Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, πῶσ εἰρ́ηται τὸ ποιητὴν δ’ ἀρ́α Ἔρωσ διδάσκει .

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, πῶσ εἰρ́ηται τὸ ποιητὴν δ’ ἀρ́α Ἔρωσ διδάσκει .)

Φιλόξενοσ. ὠνόμασε·

καὶ γὰρ λάλον ποιεῖ τὸν σιωπηλὸν καὶ θεραπευτικὸν τὸν αἰσχυντηλόν, ἐπιμελῆ δὲ καὶ φιλόπονον τὸν ἀμελῆ καὶ ῥᾴθυμον ὃ δ’ ἄν τισ μάλιστα θαυμάσειεν, φειδωλὸσ ἀνήρ τε καὶ μικρολόγοσ ἐμπεσὼν εἰσ ἔρωτα, καθάπερ εἰσ πῦρ σίδηροσ ἀνεθεὶσ καὶ μαλαχθείσ, ἁπαλὸσ καὶ ὑγρὸσ καὶ ἡδίων· ἐλέχθη δὲ καὶ ὅτι τῷ μεθύειν τὸ ἐρᾶν ὅμοιόν ἐστι·

ποιεῖ γὰρ θερμοὺσ καὶ ἱλαροὺσ καὶ διακεχυμένουσ· γενόμενοι δὲ τοιοῦτοι πρὸσ τὰσ ἐπῳδοὺσ καὶ ἐμμέτρουσ μάλιστα φωνὰσ ἐκφέρονται. καὶ τὸν Αἰσχύλον φασὶ τὰσ τραγῳδίασ πίνοντα ποιεῖν καὶ διαθερμαινόμενον.

ἦν δὲ Λαμπρίασ ὁ ἡμέτεροσ πάπποσ ἐν τῷ πίνειν εὑρετικώτατοσ αὐτὸσ αὑτοῦ καὶ λογιώτατοσ·

εἰώθει δὲ λέγειν ὅτι τῷ λιβανωτῷ παραπλησίωσ ὑπὸ θερμότητοσ; ἀναθυμιᾶται. καὶ μὴν ἣδιστα τοὺσ ἐρωμένουσ ὁρῶντεσ οὐχ ἧττον ἡδέωσ ἐγκωμιάζουσιν ἢ ὁρῶσι· καὶ πρὸσ πάντα λάλοσ ὢν ἔρωσ λαλίστατόσ ἐστιν ἐν τοῖσ ἐπαίνοισ.

αὐτοί τε γὰρ οὕτω πεπεισμένοι τυγχάνουσι καὶ βούλονται πεπεῖσθαι πάντασ, ὡσ καλῶν κἀγαθῶν ἐρῶντεσ.

τοῦτο καὶ τὸν Λυδὸν ἐπῆρε Κανδαύλην τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ ἐπισπᾶσθαι θεατὴν εἰσ τὸ δωμάτιον τὸν τὴν οὐ βούλονται γὰρ ὑπ’ ἄλλων μαρτυρεῖσθαι· διὸ καὶ γράφοντεσ ἐγκώμια τῶν καλῶν ἐπικοσμοῦσιν αὐτὰ μέλεσι καὶ μέτροισ καὶ ᾠδαῖσ, ὥσπερ εἰκόνασ χρυσῷ καλλωπίζοντεσ, ὅπωσ ἀκούηταί τε μᾶλλον ὑπὸ πολλῶν καὶ μνημονεύηται·

καὶ γὰρ ἂν ἵππον καὶ ἀλεκτρυόνα, κἂν ἄλλο τι τοῖσ ἐρωμένοισ διδῶσι, καλὸν εἶναι καὶ κεκοσμημένον ἐκπρεπῶσ βούλονται καὶ περιττῶσ τὸ δῶρον·

μάλιστα δὲ λόγον κόλακα προσφέροντεσ ἡδὺν ἐθέλουσι φαίνεσθαι καὶ γαῦρον καὶ περιττόν, οἱο͂σ ὁ ποιητικόσ ἐστιν.

ὁ μέντοι Σόσσιοσ ἐπαινέσασ ἐκείνουσ, εἶπεν ὡσ οὐ χεῖρον ἄν τισ ἐπιχειρήσειεν ὁρμηθεὶσ ἀφ’ ὧν Θεόφραστοσ εἴρηκε περὶ μουσικῆσ·

"τὸ βιβλίον ἀνέγνων. "λέγει δὲ Θεόφραστοσ μουσικῆσ ἀρχὰσ τρεῖσ εἶναι, λύπην, ἡδονήν, ἐνθουσιασμόν, ὡσ ἑκάστου τῶν αὐτῶν παρατρέποντοσ ἐκ τοῦ συνήθουσ καὶ παρεγκλίνοντοσ τὴν φωνήν. αἵ τε γὰρ λῦπαι τὸ γοερὸν καὶ θρηνητικὸν ὀλισθηρὸν εἰσ ᾠδὴν ἔχουσι· "διὸ καὶ τοὺσ ῥήτορασ ἐν τοῖσ ἐπιλόγοισ καὶ τοὺσ ὑποκριτὰσ ἐν τοῖσ ὀδυρμοῖσ ἀτρέμα τῷ μελῳδεῖν προσάγοντασ ὁρῶμεν καὶ παρεντείνοντασ τὴν φωνήν. αἵ τε σφοδραὶ περιχάρειαι τῆσ ψυχῆσ τῶν μὲν ἐλαφροτέρων τῷ ἤθει καὶ τὸ σῶμα πᾶν ἐπαίρουσι καὶ παρακαλοῦσιν εἰσ ἔνρυθμον κίνησιν, ἐξαλλομένων καὶ κροτούντων εἴπερ ὀρχεῖσθαι μὴ δύνανται· "μανίαι τ’ ἀλαλαὶ τ’ ὀρινομένων ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ κατὰ Πίνδαρον. "οἱ δὲ χαρίεντεσ ἐν τῷ πάθει τούτῳ γενόμενοι τὴν φωνὴν μόνην εἰσ τὸ ᾅδειν καὶ φθέγγεσθαι μέτρα καὶ μέλη προϊένται. "μάλιστα δ’ ὁ ἐνθουσιασμὸσ ἐξίστησι καὶ παρατρέπει τό τε σῶμα καὶ τὴν φωνὴν τοῦ συνήθουσ καὶ καθεστηκότοσ. "ὅθεν αἵ τε βακχεῖαι ῥυθμοῖσ χρῶνται καὶ τὸ χρησμῳδεῖν ἐμμέτρωσ παρέχεται τοῖσ ἐνθεαζομένοισ· "τῶν τε μαινομένων ὀλίγουσ ἰδεῖν ἔστιν ἄνευ μέτρου καὶ ᾠδῆσ ληροῦντασ. "οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων, εἰ βούλοιο καθορᾶν ὑπ’ αὐγὰσ διαπτύξασ τὸν ἔρωτα καὶ καταμανθάνειν, οὐκ ἂν ἄλλο πάθοσ εὑρ́οισ οὔτε λύπασ δριμυτέρασ ἔχον οὔτε σφοδροτέρασ περιχαρείασ οὒτε μείζονασ ἐκστάσεισ καὶ παραφροσύνασ· "ἀλλ’ ὥσπερ τὴν Σοφοκλέουσ πόλιν ἰδεῖν ἔστιν ἀνδρὸσ ἐρωτικοῦ ψυχὴν ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμουσαν, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων. "οὐδὲν οὖν ἄτοπον οὐδὲ θαυμαστόν, εἰ πάσασ, ὅσαι μουσικῆσ εἰσιν ἀρχαί, περιέχων ὁ ἔρωσ ἐν αὑτῷ καὶ συνειληφώσ, λύπην ἡδονὴν ἐνθουσιασμόν, τὰ τ’ ἄλλα φιλόφωνόσ ἐστι καὶ λάλοσ εἴσ τε ποίησιν μελῶν καὶ μέτρων, ὡσ οὐδὲν ἄλλο πάθοσ, ἐπίφοροσ καὶ κατάντησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION