Plutarch, Quaestiones Romanae, section 40

(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 40)

ὅσιον ἦν οὐδὲ καλόν, οὐδὲ συνελούοντο τὸ παλαιὸν ἀλλήλοισ πατὴρ δ’ ὁ Ζεὺσ καὶ τὸ ἐν ὑπαίθρῳ μάλιστὰ πωσ εἶναι δοκεῖ τοῦ Διὸσ ἐνώπιον· ἤ, καθάπερ ἐν ναῷ καὶ ἱερῷ γυμνοῦν ἑαυτὸν ἀθέμιτόν ἐστιν, οὕτω τὸν ὕπαιθρον ἀέρα καὶ τὸν ὑπουράνιον, ὄντα καὶ θεῶν καὶ δαιμόνων μεστόν, ἐξευλαβοῦντο;

διὸ καὶ τὰ πολλὰ τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ στέγῃ δρῶμεν ἐπικρυπτόμενοι καὶ ἐπικαλυπτόμενοι ταῖσ οἰκίαισ πρὸσ τὸ θεῖον. ἢ τὰ μὲν μόνῳ τῷ ἱερεῖ, τὰ δὲ πᾶσιν ὑπὸ τοῦ νόμου προστέτακται διὰ τοῦ ἱερέωσ;

διὸ καὶ παρ’ ἡμῖν τὸ μὲν στεφανηφορεῖν καὶ κομᾶν καὶ μὴ σιδηροφορεῖν μηδὲ τοῖσ Φωκέων ὁρ́οισ ἐμβαίνειν ἴδια λειτουργήματα τοῦ ἄρχοντόσ ἐστι τὸ δ’ ὀπώρασ μὴ γεύεσθαι πρὸ ἰσημερίασ μετοπωρινῆσ μηδ’ ἄμπελον τέμνειν πρὸ ἰσημερίασ ἐαρινῆσ ὁμοῦ τι πᾶσι δηλοῦται διὰ τοῦ ἄρχοντοσ· ἑκατέρου γὰρ ὁ καιρὸσ ἐκεῖνόσ ἐστι.

τὸν αὐτὸν οὖν τρόπον ὡσ ἐοίκε καὶ τοῦ παρὰ Ῥωμαίοισ ἱερέωσ; κέκληται.

πολλὰ δ’ ἄλλα δηλοῦται πᾶσι διὰ τοῦ ἱερέωσ· ὧν ἕν ἐστι καὶ τὸ ἐν ὑπαίθρῳ μὴ ἀλείφεσθαι.

τὸ γὰρ ξηραλοιφεῖν ὑφεωρῶντο Ῥωμαῖοι σφόδρα, καὶ τοῖσ Ἕλλησιν οἰόνται μηδὲν οὕτωσ αἴτιον δουλείασ γεγονέναι καὶ μαλακίασ, ὡσ τὰ γυμνάσια καὶ τὰσ παλαίστρασ, πολὺν ἄλυν καὶ σχολὴν ἐντικτούσασ ταῖσ πόλεσι καὶ κακοσχολίαν καὶ τὸ παιδεραστεῖν καὶ τὸ διαφθείρειν τὰ σώματα τῶν νέων ὕπνοισ καὶ περιπάτοισ καὶ κινήσεσιν εὐρύθμοισ καὶ διαίταισ ἀκριβέσιν, ὑφ’ ὧν ἔλαθον ἐκρυέντεσ τῶν ὅπλων καὶ ἀγαπήσαντεσ ἀνθ’ ὁπλιτῶν καὶ ἱππέων ἀγαθῶν εὐτράπελοι καὶ παλαιστρῖται καλοὶ λέγεσθαι.

ταῦτα γοῦν ἔργον ἐστὶν ἀποφυγεῖν εἰσ ὕπαιθρον ἀποδυομένουσ·

οἱ δὲ κατ’ οἰκίαν ἀλειφόμενοι καὶ θεραπεύοντεσ ἑαυτοὺσ οὐδὲν ἁμαρτάνουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION