Polybius, Histories, book 31, chapter 13

(폴리비오스, Histories, book 31, chapter 13)

Ἐπειδὴ δὲ πάντ’ ἦν ἕτοιμα τῷ ναυκλήρῳ λοιπόν τ’ ἔδει τὸν Δημήτριον ἀπαρτίζειν τὰ καθ’ αὑτόν, τὸν τροφέα προαπέστειλεν εἰσ τὴν Συρίαν ὠτακουστήσοντα καὶ κατοπτεύσοντα τἀκεῖ συμβαίνοντα περὶ τοὺσ ὄχλουσ. ὁ δὲ σύντροφοσ Ἀπολλώνιοσ ἐξ ἀρχῆσ αὐτῷ μετεῖχε τῆσ ἐπιβολῆσ·

δυεῖν δ’ ὑπαρχόντων ἀδελφῶν, Μελεάγρου καὶ Μενεσθέωσ, τούτοισ ἐκοινώσατο τὴν πρᾶξιν, ἄλλῳ δ’ οὐδενὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ, καίτοι πλειόνων ὄντων. οὗτοι δ’ ἦσαν Ἀπολλωνίου κατὰ φύσιν υἱοί, τοῦ μεγάλην μὲν εὐκαιρίαν ἔχοντοσ παρὰ Σελεύκῳ, μεταστάντοσ δὲ κατὰ τὴν Ἀντιόχου μετάληψιν τῆσ ἀρχῆσ εἰσ Μίλητον.

τῆσ δὲ συνταχθείσησ ἡμέρασ πρὸσ τοὺσ ναυτικοὺσ συνεγγιζούσησ, ἔδει γενέσθαι παρά τινι τῶν φίλων ὑποδοχὴν πρὸσ τὴν ἔξοδον.

παρὰ γὰρ αὐτῷ ποιεῖν τὸ δεῖπνον οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν·

εἴθιστο γὰρ ἐπιμελῶσ καλεῖν ἅπαντασ τοὺσ περὶ αὐτὸν ὄντασ. οἱ δὲ συνειδότεσ τὴν πρᾶξιν ἔμελλον ἐξ οἴκου δειπνήσαντεσ ἐπὶ τὸ πλοῖον ἥξειν, ἔχοντεσ ἕνα παῖδα μεθ’ ἑαυτῶν ἕκαστοσ·

τοὺσ γὰρ λοιποὺσ ἀπεστάλκεισαν εἰσ Ἀναγνείασ, κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν αὐτοὶ παρεψόμενοι. τὸν δὲ Πολύβιον συνέβαινεν κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἠσθενηκότα μένειν κατὰ κλίνην, εἰδέναι δὲ πάντα τὰ πραττόμενα, τοῦ Μενύλλου συνεχῶσ αὐτῷ μεταδιδόντοσ αἰεὶ περὶ τῶν ὑποπιπτόντων.

γράψασ βραχὺ πιττάκιον καὶ σφραγισάμενοσ πέμπει παρ’ αὑτοῦ παῖδα συσκοτάζοντοσ ἄρτι τοῦ θεοῦ, συντάξασ ἐκκαλεσάμενον τὸν οἰνοχόον τοῦ Δημητρίου δοῦναι τὸ πιττάκιον, μηδὲν εἰπόντα τίσ ἢ παρὰ τίνοσ, καὶ κελεύειν ἀποδιδόναι τῷ Δημητρίῳ παραχρῆμα διαναγνῶναι.

γενομένων δὲ πάντων κατὰ τὸ συνταχθέν, λαβὼν ὁ Δημήτριοσ ἐπανέγνω.

τὸ δὲ πιττάκιον περιεῖχε τὰσ γνώμασ ταύτασ.

ὁ δρῶν τὰ τοῦ μέλλοντοσ οἴχεται φέρων. ἴσον φέρει νύξ, τοῖσ δὲ τολμῶσιν πλέον.

τόλμα τι, κινδύνευε, πρᾶττ’, ἀποτύγχανε, ἐπίτυχε, πάντα μᾶλλον ἢ σαυτὸν προοῦ. νᾶφε καὶ μέμνασ’ ἀπιστεῖν· ἄρθρα ταῦτα τᾶν φρενῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION