Strabo, Geography, book 3, chapter 1 10:

(스트라본, 지리학, book 3, chapter 1 10:)

ταῦτα μὲν οὖν οὕτωσ ἔχειν ἐγχωρεῖ καὶ δεῖ πιστεύειν· ἃ δὲ τοῖσ πολλοῖσ καὶ χυδαίοισ ὁμοίωσ εἴρηκεν, οὐ πάνυ. λέγειν γὰρ δή φησι Ποσειδώνιοσ τοὺσ πολλοὺσ μείζω δύνειν τὸν ἥλιον ἐν τῇ παρωκεανίτιδι [καὶ] μετὰ ψόφου παραπλησίωσ ὡσανεὶ σίζοντοσ τοῦ πελάγουσ κατὰ σβέσιν αὐτοῦ διὰ τὸ ἐμπίπτειν εἰσ τὸν βυθόν. ψεῦδοσ δ’ εἶναι καὶ τοῦτο καὶ τὸ παραχρῆμα νύκτα ἀκολουθεῖν μετὰ τὴν δύσιν· οὐ γὰρ παραχρῆμα, μικρὸν δ’ ὕστερον, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πελάγεσι τοῖσ μεγάλοισ. ὅπου μὲν γὰρ εἰσ ὄρη δύεται, πλείω τὸν μετὰ δύσιν χρόνον τῆσ ἡμέρασ συμβαίνειν ἐκ τοῦ παραφωτισμοῦ, ἐκεῖ δὲ πλείω μὲν οὐκ ἐπακολουθεῖν, μὴ μέντοι μηδὲ παραχρῆμα συνάπτειν τὸ σκότοσ, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ μεγάλοισ πεδίοισ. τὴν δὲ τοῦ μεγέθουσ φαντασίαν αὔξεσθαι μὲν ὁμοίωσ κατά τε τὰσ δύσεισ καὶ τὰσ ἀνατολὰσ ἐν τοῖσ πελάγεσι διὰ τὸ τὰσ ἀναθυμιάσεισ πλείουσ ἐκ τῶν ὑγρῶν ἀναφέρεσθαι· διὰ δὲ τούτων ὡσ δι’ ὑάλων κλωμένην τὴν ὄψιν πλατυτέρασ δέχεσθαι τὰσ φαντασίασ, καθάπερ καὶ διὰ νέφουσ ξηροῦ καὶ λεπτοῦ βλέπουσαν δυόμενον ἢ ἀνατέλλοντα τὸν ἥλιον ἢ τὴν σελήνην, ἡνίκα καὶ ἐνερευθὲσ φαίνεσθαι τὸ ἄστρον. τὸ δὲ ψεῦδοσ ἐλέγξαι φησὶ τριάκονθ’ ἡμέρασ διατρίψασ ἐν Γαδείροισ καὶ τηρήσασ τὰσ δύσεισ. ὁ δέ γε Ἀρτεμίδωροσ ἑκατονταπλασίονά φησι δύεσθαι τὸν ἥλιον καὶ αὐτίκα νύκτα καταλαμβάνειν. ὡσ μὲν οὖν αὐτὸσ εἶδε τοῦτο ἐν τῷ ἱερῷ ἀκρωτηρίῳ, οὐχ ὑποληπτέον προσέχοντασ τῇ ἀποφάσει αὐτοῦ· ἔφη γὰρ νύκτωρ μηδένα ἐπιβαίνειν, ὥστ’ οὐδὲ δυομένου ἡλίου οὐδεὶσ ἂν ἐπιβαίνοι, εἴπερ εὐθὺσ ἡ νὺξ καταλαμβάνει. ἀλλ’ οὐδ’ ἐν ἄλλῳ τόπῳ τῆσ παρωκεανίτιδοσ· καὶ γὰρ τὰ Γάδειρα ἐπὶ τῷ ὠκεανῷ, καὶ ὁ Ποσειδώνιοσ ἀντιμαρτυρεῖ καὶ ἄλλοι πλείουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION