Sophocles, Ajax, episode 1:

(소포클레스, Ajax, episode 1:)

ἅπαν μαθήσει τοὔργον ὡσ κοινωνὸσ ὤν. κεῖνοσ γὰρ ἄκρασ νυκτόσ, ἡνίχ’ ἕσπεροι λαμπτῆρεσ οὐκέτ’ ᾖθον, ἄμφηκεσ λαβὼν ἐμαίετ’ ἔγχοσ ἐξόδουσ ἑρ́πειν κενάσ. κἀγὼ ’πιπλήσσω καὶ λέγω· τί χρῆμα δρᾷσ, Αἰάσ; τί τήνδ’ ἄκλητοσ οὔθ’ ὑπ’ ἀγγέλων κληθεὶσ ἀφορμᾷσ πεῖραν οὔτε τοῦ κλύων σάλπιγγοσ; ἀλλὰ νῦν γε πᾶσ εὕδει στρατόσ. ὁ δ’ εἶπε πρόσ με βαί’, ἀεὶ δ’ ὑμνούμενα· γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. κἀγὼ μαθοῦσ’ ἔληξ’, ὁ δ’ ἐσσύθη μόνοσ. καὶ τὰσ ἐκεῖ μὲν οὐκ ἔχω λέγειν πάθασ· ἔσω δ’ ἐσῆλθε συνδέτουσ ἄγων ὁμοῦ ταύρουσ, κύνασ βοτῆρασ, εὐέρόν τ’ ἄγραν. καὶ τοὺσ μὲν ηὐχένιζε, τοὺσ δ’ ἄνω τρέπων ἔσφαζε κἀρράχιζε, τοὺσ δὲ δεσμίουσ ᾐκίζεθ’ ὥστε φῶτασ ἐν ποίμναισ πίτνων. τέλοσ δ’ ὑπᾴξασ διὰ θυρῶν σκιᾷ τινι λόγουσ ἀνέσπα, τοὺσ μὲν Ἀτρειδῶν κάτα, τοὺσ δ’ ἀμφ’ Ὀδυσσεῖ, συντιθεὶσ γέλων πολύν, ὅσην κατ’ αὐτῶν ὕβριν ἐκτίσαιτ’ ἰών· κἄπειτ’ ἐπᾴξασ αὖθισ ἐσ δόμουσ πάλιν, ἔμφρων μόλισ πωσ ξὺν χρόνῳ καθίσταται, καὶ πλῆρεσ ἄτησ ὡσ διοπτεύει στέγοσ, παίσασ κάρα ’θώϋξεν· ἐν δ’ ἐρειπίοισ νεκρῶν ἐρειφθεὶσ ἕζετ’ ἀρνείου φόνου, κόμην ἀπρὶξ ὄνυξι συλλαβὼν χερί. καὶ τὸν μὲν ἧστο πλεῖστον ἄφθογγοσ χρόνον· ἔπειτ’ ἐμοὶ τὰ δείν’ ἐπηπείλησ’ ἔπη, εἰ μὴ φανοίην πᾶν τὸ συντυχὸν πάθοσ, κἀνήρετ’ ἐν τῷ πράγματοσ κυροῖ ποτέ. κἀγώ, φίλοι, δείσασα τοὐξειργασμένον ἔλεξα πᾶν ὅσονπερ ἐξηπιστάμην. ὁ δ’ εὐθὺσ ἐξῴμωξεν οἰμωγὰσ λυγράσ, ἃσ οὔποτ’ αὐτοῦ πρόσθεν εἰσήκουσ’ ἐγώ· πρὸσ γὰρ κακοῦ τε καὶ βαρυψύχου γόουσ τοιούσδ’ ἀεί ποτ’ ἀνδρὸσ ἐξηγεῖτ’ ἔχειν· ἀλλ’ ἀψόφητοσ ὀξέων κωκυμάτων ὑπεστέναζε ταῦροσ ὣσ βρυχώμενοσ. νῦν δ’ ἐν τοιᾷδε κείμενοσ κακῇ τύχῃ ἄσιτοσ ἁνήρ, ἄποτοσ, ἐν μέσοισ βοτοῖσ σιδηροκμῆσιν ἥσυχοσ θακεῖ πεσών· καὶ δῆλόσ ἐστιν ὥσ τι δρασείων κακόν. τοιαῦτα γάρ πωσ καὶ λέγει κὠδύρεται. ἀλλ’, ὦ φίλοι, τούτων γὰρ οὕνεκ’ ἐστάλην, ἀρήξατ’ εἰσελθόντεσ, εἰ δύνασθέ τι· φίλων γὰρ οἱ τοιοίδε νικῶνται λόγοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION