Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, chapter 0 4:

προσηγόρευον. ἔνιοι δὲ τὴν παροιμίαν οἰόνται τοῖσ παρὰ πότον λεγομένοισ καὶ πραττομένοισ ἀμνηστίαν ἐπάγειν διὸ τήν τε λήθην οἱ πάτριοι λόγοι καὶ τὸν νάρθηκα τῷ θεῷ συγκαθιεροῦσιν, ὡσ ἢ μηδενὸσ δέον μνημονεύειν τῶν ἐν οἴνῳ πλημμεληθέντων ἢ παντελῶσ ἐλαφρᾶσ καὶ παιδικῆσ νουθεσίασ δεομένων.