Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἱ γέροντεσ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἱ γέροντεσ.)

ἐζητεῖτο περὶ τῶν γερόντων, διὰ τί μᾶλλον ἀκρατοτέρῳ τῷ ποτῷ χαίρουσιν. ἱκανὸν δὲ πρὸσ τὴν αἰτίαν οὐδ’ ἀληθὲσ λέγοντεσ.

καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων ταὐτὸ συμβέβηκε.

δυσκίνητοι γάρ εἰσι καὶ δυσμετάβλητοι πρὸσ τὰσ ἀντιλήψεισ τῶν ποιοτήτων, ἂν μὴ κατάκοροι καὶ σφοδραὶ προσπέσωσιν αἰτία δ’ ἡ τῆσ ἕξεωσ ἄνεσισ· ἐκλυομένη γὰρ καὶ ἀτονοῦσα πλήττεσθαι φιλεῖ. διὸ τῇ τε γεύσει μάλιστα τοὺσ δηκτικοὺσ προσίενται χυμούσ, ἣ τ’ ὄσφρησισ αὐτῶν ὅμοια πέπονθε πρὸσ τὰσ ὀσμάσ· κινεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν ἀκράτων καὶ σφοδρῶν ἥδιον.

ἡ δ’ ἁφὴ πρὸσ τὰ ἕλκη δυσπαθήσ· τραύματα γὰρ ἐνίοτε λαμβάνοντεσ οὐ μάλα πονοῦσιν. ὁμοιότατον δὲ γίγνεται τὸ τῆσ ἀκοῆσ· οἱ γὰρ μουσικοὶ γηρῶντεσ ὀξύτερον ἁρμόζονται καὶ σκληρότερον, οἱο͂ν ὑπὸ πληγῆσ τῆσ συντόνου φωνῆσ ἐγείροντεσ τὸ αἰσθητήριον. ὅ τι γὰρ σιδήρῳ πρὸσ ἀκμὴν στόμωμα, τοῦτο σώματι πνεῦμα παρέχει πρὸσ αἴσθησιν·

ἀπολείπεται καὶ γεῶδεσ τὸ αἰσθητήριον καὶ σφοδροῦ τοῦ νύττοντοσ, οἱο͂ν ὁ ἄκρατόσ ἐστι, δεόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION