Strabo, Geography, book 3, chapter 4 32:

(스트라본, 지리학, book 3, chapter 4 32:)

καὶ τῶν ῥιζῶν τῶν εἰσ βαφὴν χρησίμων πλῆθοσ. ἐλαίασ δὲ πέρι καὶ ἀμπέλου καὶ συκῆσ καὶ τῶν παραπλησίων φυτῶν ἡ καθ’ ἡμᾶσ Ἰβηρικὴ παραλία πάντων εὐπορεῖ, συχνὴ δὲ καὶ . . . τῶν ἐκτὸσ ἡ μὲν παρωκεανῖτισ ἡ πρόσβορροσ ἀμοιρεῖ διὰ τὰ ψύχη, ἡ δ’ ἄλλη τὸ πλέον διὰ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ μὴ πρὸσ διαγωγὴν ἀλλὰ μᾶλλον πρὸσ ἀνάγκην καὶ ὁρμὴν θηριώδη μετὰ ἔθουσ φαύλου ζῆν· εἰ μή τισ οἰέται πρὸσ διαγωγὴν ζῆν τοὺσ οὔρῳ λουομένουσ ἐν δεξαμεναῖσ παλαιουμένῳ, καὶ τοὺσ ὀδόντασ σμηχομένουσ καὶ αὐτοὺσ καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῶν, καθάπερ τοὺσ Καντάβρουσ φασὶ καὶ τοὺσ ὁμόρουσ αὐτοῖσ. καὶ τοῦτό τε καὶ τὸ χαμευνεῖν κοινόν ἐστι τοῖσ Ἴβηρσι πρὸσ τοὺσ Κελτούσ. ἔνιοι δὲ τοὺσ Καλλαϊκοὺσ ἀθέουσ φασί, τοὺσ δὲ Κελτίβηρασ καὶ τοὺσ προσβόρρουσ τῶν ὁμόρων αὐτοῖσ ἀνωνύμῳ τινὶ θεῷ [θύειν] ταῖσ πανσελήνοισ νύκτωρ πρὸ τῶν πυλῶν, πανοικίουσ τε χορεύειν καὶ παννυχίζειν. τοὺσ δὲ Ουἔττωνασ, ὅτε πρῶτον εἰσ τὸ τῶν Ῥωμαίων παρῆλθον στρατόπεδον, ἰδόντασ τῶν ταξιαρχῶν τινασ ἀνακάμπτοντασ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ περιπάτου χάριν, μανίαν ὑπολαβόντασ ἡγεῖσθαι τὴν ὁδὸν αὐτοῖσ ἐπὶ τὰσ σκηνάσ, ὡσ δέον ἢ μένειν καθ’ ἡσυχίαν ἱδρυθέντασ ἢ μάχεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION