헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 10:)

"τεκμήρια δ’ ἔστι τιν’ ἔτι νῦν. Τύριοι μὲν Ἀγηνορίδῃ Μάγνητεσ δὲ Χείρωνι, τοῖσ πρώτοισ ἰατρεῦσαι λεγομένοισ, ἀπαρχὰσ; "κομίζουσι· "; "ῥίζαι γάρ εἰσι καὶ βοτάναι, δι’ ὧν ἰῶντο τοὺσ κάμνοντασ. "ὁ δὲ Διόνυσοσ οὐ μόνον τῷ τὸν οἶνον εὑρεῖν, ἰσχυρότατον φάρμακον καὶ ἥδιστον, ἰατρὸσ ἐνομίσθη μέτριοσ, ἀλλὰ καὶ τῷ τὸν κιττὸν ἀντιταττόμενον μάλιστα τῇ δυνάμει πρὸσ τὸν οἶνον εἰσ τιμὴν προαγαγεῖν καὶ στεφανοῦσθαι διδάξαι τοὺσ βακχεύοντασ ὡσ ἧττον ὑπὸ τοῦ οἴνου ἀνιῷντο, τοῦ κιττοῦ κατασβεννύντοσ τὴν μέθην τῇ ψυχρότητι. "δηλοῖ δὲ καὶ τῶν ὀνομάτων ἔνια τὴν περὶ ταῦτα πολυπραγμοσύνην τῶν παλαιῶν· "τήν τε γὰρ καρύαν οὕτωσ ὠνόμασαν, ὅτι πνεῦμα βαρὺ καὶ καρωτικὸν ἀφιεῖσα λυπεῖ τοὺσ ὑπ’ αὐτῆσ παρακεκλιμένουσ· "καὶ τὸν νάρκισσον ὡσ ἀμβλύνοντα τὰ νεῦρα καὶ βαρύτητασ ἐμποιοῦντα ναρκώδεισ· "διὸ καὶ ὁ Σοφοκλῆσ αὐτόν ἀρχαῖον μεγάλων θεῶν στεφάνωμα τουτέστι τῶν χθονίων, προσηγόρευκε. "φασὶ δὲ καὶ τὸ πήγανον ἀπὸ τῆσ δυνάμεωσ ὠνομάσθαι· "πήγνυσι γὰρ ξηρότητι διὰ θερμότητα τὸ σπέρμα καὶ ὅλωσ πολέμιόν ἐστι ταῖσ κυούσαισ. "οἱ δὲ καὶ τὴν ἀμέθυστον οἰόμενοι τῷ πρὸσ τὰσ οἰνώσεισ βοηθεῖν αὐτήν τε καὶ τὴν ἐπώνυμον αὐτῆσ λίθον οὕτω κεκλῆσθαι διαμαρτάνουσι· "κέκληται γὰρ ἀπὸ τῆσ χρόασ ἑκατέρα· "οὐ γάρ ἐστιν αὐτῆσ τὸ φύλλον ἀκράτῳ, ἀλλ’ ἀοίνῳ καὶ ὑδαρεῖ τὴν κρᾶσιν οἴνῳ προσεοικόσ. ἄλλα μέντοι πάμπολλα λαβεῖν ἔστιν, οἷσ παρέσχον τὰσ κλήσεισ αἱ δυνάμεισ· "ἀρκεῖ δὲ κἀκεῖνα τὴν τῶν παλαιῶν ἐπιμέλειαν ὑποδηλῶσαι καὶ πολυπειρίαν, ἀφ’ ἧσ ἐχρήσαντο τοῖσ παροίνοισ στεφάνοισ. "μάλιστα μὲν γὰρ ὁ ἄκρατοσ, ὅταν τῆσ κεφαλῆσ καθάψηται καὶ τονώσῃ τὰ σώματα πρὸσ τὰσ τῶν αἰσθήσεων ἀρχάσ, ἐπιταράσσει τὸν ἄνθρωπον αἱ δὲ τῶν ἀνθέων ἀπορροαὶ πρὸσ τοῦτο θαυμασίωσ βοηθοῦσι καὶ ἀποτειχίζουσι τὴν κεφαλὴν ἀπὸ τῆσ μέθησ ὡσ ἀκρόπολιν, τῶν μὲν θερμῶν μαλακῶσ ἀναχαλώντων τοὺσ πόρουσ καὶ ἀναπνοὴν τῷ οἴνῳ διδόντων, ὅσα δ’ ἡσυχῆ ψυχρὰ τῷ μετρίωσ ἐπιψαύειν ἀνακρουομένων τὰσ ἀναθυμιάσεισ, ὥσπερ ὁ τῶν ἰών καὶ ῥόδων στέφανοσ· "στύφει γὰρ ἀμφότερα καὶ συστέλλει τῇ ὀσμῇ τὰσ καρηβαρίασ. "τὸ δὲ τῆσ κύπρου ἄνθοσ καὶ ὁ κρόκοσ καὶ ἡ βάκκαρισ εἰσ ὕπνον ἄλυπον ὑπάγει τοὺσ πεπωκότασ· "ἔχει γὰρ ἀπορροὴν λείαν καὶ προσηνῆ καὶ τὰσ περὶ τὸ σῶμα τῶν μεθυσκομένων ἀνωμαλίασ καὶ τραχύτητασ ἡσυχῆ διαχέουσαν, ὥστε, γιγνομένησ γαλήνησ, ἀμβλύνεσθαι καὶ συνεκπέττεσθαι τὸ κραιπαλῶδεσ. "ἐνίων δ’ ἀνθέων ὀσμαῖσ ἄνω σκιδναμέναισ περὶ τὸν ἐγκέφαλον, οἵ τε πόροι τῶν αἰσθητηρίων ἐκκαθαίρονται καὶ λεπτύνεται τὰ ὑγρὰ πράωσ ἄνευ πληγῆσ καὶ σάλου τῇ θερμότητι διακρινόμενα, καὶ φύσει ψυχρὸσ ὢν ὁ ἐγκέφαλοσ ἀναθάλπεται. "διὸ μάλιστα τοὺσ ἀνθίνουσ ἐκ τῶν τραχήλων καθάπτοντεσ ὑποθυμίδασ ἐκάλουν, καὶ τοῖσ ἀπὸ τούτων μύροισ ἔχριον τὰ στήθη· "μαρτυρεῖ δ’ Ἀλκαῖοσ κελεύων καταχέαι τὸ μύρον αὐτοῦ κατὰ τᾶσ πόλλα παθοίσασ κεφάλασ καὶ τῶ πολίω στήθεοσ. "οὕτω καὶ ἐντεῦθεν αἱ ὀσμαὶ τοξεύουσιν ὑπὸ θερμότητοσ; "εἰσ τὸν ἐγκέφαλον ἁρπαζόμεναι ταῖσ ὀσφρήσεσιν. "οὐ γάρ, ὅτι τῇ καρδίᾳ τὸν θυμὸν ἐνστρατοπεδεύειν ᾤοντο, τοὺσ περιδεραίουσ τῶν στεφάνων ὑποθυμίδασ ἐκάλουν ἐπιθυμίδασ γὰρ αὐτοῖσ διὰ γε τοῦτο μᾶλλον ἦν καλεῖσθαι προσῆκον, ἀλλ’ ὡσ λέγω διὰ τὴν ἀποφορὰν καὶ ὑποθυμίασιν. "μὴ θαυμάζωμεν δ’ εἰ τοσαύτην αἱ τῶν στεφάνων ἀποφοραὶ δύναμιν ἔχουσιν· "ἱστοροῦσι γάρ, ὅτι καὶ σκιὰ σμίλακοσ ἀποκτίννυσιν ἀνθρώπουσ ἐγκαταδαρθόντασ, ὅταν ὀργᾷ μάλιστα πρὸσ τὴν ἄνθησιν· "καὶ τὸ τῆσ μήκωνοσ ἀπορρέον πνεῦμα μὴ φυλαξαμένοισ τοῖσ τὸν ὀπὸν τρυγῶσι συνέβη καταπεσεῖν. τὴν δ’ ἄλυσσον καλουμένην βοτάνην καὶ λαβόντεσ εἰσ τὴν χεῖρα μόνον, οἱ δὲ καὶ προσβλέψαντεσ, ἀπαλλάττονται λυγμοῦ· "λέγεται δὲ καὶ ποιμνίοισ ἀγαθὴ καὶ αἰπολίοισ, παραφυτευομένη ταῖσ μάνδραισ. "τὸ δὲ ῥόδον ὠνόμασται δήπουθεν, ὅτι ῥεῦμα πολὺ τῆσ ὀδωδῆσ ἀφίησι· "διὸ καὶ τάχιστα μαραίνεται. "ψυκτικὸν δ’ ἐστὶ δυνάμει τῇ δ’ ὄψει πυρωπόν, οὐκ ἀλόγωσ· "λεπτὸν γὰρ αὐτῷ περιανθεῖ τὸ θερμὸν ἐπιπολῆσ ἐξωθούμενον ὑπὸ τῆσ ψυχρότητοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 10:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 10:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION