헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ.)

μετὰ δεῖπνον ἢ πρὸ δείπνου χρηστέον, ἐσχάτησ ἀκολασίασ εἶναι, πρὸσ ταῦθ’ οἱ μὲν τὸν Ξενοφῶντα παρέλαβον ὡσ ἀπάγοντα τοὺσ συμπότασ μετὰ δεῖπνον οὐχὶ πεζοὺσ ἀλλ’ ἐφ’ ἵππων ἐπὶ συνουσίασ πρὸσ τὰσ γυναῖκασ. Ζώπυροσ δ’ ὁ ἰατρόσ, εὖ μάλα τοῖσ Ἐπικούρου λόγοισ ἐνωμιληκώσ, οὐκ ἔφη προσέχοντασ αὐτοὺσ ἀνεγνωκέναι τὸ Ἐπικούρου Συμπόσιον·

οὐ γὰρ ὥσπερ ἐξ ἀρχῆσ τινοσ καὶ καταστάσεωσ τοῦτο πρόβλημα ποιησάμενον εἶτα λόγουσ ἐπ’ αὐτῷ περαίνειν, ἀλλὰ τοὺσ νέουσ ἀνιστάντα μετὰ δεῖπνον εἰσ περίπατον ἐπὶ σωφρονισμῷ διαλέγεσθαι καὶ ἀνακρούειν ἀπὸ τῶν ἐπιθυμιῶν, ὡσ ἀεὶ μὲν ἐπισφαλοῦσ εἰσ βλάβην τοῦ πράγματοσ ὄντοσ, κάκιστα δὲ τοὺσ παρὰ πότον καὶ ἐδωδὴν χρωμένουσ αὐτῷ διατιθέντοσ. "ἐζητεῖτο περὶ τούτου, πότερον οὐδ’ ὅλωσ ἐσκέφθαι καλῶσ εἶχε τὸν φιλόσοφον περὶ συνουσίασ καιροῦ καὶ ὡρ́ασ, ἢ βέλτιον μὲν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ λογισμοῦ τὰ τοιαῦτα πράττειν, τὸν δὲ καιρὸν ἄλλωσ μὲν ἐπισκοπεῖν οὐκ ἄτοπον ἐν δὲ συμποσίῳ καὶ περὶ τράπεζαν αἰσχρόν;

"ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ τοὐναντίον ἄν τισ ἐγκαλέσαι φιλοσόφῳ, μεθ’ ἡμέραν ἐν τῇ διατριβῇ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν ἀνθρώπων παρόντων περὶ τούτου διαλεγομένῳ· "κύλικοσ δὲ προκειμένησ ἐν συνήθεσι καὶ φίλοισ, ἔνθα καὶ τὸ παραλέξαι μῦθον ἀμβλὺν ὄντα καὶ ψυχρὸν ἐν οἴνῳ συμφέρει, πῶσ αἰσχρὸν εἰπεῖν τι καὶ ἀκοῦσαι εἰσ συνουσίασ χρῆσιν ὠφελίμωσ λεγόμενον; "διαμηρισμοὺσ ἐν συμποσίῳ τινὶ καὶ παιδιᾷ μᾶλλον ἢ σπουδῆσ τοσαύτησ ἐχομένῳ συγγράμματι, τῇ Πολιτείᾳ, κατατετάχθαι" πρὸσ τοῦτο πληγέντεσ οἱ νεανίσκοι σιωπῇ κατέκειντο·

τῶν δ’ ἄλλων τὸν Ζώπυρον ἀξιούντων τοὺσ περὶ τούτου λόγουσ Ἐπικούρου διελθεῖν, ἔφη τῶν μὲν κατὰ μέροσ οὐκ ἀκριβῶσ μνημονεύειν, οἰέσθαι δὲ τὸν ἄνδρα τὰσ ἐκ τῆσ συνουσίασ πληγὰσ δεδιέναι διὰ τὸν τῶν σωμάτων παλμὸν εἰσ ταραχὴν καὶ σάλον ἐν τῷ τοιούτῳ βαδιζόντων.

καθόλου μὲν γὰρ ἐξ ἕδρασ τὰ σώματα μεθιστάναι πλήκτην ὄντα καὶ κινητικὸν ταραχῆσ τὸν ἄκρατον·

καὶ ὕπνοσ, ἀλλ’ ἕτεραι διὰ τῶν ἀφροδισίων κινήσεισ, ἐκθλιβομένων καὶ μοχλευομένων τῶν μάλιστα συνδεῖν καὶ κολλᾶν τὸ σῶμα πεφυκότων, κίνδυνόσ ἐστιν ἀνέδραστον γίγνεσθαι τὸν ὄγκον, ὥσπερ ἐκ θεμελίων γιγνόμενον·

οὐδὲ γὰρ εὖ ῥεῖν τηνικαῦτα τὴν γονήν, σφηνώσεωσ διὰ τὴν πλησμονὴν οὔσησ, ἀλλὰ βίᾳ καὶ συμπεφυρμένην ἀποσπᾶσθαι·

διὸ χρῆναί φησιν ὁ ἀνήρ, ὅταν ἡσυχία γένηται περὶ τὸ σῶμα καὶ λωφήσωσιν αἱ τῆσ τροφῆσ ἀναδόσεισ καὶ τὰ ῥεύματα διεξιούσησ καὶ φευγούσησ, τὰ τοιαῦτα πράττειν, πρὶν ἑτέρασ αὖ πάλιν τροφῆσ ἐνδεὲσ γενέσθαι τὸ σῶμα·

συμβάλλοιτο δ’ ἄν τισ ·

τῷ Ἐπικούρῳ καὶ τὸν ἰατρικὸν λόγον. ὁ γὰρ μεθ’ ἡμέραν καιρόσ, ἤδη τῆσ πέψεωσ κρίσιν ἐχούσησ, ἀσφαλέστερόσ ἐστιν· ἡ δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον ὁρμὴ πρὸσ τὴν συνουσίαν οὐκ ἀκίνδυνοσ·

ἄδηλον γὰρ εἰ, τῆσ τροφῆσ μὴ κρατηθείσησ, ἀπεψία δέξαιτο τὸν ἐκ τῆσ συνουσίασ ἄραδον καὶ παλμόν, ὥστε διττὴν τὴν βλάβην γενέσθαι.

"τὸ τοῦ Πυθαγορικοῦ Κλεινίου λίαν ἀρέσκει· "λέγεται γὰρ ἐρωτηθείσ, ὁπηνίκα δεῖ μάλιστα γυναικὶ προσιέναι· "ὅταν φάναι μάλιστα τυγχάνῃσ βλαβῆναι βουλόμενοσ. "καὶ γὰρ ὃ Ζώπυροσ εἴρηκε νῦν, ἔχει τινὰ λόγον· "καὶ τὸν ἕτερον καιρὸν ἄλλασ ἀκαιρίασ ἔχοντα πρὸσ τὸ πρᾶγμα καὶ δυσχερείασ ὁρῶ. καθάπερ οὖν Θαλῆσ ὁ σοφὸσ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ ἐνοχλούμενοσ γῆμαι κελευούσησ, ὑπεξέφυγε πῶσ καὶ παρήγαγε λέγων πρὸσ ταύτην ἐν ἀρχῇ μὲν οὔπω καιρὸσ ὦ μῆτερ; "οὐκέτι καιρόσ.

"ὦ Ὀλύμπιχε, παντάπασιν ἔτι τῆσ κοτταβίσεωσ ὄζοντα καὶ τῶν κρεοφαγιῶν ἐκείνων, οὐκ ἐν δέοντι.

"νέοι τε γὰρ πάρεισι γεγαμηκότεσ, ὑφ’ ὧν δεῖ φιλοτήσια ἔργα τελεῖσθαι· "καὶ ἡμᾶσ οὔπω παντάπασιν ἡ Ἀφροδίτη πέφευγεν, ἀλλὰ καὶ προσευχόμεθα δήπουθεν αὐτῇ λέγοντεσ ἐν τοῖσ τῶν θεῶν ὕμνοισ ἀνάβαλλ’ ἄνω τὸ γῆρασ, ὦ καλὰ Ἀφροδίτα. "σκοπῶμεν οὖν, εἰ δοκεῖ, πότερον ἐμμελῶσ καὶ προσηκόντωσ ὁ Ἐπίκουροσ ἢ παρὰ πᾶν δίκαιον ἀφαιρεῖ τὴν Ἀφροδίτην τῆσ νυκτόσ· "καίτοι κράτιστον αὐτῇ θεῶν μετεῖναί φησιν ἐρωτικὸσ ἀνὴρ Μένανδροσ. "συνετέθη γὰρ οἶμαι καλῶσ παρακάλυμμα τῆσ ἡδονῆσ τὸ σκότοσ προθεμένουσ ταῦτα πράσσειν, καὶ μὴ διὰ φωτὸσ ἐντυγχάνοντασ ἐξελαύνειν τῶν ὀμμάτων τὸ αἰδούμενον καὶ τῷ ἀκολάστῳ θάρσοσ ἐμποιεῖν καὶ μνήμασ ἐναργεῖσ, αἷσ τὸ ἐνδιατρίβειν αὖθισ ἐκριπίζει τὰσ ἐπιθυμίασ. "ὄψισ γὰρ ἡμῖν ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματοσ ἔρχεται κατὰ τὸν Πλάτωνα παθημάτων, καὶ σφόδρα ταῖσ ἐγγὺσ φαντασίαισ τὴν ψυχὴν ἐγείρουσα πρὸσ τὰ εἴδωλα τῆσ ἡδονῆσ, καινὴν ἀεὶ ποιεῖ καὶ πρόσφατον ἐπιθυμίαν. "ἡ δὲ νὺξ τὰ πλεῖστα καὶ μανιωδέστατα τῶν ἔργων ἀφαιροῦσα παράγει καὶ κατευνάζει τὴν φύσιν, οὐκ ἐξοκέλλουσ’ ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ εἰσ ὕβριν. "ἄνευ δὲ τούτων, τίν’ ἔχει λόγον ἀπὸ δείπνου μὲν ἥκοντα γεγανωμένον, ἂν οὕτω τύχῃ, στέφανον κομίζοντα καὶ μύρῳ κεχριμένον, ἀποστραφέντα καὶ συγκαλυψάμενον καθεύδειν· "ἡμέρασ δὲ καὶ διὰ μέσου τῶν πράξεων ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ τὴν γυναῖκα μεταπέμπεσθαι πρόσ τι τοιοῦτον ἢ πρωὶ δίκην ἀλεκτρυόνοσ συμπλέκεσθαι; "τὴν γὰρ ἑσπέραν, ὦ ἑταῖρε, τῶν πόνων ἀνάπαυσιν τὸν δ’ ὄρθρον ἀρχήν· "καὶ τὴν μὲν ὁ Λύσιοσ ἐπισκοπεῖ Διόνυσοσ μετὰ τῆσ Τερψιχόρησ καὶ Θαλείασ, ὁ δὲ πρὸσ τὴν ἐργάνην Ἀθηνᾶν καὶ τὸν ἀγοραῖον Ἑρμῆν ἐπανίστησι. "διὸ τὴν μὲν ᾠδαὶ κατέχουσι καὶ χορεῖαι καὶ ὑμέναιοσ κῶμοί τ’ εἰλαπίναι τε καὶ ἠχήεισ θρόοσ αὐλῶν· "τὸν δὲ κτύποι ῥαιστήρων καὶ τρισμοὶ πριόνων καὶ τελωνικῶν ἐπορθρισμοὶ κεκραγμῶν καὶ κηρύγματα καλουμένων ἐπὶ δίκασ ἢ θεραπείασ τινῶν βασιλέων ἢ ἀρχόντων· "ἐν ᾧ καιρῷ φροῦδα τὰ τῆσ ἡδονῆσ, λήγει δὲ Κύπρισ θαλίαι τε νέων, οὐδέ τι, θύρσοσ φύλλα Βακχείου· "συντείνουσι γὰρ αἱ φροντίδεσ. "ἔπειτα δὲ καὶ ὁ ποιητὴσ τῶν ἡρώων οὔτε γαμετῇ τινα μεθ’ ἡμέραν οὔτε παλλακίδι συγκατέκλινε, πλὴν ἢ τὸν Πάριν δραπετεύσαντα ποιήσασ καταδυόμενον εἰσ τοὺσ κόλπουσ τῆσ γυναικόσ, ὡσ οὐκ ἀνδρὸσ ἀλλὰ μοιχοῦ λυσσῶντοσ οὖσαν τὴν μεθημερινὴν ἀκρασίαν. "καὶ μὴν οὐδὲ τὸ σῶμα βλάπτοιτ’ ἂν ὑπὸ τῆσ συνουσίασ μᾶλλον, ὡσ Ἐπίκουροσ οἰέται, μετὰ τὸ δεῖπνον, ἄν γε μὴ μεθύων τισ ἢ ῥηγνύμενοσ ὑπὸ πλησμονῆσ ἅπτηται καὶ βεβαρημένοσ· "ἀμέλει γὰρ οὕτωσ ἐπισφαλὲσ τὸ πρᾶγμα καὶ βλαβερόν. ἂν δ’ ἱκανῶσ ἔχων τισ αὑτοῦ καὶ μετρίωσ διακεχυμένοσ, τοῦ τε σώματοσ αὐτοῦ μαλακοῦ γεγονότοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ παρεστώσησ, διὰ χρόνου ποιῆται τὴν ἔντευξιν, οὔτε ταραχὴν ἀπεργάζεται μεγάλην διὰ τὸν ὄγκον οὔτ’ ἄλλο τι ὧν ἐπήγαγεν ἢ ψῦξισ ἢ μετάθεσισ ἐξ ἕδρασ ἀτόμων, φησιν Ἐπίκουροσ· "ἀλλὰ τῇ φύσει τὸ οἰκεῖον ἀποδούσ , ἑαυτὸν δέ πωσ ἀπογαληνίσασ ἀναπληρώσει, νέασ ἐπιρροῆσ τοῖσ κενώμασι γιγνομένησ. "ἐκεῖνο δὲ μᾶλλον ἄξιον εὐλαβείασ, τὸ σύνεγγυσ ὄντα τῶν πράξεων ἀφροδισίοισ χρῆσθαι, μήποτ’ ἄρα μετέωρον τὸ σῶμα καὶ κεκλονημένον αἵ τε τῆσ ψυχῆσ φροντίδεσ αἵ τε περὶ τὰσ χρείασ πραγματεῖαι καὶ κόποι παραλαβόντεσ εὐθὺσ ἐκτραχύνωσιν, οὐχ ἱκανὸν ἐν μέσῳ διάλειμμα τῆσ φύσεωσ εἰσ ἀνάπαυσιν λαβούσησ . οὐ γὰρ πάντεσ, ὦ ἑταῖρε, τὴν Ἐπικούρου σχολὴν καὶ ῥᾳστώνην ὑπὸ λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἄφθονον εἰσ ἀεὶ παρεσκευασμένην ἔχουσι· "πολλοὶ δ’ ἕκαστον ἀγῶνεσ ἐκδέχονται δι’ ἡμέρασ, γυμνάσια δ’ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἅπαντασ· "οἷσ οὔτε καλὸν οὔτε συμφέρον οὕτω διακείμενον τὸ σῶμα παρέχειν λυσσώσῃ συνουσίᾳ διακεχυμένον. "τὸ δὲ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἔστω μὲν ὂν οἱο͂ν αὐτῷ, μὴ φροντίζον τῶν καθ’ ἡμᾶσ· "ἡμῖν δέ που νόμῳ πόλεωσ συνεπομένοισ ἐξευλαβητέον ἐστὶν εἰσ θέροσ ἐμβαλεῖν καὶ κατάρχεσθαι θυσιῶν, ὀλίγον ἔμπροσθεν διαπεπραγμένοισ τι τοιοῦτον. "ὅθεν εὖ ἔχει τὸ τὴν νύκτα καὶ τὸν ὕπνον ἐν μέσῳ θεμένουσ καὶ ποιήσαντασ ἱκανὸν διάλειμμα καὶ διάστημα καθαροὺσ αὖθισ ὥσπερ ἐξ ὑπαρχῆσ καὶ νέα ἐφ’ ἡμέρῃ φρονέοντασ κατὰ Δημόκριτον ἀνίστασθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION