헬라어 문장 검색 - Σοπηοξ́Ελεξτρά09́

(소포클레스, episode)

ἆρ’, ὦ γυναῖκεσ, ὀρθά τ’ εἰσηκούσαμεν ὀρθῶσ θ’ ὁδοιποροῦμεν ἔνθα χρῄζομεν; τί δ’ ἐξερευνᾷσ καὶ τί βουληθεὶσ πάρει; Αἴγισθον ἔνθ’ ᾤκηκεν ἱστορῶ πάλαι. ἀλλ’ εὖ θ’ ἱκάνεισ χὠ φράσασ ἀζήμιοσ. τίσ οὖν ἂν ὑμῶν τοῖσ ἔσω φράσειεν ἂν ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν παρουσίαν; ἥδ’, εἰ τὸν ἄγχιστόν γε κηρύσσειν χρεών. ἴθ’, ὦ γύναι, δήλωσον εἰσελθοῦσ’ ὅτι Φωκῆσ ματεύουσ’ ἄνδρεσ Αἴγισθόν τινεσ, οἴμοι τάλαιν’, οὐ δή ποθ’ ἧσ ἠκούσαμεν φήμησ φέροντεσ ἐμφανῆ τεκμήρια; οὐκ οἶδα τὴν σὴν κληδόν’· ἀλλά μοι γέρων ἐφεῖτ’ Ὀρέστου Στρόφιοσ ἀγγεῖλαι πέρι. τί δ’ ἔστιν, ὦ ξέν’; ὥσ μ’ ὑπέρχεται φόβοσ. φέροντεσ αὐτοῦ σμικρὰ λείψαν’ ἐν βραχεῖ τεύχει θανόντοσ, ὡσ ὁρᾷσ, κομίζομεν. οἲ ’γὼ τάλαινα, τοῦτ’ ἐκεῖν’ ἤδη σαφὲσ πρόχειρον ἄχθοσ, ὡσ ἐοίκε, δέρκομαι. εἴπερ τι κλαίεισ τῶν Ὀρεστείων κακῶν, τόδ’ ἄγγοσ ἴσθι σῶμα τοὐκείνου στέγον. ὦ ξεῖνε, δόσ νυν, πρὸσ θεῶν, εἴπερ τόδε κέκευθεν αὐτὸν τεῦχοσ, εἰσ χεῖρασ λαβεῖν, ὅπωσ ἐμαυτὴν καὶ γένοσ τὸ πᾶν ὁμοῦ ξὺν τῇδε κλαύσω κἀποδύρωμαι σποδῷ. δόθ’, ἥτισ ἐστί, προσφέροντεσ· οὐ γὰρ ὡσ ἐν δυσμενείᾳ γ’ οὖσ’ ἐπαιτεῖται τάδε, ἀλλ’ ἢ φίλων τισ ἢ πρὸσ αἵματοσ φύσιν. ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων ἐμοὶ ψυχῆσ Ὀρέστου λοιπόν, ὥσ σ’ ἀπ’ ἐλπίδων οὐχ ὧνπερ ἐξέπεμπον εἰσεδεξάμην.

νῦν μὲν γὰρ οὐδὲν ὄντα βαστάζω χεροῖν, δόμων δέ σ’, ὦ παῖ, λαμπρὸν ἐξέπεμψ’ ἐγώ. ὡσ ὤφελον πάροιθεν ἐκλιπεῖν βίον, πρὶν ἐσ ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν κλέψασα ταῖνδε κἀνασώσασθαι φόνου, ὅπωσ θανὼν ἔκεισο τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ, τύμβου πατρῴου κοινὸν εἰληχὼσ μέροσ. νῦν δ’ ἐκτὸσ οἴκων κἀπὶ γῆσ ἄλλησ φυγὰσ κακῶσ ἀπώλου, σῆσ κασιγνήτησ δίχα, κοὔτ’ ἐν φίλαισι χερσὶν ἡ τάλαιν’ ἐγὼ λουτροῖσ σ’ ἐκόσμησ’ οὔτε παμφλέκτου πυρὸσ ἀνειλόμην, ὡσ εἰκόσ, ἄθλιον βάροσ, ἀλλ’ ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθεὶσ τάλασ σμικρὸσ προσήκεισ ὄγκοσ ἐν σμικρῷ κύτει. οἴμοι τάλαινα τῆσ ἐμῆσ πάλαι τροφῆσ ἀνωφελήτου, τὴν ἐγὼ θάμ’ ἀμφὶ σοὶ πόνῳ γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε γάρ ποτε μητρὸσ σύ γ’ ἦσθα μᾶλλον ἢ κἀμοῦ φίλοσ, οὔθ’ οἱ κατ’ οἶκον ἦσαν, ἀλλ’ ἐγὼ τροφόσ, ἐγὼ δ’ ἀδελφὴ σοὶ προσηυδώμην ἀεί. νῦν δ’ ἐκλέλοιπε ταῦτ’ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ θανόντι σὺν σοί· πάντα γὰρ συναρπάσασ θύελλ’ ὅπωσ βέβηκασ. οἴχεται πατήρ· τέθνηκ’ ἐγὼ σοί· φροῦδοσ αὐτὸσ εἶ θανών· γελῶσι δ’ ἐχθροί· μαίνεται δ’ ὑφ’ ἡδονῆσ μήτηρ ἀμήτωρ, ἧσ ἐμοὶ σὺ πολλάκισ φήμασ λάθρᾳ προύπεμπεσ ὡσ φανούμενοσ τιμωρὸσ αὐτόσ. ἀλλὰ ταῦθ’ ὁ δυστυχὴσ δαίμων ὁ σόσ τε κἀμὸσ ἐξαφείλετο, ὅσ σ’ ὧδέ μοι προύπεμψεν ἀντὶ φιλτάτησ μορφῆσ σποδόν τε καὶ σκιὰν ἀνωφελῆ. οἴμοι μοι.

ὦ δέμασ οἰκτρόν. φεῦ φεῦ. ὦ δεινοτάτασ, οἴμοι μοι, πεμφθεὶσ κελεύθουσ, φίλταθ’, ὥσ μ’ ἀπώλεσασ· ἀπώλεσασ δῆτ’, ὦ κασίγνητον κάρα. τοιγὰρ σὺ δέξαι μ’ ἐσ τὸ σὸν τόδε στέγοσ, τὴν μηδὲν εἰσ τὸ μηδέν, ὡσ σὺν σοὶ κάτω ναίω τὸ λοιπόν· καὶ γὰρ ἡνίκ’ ἦσθ’ ἄνω, ξὺν σοὶ μετεῖχον τῶν ἴσων, καὶ νῦν ποθῶ τοῦ σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι τάφου. τοὺσ γὰρ θανόντασ οὐχ ὁρῶ λυπουμένουσ. θνητοῦ πέφυκασ πατρόσ, Ἠλέκτρα, φρόνει, θνητὸσ δ’ Ὀρέστησ.

ὥστε μὴ λίαν στένε. πᾶσιν γὰρ ἡμῖν τοῦτ’ ὀφείλεται παθεῖν. φεῦ φεῦ. τί λέξω; ποῖ λόγων ἀμηχανῶν ἔλθω; κρατεῖν γὰρ οὐκέτι γλώσσησ σθένω. τί δ’ ἔσχεσ ἄλγοσ; πρὸσ τί τοῦτ’ εἰπὼν κυρεῖσ; ἦ σὸν τὸ κλεινὸν εἶδοσ Ἠλέκτρασ τόδε; τόδ’ ἔστ’ ἐκεῖνο, καὶ μάλ’ ἀθλίωσ ἔχον. οἴμοι ταλαίνησ ἆρα τῆσδε συμφορᾶσ. οὐ δή ποτ’, ὦ ξέν’, ἀμφ’ ἐμοὶ στένεισ τάδε; ὦ σῶμ’ ἀτίμωσ κἀθέωσ ἐφθαρμένον. οὔτοι ποτ’ ἄλλην ἢ ’μὲ δυσφημεῖσ, ξένε. φεῦ τῆσ ἀνύμφου δυσμόρου τε σῆσ τροφῆσ, τί δή ποτ’, ὦ ξέν’, ὧδ’ ἐπισκοπῶν στένεισ; ὡσ οὐκ ἄρ’ ᾔδη τῶν ἐμῶν οὐδὲν κακῶν. ἐν τῷ διέγνωσ τοῦτο τῶν εἰρημένων; ὁρῶν σε πολλοῖσ ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν. καὶ μὴν ὁρᾷσ γε παῦρα τῶν ἐμῶν κακῶν. καὶ πῶσ γένοιτ’ ἂν τῶνδ’ ἔτ’ ἐχθίω βλέπειν; ὁθούνεκ’ εἰμὶ τοῖσ φονεῦσι σύντροφοσ τοῖσ τοῦ; πόθεν τοῦτ’ ἐξεσήμηνασ κακόν; τοῖσ πατρόσ· εἶτα τοῖσδε δουλεύω βίᾳ. τίσ γάρ σ’ ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει βροτῶν; μήτηρ καλεῖται, μητρὶ δ’ οὐδὲν ἐξισοῖ. τί δρῶσα; πότερα χερσὶν ἢ λύμῃ βίου; καὶ χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖσ. οὐδ’ οὑπαρήξων οὐδ’ ὁ κωλύσων πάρα; οὐ δῆθ’. ὃσ ἦν γάρ μοι σὺ προὔθηκασ σποδόν. ὦ δύσποτμ’, ὡσ ὁρῶν σ’ ἐποικτίρω πάλαι. μόνοσ βροτῶν νυν ἴσθ’ ἐποικτίρασ ποτέ.

μόνοσ γὰρ ἥκω τοῖσ ἴσοισ ἀλγῶν κακοῖσ. οὐ δή ποθ’ ἡμῖν ξυγγενὴσ ἥκεισ ποθέν; ἐγὼ φράσαιμ’ ἄν, εἰ τὸ τῶνδ’ εὔνουν πάρα. ἀλλ’ ἐστὶν εὔνουν, ὥστε πρὸσ πιστὰσ ἐρεῖσ. μέθεσ τόδ’ ἄγγοσ νῦν, ὅπωσ τὸ πᾶν μάθῃσ. μὴ δῆτα πρὸσ θεῶν τοῦτό μ’ ἐργάσῃ, ξένε. πείθου λέγοντι κοὐχ ἁμαρτήσει ποτέ. μή, πρὸσ γενείου, μὴ ’ξέλῃ τὰ φίλτατα. οὔ φημ’ ἐάσειν. ὦ τάλαιν’ ἐγὼ σέθεν, Ὀρέστα, τῆσ σῆσ εἰ στερήσομαι ταφῆσ. εὔφημα φώνει· πρὸσ δίκησ γὰρ οὐ στένεισ. πῶσ τὸν θανόντ’ ἀδελφὸν οὐ δίκῃ στένω; οὔ σοι προσήκει τήνδε προσφωνεῖν φάτιν. οὕτωσ ἄτιμόσ εἰμι τοῦ τεθνηκότοσ; ἄτιμοσ οὐδενὸσ σύ· τοῦτο δ’ οὐχὶ σόν. εἴπερ γ’ Ὀρέστου σῶμα βαστάζω τόδε; ἀλλ’ οὐκ Ὀρέστου, πλὴν λόγῳ γ’ ἠσκημένον. ποῦ δ’ ἔστ’ ἐκείνου τοῦ ταλαιπώρου τάφοσ; οὐκ ἔστι· τοῦ γὰρ ζῶντοσ οὐκ ἔστιν τάφοσ. πῶσ εἶπασ, ὦ παῖ; ψεῦδοσ οὐδὲν ὧν λέγω. ἦ ζῇ γὰρ ἁνήρ; εἴπερ ἔμψυχόσ γ’ ἐγώ. ἦ γὰρ σὺ κεῖνοσ; τήνδε προσβλέψασά μου σφραγῖδα πατρὸσ ἔκμαθ’ εἰ σαφῆ λέγω. ὦ φίλτατον φῶσ. φίλτατον, συμμαρτυρῶ. ὦ φθέγμ’, ἀφίκου; μηκέτ’ ἄλλοθεν πύθῃ, ἔχω σε χερσίν; ὡσ τὰ λοίπ’ ἔχοισ ἀεί. ὦ φίλταται γυναῖκεσ, ὦ πολίτιδεσ, ὁρᾶτ’ Ὀρέστην τόνδε, μηχαναῖσι μὲν θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖσ σεσωσμένον. ὁρῶμεν, ὦ παῖ, κἀπὶ συμφοραῖσί μοι γεγηθὸσ ἑρ́πει δάκρυον ὀμμάτων ἄπο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Sophocles, episode

(소포클레스, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION