헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́06́02́

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2)

ἔστι δ’ ἡ Σικελία τρίγωνοσ τῷ σχήματι, καὶ διὰ τοῦτο Τρινακρία μὲν πρότερον, Θρινακία δ’ ὕστερον προσηγορεύθη μετονομασθεῖσα εὐφωνότερον. τὸ δὲ σχῆμα διορίζουσι τρεῖσ ἄκραι, Πελωριὰσ μὲν ἡ πρὸσ τὴν Καῖνυν καὶ τὴν στυλίδα τὴν Ῥηγίνων ποιοῦσα τὸν πορθμόν, Πάχυνοσ δὲ ἡ ἐκκειμένη πρὸσ ἑώ καὶ τῷ Σικελικῷ κλυζομένη πελάγει, βλέπουσα πρὸσ τὴν Πελοπόννησον καὶ τὸν ἐπὶ Κρήτησ πόρον· τρίτη δ’ ἐστὶν ἡ προσεχὴσ τῇ Λιβύῃ βλέπουσα πρὸσ ταύτην ἅμα καὶ τὴν χειμερινὴν δύσιν, Λιλύβαιον. τῶν δὲ πλευρῶν, ἃσ ἀφορίζουσιν αἱ τρεῖσ ἄκραι, δύο μέν εἰσι κοῖλαι μετρίωσ, ἡ δὲ τρίτη κυρτή, ἡ ἀπὸ τοῦ Λιλυβαίου καθήκουσα πρὸσ τὴν Πελωριάδα, ἥπερ μεγίστη ἐστί, σταδίων χιλίων καὶ ἑπτακοσίων, ὡσ Ποσειδώνιοσ εἴρηκε προσθεὶσ καὶ εἴκοσι. τῶν δ’ ἄλλων ἡ ἐπὶ Πάχυνον ἀπὸ τοῦ Λιλυβαίου μείζων τῆσ ἑτέρασ· ἐλαχίστη δὲ ἡ τῷ πορθμῷ καὶ τῇ Ἰταλίᾳ προσεχήσ, ἡ ἀπὸ τῆσ Πελωριάδοσ ἐπὶ τὸν Πάχυνον, σταδίων ὅσον χιλίων καὶ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. τὸν δὲ περίπλουν ὁ Ποσειδώνιοσ σταδίων τετταρακοσίων ἐπὶ τοῖσ τετρακισχιλίοισ ἀποφαίνει. ἐν δὲ τῇ χωρογραφίᾳ μείζω λέγεται τὰ διαστήματα κατὰ μέροσ διῃρημένα μιλιασμῷ· ἐκ μὲν Πελωριάδοσ εἰσ Μύλασ εἴκοσι πέντε· τοσαῦτα δὲ καὶ ἐκ Μυλῶν εἰσ Τυνδαρίδα· εἶτα εἰσ Ἀγάθυρνον τριάκοντα καὶ τὰ ἴσα εἰσ Ἄλαισαν καὶ πάλιν ἴσα εἰσ Κεφαλοίδιον· ταῦτα μὲν πολίχνια· εἰσ δ’ Ἱμέραν ποταμὸν δεκαοκτὼ διὰ μέσησ ῥέοντα τῆσ Σικελίασ· εἶτ’ εἰσ Πάνορμον τριάκοντα πέντε· δύο δὲ καὶ τριάκοντα εἰσ τὸ τῶν Αἰγεσταίων ἐμπόριον· λοιπὰ δὲ εἰσ Λιλύβαιον τριάκοντα ὀκτώ. ἐντεῦθεν δὲ κάμψαντι ἐπὶ τὸ συνεχὲσ πλευρὸν εἰσ μὲν τὸ Ἡράκλειον ἑβδομήκοντα πέντε, ἐπὶ δὲ τὸ Ἀκραγαντίνων ἐμπόριον εἴκοσι, καὶ ἄλλα εἴκοσιν εἰσ Καμάριναν· εἶτ’ ἐπὶ Πάχυνον πεντήκοντα. ἔνθεν πάλιν κατὰ τὸ τρίτον πλευρὸν εἰσ μὲν Συρακούσσασ τριάκοντα ἕξ, εἰσ δὲ Κατάνην ἑξήκοντα· εἶτ’ εἰσ Ταυρομένιον τριάκοντα τρία· εἶτ’ εἰσ Μεσσήνην τριάκοντα. πεζῇ δὲ ἐκ μὲν Παχύνου εἰσ Πελωριάδα ἑκατὸν ἑξήκοντα ὀκτώ, ἐκ δὲ Μεσσήνησ εἰσ Λιλύβαιον τῇ Ουἀλερίᾳ ὁδῷ διακόσια τριάκοντα πέντε. ἔνιοι δ’ ἁπλούστερον εἰρήκασιν, ὥσπερ Ἔφοροσ, τὸν περίπλουν ἡμερῶν καὶ νυκτῶν πέντε. Ποσειδώνιοσ δὲ τοῖσ κλίμασιν ἀφορίζων τὴν νῆσον πρὸσ ἄρκτον μὲν τὴν Πελωριάδα, πρὸσ νότον δὲ Λιλύβαιον, πρὸσ ἑώ δὲ τὸν Πάχυνον τίθησιν. ἀνάγκη δέ, τῶν κλιμάτων ἐν παραλληλογράμμῳ σχήματι διαστελλομένων, τὰ ἐγγραφόμενα τρίγωνα καὶ μάλιστα ὅσα σκαληνὰ καὶ ὧν οὐδεμία πλευρὰ οὐδεμιᾷ τῶν τοῦ παραλληλογράμμου ἐφαρμόττει, ἀναρμόστωσ ἔχειν πρὸσ τὰ κλίματα διὰ τὴν λόξωσιν. ὅμωσ δ’ οὖν ἐν τοῖσ τῆσ Σικελίασ τῇ Ἰταλίᾳ πρὸσ νότον κειμένησ ἡ Πελωριὰσ ἀρκτικωτάτη λέγοιτ’ ἂν καλῶσ τῶν τριῶν γωνιῶν, ὥσθ’ ἡ ἐπιζευγνυμένη ἀπ’ αὐτῆσ ἐπὶ τὸν Πάχυνον, ὃν ἐκκεῖσθαι πρὸσ ἑώ ἔφαμεν, ἅμα πρὸσ ἄρκτον βλέπουσα ποιήσει τὴν πλευρὰν τὴν πρὸσ τὸν πορθμόν. δεῖ δ’ ἐπιστροφὴν μικρὰν λαμβάνειν ἐπὶ χειμερινὰσ ἀνατολάσ· οὕτω γὰρ ἡ ᾐὼν παρακλίνει προϊοῦσιν ἀπὸ τῆσ Κατάνησ ἐπὶ τὰσ Συρακούσσασ καὶ τὸν Πάχυνον. δίαρμα δ’ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ Παχύνου πρὸσ τὸ στόμα τοῦ Ἀλφειοῦ στάδιοι τετρακισχίλιοι. Ἀρτεμίδωροσ δ’ ἀπὸ τοῦ Παχύνου φήσασ ἐπὶ Ταίναρον εἶναι τετρακισχιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ, ἀπὸ δ’ Ἀλφειοῦ ἐπὶ Παμισὸν χιλίουσ ἑκατὸν τριάκοντα, παρασχεῖν ἂν δοκεῖ μοι λόγον μὴ οὐχ ὁμολογούμενα λέγῃ τῷ φήσαντι τετρακισχιλίουσ εἶναι τοὺσ ἐπὶ τὸν Ἀλφειὸν ἀπὸ τοῦ Παχύνου. ἡ δ’ ἀπὸ Παχύνου πρὸσ Λιλύβαιον ἑσπεριώτερον δὲ τῆσ Πελωριάδοσ ἐστὶν ἱκανῶσ ἂν καὐτὴ λοξοῖτο ἀπὸ τοῦ μεσημβρινοῦ σημείου πρὸσ τὴν ἑσπέραν, βλέποι δὲ ἂν ἅμα πρόσ τε τὴν ἑώ καὶ πρὸσ τὸν νότον, τῇ μὲν ὑπὸ τοῦ Σικελικοῦ πελάγουσ κλυζομένη, τῇ δ’ ὑπὸ τοῦ Λιβυκοῦ τοῦ πρὸσ τὰσ Σύρτεισ διήκοντοσ ἀπὸ τῆσ Καρχηδονίασ. ἔστι δὲ καὶ ἀπὸ Λιλυβαίου τοὐλάχιστον δίαρμα ἐπὶ Λιβύην χίλιοι καὶ πεντακόσιοι περὶ Καρχηδόνα· καθ’ ὃ δὴ λέγεταί τισ τῶν ὀξυδορκούντων ἀπό τινοσ σκοπῆσ ἀπαγγέλλειν τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀναγομένων ἐκ Καρχηδόνοσ σκαφῶν τοῖσ ἐν Λιλυβαίῳ. ἀπὸ δὲ τοῦ Λιλυβαίου τὴν ἐπὶ Πελωριάδα πλευρὰν ἀνάγκη λοξοῦσθαι πρὸσ ἑώ καὶ βλέπειν πρὸσ τὸ μεταξὺ τῆσ ἑσπέρασ καὶ τῆσ ἄρκτου, πρὸσ ἄρκτον μὲν ἔχουσαν τὴν Ἰταλίαν πρὸσ δύσιν δὲ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ καὶ τὰσ Αἰόλου νήσουσ. πόλεισ δ’ εἰσὶ κατὰ μὲν τὸ πλευρὸν τὸ ποιοῦν τὸν πορθμὸν Μεσσήνη πρῶτον, ἔπειτα Ταυρομένιον καὶ Κατάνη καὶ Συρακοῦσσαι·

αἱ δὲ μεταξὺ Κατάνησ καὶ Συρακουσσῶν ἐκλελοίπασι, Νάξοσ καὶ Μέγαρα, ὅπου καὶ αἱ τῶν ποταμῶν ἐκβολαὶ Συμαίθου καὶ πάντων καταρρεόντων ἐκ τῆσ Αἴτνησ εἰσ εὐλίμενα στόματα· ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ τῆσ Ξιφωνίασ ἀκρωτήριον. φησὶ δὲ ταύτασ Ἔφοροσ πρώτασ κτισθῆναι πόλεισ Ἑλληνίδασ ἐν Σικελίᾳ δεκάτῃ γενεᾷ μετὰ τὰ Τρωικά· τοὺσ γὰρ πρότερον δεδιέναι τὰ λῃστήρια τῶν Τυρρηνῶν καὶ τὴν ὠμότητα τῶν ταύτῃ βαρβάρων, ὥστε μηδὲ κατ’ ἐμπορίαν πλεῖν. Θεοκλέα δ’ Ἀθηναῖον παρενεχθέντα ἀνέμοισ εἰσ τὴν Σικελίαν κατανοῆσαι τήν τε οὐδένειαν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀρετὴν τῆσ γῆσ, ἐπανελθόντα δὲ Ἀθηναίουσ μὲν μὴ πεῖσαι, Χαλκιδέασ δὲ τοὺσ ἐν Εὐβοίᾳ συχνοὺσ παραλαβόντα καὶ τῶν Ιὤνων τινάσ, ἔτι δὲ Δωριέων, ὧν οἱ πλείουσ ἦσαν Μεγαρεῖσ, πλεῦσαι· τοὺσ μὲν οὖν Χαλκιδέασ κτίσαι Νάξον τοὺσ δὲ Δωριέασ Μέγαρα τὴν Ὕβλαν πρότερον καλουμένην. αἱ μὲν οὖν πόλεισ οὐκέτ’ εἰσί, τὸ δὲ τῆσ Ὕβλησ ὄνομα συμμένει διὰ τὴν ἀρετὴν τοῦ Ὑβλαίου μέλιτοσ. τῶν δὲ συμμενουσῶν κατὰ τὸ λεχθὲν πλευρὸν πόλεων ἡ μὲν Μεσσήνη τῆσ Πελωριάδοσ ἐν κόλπῳ κεῖται, καμπτομένησ ἐπὶ πολὺ πρὸσ ἑώ καὶ μασχάλην τινὰ ποιούσησ·

ἀπέχει δὲ τοῦ μὲν Ῥηγίου δίαρμα ἑξηκονταστάδιον, τῆσ δὲ στυλίδοσ πολὺ ἔλαττον. κτίσμα δ’ ἐστὶ Μεσσηνίων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ, παρ’ ὧν τοὔνομα μετήλλαξε καλουμένη Ζάγκλη πρότερον διὰ τὴν σκολιότητα τῶν τόπων ζάγκλον γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ σκολιόν, Ναξίων οὖσα πρότερον κτίσμα τῶν πρὸσ Κατάνην· ἐπῴκησαν δ’ ὕστερον Μαμερτῖνοι Καμπανῶν τι φῦλον. ἐχρήσαντο δ’ ὁρμητηρίῳ Ῥωμαῖοι πρὸσ τὸν Σικελικὸν πόλεμον τὸν πρὸσ Καρχηδονίουσ, καὶ μετὰ ταῦτα Πομπήιοσ ὁ Σέξτοσ ἐνταῦθα συνεῖχε τὸ ναυτικὸν πολεμῶν πρὸσ τὸν Σεβαστὸν Καίσαρα· ἐντεῦθεν δὲ καὶ τὴν φυγὴν ἐποιήσατο ἐκπεσὼν ἐκ τῆσ νήσου. δείκνυται δὲ καὶ ἡ Χάρυβδισ μικρὸν πρὸ τῆσ πόλεωσ ἐν τῷ πόρῳ, βάθοσ ἐξαίσιον, εἰσ ὃ αἱ παλίρροιαι τοῦ πορθμοῦ κατάγουσι φυσικῶσ τὰ σκάφη τραχηλιζόμενα μετὰ συστροφῆσ καὶ δίνησ μεγάλησ· καταποθέντων δὲ καὶ διαλυθέντων τὰ ναυάγια παρασύρεται πρὸσ ᾐόνα τῆσ Ταυρομενίασ, ἣν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμπτώματοσ τούτου Κοπρίαν. τοσοῦτον δ’ ἐπεκράτησαν οἱ Μαμερτῖνοι παρὰ τοῖσ Μεσσηνίοισ ὥστ’ ἐπ’ ἐκείνοισ ὑπῆρξεν ἡ πόλισ, καλοῦσί τε Μαμερτίνουσ μᾶλλον ἅπαντεσ αὐτοὺσ ἢ Μεσσηνίουσ, εὐοίνου τε σφόδρα τῆσ χώρασ οὔσησ οὐ Μεσσήνιον καλοῦσι τὸν οἶνον ἀλλὰ Μαμερτῖνον, τοῖσ ἀρίστοισ ἐνάμιλλον ὄντα τῶν Ἰταλικῶν. οἰκεῖται δ’ ἱκανῶσ ἡ πόλισ, μᾶλλον δὲ Κατάνη· καὶ γὰρ οἰκήτορασ δέδεκται Ῥωμαίουσ· ἧττον δ’ ἀμφοῖν τὸ Ταυρομένιον. καὶ Κατάνη δ’ ἐστὶ Ναξίων τῶν αὐτῶν κτίσμα, Ταυρομένιον δὲ τῶν ἐν Ὕβλῃ Ζαγκλαίων· ἀπέβαλε δὲ τοὺσ οἰκήτορασ τοὺσ ἐξ ἀρχῆσ ἡ Κατάνη, κατοικίσαντοσ ἑτέρουσ Ιἕρωνοσ τοῦ Συρακουσσίων τυράννου καὶ προσαγορεύσαντοσ αὐτὴν Αἴτνην ἀντὶ Κατάνησ. ταύτησ δὲ καὶ Πίνδαροσ κτίστορα λέγει αὐτὸν ὅταν φῇ ξύνεσ ὅ τοι λέγω, ζαθέων ἱερῶν ὁμώνυμε πάτερ, κτίστορ Αἴτνασ. μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τοῦ Ιἕρωνοσ κατελθόντεσ οἱ Καταναῖοι τούσ τε ἐνοίκουσ ἐξέβαλον καὶ τὸν τάφον ἀνέσκαψαν τοῦ τυράννου. οἱ δὲ Αἰτναῖοι παραχωρήσαντεσ τὴν Ἴννησαν καλουμένην τῆσ Αἴτνησ ὀρεινὴν ᾤκησαν καὶ προσηγόρευσαν τὸ χωρίον Αἴτνην διέχον τῆσ Κατάνησ σταδίουσ ὀγδοήκοντα, καὶ τὸν Ιἕρωνα οἰκιστὴν ἀπέφηναν. ὑπέρκειται δὲ μάλιστα τῆσ Κατάνησ ἡ Αἴτνη καὶ τῶν περὶ τοὺσ κρατῆρασ παθῶν πλεῖστον κοινωνεῖ· καὶ γὰρ οἱ ῥύακεσ εἰσ τὴν Καταναίαν ἐγγυτάτω καταφέρονται, καὶ τὰ περὶ τοὺσ εὐσεβεῖσ ἐκεῖ τεθρύληται τὸν Ἀμφίνομον καὶ τὸν Ἀναπίαν, οἳ τοὺσ γονέασ ἐπὶ τῶν ὤμων ἀράμενοι διέσωσαν ἐπιφερομένου τοῦ κακοῦ. ὅταν δ’, ὁ Ποσειδώνιόσ φησι, γίνηται τὰ περὶ τὸ ὄροσ, κατατεφροῦται πολλῷ βάθει τὰ Καταναίων χωρία· ἡ μὲν οὖν σποδὸσ λυπήσασα πρὸσ καιρὸν εὐεργετεῖ τὴν χώραν χρόνοισ ὕστερον· εὐάμπελον γὰρ παρέχεται καὶ χρηστόκαρπον, τῆσ ἄλλησ οὐχ ὁμοίωσ οὔσησ εὐοίνου· τάσ τε ῥίζασ, ἃσ ἐκφέρει τὰ κατατεφρωθέντα χωρία, πιαίνειν ἐπὶ τοσοῦτον τὰ πρόβατά φασιν ὥστε πνίγεσθαι· διόπερ ἐκ τῶν ὤτων ἀφαιροῦσιν αἷμα δι’ ἡμερῶν τεττάρων ἢ πέντε, καθάπερ τοῦτο καὶ κατὰ τὴν Ἐρύθειαν συμβαῖνον εἰρήκαμεν. ὁ δὲ ῥύαξ εἰσ πῆξιν μεταβάλλων ἀπολιθοῖ τὴν ἐπιφάνειαν τῆσ γῆσ ἐφ’ ἱκανὸν βάθοσ, ὥστε λατομίασ εἶναι χρείαν τοῖσ ἀνακαλύψαι βουλομένοισ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ἐπιφάνειαν. τακείσησ γὰρ ἐν τοῖσ κρατῆρσι τῆσ πέτρασ, εἶτ’ ἀναβληθείσησ, τὸ ὑπερχυθὲν τῆσ κορυφῆσ ὑγρὸν πηλόσ ἐστι μέλασ ῥέων κατὰ τῆσ ὀρεινῆσ· εἶτα πῆξιν λαβὼν γίνεται λίθοσ μυλίασ τὴν αὐτὴν φυλάττων χρόαν ἣν ῥέων εἶχε. καὶ ἡ σποδὸσ δὲ καιομένων τῶν λίθων ὡσ ἀπὸ τῶν ξύλων γίνεται· καθάπερ οὖν τὸ πήγανον τῇ ξυλίνῃ σποδῷ τρέφεται, τοιοῦτον ἔχειν τι οἰκείωμα πρὸσ τὴν ἄμπελον εἰκὸσ τὴν Αἰτναίαν σποδόν. τὰσ δὲ Συρακούσσασ Ἀρχίασ μὲν ἔκτισεν ἐκ Κορίνθου πλεύσασ περὶ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ οἷσ ᾠκίσθησαν ἥ τε Νάξοσ καὶ τὰ Μέγαρα.

ἅμα δὲ Μύσκελλόν τέ φασιν εἰσ Δελφοὺσ ἐλθεῖν καὶ τὸν Ἀρχίαν· χρηστηριαζομένων δ’ ἐρέσθαι τὸν θεόν, πότερον αἱροῦνται πλοῦτον ἢ ὑγίειαν· τὸν μὲν οὖν Ἀρχίαν ἑλέσθαι τὸν πλοῦτον, Μύσκελλον δὲ τὴν ὑγίειαν· τῷ μὲν δὴ Συρακούσσασ δοῦναι κτίζειν τῷ δὲ Κρότωνα. καὶ δὴ συμβῆναι Κροτωνιάτασ μὲν οὕτωσ ὑγιεινὴν οἰκῆσαι πόλιν ὥσπερ εἰρήκαμεν, Συρακούσσασ δὲ ἐπὶ τοσοῦτον ἐκπεσεῖν πλοῦτον ὥστε καὶ αὐτοὺσ ἐν παροιμίᾳ διαδοθῆναι, λεγόντων πρὸσ τοὺσ ἄγαν πολυτελεῖσ ὡσ οὐκ ἂν ἑξικνοῖτο αὐτοῖσ ἡ Συρακουσσίων δεκάτη. πλέοντα δὲ τὸν Ἀρχίαν εἰσ τὴν Σικελίαν καταλιπεῖν μετὰ μέρουσ τῆσ στρατιᾶσ τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν γένουσ Χερσικράτη συνοικιοῦντα τὴν νῦν Κέρκυραν καλουμένην, πρότερον δὲ Σχερίαν. ἐκεῖνον μὲν οὖν ἐκβαλόντα Λιβυρνοὺσ κατέχοντασ οἰκίσαι τὴν νῆσον, τὸν δ’ Ἀρχίαν κατασχόντα πρὸσ τὸ Ζεφύριον τῶν Δωριέων εὑρόντα τινὰσ δεῦρο ἀφιγμένουσ ἐκ τῆσ Σικελίασ παρὰ τῶν τὰ Μέγαρα κτισάντων ἀναλαβεῖν αὐτούσ, καὶ κοινῇ μετ’ αὐτῶν κτίσαι τὰσ Συρακούσσασ. ηὐξήθη δὲ καὶ διὰ τὴν τῆσ χώρασ εὐδαιμονίαν ἡ πόλισ καὶ διὰ τὴν τῶν λιμένων εὐφυί̈αν. οἵ τε ἄνδρεσ ἡγεμονικοὶ κατέστησαν, καὶ συνέβη Συρακουσσίοισ τυραννουμένοισ τε δεσπόζειν τῶν ἄλλων καὶ ἐλευθερωθεῖσιν ἐλευθεροῦν τοὺσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων καταδυναστευομένουσ. ἦσαν γὰρ τῶν βαρβάρων οἱ μὲν ἔνοικοι, τινὲσ δ’ ἐκ τῆσ περαίασ ἐπῄεσαν, οὐδένα δὲ τῆσ παραλίασ εἰών οἱ Ἕλληνεσ ἅπτεσθαι, τῆσ δὲ μεσογαίασ ἀπείργειν παντάπασιν οὐκ ἴσχυον, ἀλλὰ διετέλεσαν μέχρι δεῦρο Σικελοὶ καὶ Σικανοὶ καὶ Μόργητεσ καὶ ἄλλοι τινὲσ νεμόμενοι τὴν νῆσον, ὧν ἦσαν καὶ Ἴβηρεσ, οὕσπερ πρώτουσ φησὶ τῶν βαρβάρων Ἔφοροσ λέγεσθαι τῆσ Σικελίασ οἰκιστάσ. καὶ τὸ Μοργάντιον δὲ εἰκὸσ ὑπὸ τῶν Μοργήτων ᾠκίσθαι· πόλισ δ’ ἦν αὕτη, νῦν δ’ οὐκ ἔστιν. ἐπελθόντεσ δὲ Καρχηδόνιοι καὶ τούτουσ οὐκ ἐπαύσαντο κακοῦντεσ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ, ἀντεῖχον δ’ ὅμωσ οἱ Συρακούσσιοι. Ῥωμαῖοι δ’ ὕστερον καὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἐξέβαλον καὶ τὰσ Συρακούσσασ ἐκ πολιορκίασ εἷλον. ἐφ’ ἡμῶν δὲ Πομπηίου τάσ τε ἄλλασ κακώσαντοσ πόλεισ καὶ δὴ καὶ τὰσ Συρακούσσασ, πέμψασ ἀποικίαν ὁ Σεβαστὸσ Καῖσαρ πολὺ μέροσ τοῦ παλαιοῦ κτίσματοσ ἀνέλαβε. πεντάπολισ γὰρ ἦν τὸ παλαιὸν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίων ἔχουσα τὸ τεῖχοσ. ἅπαντα μὲν δὴ τὸν κύκλον τοῦτον ἐκπληροῦν οὐδὲν ἔδει, τὸ δὲ συνοικούμενον τὸ πρὸσ τῇ νήσῳ τῇ Ὀρτυγίᾳ μέροσ ᾠήθη δεῖν οἰκίσαι βέλτιον, ἀξιολόγου πόλεωσ ἔχον περίμετρον· ἡ δ’ Ὀρτυγία συνάπτει γεφύρᾳ πρὸσ τὴν ἤπειρον ὁμοροῦσα, κρήνην δ’ ἔχει τὴν Ἀρέθουσαν ἐξιεῖσαν ποταμὸν εὐθὺσ εἰσ τὴν θάλατταν. μυθεύουσι δὲ τὸν Ἀλφειὸν εἶναι τοῦτον, ἀρχόμενον μὲν ἐκ τῆσ Πελοποννήσου, διὰ δὲ τοῦ πελάγουσ ὑπὸ γῆσ τὸ ῥεῖθρον ἔχοντα μέχρι πρὸσ τὴν Ἀρέθουσαν, εἶτ’ ἐκδιδόντα ἐνθένδε πάλιν εἰσ τὴν θάλατταν. τεκμηριοῦνται δὲ τοιούτοισ τισί· καὶ γὰρ φιάλην τινὰ ἐκπεσοῦσαν εἰσ τὸν ποταμὸν ἐνόμισαν ἐν Ὀλυμπίᾳ δεῦρο ἀνενεχθῆναι εἰσ τὴν κρήνην, καὶ θολοῦσθαι ἀπὸ τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ βουθυσιῶν. ὅ τε Πίνδαροσ ἐπακολουθῶν τούτοισ εἴρηκε τάδε ἄμπνευμα σεμνὸν Ἀλφεοῦ, κλεινᾶν Συρακοσσᾶν θάλοσ, Ὀρτυγία. συναποφαίνεται δὲ τῷ Πινδάρῳ ταὐτὰ καὶ Τίμαιοσ ὁ συγγραφεύσ. εἰ μὲν οὖν πρὸ τοῦ συνάψαι τῇ θαλάττῃ κατέπιπτεν ὁ Ἀλφειὸσ εἴσ τι βάραθρον, ἦν τισ ἂν πιθανότησ ἐντεῦθεν διήκειν κατὰ γῆσ ῥεῖθρον μέχρι τῆσ Σικελίασ ἀμιγὲσ τῇ θαλάττῃ διασῶζον τὸ πότιμον ὕδωρ· ἐπειδὴ δὲ τὸ τοῦ ποταμοῦ στόμα φανερόν ἐστιν εἰσ τὴν θάλατταν ἐκδιδόν, ἐγγὺσ δὲ μηδὲν ἐν τῷ πόρῳ τῆσ θαλάττησ φαινόμενον στόμα τὸ καταπῖνον τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ, καίπερ οὐδ’ οὕτωσ ἂν συμμείναι γλυκύ, παντάπασιν ἀμήχανόν ἐστι. τό τε γὰρ τῆσ Ἀρεθούσησ ὕδωρ ἀντιμαρτυρεῖ πότιμον ὄν· τό τε διὰ τοσούτου πόρου συμμένειν τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ μὴ διαχεόμενον τῇ θαλάττῃ, μέχρι ἂν εἰσ τὸ πεπλασμένον ῥεῖθρον ἐμπέσῃ, παντελῶσ μυθῶδεσ. μόλισ γὰρ ἐπὶ τοῦ Ῥοδανοῦ τοῦτο πιστεύομεν, ᾧ συμμένει τὸ ῥεῦμα διὰ λίμνησ ἰόν, ὁρατὴν σῶζον τὴν ῥύσιν· ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν καὶ βραχὺ διάστημα καὶ οὐ κυμαινούσησ τῆσ λίμνησ, ἐνταῦθα δέ, ὅπου χειμῶνεσ ἐξαίσιοι καὶ κλυδασμοί, πιθανότητοσ οὐδεμιᾶσ οἰκεῖοσ ὁ λόγοσ. ἐπιτείνει δὲ τὸ ψεῦδοσ ἡ φιάλη παρατεθεῖσα· οὐδὲ γὰρ αὐτὴ ῥεύματι εὐπειθήσ, οὐχ ὅτι τῷ τοσούτῳ τε καὶ διὰ τοιούτων πόρων φερομένῳ. φέρονται δ’ ὑπὸ γῆσ ποταμοὶ πολλοὶ καὶ πολλαχοῦ τῆσ γῆσ, ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον διάστημα· εἰ δὲ τοῦτο δυνατόν, τά γε προειρημένα ἀδύνατα καὶ τῷ περὶ τοῦ Ἰνάχου μύθῳ παραπλήσια· ῥεῖ γὰρ ἀπ’ ἄκρασ Πίνδου φησὶν ὁ Σοφοκλῆσ Λάκμου τ’ ἀπὸ Περραιβῶν εἰσ Ἀμφιλόχουσ καὶ Ἀκαρνᾶνασ, μίσγει δ’ ὕδασιν τοῖσ Ἀχελώου. καὶ ὑποβὰσ ἔνθενδ’ ἐσ Ἄργοσ διὰ κῦμα τεμὼν ἥκει δῆμον τὸν Λυρκείου. βελτίων δ’ Ἑκαταῖοσ, ὅσ φησι τὸν ἐν τοῖσ Ἀμφιλόχοισ Ἴναχον ἐκ τοῦ Λακμοῦ ῥέοντα, ἐξ οὗ καὶ ὁ Αἰάσ ῥεῖ, ἕτερον εἶναι τοῦ Ἀργολικοῦ, ὠνομάσθαι δ’ ὑπὸ Ἀμφιλόχου τοῦ καὶ τὴν πόλιν Ἄργοσ Ἀμφιλοχικὸν καλέσαντοσ· τοῦτον μὲν οὖν οὗτόσ φησιν εἰσ τὸν Ἀχελῶον ἐκβάλλειν, τὸν δὲ Αἰάντα εἰσ Ἀπολλωνίαν πρὸσ δύσιν ῥεῖν. ἑκατέρωθεν δὲ τῆσ νήσου λιμήν ἐστι μέγασ, ὧν ὁ μείζων καὶ ὀγδοήκοντα σταδίων ἐστί. ταύτην δὲ τὴν πόλιν ἀνέλαβεν ὁ Καῖσαρ καὶ τὴν Κατάνην, ὡσ δ’ αὕτωσ Κεντόριπα συμβαλομένην πολλὰ πρὸσ τὴν Πομπηίου κατάλυσιν. κεῖται δ’ ὑπὲρ Κατάνησ τὰ Κεντόριπα συνάπτοντα τοῖσ Αἰτναίοισ ὄρεσι καὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ῥέοντι εἰσ τὴν Καταναίαν. τῶν δὲ λοιπῶν τῆσ Σικελίασ πλευρῶν ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ Παχύνου πρὸσ Λιλύβαιον διήκουσα ἐκλέλειπται τελέωσ, ἴχνη τινὰ σώζουσα τῶν ἀρχαίων κατοικιῶν, ὧν ἦν καὶ Καμάρινα ἄποικοσ Συρακουσίων·

ἀφίδρυμα δ’ ἐστὶ καὶ ἐν Ῥώμῃ τῆσ θεοῦ ταύτησ τὸ πρὸ τῆσ πύλησ τῆσ Κολλίνησ ἱερὸν Ἀφροδίτησ Ἐρυκίνησ λεγόμενον, ἔχον καὶ νεὼν καὶ στοὰν περικειμένην ἀξιόλογον. Ἀκράγασ δὲ Γελῴων οὖσα καὶ τὸ ἐπίνειον καὶ Λιλύβαιον ἔτι συμμένει. τῇ γὰρ Καρχηδονίᾳ τούτων μάλιστα ὑποπιπτόντων τῶν μερῶν, μακροὶ καὶ συνεχεῖσ οἱ πόλεμοι γενόμενοι τὰ πολλὰ κατέφθειραν. ἡ δὲ λοιπὴ καὶ μεγίστη πλευρά, καίπερ οὐδ’ αὐτὴ πολυάνθρωποσ οὖσα ὅμωσ ἱκανῶσ συνοικεῖται. καὶ γὰρ Ἄλαισα καὶ Τυνδαρὶσ καὶ τὸ τῶν Αἰγεσταίων ἐμπόριον καὶ Κεφαλοιδὶσ πολίσματά ἐστι· Πάνορμοσ δὲ καὶ Ῥωμαίων ἔχει κατοικίαν. τὴν δὲ Αἰγεσταίαν κτισθῆναί φασιν ὑπὸ τῶν μετὰ Φιλοκτήτου διαβάντων εἰσ τὴν Κροτωνιᾶτιν, καθάπερ ἐν τοῖσ Ἰταλικοῖσ εἴρηται, παρ’ αὐτοῦ σταλέντων εἰσ τὴν Σικελίαν μετὰ Αἰγέστου τοῦ Τρωόσ. οἰκεῖται δὲ καὶ ὁ Ἔρυξ λόφοσ ὑψηλόσ, ἱερὸν ἔχων Ἀφροδίτησ τιμώμενον διαφερόντωσ ἱεροδούλων γυναικῶν πλῆρεσ τὸ παλαιόν, ἃσ ἀνέθεσαν κατ’ εὐχὴν οἵ τ’ ἐκ τῆσ Σικελίασ καὶ ἔξωθεν πολλοί· νυνὶ δ’ ὥσπερ αὐτὴ ἡ κατοικία λιπανδρεῖ καὶ τῶν ἱερῶν σωμάτων ἐκλέλοιπε τὸ πλῆθοσ. ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τὴν μὲν Ἔνναν, ἐν ᾗ τὸ ἱερὸν τῆσ Δήμητροσ, ἔχουσιν ὀλίγοι, κειμένην ἐπὶ λόφῳ, περιειλημμένην πλατέσιν ὀροπεδίοισ ἀροσίμοισ πᾶσιν.

ἐκάκωσαν δ’ αὐτὴν μάλιστα ἐμπολιορκηθέντεσ οἱ περὶ Εὔνουν δραπέται καὶ μόλισ ἐξαιρεθέντεσ ὑπὸ Ῥωμαίων· ἔπαθον δὲ τὰ αὐτὰ ταῦτα καὶ Καταναῖοι καὶ Ταυρομενῖται καὶ ἄλλοι πλείουσ. ἡ δ’ ἄλλη κατοικία καὶ τῆσ μεσογαίασ ποιμένων ἡ πλείστη γεγένηται· οὔτε γὰρ Ἱμέραν ἔτι συνοικουμένην ἴσμεν οὔτε Γέλαν οὔτε Καλλίπολιν οὔτε Σελινοῦντα οὔτ’ Εὔβοιαν οὔτ’ ἄλλασ πλείουσ, ὧν τὴν μὲν Ἱμέραν οἱ ἐν Μυλαῖσ ἔκτισαν Ζαγκλαῖοι, Γέλαν δὲ Ῥόδιοι, Καλλίπολιν δὲ Νάξιοι, Σελινοῦντα δὲ οἱ αὐτόθι Μεγαρεῖσ, Εὔβοιαν δὲ οἱ Λεοντῖνοι. κεκάκωται δὲ καὶ ἡ Λεοντίνη πᾶσα, Ναξίων οὖσα καὶ αὐτὴ τῶν αὐτόθι· τῶν μὲν γὰρ ἀτυχημάτων ἐκοινώνησαν ἀεὶ τοῖσ Συρακουσσίοισ, τῶν δ’ εὐτυχημάτων οὐκ ἀεί. καὶ τῶν βαρβαρικῶν δ’ ἐξελείφθησαν πολλαί, καθάπερ οἱ Καμικοὶ τὸ Κωκάλου βασίλειον, παρ’ ᾧ Μίνωσ δολοφονηθῆναι λέγεται. τὴν οὖν ἐρημίαν κατανοήσαντεσ Ῥωμαῖοι κατακτησάμενοι τά τε ὄρη καὶ τῶν πεδίων τὰ πλεῖστα ἱπποφορβοῖσ καὶ βουκόλοισ καὶ ποιμέσι παρέδοσαν· ὑφ’ ὧν πολλάκισ εἰσ κινδύνουσ κατέστη μεγάλουσ ἡ νῆσοσ, τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ λῃστείασ τρεπομένων σποράδην τῶν νομέων, εἶτα καὶ κατὰ πλήθη συνισταμένων καὶ πορθούντων τὰσ κατοικίασ, καθάπερ ἡνίκα οἱ περὶ Εὔνουν τὴν Ἔνναν κατέσχον. νεωστὶ δ’ ἐφ’ ἡμῶν εἰσ τὴν Ῥώμην ἀνεπέμφθη Σέλουρόσ τισ, Αἴτνησ υἱὸσ λεγόμενοσ, στρατιᾶσ ἀφηγησάμενοσ καὶ λεηλασίαισ πυκναῖσ καταδεδραμηκὼσ τὰ κύκλῳ τῆσ Αἴτνησ πολὺν χρόνον, ὃν ἐν τῇ ἀγορᾷ μονομάχων ἀγῶνοσ συνεστῶτοσ εἴδομεν διασπασθέντα ὑπὸ θηρίων· ἐπὶ πήγματοσ γάρ τινοσ ὑψηλοῦ τεθεὶσ ὡσ ἂν ἐπὶ τῆσ Αἴτνησ, διαλυθέντοσ αἰφνιδίωσ καὶ συμπεσόντοσ κατηνέχθη καὶ αὐτὸσ εἰσ γαλεάγρασ θηρίων εὐδιαλύτουσ ἐπίτηδεσ παρεσκευασμένασ ὑπὸ τῷ πήγματι. τὴν δὲ τῆσ χώρασ ἀρετὴν θρυλουμένην ὑπὸ πάντων οὐδὲν χείρω τῆσ Ἰταλίασ ἀποφαινομένων τί δεῖ λέγειν;

σίτῳ δὲ καὶ μέλιτι καὶ κρόκῳ καὶ ἄλλοισ τισὶ κἂν ἀμείνω τισ φαίη. πρόσεστι δὲ καὶ τὸ ἐγγύθεν· ὡσανεὶ γὰρ μέροσ τι τῆσ Ἰταλίασ ἐστὶν ἡ νῆσοσ, καὶ ὑποχορηγεῖ τῇ Ῥώμῃ καθάπερ ἐκ τῶν Ἰταλικῶν ἀγρῶν ἕκαστα εὐμαρῶσ καὶ ἀταλαιπώρωσ. καὶ δὴ καὶ καλοῦσιν αὐτὴν ταμεῖον τῆσ Ῥώμησ· κομίζεται γὰρ τὰ γινόμενα πάντα πλὴν ὀλίγων τῶν αὐτόθι ἀναλισκομένων δεῦρο. ταῦτα δ’ ἐστὶν οὐχ οἱ καρποὶ μόνον, ἀλλὰ καὶ βοσκήματα καὶ δέρματα καὶ ἔρια καὶ τὰ τοιαῦτα. φησὶ δ’ ὁ Ποσειδώνιοσ οἱο͂ν ἀκροπόλεισ ἐπὶ θαλάττησ δύο τὰσ Συρακούσσασ ἱδρῦσθαι καὶ τὸν Ἔρυκα, μέσην δὲ ἀμφοῖν ὑπερκεῖσθαι τῶν κύκλῳ πεδίων τὴν Ἔνναν. πλησίον δὲ τῶν Κεντορίπων ἐστὶ πόλισμα ἡ μικρὸν ἔμπροσθεν λεχθεῖσα Αἴτνη τοὺσ ἀναβαίνοντασ ἐπὶ τὸ ὄροσ δεχομένη καὶ παραπέμπουσα·

ἐντεῦθεν γὰρ ἀρχὴ τῆσ ἀκρωρείασ. ἔστι δὲ ψιλὰ τὰ ἄνω χωρία καὶ τεφρώδη καὶ χιόνοσ μεστὰ τοῦ χειμῶνοσ, τὰ κάτω δὲ δρυμοῖσ καὶ φυτείαισ διείληπται παντοδαπαῖσ. ἐοίκε δὲ λαμβάνειν μεταβολὰσ πολλὰσ τὰ ἄκρα τοῦ ὄρουσ διὰ τὴν νομὴν τοῦ πυρόσ, τοτὲ μὲν εἰσ ἕνα κρατῆρα συμφερομένου τοτὲ δὲ σχιζομένου, καὶ τοτὲ μὲν ῥύακασ ἀναπέμποντοσ τοτὲ δὲ φλόγασ καὶ λιγνῦσ, ἄλλοτε δὲ καὶ μύδρουσ ἀναφυσῶντοσ· ἀνάγκη δὲ τοῖσ πάθεσι τούτοισ τούσ τε ὑπὸ γῆν πόρουσ συμμεταβάλλειν καὶ τὰ στόμια ἐνίοτε πλείω ὄντα κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πέριξ. οἱ δ’ οὖν νεωστὶ ἀναβάντεσ διηγοῦντο ἡμῖν ὅτι καταλάβοιεν ἄνω πεδίον ὁμαλὸν ὅσον εἴκοσι σταδίων τὴν περίμετρον, κλειόμενον ὀφρύι τεφρώδει τειχίου τὸ ὕψοσ ἔχοντι, ὥστε δεῖν καθάλλεσθαι τοὺσ εἰσ τὸ πεδίον προελθεῖν βουλομένουσ· ὁρᾶν τ’ ἐν τῷ μέσῳ βουνὸν τεφρώδη τὴν χρόαν, οἱάπερ καὶ ἡ ἐπιφάνεια καθεωρᾶτο τοῦ πεδίου, ὑπὲρ δὲ τοῦ βουνοῦ νέφοσ ὄρθιον διανεστηκὸσ εἰσ ὕψοσ ὅσον διακοσίων ποδῶν ἠρεμοῦν εἶναι γὰρ καὶ νηνεμίαν, εἰκάζειν δὲ καπνῷ· δύο δὲ τολμήσαντασ προελθεῖν εἰσ τὸ πεδίον, ἐπειδὴ θερμοτέρασ ἐπέβαινον τῆσ ψάμμου καὶ βαθυτέρασ, ἀναστρέψαι μηδὲν ἔχοντασ περιττότερον φράζειν τῶν φαινομένων τοῖσ πόρρωθεν ἀφορῶσι. νομίζειν δ’ ἐκ τῆσ τοιαύτησ ὄψεωσ πολλὰ μυθεύεσθαι καὶ μάλιστα οἱᾶ́ φασί τινεσ περὶ Ἐμπεδοκλέουσ, ὅτι καθάλοιτο εἰσ τὸν κρατῆρα καὶ καταλίποι τοῦ πάθουσ ἴχνοσ τῶν ἐμβάδων τὴν ἑτέραν ἃσ ἐφόρει χαλκᾶσ· εὑρεθῆναι γὰρ ἔξω μικρὸν ἄπωθεν τοῦ χείλουσ τοῦ κρατῆροσ ὡσ ἀνερριμμένην ὑπὸ τῆσ βίασ τοῦ πυρόσ· οὔτε γὰρ προσιτὸν εἶναι τὸν τόπον οὔθ’ ὁρατόν, εἰκάζειν τε μηδὲ καταρριφῆναί τι δύνασθαι ἐκεῖσε ὑπὸ τῆσ ἀντιπνοίασ τῶν ἐκ βάθουσ ἀνέμων καὶ τῆσ θερμότητοσ, ἣν προαπαντᾶν εὔλογον πόρρωθεν πρὶν ἢ τῷ στομίῳ τοῦ κρατῆροσ προσπελάσαι· εἰ δὲ καταρριφείη, φθάνοι ἂν διαφθαρὲν πρὶν ἀναρριφῆναι πάλιν ὁποῖον παρελήφθη πρότερον. τὸ μὲν οὖν ἐκλείπειν ποτὲ τὰ πνεύματα καὶ τὸ πῦρ ἐπιλειπούσησ τῆσ ὕλησ, οὐκ ἄλογον, οὐ μὴν ἐπὶ τοσοῦτόν γε ὥστ’ ἀντὶ τῆσ τοσαύτησ βίασ ἐφικτὸν ἀνθρώπῳ γενέσθαι τὸν πλησιασμόν. ὑπέρκειται δ’ ἡ Αἴτνη μᾶλλον μὲν τῆσ κατὰ τὸν πορθμὸν καὶ τὴν Καταναίαν παραλίασ, ἀλλὰ καὶ τῆσ κατὰ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ καὶ τὰσ Λιπαραίων νήσουσ. νύκτωρ μὲν οὖν καὶ φέγγη φαίνεται λαμπρὰ ἐκ τῆσ κορυφῆσ, μεθ’ ἡμέραν δὲ καπνῷ καὶ ἀχλύι κατέχεται. ἀνταίρει δὲ τῇ Αἴτνῃ τὰ Νεβρώδη ὄρη ταπεινότερα μὲν πλάτει δὲ πολὺ παραλλάττοντα.

ἅπασα δ’ ἡ νῆσοσ κοίλη κατὰ γῆσ ἐστι, ποταμῶν καὶ πυρὸσ μεστή, καθάπερ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ, ὡσ εἰρήκαμεν, μέχρι τῆσ Κυμαίασ. θερμῶν γοῦν ὑδάτων ἀναβολὰσ κατὰ πολλοὺσ ἔχει τόπουσ ἡ νῆσοσ, ὧν τὰ μὲν Σελινούντια καὶ τὰ Ἱμεραῖα ἁλμυρά ἐστι, τὰ δὲ Αἰγεσταῖα πότιμα περὶ Ἀκράγαντα δὲ λίμναι τὴν μὲν γεῦσιν ἔχουσαι θαλάττησ, τὴν δὲ φύσιν διάφορον· οὐδὲ γὰρ τοῖσ ἀκολύμβοισ βαπτίζεσθαι συμβαίνει ξύλων τρόπον ἐπιπολάζουσιν. οἱ Παλικοὶ δὲ κρατῆρασ ἔχουσιν ἀναβάλλοντασ ὕδωρ εἰσ θολοειδὲσ ἀναφύσημα καὶ πάλιν εἰσ τὸν αὐτὸν δεχομένουσ μυχόν. τὸ δὲ περὶ Μάταυρον σπήλαιον ἐντὸσ ἔχει σύριγγα εὐμεγέθη καὶ ποταμὸν δι’ αὐτῆσ ῥέοντα ἀφανῆ μέχρι πολλοῦ διαστήματοσ, εἶτ’ ἀνακύπτοντα πρὸσ τὴν ἐπιφάνειαν, καθάπερ Ὀρόντησ ἐν τῇ Συρίᾳ καταδὺσ εἰσ τὸ μεταξὺ χάσμα Ἀπαμείασ καὶ Ἀντιοχείασ, ὃ καλοῦσι Χάρυβδιν, ἀνατέλλει πάλιν ἐν τετταράκοντα σταδίοισ· τὰ δὲ παραπλήσια καὶ ὁ Τίγρισ ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ καὶ ὁ Νεῖλοσ ἐν τῇ Λιβύῃ μικρὸν πρὸ τῶν πηγῶν. τὸ δὲ περὶ Στύμφαλον ὕδωρ ἐπὶ διακοσίουσ σταδίουσ ὑπὸ γῆν ἐνεχθὲν ἐν τῇ Ἀργείᾳ τὸν Ἐρασῖνον ἐκδίδωσι ποταμόν, καὶ πάλιν τὸ πρὸσ τὴν Ἀρκαδικὴν Ἀσέαν ὑποβρύχιον ὠσθὲν ὀψέ ποτε τόν τ’ Εὐρώταν καὶ τὸν Ἀλφειὸν ἀναδίδωσιν, ὥστε καὶ πεπιστεῦσθαι μυθῶδέσ τι, ὅτι τῶν ἐπιφημισθέντων στεφάνων ἑκατέρῳ καὶ ῥιφέντων εἰσ τὸ κοινὸν ῥεῦμα ἀναφαίνεται κατὰ τὸν ἐπιφημισμὸν ἑκάτεροσ ἐν τῷ οἰκείῳ ποταμῷ. εἴρηται δὲ καὶ τὸ λεγόμενον περὶ τοῦ Τιμαύου. συγγενῆ δὲ καὶ τούτοισ καὶ τοῖσ κατὰ τὴν Σικελίαν πάθεσι τὰ περὶ τὰσ Λιπαραίων νήσουσ καὶ αὐτὴν τὴν Λιπάραν δείκνυται.

εἰσὶ δ’ ἑπτὰ μὲν τὸν ἀριθμόν, μεγίστη δὲ ἡ Λιπάρα Κνιδίων ἄποικοσ ἐγγυτάτω τῆσ Σικελίασ κειμένη μετά γε τὴν Θέρμεσσαν· ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Μελιγουνίσ· ἡγήσατο δὲ καὶ στόλῳ καὶ πρὸσ τὰσ τῶν Τυρρηνῶν ἐπιδρομὰσ πολὺν χρόνον ἀντέσχεν, ὑπηκόουσ ἔχουσα τὰσ νῦν λεγομένασ Λιπαραίων νήσουσ ἃσ Αἰόλου τινὲσ προσαγορεύουσι. καὶ δὴ καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐκόσμησε πολλάκισ τὸ ἐν Δελφοῖσ ἀπὸ τῶν ἀκροθινίων· ἔχει δὲ καὶ τὴν γῆν εὔκαρπον καὶ στυπτηρίασ μέταλλον ἐμπρόσοδον καὶ θερμὰ ὕδατα καὶ πυρὸσ ἀναπνοάσ. ταύτησ δὲ μεταξύ πώσ ἐστι καὶ τῆσ Σικελίασ ἣν νῦν ἱερὰν Ἡφαίστου καλοῦσι, πετρώδησ πᾶσα καὶ ἔρημοσ καὶ διάπυροσ· ἔχει δὲ ἀναπνοὰσ τρεῖσ ὡσ ἂν ἐκ τριῶν κρατήρων. ἐκ δὲ τοῦ μεγίστου καὶ μύδρουσ αἱ φλόγεσ ἀναφέρουσιν, οἳ προσκεχώκασιν ἤδη πολὺ μέροσ τοῦ πόρου. ἐκ δὲ τῆσ τηρήσεωσ πεπίστευται διότι τοῖσ ἀνέμοισ συμπαροξύνονται καὶ αἱ φλόγεσ αἵ τε ἐνταῦθα καὶ αἱ κατὰ τὴν Αἴτνην, παυομένων δὲ παύονται καὶ αἱ φλόγεσ. οὐκ ἄλογον δέ· καὶ γὰρ οἱ ἄνεμοι γεννῶνται καὶ τρέφονται τὴν ἀρχὴν λαβόντεσ ἀπὸ τῶν ἐκ τῆσ θαλάττησ ἀναθυμιάσεων, ὥστ’ ἀπὸ συγγενοῦσ ὕλησ καὶ πάθουσ καὶ τὸ πῦρ ἐξαπτόμενον οὐκ ἐᾷ θαυμάζειν τοὺσ ὁρῶντασ ἀμωσγέπωσ τὰ τοιάδε. Πολύβιοσ δὲ τῶν τριῶν κρατήρων τὸν μὲν κατερρυηκέναι φησὶν ἐκ μέρουσ, τοὺσ δὲ συμμένειν, τὸν δὲ μέγιστον τὸ χεῖλοσ ἔχειν περιφερὲσ ὂν πέντε σταδίων, κατ’ ὀλίγον δὲ συνάγεσθαι εἰσ πεντήκοντα ποδῶν διάμετρον· καθ’ οὗ βάθοσ εἶναι τὸ μέχρι θαλάττησ σταδιαῖον, ὥστε καθορᾶν ταῖσ νηνεμίαισ. ἐὰν μὲν οὖν νότοσ μέλλῃ πνεῖν, ἀχλὺν ὁμιχλώδη καταχεῖσθαι κύκλῳ φησὶ τῆσ νησῖδοσ ὥστε μηδὲ τὴν Σικελίαν ἄπωθεν φαίνεσθαι· ὅταν δὲ βορέασ, φλόγασ καθαρὰσ ἀπὸ τοῦ λεχθέντοσ κρατῆροσ εἰσ ὕψοσ ἐξαίρεσθαι καὶ βρόμουσ ἐκπέμπεσθαι μείζουσ· τὸν δὲ ζέφυρον μέσην τινὰ ἔχειν τάξιν. τοὺσ δ’ ἄλλουσ κρατῆρασ ὁμοειδεῖσ μὲν εἶναι, τῇ δὲ βίᾳ λείπεσθαι τῶν ἀναφυσημάτων· ἔκ τε δὴ τῆσ διαφορᾶσ τῶν βρόμων καὶ ἐκ τοῦ πόθεν ἄρχεται τὰ ἀναφυσήματα καὶ αἱ φλόγεσ καὶ αἱ λιγνύεσ προσημαίνεσθαι καὶ τὸν εἰσ ἡμέραν τρίτην πάλιν μέλλοντα ἄνεμον πνεῖν· τῶν γοῦν ἐν Λιπάραισ γενομένησ ἀπλοίασ προειπεῖν τινάσ φησι τὸν ἐσόμενον ἄνεμον καὶ μὴ διαψεύσασθαι. ἀφ’ οὗ δὴ τὸ μυθωδέστατον δοκοῦν εἰρῆσθαι τῷ ποιητῇ οὐ μάτην φαίνεσθαι λεχθέν, ἀλλ’ αἰνιξαμένου τὴν ἀλήθειαν, ὅταν φῇ ταμίαν τῶν ἀνέμων τὸν Αἰόλον· περὶ ὧν ἐμνήσθημεν καὶ πρότερον ἱκανῶσ. ἐπάνιμεν δ’ ἐπὶ τὰ ἑξῆσ ἀφ’ ὧν παρεξέβημεν. τὴν μὲν δὴ Λιπάραν καὶ τὴν Θέρμεσσαν εἰρήκαμεν.

ἡ δὲ Στρογγύλη καλεῖται μὲν ἀπὸ τοῦ σχήματοσ, ἔστι δὲ καὶ αὕτη διάπυροσ, βίᾳ μὲν φλογὸσ λειπομένη τῷ δὲ φέγγει πλεονεκτοῦσα· ἐνταῦθα δὲ τὸν Αἰόλον οἰκῆσαί φασι. τετάρτη δ’ ἐστὶ Διδύμη, καὶ αὕτη δ’ ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ὠνόμασται. τῶν δὲ λοιπῶν Ἐρικοῦσσα μὲν καὶ Φοινικοῦσσα ἀπὸ τῶν φυτῶν κέκληνται, ἀνεῖνται δὲ εἰσ νομάσ. ἑβδόμη δ’ ἐστὶν Εὐώνυμοσ, πελαγία μάλιστα καὶ ἔρημοσ· ὠνόμασται δ’ ὅτι μάλιστα τοῖσ εἰσ Λιπάρασ ἐκ Σικελίασ πλέουσιν εὐώνυμόσ ἐστι. πολλάκισ δὲ καὶ φλόγεσ εἰσ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ πελάγουσ τοῦ περὶ τὰσ νήσουσ ὤφθησαν ἐπιδραμοῦσαι, τῶν κατὰ βάθουσ κοιλιῶν ἀναστομωθέντοσ πόρου τινὸσ καὶ τοῦ πυρὸσ βιασαμένου πρὸσ τὸ ἐκτόσ. Ποσειδώνιοσ δὲ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ μνήμην φησὶ περὶ τροπὰσ θερινὰσ ἅμα τῇ ἑῴ μεταξὺ τῆσ Ιἕρασ καὶ τῆσ Εὐωνύμου πρὸσ ὕψοσ ἀρθεῖσαν ἐξαίσιον τὴν θάλατταν ὁραθῆναι, καὶ συμμεῖναί τινα χρόνον ἀναφυσωμένην συνεχῶσ, εἶτα παύσασθαι· τοὺσ δὲ τολμήσαντασ προσπλεῖν, ἰδόντασ νεκροὺσ ἰχθύασ ἐλαυνομένουσ ὑπὸ τοῦ ῥοῦ καὶ θέρμῃ καὶ δυσωδίᾳ πληγέντασ φυγεῖν, ἓν δὲ τῶν πλοιαρίων τὸ μᾶλλον πλησιάσαν τοὺσ μὲν τῶν ἐνόντων ἀποβαλεῖν τοὺσ δ’ εἰσ Λιπάραν μόλισ σῶσαι, τοτὲ μὲν ἔκφρονασ γινομένουσ ὁμοίωσ τοῖσ ἐπιληπτικοῖσ τοτὲ δὲ ἀνατρέχοντασ εἰσ τοὺσ οἰκείουσ λογισμούσ· πολλαῖσ δ’ ἡμέραισ ὕστερον ὁρᾶσθαι πηλὸν ἐπανθοῦντα τῇ θαλάττῃ, πολλαχοῦ δὲ καὶ φλόγασ ἐκπιπτούσασ καὶ καπνοὺσ καὶ λιγνύασ, ὕστερον δὲ παγῆναι καὶ γενέσθαι τοῖσ μυλίταισ λίθοισ ἐοικότα τὸν πάγον· τὸν δὲ τῆσ Σικελίασ στρατηγὸν Τίτον Φλαμίνιον δηλῶσαι τῇ συγκλήτῳ, τὴν δὲ πέμψασαν ἐκθύσασθαι ἔν τε τῷ νησιδίῳ καὶ ἐν Λιπάραισ τοῖσ τε καταχθονίοισ θεοῖσ καὶ τοῖσ θαλαττίοισ. ἀπὸ μὲν οὖν Ἐρικώδουσ εἰσ Φοινικώδη δέκα μίλιά φησιν ὁ χωρογράφοσ, ἔνθεν δ’ εἰσ Διδύμην τριάκοντα, ἔνθεν δ’ εἰσ Λιπάραν πρὸσ ἄρκτον ἐννέα καὶ εἴκοσιν, ἔνθεν δ’ εἰσ Σικελίαν ἐννεακαίδεκα· ἑκκαίδεκα δ’ ἐκ τῆσ Στρογγύλησ. πρόκειται δὲ τοῦ Παχύνου Μελίτη, ὅθεν τὰ κυνίδια ἃ καλοῦσι Μελιταῖα, καὶ Γαῦδοσ, ὀγδοήκοντα καὶ ὀκτὼ μίλια τῆσ ἄκρασ ἀμφότεραι διέχουσαι· Κόσσουρα δὲ πρὸ τοῦ Λιλυβαίου καὶ πρὸ τῆσ Ἀσπίδοσ Καρχηδονιακῆσ πόλεωσ ἣν Κλυπέαν καλοῦσι, μέση ἀμφοῖν κειμένη καὶ τὸ λεχθὲν διάστημα ἀφ’ ἑκατέρασ ἀπέχουσα· καὶ ἡ Αἰγίμουροσ δὲ πρὸ τῆσ Σικελίασ καὶ τῆσ Λιβύησ ἐστὶ καὶ ἄλλα μικρὰ νησίδια. ταῦτα μὲν περὶ τῶν νήσων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 6, chapter 2

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION