·

οἱ δ’ οὐκ ἀνασχόμενοι πολλοὶ δ’ ἦσαν ἐπεβούλευσαν τοῖσ τοῦ δήμου. αἰσθόμενοι δ’ ὑπέπεμψάν τινασ, οἳ προσποιήσει φιλίασ ἔμελλον ἐξαγγέλλειν τὸν τρόπον τῆσ ἐπιβουλῆσ. τούτων δ’ ἦν καὶ Φάλανθοσ, ὅσπερ ἐδόκει προστάτησ ὑπάρχειν αὐτῶν, οὐκ ἠρέσκετο δ’ ἁπλῶσ τοῖσ περὶ τῆσ βουλῆσ ὀνομασθεῖσι. συνέκειτο μὲν δὴ τοῖσ Υἁκινθίοισ ἐν τῷ Ἀμυκλαίῳ συντελουμένου τοῦ ἀγῶνοσ, ἡνίκ’ ἂν τὴν κυνῆν περίθηται ὁ Φάλανθοσ, ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν· γνώριμοι δ’ ἦσαν ἀπὸ τῆσ κόμησ οἱ τοῦ δήμου. ἐξαγγειλάντων δὲ λάθρᾳ τὰ συγκείμενα τῶν περὶ Φάλανθον καὶ τοῦ ἀγῶνοσ ἐνεστῶτοσ, προελθὼν ὁ κῆρυξ εἶπε μὴ περιθέσθαι κυνῆν Φάλανθον. οἱ δ’ αἰσθόμενοι ὡσ μεμηνύκασι τὴν ἐπιβουλὴν οἱ μὲν διεδίδρασκον οἱ δὲ ἱκέτευον. κελεύσαντεσ δ’ αὐτοὺσ θαρρεῖν φυλακῇ παρέδοσαν, τὸν δὲ Φάλανθον ἔπεμψαν εἰσ θεοῦ περὶ ἀποικίασ· ὁ δ’ ἔχρησε Σατύριόν τοι δῶκα Τάραντά τε πίονα δῆμον οἰκῆσαι, καὶ πῆμα Ιἀπύγεσσι γενέσθαι. ἧκον οὖν σὺν Φαλάνθῳ οἱ Παρθενίαι, καὶ ἐδέξαντο αὐτοὺσ οἵ τε βάρβαροι καὶ οἱ Κρῆτεσ οἱ προκατασχόντεσ τὸν τόπον. τούτουσ δ’ εἶναί φασι τοὺσ μετὰ Μίνω πλεύσαντασ εἰσ Σικελίαν, καὶ μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν τὴν ἐν Καμικοῖσ παρὰ Κωκάλῳ συμβᾶσαν ἀπάραντασ ἐκ Σικελίασ κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν δεῦρο παρωσθέντασ, ὧν τινὰσ ὕστερον πεζῇ περιελθόντασ τὸν Ἀδρίαν μέχρι Μακεδονίασ Βοττιαίουσ προσαγορευθῆναι. Ιἄπυγασ δὲ λεχθῆναι πάντασ φασὶ μέχρι τῆσ Δαυνίασ ἀπὸ Ιἄπυγοσ, ὃν ἐκ Κρήσσησ γυναικὸσ Δαιδάλῳ γενέσθαι φασὶ καὶ ἡγήσασθαι τῶν Κρητῶν· Τάραντα δ’ ὠνόμασαν ἀπὸ ἡρ́ωόσ τινοσ τὴν πόλιν. ἔφοροσ δ’ οὕτω λέγει περὶ τῆσ κτίσεωσ·

ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μεσσηνίοισ ἀποκτείνασι τὸν βασιλέα Τήλεκλον εἰσ Μεσσήνην ἀφικόμενον ἐπὶ θυσίαν, ὀμόσαντεσ μὴ πρότερον ἐπανήξειν οἴκαδε πρὶν ἢ Μεσσήνην ἀνελεῖν ἢ πάντασ ἀποθανεῖν· φύλακασ δὲ τῆσ πόλεωσ κατέλιπον στρατεύοντεσ τούσ τε νεωτάτουσ καὶ πρεσβυτάτουσ τῶν πολιτῶν. δεκάτῳ δ’ ὕστερον ἔτει τοῦ πολέμου τὰσ γυναῖκασ τῶν Λακεδαιμονίων συνελθούσασ ἐξ ἑαυτῶν πέμψαι τινὰσ παρὰ τοὺσ ἄνδρασ τὰσ μεμψομένασ, ὡσ οὐκ ἐπ’ ἴσοισ πολεμοῖεν πρὸσ τοὺσ Μεσσηνίουσ οἱ μὲν γὰρ μένοντεσ τεκνοποιοῦνται, οἱ δὲ χήρασ ἀφέντεσ τὰσ γυναῖκασ ἐν τῇ πολεμίᾳ ἐστρατοπέδευον, καὶ κίνδυνοσ εἰή λιπανδρῆσαι τὴν πατρίδα. οἱ δ’ ἅμα καὶ τὸν ὁρ́κον φυλάττοντεσ καὶ τὸν τῶν γυναικῶν λόγον ἐν νῷ θέμενοι πέμπουσι τῆσ στρατιᾶσ τοὺσ εὐρωστοτάτουσ ἅμα καὶ νεωτάτουσ, οὓσ ᾔδεσαν οὐ μετασχόντασ τῶν ὁρ́κων διὰ τὸ παῖδασ ἔτι ὄντασ συνεξελθεῖν τοῖσ ἐν ἡλικίᾳ· προσέταξαν δὲ συγγίνεσθαι ταῖσ παρθένοισ ἁπάσαισ ἅπαντασ, ἡγούμενοι πολυτεκνήσειν μᾶλλον· γενομένων δὲ τούτων οἱ μὲν παῖδεσ ὠνομάσθησαν Παρθενίαι. Μεσσήνη δὲ ἑάλω πολεμηθεῖσα ἐννεακαίδεκα ἔτη, καθάπερ καὶ Τυρταῖόσ φησιν ἀμφ’ αὐτὴν δ’ ἐμάχοντ’ ἐννεακαίδεκ’ ἔτη, νωλεμέωσ αἰεὶ ταλασίφρονα θυμὸν ἔχοντεσ, αἰχμηταὶ πατέρων ἡμετέρων πατέρεσ. εἰκοστῷ δ’ οἱ μὲν κατὰ πίονα ἔργα λιπόντεσ φεῦγον Ἰθωμαίων ἐκ μεγάλων ὀρέων. τὴν μὲν οὖν Μεσσηνίαν κατενείμαντο, ἐπανελθόντεσ δ’ οἴκαδε τοὺσ Παρθενίασ οὐχ ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ ἐτίμων ὡσ οὐκ ἐκ γάμου γεγονότασ· οἳ συνιστάμενοι μετὰ τῶν Εἱλώτων ἐπεβούλευσαν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ καὶ συνέθεντο ἆραι σύσσημον ἐν τῇ ἀγορᾷ πῖλον Λακωνικόν, ἐπειδὰν ἐγχειρῶσι. τῶν δὲ Εἱλώτων τινὲσ ἐξαγγείλαντεσ, τὸ μὲν ἀντεπιτίθεσθαι χαλεπὸν ἔγνωσαν· καὶ γὰρ πολλοὺσ εἶναι καὶ πάντασ ὁμόφρονασ, ὡσ ἂν ἀλλήλων ἀδελφοὺσ νομιζομένουσ· τοὺσ μέλλοντασ δ’ αἴρειν τὸ σύσσημον ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἀπιέναι προσέταξαν. οἱ μὲν δὴ μεμηνυμένην αἰσθόμενοι τὴν πρᾶξιν ἐπέσχον, οἱ δὲ διὰ τῶν πατέρων ἔπεισαν αὐτοὺσ εἰσ ἀποικίαν ἐξελθεῖν· κἂν μὲν κατάσχωσιν ἀρκοῦντα τὸν τόπον, μένειν, εἰ δὲ μή, τῆσ Μεσσηνίασ τὸ πέμπτον κατανείμασθαι μέροσ ἐπανιόντασ. οἱ δὲ σταλέντεσ κατελάβοντο τοὺσ Ἀχαιοὺσ πολεμοῦντασ τοῖσ βαρβάροισ, μετασχόντεσ δὲ τῶν κινδύνων κτίζουσι τὴν Τάραντα. ἴσχυσαν δέ ποτε οἱ Ταραντῖνοι καθ’ ὑπερβολὴν πολιτευόμενοι δημοκρατικῶσ·

καὶ γὰρ ναυτικὸν ἐκέκτηντο μέγιστον τῶν ταύτῃ καὶ πεζοὺσ ἔστελλον τρισμυρίουσ, ἱππέασ δὲ τρισχιλίουσ, ἱππάρχουσ δὲ χιλίουσ. ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τὴν Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν, διαφερόντωσ δ’ Ἀρχύτασ, ὃσ καὶ προέστη τῆσ πόλεωσ πολὺν χρόνον. ἐξίσχυσε δ’ ἡ ὕστερον τρυφὴ διὰ τὴν εὐδαιμονίαν, ὥστε τὰσ πανδήμουσ ἑορτὰσ πλείουσ ἄγεσθαι κατ’ ἔτοσ παρ’ αὐτοῖσ ἢ τὰσ ἡμέρασ· ἐκ δὲ τούτου καὶ χεῖρον ἐπολιτεύοντο. ἓν δὲ τῶν φαύλων πολιτευμάτων τεκμήριόν ἐστι τὸ ξενικοῖσ στρατηγοῖσ χρῆσθαι· καὶ γὰρ τὸν Μολοττὸν Ἀλέξανδρον μετεπέμψαντο ἐπὶ Μεσσαπίουσ καὶ Λευκανούσ, καὶ ἔτι πρότερον Ἀρχίδαμον τὸν Ἀγησιλάου καὶ ὕστερον Κλεώνυμον καὶ Ἀγαθοκλέα, εἶτα Πύρρον, ἡνίκα συνέστησαν πρὸσ Ῥωμαίουσ. οὐδ’ ἐκείνοισ δ’ εὐπειθεῖν ἠδύναντο οὓσ ἐπεκαλοῦντο, ἀλλ’ εἰσ ἔχθραν αὐτοὺσ καθίστασαν. ὁ γοῦν Ἀλέξανδροσ τὴν κοινὴν Ἑλλήνων τῶν ταύτῃ πανήγυριν, ἣν ἔθοσ ἦν ἐν Ἡρακλείᾳ συντελεῖν τῆσ Ταραντίνησ, μετάγειν ἐπειρᾶτο εἰσ τὴν Θουρίαν κατὰ ἔχθοσ, ἐκέλευέ τε κατὰ τὸν Ἀκάλανδρον ποταμὸν τειχίζειν τόπον, ὅπου ἔσοιντο αἱ σύνοδοι· καὶ δὴ καὶ ἡ συμβᾶσα αὐτῷ κακοπραγία διὰ τὴν ἐκείνων ἀγνωμοσύνην ἀπαντῆσαι λέγεται. πρὸσ δὲ Μεσσαπίουσ ἐπολέμησαν περὶ Ἡρακλείασ, ἔχοντεσ συνεργοὺσ τόν τε τῶν Δαυνίων καὶ τὸν τῶν Πευκετίων βασιλέα. περί τε τὰ Ἀννίβεια καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃρέθησαν, ὕστερον δ’ ἀποικίαν Ῥωμαίων δεξάμενοι καθ’ ἡσυχίαν ζῶσι καὶ βέλτιον ἢ πρότερον. ἡ δ’ ἑξῆσ τῶν Ιἀπύγων χώρα παραδόξωσ ἐστὶν ἀστεία·

ἐπιπολῆσ γὰρ φαινομένη τραχεῖα εὑρίσκεται βαθύγειοσ σχιζομένη, ἀνυδροτέρα δ’ οὖσα εὔβοτοσ οὐδὲν ἧττον καὶ εὔδενδροσ ὁρᾶται. εὐάνδρησε δέ ποτε καὶ τοῦτο σφόδρα τὸ χωρίον σύμπαν καὶ ἔσχε πόλεισ τρισκαίδεκα, ἀλλὰ νῦν πλὴν Τάραντοσ καὶ Βρεντεσίου τἆλλα πολισμάτιά ἐστιν· οὕτωσ ἐκπεπόνηνται. τοὺσ δὲ Σαλεντίνουσ Κρητῶν ἀποίκουσ φασίν· ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ καὶ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν πλούσιόν ποτε ὑπάρξαν, καὶ ὁ σκόπελοσ, ὃν καλοῦσιν ἄκραν Ιἀπυγίαν, πολὺσ ἐκκείμενοσ εἰσ τὸ πέλαγοσ καὶ τὰσ χειμερινὰσ ἀνατολάσ, ἐπιστρέφων δέ πωσ ἐπὶ τὸ Λακίνιον ἀνταῖρον ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ αὐτῷ καὶ κλεῖον τὸ στόμα τοῦ Ταραντίνου κόλπου πρὸσ αὐτόν. καὶ τὰ Κεραύνια δ’ ὁμοίωσ ὄρη κλείει πρὸσ αὐτὸν τὸ στόμα τοῦ Ιὀνίου κόλπου, καὶ ἔστι τὸ δίαρμα ὅσον ἑπτακοσίων σταδίων ἀπ’ αὐτοῦ πρόσ τε τὰ Κεραύνια καὶ πρὸσ τὸ Λακίνιον. περίπλουσ δ’ ἐκ Τάραντόσ ἐστιν εἰσ Βρεντέσιον μέχρι μὲν Βάριδοσ πολίχνησ ἑξακόσιοι στάδιοι· καλοῦσι δὲ Βᾶριν οἱ νῦν Ουἐρητόν, κεῖται δ’ ἐπὶ τοῖσ ἄκροισ τῆσ Σαλεντίνησ, καὶ τὸ πολὺ πεζῇ μᾶλλον ἢ κατὰ πλοῦν εἰσ αὐτὴν ἐκ τοῦ Τάραντοσ εὐμαρὴσ ἡ ἄφιξίσ ἐστιν. ἔνθεν εἰσ τὰ Λευκὰ στάδιοι ὀγδοήκοντα, πολίχνιον καὶ τοῦτο, ἐν ᾧ δείκνυται πηγὴ δυσώδουσ ὕδατοσ· μυθεύουσι δ’ ὅτι τοὺσ περιλειφθέντασ τῶν γιγάντων ἐν τῇ κατὰ Καμπανίαν Φλέγρᾳ Λευτερνίουσ καλουμένουσ Ἡρακλῆσ ἐξελάσειε, καταφυγόντεσ δὲ δεῦρο ὑπὸ γῆσ περισταλεῖεν, ἐκ δὲ ἰχώρων τοιοῦτον ἴσχοι ῥεῦμα ἡ πηγή· διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὴν παραλίαν ταύτην Λευτερνίαν προσαγορεύουσιν. ἐκ δὲ τῶν Λευκῶν εἰσ Ὑδροῦντα πολίχνην ἑκατὸν πεντήκοντα· ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Βρεντέσιον τετρακόσιοι· οἱ δ’ ἴσοι καὶ εἰσ Σάσωνα τὴν νῆσον, ἥτισ μέση πωσ ἵδρυται τοῦ διάρματοσ τοῦ ἐκ τῆσ Ἠπείρου πρὸσ τὸ Βρεντέσιον· διόπερ οἱ μὴ δυνάμενοι κρατεῖν τῆσ εὐθυπλοίασ καταίρουσιν ἐν ἀριστερᾷ ἐκ τοῦ Σάσωνοσ πρὸσ τὸν Ὑδροῦντα, ἐντεῦθεν δὲ τηρήσαντεσ φορὸν πνεῦμα προσέχουσι τοῖσ μὲν Βρεντεσίνων λιμέσιν, ἐκβάντεσ δὲ πεζεύουσι συντομώτερον ἐπὶ Ῥοδιῶν πόλεωσ Ἑλληνίδοσ, ἐξ ἧσ ἦν ὁ ποιητὴσ Ἔννιοσ. ἐοίκεν οὖν χερρονήσῳ τὸ περιπλεόμενον χωρίον ἐκ Τάραντοσ εἰσ Βρεντέσιον· ἡ δ’ ἐκ Βρεντεσίου πεζευομένη ὁδὸσ εἰσ τὸν Τάραντα, εὐζώνῳ μιᾶσ οὖσα ἡμέρασ, τὸν ἰσθμὸν ποιεῖ τῆσ εἰρημένησ χερρονήσου, ἣν Μεσσαπίαν τε καὶ Ιἀπυγίαν καὶ Καλαβρίαν καὶ Σαλεντίνην κοινῶσ οἱ πολλοὶ προσαγορεύουσι· τινὲσ δὲ διαιροῦσιν, ὡσ ἐλέγομεν πρότερον. τὰ μὲν οὖν ἐν τῷ παράπλῳ πολίχνια εἴρηται.

ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ Ῥοδίαι τέ εἰσι καὶ Λουπίαι καὶ μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ Ἀλητία· ἐπὶ δὲ τῷ ἰσθμῷ μέσῳ Οὐρία, ἐν ᾗ βασίλειον ἔτι δείκνυται τῶν δυναστῶν τινοσ. εἰρηκότοσ δ’ Ἡροδότου Ὑρίαν εἶναι ἐν τῇ Ιἀπυγίᾳ κτίσμα Κρητῶν τῶν πλανηθέντων ἐκ τοῦ Μίνω στόλου τοῦ εἰσ Σικελίαν, ἤτοι ταύτην δεῖ δέχεσθαι ἢ τὸ Ουἐρητόν. Βρεντέσιον δ’ ἐποικῆσαι μὲν λέγονται Κρῆτεσ οἱ μετὰ Θησέωσ ἐπελθόντεσ ἐκ Κνωσσοῦ, εἴθ’ οἱ ἐκ τῆσ Σικελίασ ἀπηρκότεσ μετὰ τοῦ Ιἄπυγοσ λέγεται γὰρ ἀμφοτέρωσ· οὐ συμμεῖναι δέ φασιν αὐτούσ, ἀλλ’ ἀπελθεῖν εἰσ τὴν Βοττιαίαν. ὕστερον δὲ ἡ πόλισ βασιλευομένη πολλὴν ἀπέβαλε τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν μετὰ Φαλάνθου Λακεδαιμονίων, ὅμωσ δ’ ἐκπεσόντα αὐτὸν ἐκ τοῦ Τάραντοσ ἐδέξαντο οἱ Βρεντεσῖνοι, καὶ τελευτήσαντα ἠξίωσαν λαμπρᾶσ ταφῆσ. χώραν δ’ ἔχουσι βελτίω τῆσ Ταραντίνων· λεπτόγεωσ γὰρ ἐκείνη, χρηστόκαρποσ δέ, μέλι δὲ καὶ ἔρια τῶν σφόδρα ἐπαινουμένων ἐστί. καὶ εὐλίμενον δὲ μᾶλλον τὸ Βρεντέσιον· ἑνὶ γὰρ στόματι πολλοὶ κλείονται λιμένεσ ἄκλυστοι, κόλπων ἀπολαμβανομένων ἐντόσ, ὥστ’ ἐοικέναι κέρασιν ἐλάφου τὸ σχῆμα, ἀφ’ οὗ καὶ τοὔνομα· σὺν γὰρ τῇ πόλει κεφαλῇ μάλιστα ἐλάφου προσέοικεν ὁ τόποσ, τῇ δὲ Μεσσαπίᾳ γλώττῃ βρέντιον ἡ κεφαλὴ τοῦ ἐλάφου καλεῖται. ὁ δὲ Ταραντῖνοσ οὐ παντελῶσ ἐστιν ἄκλυστοσ διὰ τὸ ἀναπεπτάσθαι, καί τινα καὶ προσβραχῆ ἔχει τὰ περὶ τὸν μυχόν. ἔτι δὲ τοῖσ ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῆσ Ἀσίασ διαίρουσιν εὐθύπλοια μᾶλλόν ἐστιν ἐπὶ τὸ Βρεντέσιον, καὶ δὴ καὶ δεῦρο πάντεσ καταίρουσιν οἷσ εἰσ τὴν Ῥώμην πρόκειται ὁδόσ.

δύο δέ εἰσι, μία μὲν ἡμιονικὴ διὰ Πευκετίων, οὓσ Ποιδίκλουσ καλοῦσι, καὶ Δαυνίων καὶ Σαυνιτῶν μέχρι Βενεουεντοῦ, ἐφ’ ᾗ ὁδῷ Ἐγνατία πόλισ, εἶτα Καιλία καὶ Νήτιον καὶ Κανύσιον καὶ Ἑρδωνία· ἡ δὲ διὰ Τάραντοσ μικρὸν ἐν ἀριστερᾷ ὅσον δὴ μιᾶσ ἡμέρασ περίοδον κυκλεύσαντι, ἡ Ἀππία λεγομένη, ἁμαξήλατοσ μᾶλλον· ἐν ταύτῃ δὲ πόλισ Οὐρία τε καὶ Ουἐνουσία, ἡ μὲν μεταξὺ Τάραντοσ καὶ Βρεντεσίου, ἡ δ’ ἐν μεθορίοισ Σαυνιτῶν καὶ Λευκανῶν. συμβάλλουσι δὲ ἄμφω κατὰ Βενεουεντὸν καὶ τὴν Καμπανίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου. τοὐντεῦθεν δ’ ἤδη μέχρι τῆσ Ῥώμησ Ἀππία καλεῖται, διὰ Καυδίου καὶ Καλατίασ καὶ Καπύησ καὶ Κασιλίνου μέχρι Σινοέσσησ· τὰ δ’ ἐνθένδε εἴρηται. ἡ δὲ πᾶσά ἐστιν ἐκ Ῥώμησ εἰσ Βρεντέσιον μίλια τριακόσια ἑξήκοντα. τρίτη δ’ ἐστὶν ἐκ Ῥηγίου διὰ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν καὶ τῆσ Σαυνίτιδοσ εἰσ τὴν Καμπανίαν, συνάπτουσα εἰσ τὴν Ἀππίαν, μακροτέρα τῆσ ἐκ Βρεντεσίου τρισὶν ἢ τέτταρσιν ἡμέραισ διὰ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν. ὁ δ’ εἰσ τὴν περαίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου πλοῦσ ἐστὶν ὁ μὲν ἐπὶ τὰ Κεραύνια καὶ τὴν ἑξῆσ παραλίαν τῆσ τε Ἠπείρου καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, ὁ δ’ εἰσ Ἐπίδαμνον μείζων τοῦ προτέρου·

χιλίων γάρ ἐστι καὶ ὀκτακοσίων σταδίων· τέτριπται δὲ καὶ οὗτοσ διὰ τὸ τὴν πόλιν εὐφυῶσ κεῖσθαι πρόσ τε τὰ τῶν Ἰλλυριῶν ἔθνη καὶ τὰ τῶν Μακεδόνων. παραπλέοντι δ’ ἐκ τοῦ Βρεντεσίου τὴν Ἀδριατικὴν παραλίαν πόλισ ἐστὶν ἡ Ἐγνατία, οὖσα κοινὴ καταγωγὴ πλέοντί τε καὶ πεζεύοντι εἰσ Βάριον· ὁ δὲ πλοῦσ νότῳ. μέχρι δεῦρο μὲν Πευκέτιοι κατὰ θάλατταν, ἐν τῇ μεσογαίᾳ δὲ μέχρι Σιλουίου· πᾶσα δὲ τραχεῖα καὶ ὀρεινή, πολὺ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν κοινωνοῦσα· ἀποίκουσ δ’ Ἀρκάδασ δέξασθαι δοκεῖ. εἰσὶ δ’ ἐκ Βρεντεσίου εἰσ Βάριον ἑπτακόσιοί που στάδιοι· σχεδὸν δ’ ἴσον ἑκατέρασ Τάρασ διέχει· τὴν δὲ συνεχῆ Δαύνιοι νέμονται, εἶτα Ἄπουλοι μέχρι Φρεντανῶν. ἀνάγκη δέ, Πευκετίων καὶ Δαυνίων μηδ’ ὅλωσ λεγομένων ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων πλὴν εἰ τὸ παλαιόν, ἁπάσησ δὲ ταύτησ τῆσ χώρασ Ἀπουλίασ λεγομένησ νυνί, μηδὲ τοὺσ ὁρ́ουσ ἐπ’ ἀκριβὲσ λέγεσθαι τῶν ἐθνῶν τούτων· διόπερ οὐδ’ ἡμῖν διισχυριστέον περὶ αὐτῶν. ἐκ δὲ Βαρίου πρὸσ τὸν ποταμὸν Αὔφιδον, ἐφ’ ᾧ τὸ ἐμπόριον τῶν Κανυσιτῶν, τετρακόσιοι·

ὁ δ’ ἀνάπλουσ ἐπὶ τὸ ἐμπόριον ἐνενήκοντα. πλησίον δὲ καὶ Σαλαπία τὸ τῶν Ἀργυριππίνων ἐπίνειον. οὐ πολὺ γὰρ δὴ τῆσ θαλάττησ ὑπέρκεινται δύο πόλεισ ἔν γε τῷ πεδίῳ, μέγισται τῶν Ἰταλιωτίδων γεγονυῖαι πρότερον, ὡσ ἐκ τῶν περιβόλων δῆλον, τό τε Κανύσιον καὶ ἡ Ἀργυρίππα, ἀλλὰ νῦν ἐλάττων ἐστίν. ἐκαλεῖτο δ’ ἐξ ἀρχῆσ Ἄργοσ ἵππιον, εἶτ’ Ἀργυρίππα, εἶτα νῦν Ἄρποι. λέγονται δ’ ἀμφότεραι Διομήδουσ κτίσματα· καὶ τὸ πεδίον καὶ ἄλλα πολλὰ δείκνυται τῆσ Διομήδουσ ἐν τούτοισ τοῖσ τόποισ δυναστείασ σημεῖα, ἐν μὲν τῷ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερῷ τῆσ ἐν Λουκερίᾳ παλαιὰ ἀναθήματα καὶ αὕτη δ’ ὑπῆρξε πόλισ ἀρχαία Δαυνίων, νῦν δὲ τεταπείνωται, ἐν δὲ τῇ πλησίον θαλάττῃ δύο νῆσοι Διομήδειαι προσαγορευόμεναι, ὧν ἡ μὲν οἰκεῖται, τὴν δ’ ἐρήμην φασὶν εἶναι· ἐν ᾗ καὶ τὸν Διομήδη μυθεύουσιν ἀφανισθῆναί τινεσ καὶ τοὺσ ἑταίρουσ ἀπορνιθωθῆναι, καὶ δὴ καὶ νῦν διαμένειν ἡμέρουσ καὶ βίον τινὰ ζῆν ἀνθρώπινον τάξει τε διαίτησ καὶ τῇ πρὸσ ἀνθρώπουσ ἡμερότητι τοὺσ ἐπιεικεῖσ, ἀπὸ δὲ τῶν κακούργων καὶ μιαρῶν φυγῇ. εἴρηται δὲ καὶ τὰ παρὰ τοῖσ Ἑνετοῖσ διατεθρυλημένα περὶ τοῦ ἡρ́ωοσ τούτου καὶ αἱ νομισθεῖσαι τιμαί. δοκεῖ δὲ καὶ ὁ Σιποῦσ Διομήδουσ εἶναι κτίσμα διέχων τῆσ Σαλαπίασ ὅσον τετταράκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίουσ, καὶ ὠνομάζετό γε Σηπιοῦσ Ἑλληνικῶσ ἀπὸ τῶν ἐκκυματιζομένων σηπιῶν. μεταξὺ δὲ τῆσ Σαλαπίασ καὶ τοῦ Σιποῦντοσ ποταμόσ τε πλωτὸσ καὶ στομαλίμνη μεγάλη· δι’ ἀμφοῖν δὲ τὰ ἐκ Σιποῦντοσ κατάγεται καὶ μάλιστα ὁ σῖτοσ. δείκνυται δὲ τῆσ Δαυνίασ περὶ λόφον ᾧ ὄνομα Δρίον ἡρῷα, τὸ μὲν Κάλχαντοσ ἐπ’ ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ ἐναγίζουσι δ’ αὐτῷ μέλανα κριὸν οἱ μαντευόμενοι, ἐγκοιμώμενοι ἐν τῷ δέρματι, τὸ δὲ Ποδαλειρίου κάτω πρὸσ τῇ ῥίζῃ διέχον τῆσ θαλάττησ ὅσον σταδίουσ ἑκατόν· ῥεῖ δ’ ἐξ αὐτοῦ ποτάμιον πάνακεσ πρὸσ τὰσ τῶν θρεμμάτων νόσουσ. πρόκειται δὲ τοῦ κόλπου τούτου πελάγιον ἀκρωτήριον ἐπὶ τριακοσίουσ ἀνατεῖνον σταδίουσ πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ τὸ Γάργανον, κάμπτοντι δὲ τὴν ἄκραν πολισμάτιον Οὔριον καὶ πρὸ τῆσ ἄκρασ αἱ Διομήδειαι νῆσοι. ἔστι δὲ πᾶσα ἡ χώρα αὕτη πάμφορόσ τε καὶ πολυφόροσ, ἵπποισ δὲ καὶ προβάτοισ ἀρίστη· ἡ δ’ ἐρέα μαλακωτέρα μὲν τῆσ Ταραντίνησ ἐστί, λαμπρὰ δὲ ἧττον. ἡ δὲ χώρα εὐδινὴ διὰ τὴν κοιλότητα τῶν πεδίων. οἱ δὲ καὶ διώρυγα τεμεῖν ἐπιχειρῆσαί φασι τὸν Διομήδη μέχρι τῆσ θαλάττησ, καταλιπεῖν δ’ ἡμιτελῆ καὶ ταύτην καὶ τὰσ ἄλλασ πράξεισ μετάπεμπτον οἴκαδε γενόμενον, κἀκεῖ καταστρέψαι τὸν βίον. εἷσ μὲν οὗτοσ ὁ λόγοσ περὶ αὐτοῦ, δεύτεροσ δ’ ὡσ αὐτόθι μείνειε μέχρι καταστροφῆσ τοῦ βίου, τρίτοσ δ’ ὁ μυθώδησ ὃν προεῖπον τὸν ἐν τῇ νήσῳ λέγων ἀφανισμόν, τέταρτον δὲ θείη τισ ἂν τὸν τῶν Ἑνετῶν· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι παρὰ σφίσι πωσ τὴν καταστροφὴν αὐτοῦ μυθεύουσιν, ἣν ἀποθέωσιν καλοῦσι. ταῦτα μὲν οὖν κατ’ Ἀρτεμίδωρον κεῖται τὰ διαστήματα.

φησὶ δ’ ὁ χωρογράφοσ τὰ ἀπὸ τοῦ Βρεντεσίου μέχρι Γαργάνου μιλίων ἑκατὸν ἑξήκοντα πέντε, πλεονάζει δὲ αὐτὰ Ἀρτεμίδωροσ· ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Ἀγκῶνα διακόσια πεντήκοντα τέτταρα μίλιά φησιν ἐκεῖνοσ, ὁ δ’ Ἀρτεμίδωροσ εἰσ Αἶσιν πλησίον ὄντα τοῦ Ἀγκῶνοσ σταδίουσ εἴρηκε χιλίουσ διακοσίουσ πεντήκοντα, πολὺ ἐνδεέστερον ἐκείνου· Πολύβιοσ δ’ ἀπὸ τῆσ Ιἀπυγίασ μεμιλιᾶσθαί φησι καὶ εἶναι μίλια πεντακόσια ἑξήκοντα δύο εἰσ Σήναν πόλιν, ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Ἀκυληίαν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα ὀκτώ. οὐχ ὁμολογοῦντεσ τῷ φερομένῳ διαστήματι τῆσ Ἰλλυρικῆσ παραλίασ ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὀρῶν ἐπὶ τὸν τοῦ Ἀδρίου μυχόν, ὑπὲρ ἑξακισχιλίων τοῦτον τὸν παράπλουν ἀποφαίνοντεσ καὶ μείζω καθιστάντεσ ἐκείνου πολὺ ἐλάττονα ὄντα. καὶ πάντεσ δὲ πρὸσ ἅπαντασ μάλιστα περὶ τῶν διαστημάτων οὐχ ὁμολογοῦσι πρὸσ ἀλλήλουσ, ὡσ πολλάκισ ἐλέγομεν. ἡμεῖσ δ’ ὅπου μὲν ἐπικρίνειν δυνατόν, ἐκφέρομεν τὸ δοκοῦν ἡμῖν, ὅπου δὲ μή, τὰ ἐκείνων εἰσ μέσον οἰόμεθα δεῖν τιθέναι. ἐὰν δὲ μηδὲν παρ’ ἐκείνων ἔχωμεν, οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ’ εἰ παρελείψαμέν τι καὶ ἡμεῖσ, ἐν τοιαύτῃ καὶ ταῦθ’ ὑποθέσει· τῶν μὲν γὰρ μεγάλων οὐδὲν ἂν παραλίποιμεν, τὰ δὲ μικρὰ καὶ γνωρισθέντα μικρὸν ὤνησε καὶ παραπεμφθέντα ἔλαθε καὶ οὐδὲν ἢ οὐ πολὺ τοῦ παντελοῦσ ἔργου παρέλυσε. μεταξὺ δ’ εὐθὺσ ἀπὸ τοῦ Γαργάνου κόλποσ ὑποδέχεται βαθύσ·

τὰ δ’ ἑξῆσ τοῖσ περὶ Βοῦκαν εἴρηται πρότερον. οἱ δὲ περιοικοῦντεσ ἰδίωσ Ἄπουλοι προσαγορεύονται, εἰσὶ δὲ ὁμόγλωττοι μὲν τοῖσ Δαυνίοισ καὶ Πευκετίοισ· οὐδὲ τἆλλα δὲ διαφέρουσιν ἐκείνων τό γε νῦν, τὸ δὲ πάλαι διαφέρειν εἰκόσ, ὅθενπερ καὶ τὰ ὀνόματα ἐναντία πάντων ἐπικρατεῖν. πρότερον μὲν οὖν ηὐτύχει αὕτη πᾶσα ἡ γῆ, Ἀννίβασ δὲ καὶ οἱ ὕστερον πόλεμοι ἠρήμωσαν αὐτήν· ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ Κάννασ συνέβη, ὅπου πλεῖστοσ ὄλεθροσ σωμάτων Ῥωμαίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ ἐγένετο. ἐν δὲ τῷ κόλπῳ λίμνη ἐστίν, ὑπὲρ δὲ τῆσ λίμνησ ἐν μεσογαίᾳ τὸ Ἄπουλον Τέανον, ὁμώνυμον τῷ Σιδικίνῳ· καθ’ ὃ δοκεῖ συνάγεσθαι τὸ τῆσ Ἰταλίασ πλάτοσ ἐφ’ ἱκανὸν πρὸσ τοὺσ περὶ Δικαιάρχειαν τόπουσ, ἐλαττόνων ἢ χιλίων σταδίων ἀπὸ θαλάττησ ἐπὶ θάλατταν ἰσθμὸν καταλεῖπον. μετὰ δὲ τὴν λίμνην ἐπὶ τοὺσ Φρεντανοὺσ καὶ τὴν Βοῦκαν παράπλουσ ἐστί· διακόσιοι δ’ εἰσὶν ἐφ’ ἑκάτερα στάδιοι τῆσ λίμνησ ἐπί τε τὴν Βοῦκαν καὶ τὸ Γάργανον.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION