Sophocles, Ajax, episode 3:

(소포클레스, Ajax, episode 3:)

αἶρ’ αὐτόν, αἶρε δεῦρο· ταρβήσει γὰρ οὒ νεοσφαγῆ που τόνδε προσλεύσσων φόνον, εἴπερ δικαίωσ ἔστ’ ἐμὸσ τὰ πατρόθεν. ἀλλ’ αὐτίκ’ ὠμοῖσ αὐτὸν ἐν νόμοισ πατρὸσ δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοιοῦσθαι φύσιν. ὦ παῖ, γένοιο πατρὸσ εὐτυχέστεροσ, τὰ δ’ ἄλλ’ ὅμοιοσ· καὶ γένοι’ ἂν οὐ κακόσ. καίτοι σε καὶ νῦν τοῦτό γε ζηλοῦν ἔχω, ὁθούνεκ’ οὐδὲν τῶνδ’ ἐπαισθάνει κακῶν· ἐν τῷ φρονεῖν γὰρ μηδὲν ἥδιστοσ βίοσ, τὸ μὴ φρονεῖν γὰρ κάρτ’ ἀνώδυνον κακόν ἑώσ τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃσ. ὅταν δ’ ἵκῃ πρὸσ τοῦτο, δεῖ σ’ ὅπωσ πατρὸσ δείξεισ ἐν ἐχθροῖσ, οἱο͂σ ἐξ οἱού ’τράφησ. τέωσ δὲ κούφοισ πνεύμασιν βόσκου, νέαν ψυχὴν ἀτάλλων, μητρὶ τῇδε χαρμονήν. οὔτοι σ’ Ἀχαιῶν, οἶδα, μή τισ ὑβρίσῃ στυγναῖσι λώβαισ, οὐδὲ χωρὶσ ὄντ’ ἐμοῦ. τοῖον πυλωρὸν φύλακα Τεῦκρον ἀμφί σοι λείψω τροφῆ τ’ ἀόκνον ἔμπα, κεἰ τανῦν τηλωπὸσ οἰχνεῖ, δυσμενῶν θήραν ἔχων. ἀλλ’, ἄνδρεσ ἀσπιστῆρεσ, ἐνάλιοσ λεώσ, ὑμῖν τε κοινὴν τήνδ’ ἐπισκήπτω χάριν, κείνῳ τ’ ἐμὴν ἀγγείλατ’ ἐντολήν, ὅπωσ τὸν παῖδα τόνδε πρὸσ δόμουσ ἐμοὺσ ἄγων Τελαμῶνι δείξει μητρί τ’, Ἐριβοίᾳ λέγω, ὥσ σφιν γένηται γηροβοσκὸσ εἰσαεί, μέχρισ οὗ μυχοὺσ κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ, καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ’ ἀγωνάρχαι τινὲσ θήσουσ’ Ἀχαιοῖσ μήθ’ ὁ λυμεὼν ἐμόσ. ἀλλ’ αὐτό μοι σύ, παῖ, λαβὼν ἐπώνυμον, Εὐρύσακεσ, ἴσχε διὰ πολυρράφου στρέφων πόρπακοσ, ἑπτάβοιον ἄρρηκτον σάκοσ· τὰ δ’ ἄλλα τεύχη κοίν’ ἐμοὶ τεθάψεται. ἀλλ’ ὡσ τάχοσ τὸν παῖδα τόνδ’ ἤδη δέχου καὶ δῶμα πάκτου, μηδ’ ἐπισκήνουσ γόουσ δάκρυε· κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή. πύκαζε θᾶσσον· οὐ πρὸσ ἰατροῦ σοφοῦ θρηνεῖν ἐπῳδὰσ πρὸσ τομῶντι πήματι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION