헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́01́02́040́

(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 40:)

τὸ δ’ ὅλον οὐκ εὖ τὸ τὴν Ὁμήρου ποίησιν εἰσ ἓν συνάγειν τῇ τῶν ἄλλων ποιητῶν εἴσ τε τἆλλα καὶ εἰσ αὐτὰ τὰ νῦν προκείμενα τὰ τῆσ γεωγραφίασ καὶ μηδὲν αὐτῷ πρεσβεῖον ἀπονέμειν. καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο, τόν γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέουσ ἢ τὸν ἐν ταῖσ Βάκχαισ ταῖσ Εὐριπίδου πρόλογον ἐπελθόντα καὶ παραβαλόντα τὴν Ὁμήρου περὶ τὰ τοιαῦτα ἐπιμέλειαν, ῥᾷον ἦν αἰσθέσθαι τὴν ὑπερβολὴν ἢ τὴν διαφοράν· ὅπου γὰρ χρεία τάξεωσ ὧν μέμνηται τόπων, φυλάττει τὴν τάξιν ὁμοίωσ μὲν τῶν Ἑλληνικῶν, ὁμοίωσ δὲ τῶν ἄπωθεν· "Ὄσσαν ἐπ’ Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπ’ Ὄσσῃ Πήλιον εἰνοσίφυλλον. " "Ἥρη δ’ ἀίξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο, Πιερίην δ’ ἐπιβᾶσα καὶ Ἠμαθίην ἐρατεινὴν σεύατ’ ἐφ’ ἱπποπόλων Θρῃκῶν ὄρεα "νιφόεντα· ἐξ Ἀθόω δ’ ἐπὶ πόντον. " καὶ ἐν τῷ καταλόγῳ τὰσ μὲν πόλεισ οὐκ ἐφεξῆσ λέγει· οὐ γὰρ ἀναγκαῖον· τὰ δὲ ἔθνη ἐφεξῆσ. ὁμοίωσ δὲ καὶ περὶ τῶν ἄπωθεν· "Κύπρον Φοινίκην τε καὶ Αἰγυπτίουσ ἐπαληθεὶσ "Αἰθίοπάσ θ’ ἱκόμην καὶ Σιδονίουσ καὶ Ἐρεμβοὺσ καὶ "Λιβύην. " ὅπερ καὶ Ἵππαρχοσ ἐπισημαίνεται. οἱ δ’ ἐφ’ ὧν τάξεωσ χρεία, ὁ μὲν τὸν Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων, ὁ δὲ τὸν Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν, τὰ μὲν πολὺ διεστῶτα συνάπτουσιν ἐγγύσ, τὰ δὲ συνεχῆ διασπῶσι· "λιπὼν δὲ Λυδῶν τὰσ πολυχρύσουσ γύασ Φρυγῶν τε Περσῶν θ’ ἡλιοβλήτουσ πλάκασ Βάκτριά τε τείχη, τήν τε δύσχειμον χθόνα Μήδων ἐπελθὼν Ἀραβίαν τ’ εὐδαίμονα. " τοιαῦτα δὲ καὶ ὁ Τριπτόλεμοσ ποιεῖ. κἀν τοῖσ κλίμασι δὲ κἀν τοῖσ ἀνέμοισ διαφαίνει τὸ πολυμαθὲσ τὸ περὶ τὴν γεωγραφίαν Ὅμηροσ, ἐν ταῖσ τοποθεσίαισ λέγων ἅμα καὶ ταῦτα πολλαχοῦ· "αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται "πρὸσ ζόφον· αἱ δέ τ’ ἄνευθε πρὸσ ἠῶ τ’ ἠέλιόν τε. " "δύω δέ τέ οἱ θύραι εἰσίν, αἱ μὲν πρὸσ βορέαν, αἱ δ’ αὖ "πρὸσ νότον. " "εἴτ’ ἐπὶ δεξί’ ἰώσι πρὸσ ἠῶ τ’ ἠέλιόν τε, "εἴτ’ ἐπ’ ἀριστερά τοί γε ποτὶ ζόφον. " καὶ μὴν τὴν ἄγνοιάν γε τῶν τοιούτων τελείαν ἡγεῖται σύγχυσιν τῶν ἁπάντων· "ὦ φίλοι, οὐ γάρ τ’ ἴδμεν, ὅπῃ ζόφοσ οὐδ’ ὅπῃ ἠώσ, οὐδ’ ὅπῃ ἠέλιοσ. " κἀνταῦθα δ’ εἰπόντοσ εὖ τοῦ ποιητοῦ "βορέησ καὶ ζέφυροσ, τώ τε Θρῄκηθεν ἀήτον," οὐκ εὖ δεξάμενοσ ὁ αὐτὸσ συκοφαντεῖ ὡσ καθόλου λέγοντοσ, ὅτι ὁ ζέφυροσ ἐκ Θρᾴκησ πνεῖ, ἐκείνου λέγοντοσ οὐ καθόλου, ἀλλ’ ὅταν κατὰ τὴν Θρᾳκίαν θάλατταν συμπέσωσι περὶ τὸν Μέλανα κόλπον αὐτοῦ τοῦ Αἰγαίου μέροσ οὖσαν. ἐπιστροφὴν γὰρ λαμβάνει πρὸσ νότον ἀκρωτηριάζουσα ἡ Θρᾴκη καθ’ ἃ συνάπτει τῇ Μακεδονίᾳ, καὶ προπίπτουσα εἰσ τὸ πέλαγοσ τοὺσ ζεφύρουσ ἐντεῦθεν πνέοντασ ἀποφαίνει τοῖσ ἐν Θάσῳ καὶ Λήμνῳ καὶ Ἴμβρῳ καὶ Σαμοθρᾴκῃ καὶ τῇ περὶ αὐτὰσ θαλάττῃ, καθάπερ καὶ τῇ Ἀττικῇ ἀπὸ τῶν Σκειρωνίδων πετρῶν, ἀφ’ ὧν καὶ Σκείρωνεσ καλοῦνται οἱ ζέφυροι, καὶ μάλιστα οἱ ἀργέσται. οὐκ ἐνόησε δὲ τοῦτο Ἐρατοσθένησ, ὑπενόησε δ’ ὅμωσ. αὐτὸσ γοῦν ἐξηγεῖται τὴν ἐπιστροφὴν ἣν λέγω τῆσ χώρασ· ὡσ καθόλου οὖν δέχεται, εἶτ’ ἀπειρίαν αἰτιᾶται τοῦ ποιητοῦ, ὡσ τοῦ ζεφύρου μὲν ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ πνέοντοσ καὶ τῆσ Ἰβηρίασ, τῆσ δὲ Θρᾴκησ ἐκεῖσε μὴ διατεινούσησ. πότερον οὖν τὸν ζέφυρον ἀγνοεῖ ἀπὸ ἑσπέρασ πνέοντα; ἀλλ’ ὅταν οὕτω φῇ, φυλάττει τὴν οἰκείαν αὐτοῦ τάξιν "σὺν δ’ εὖρόσ τε νότοσ τε πέσον ζέφυρόσ τε δυσαὴσ καὶ βορέησ· ἢ τὴν Θρᾴκην οὐκ οἶδε μὴ προπίπτουσαν πέραν τῶν Παιονικῶν καὶ Θετταλικῶν ὀρῶν; ἀλλὰ καὶ ταύτην τὴν ἐφεξῆσ κατὰ τοὺσ Θρᾷκασ εἰδὼσ καὶ κατονομάζων τήν τε παραλίαν καὶ τὴν μεσόγαιαν Μάγνητασ μέν τινασ καὶ Μαλιεῖσ καὶ τοὺσ ἐφεξῆσ Ἕλληνασ καταλέγει μέχρι Θεσπρωτῶν, ὁμοίωσ δὲ καὶ τοῖσ Παίοσι τοὺσ ὁμόρουσ Δόλοπασ καὶ Σελλοὺσ περὶ Δωδώνην μέχρισ Ἀχελώου· Θρᾳκῶν δ’ οὐ μέμνηται περαιτέρω. εὐεπιφόρωσ δὲ ἔχει πρὸσ τὴν ἐγγυτάτην καὶ γνωριμωτάτην ἑαυτῷ θάλατταν, ὡσ καὶ ὅταν φῇ "κινήθη δ’ ἀγορὴ ὡσ κύματα μακρὰ θαλάσσησ πόντου Ἰκαρίοιο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, book 1, chapter 2 40:

(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 40:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION