Strabo, Geography, book 3, chapter 5 10:

(스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 10:)

περὶ δὲ τῆσ κτίσεωσ τῶν Γαδείρων τοιαῦτα λέγοντεσ μέμνηνται Γαδιτανοὶ χρησμοῦ τινοσ, ὃν γενέσθαι φασὶ Τυρίοισ κελεύοντα ἐπὶ τὰσ Ἡρακλέουσ στήλασ ἀποικίαν πέμψαι· τοὺσ δὲ πεμφθέντασ κατασκοπῆσ χάριν, ἐπειδὴ κατὰ τὸν πορθμὸν ἐγένοντο τὸν κατὰ τὴν Κάλπην, νομίσαντασ τέρμονασ εἶναι τῆσ οἰκουμένησ καὶ τῆσ Ἡρακλέουσ στρατείασ τὰ ἄκρα ποιοῦντα τὸν πορθμόν, ταῦτα δ’ αὐτὰ καὶ στήλασ ὀνομάζειν τὸ λόγιον, κατασχεῖν εἴσ τι χωρίον ἐντὸσ τῶν στενῶν, ἐν ᾧ νῦν ἔστιν ἡ τῶν Ἐξιτανῶν πόλισ· ἐνταῦθα δὲ θύσαντασ μὴ γενομένων καλῶν τῶν ἱερείων ἀνακάμψαι πάλιν. χρόνῳ δ’ ὕστερον τοὺσ πεμφθέντασ προελθεῖν ἔξω τοῦ πορθμοῦ περὶ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ σταδίουσ εἰσ νῆσον Ἡρακλέουσ ἱερὰν κειμένην κατὰ πόλιν Ὀνόβαν τῆσ Ἰβηρίασ, καὶ νομίσαντασ ἐνταῦθα εἶναι τὰσ στήλασ θῦσαι τῷ θεῷ, μὴ γενομένων δὲ πάλιν καλῶν τῶν ἱερείων ἐπανελθεῖν οἴκαδε. τῷ δὲ τρίτῳ στόλῳ τοὺσ ἀφικομένουσ Γάδειρα κτίσαι καὶ ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν ἐπὶ τοῖσ ἑῴοισ τῆσ νήσου, τὴν δὲ πόλιν ἐπὶ τοῖσ ἑσπερίοισ. διὰ δὲ τοῦτο τοὺσ μὲν δοκεῖν τὰ ἄκρα τοῦ πορθμοῦ τὰσ στήλασ εἶναι, τοὺσ δὲ τὰ Γάδειρα, τοὺσ δ’ ἔτι πορρώτερον τῶν Γαδείρων ἔξω προκεῖσθαι. ἔνιοι δὲ στήλασ ὑπέλαβον τὴν Κάλπην καὶ τὴν Ἀβίλυκα, τὸ ἀντικείμενον ὄροσ ἐκ τῆσ Λιβύησ, ὅ φησιν Ἐρατοσθένησ ἐν τῷ Μεταγωνίῳ νομαδικῷ ἔθνει ἱδρῦσθαι· οἱ δὲ τὰσ πλησίον ἑκατέρου νησῖδασ, ὧν τὴν ἑτέραν Ἥρασ νῆσον ὀνομάζουσιν. Ἀρτεμίδωροσ δὲ τὴν μὲν τῆσ Ἥρασ νῆσον καὶ ἱερὸν λέγει αὐτῆσ, ἄλλην δέ φησιν εἶναί τινα, οὐδ’ Ἀβίλυκα ὄροσ οὐδὲ Μεταγώνιον ἔθνοσ. καὶ τὰσ Πλαγκτὰσ [δὲ] καὶ τὰσ Συμπληγάδασ ἐνθάδε μεταφέρουσί τινεσ, ταύτασ εἶναι νομίζοντεσ στήλασ, ἃσ Πίνδαροσ καλεῖ πύλασ Γαδειρίδασ, εἰσ ταύτασ ὑστάτασ ἀφῖχθαι φάσκων τὸν Ἡρακλέα. καὶ Δικαίαρχοσ δὲ καὶ Ἐρατοσθένησ καὶ Πολύβιοσ καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν Ἑλλήνων περὶ τὸν πορθμὸν ἀποφαίνουσι τὰσ στήλασ. οἱ δὲ Ἴβηρεσ καὶ Λίβυεσ ἐν Γαδείροισ εἶναι φασίν· οὐδὲν γὰρ ἐοικέναι στήλαισ τὰ περὶ τὸν πορθμόν. οἱ δὲ τὰσ ἐν τῷ Ἡρακλείῳ τῷ ἐν Γαδείροισ χαλκᾶσ ὀκταπήχεισ, ἐν αἷσ ἀναγέγραπται τὸ ἀνάλωμα τῆσ κατασκευῆσ τοῦ ἱεροῦ, ταύτασ λέγεσθαί φασιν· ἐφ’ ἃσ ἐρχόμενοι οἱ τελέσαντεσ τὸν πλοῦν καὶ θύοντεσ τῷ Ἡρακλεῖ διαβοηθῆναι παρεσκεύασαν, ὡσ τοῦτ’ εἶναι καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ τὸ πέρασ. τοῦτον δ’ εἶναι πιθανώτατον καὶ Ποσειδώνιοσ ἡγεῖται τὸν λόγον, τὸν δὲ χρησμὸν καὶ τοὺσ πολλοὺσ ἀποστόλουσ ψεῦσμα Φοινικικόν. περὶ μὲν οὖν τῶν ἀποστόλων τί ἄν τισ διισχυρίσαιτο πρὸσ ἔλεγχον ἢ πίστιν, οὐδετέρωσ παράλογον [ὄν]; τὸ δὲ τὰσ νησῖδασ ἢ τὰ ὄρη μὴ φάσκειν ἐοικέναι στήλαισ, ἀλλὰ ζητεῖν ἐπὶ τῶν κυρίωσ λεγομένων στηλῶν τοὺσ τῆσ οἰκουμένησ ὁρ́ουσ ἢ τῆσ στρατείασ τῆσ Ἡρακλέουσ ἔχει μέν τινα νοῦν· ἔθοσ γὰρ παλαιὸν ὑπῆρχε τὸ τίθεσθαι τοιούτουσ ὁρ́ουσ, καθάπερ οἱ Ῥηγῖνοι τὴν στυλίδα ἔθεσαν τὴν ἐπὶ τῷ πορθμῷ κειμένην, πυργίον τι, καὶ ὁ τοῦ Πελώρου λεγόμενοσ πύργοσ ἀντίκειται ταύτῃ τῇ στυλίδι· καὶ οἱ Φιλαίνων λεγόμενοι βωμοὶ κατὰ μέσην που τὴν μεταξὺ τῶν σύρτεων γῆν· καὶ ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τῷ Κορινθιακῷ μνημονεύεται στήλη τισ ἱδρυμένη πρότερον, ἣν ἔστησαν κοινῇ οἱ τὴν Ἀττικὴν σὺν τῇ Μεγαρίδι κατασχόντεσ Ιὤνεσ ἐξελαθέντεσ ἐκ τῆσ Πελοποννήσου καὶ οἱ κατασχόντεσ τὴν Πελοπόννησον, ἐπιγράψαντεσ ἐπὶ μὲν τοῦ πρὸσ τῇ Μεγαρίδι μέρουσ "τάδ’ οὐχὶ Πελοπόννησοσ ἀλλ’ Ιὠνία," ἐκ δὲ θατέρου "τάδ’ ἐστὶ Πελοπόννησοσ οὐκ Ιὠνία. " Ἀλέξανδροσ δὲ τῆσ Ἰνδικῆσ στρατείασ ὁρ́ια βωμοὺσ ἔθετο ἐν τοῖσ τόποισ εἰσ οὓσ ὑστάτουσ ἀφίκετο τῶν πρὸσ ταῖσ ἀνατολαῖσ Ἰνδῶν, μιμούμενοσ τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Διόνυσον. ἦν μὲν δὴ τὸ ἔθοσ τοῦτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION