Plutarch, Otho, chapter 7

(플루타르코스, Otho, chapter 7)

τοῦ δὲ Κεκίνα λοχίσαντοσ εἰσ λάσια χωρία καὶ ὑλώδη πολλοὺσ ὁπλίτασ, ἱππεῖσ δὲ προεξελάσαι κελεύσαντοσ, κἂν συνάψωσιν οἱ πολέμιοι κατὰ μικρὸν ἀναχωρεῖν καὶ ἀναφεύγειν, ἄχρι ἂν ὑπάγοντεσ οὕτωσ ἐμβάλωσιν αὐτοὺσ εἰσ τὴν ἐνέδραν, ἐξήγγειλαν αὐτόμολοι τῷ Κέλσῳ. καὶ οὗτοσ μὲν ἱππεῦσιν ἀγαθοῖσ ἀντεξελάσασ, πεφυλαγμένωσ δὲ χρώμενοσ τῇ διώξει καὶ τὴν ἐνέδραν περισχὼν καὶ συνταράξασ, ἐκάλει τοὺσ ὁπλίτασ ἐκ τοῦ στρατοπέδου. καὶ δοκοῦσιν ἂν ἐπελθόντεσ ἐν καιρῷ μηδένα λιπεῖν τῶν πολεμίων, ἀλλὰ πᾶν τὸ μετὰ Κεκίνα στράτευμα συντρῖψαι καὶ ἀνελεῖν ἐπισπόμενοι τοῖσ ἱππεῦσι·

νυνὶ δὲ ὁ Παυλῖνοσ ὀψὲ καὶ σχολῇ προσβοηθήσασ αἰτίαν ἔσχεν ἐνδεέστερον τῆσ δόξησ στρατηγῆσαι δι’ εὐλάβειαν. οἱ δὲ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ προδοσίαν ἐνεκάλουν αὐτῷ, καὶ παρώξυνον τὸν Ὄθωνα, μεγαληγοροῦντεσ ὡσ νενικηκότων αὐτῶν, τῆσ δὲ νίκησ οὐκ ἐπὶ πᾶν προελθούσησ κακίᾳ τῶν στρατηγῶν.

ὁ δὲ Ὄθων οὐχ οὕτωσ ἐπίστευεν αὐτοῖσ ὡσ ἐβούλετο μὴ δοκεῖν ἀπιστεῖν. ἔπεμψεν οὖν Τιτιανὸν ἐπὶ τὰ στρατεύματα τὸν ἀδελφὸν καὶ Πρόκλον τὸν ἔπαρχον, ὃσ εἶχεν ἔργῳ τὴν πᾶσαν ἀρχήν, πρόσχημα δὲ ἦν ὁ Τιτιανόσ. οἱ δὲ περὶ τὸν Κέλσον καὶ Παυλῖνον ἄλλωσ ἐφείλκοντο συμβούλων ὄνομα καὶ φίλων, ἐξουσίαν καὶ δύναμιν ἐν τοῖσ πράγμασι μηδεμίαν ἔχοντεσ, ἦν δὲ θορυβώδη καὶ τὰ παρὰ τοῖσ πολεμίοισ, μάλιστα δὲ τοῖσ ὑπὸ τῷ Οὐάλεντι·

καὶ τῆσ περὶ τὴν ἐνέδραν μάχησ ἀπαγγελθείσησ ἐχαλέπαινον ὅτι μὴ παρεγένοντο μηδὲ ἤμυναν ἀνδρῶν τοσούτων ἀποθανόντων, μόλισ δὲ πείσασ καὶ παραιτησάμενοσ ὡρμημένουσ αὐτοὺσ βάλλειν ἀνέζευξε καὶ συνῆψε τοῖσ περὶ Κεκίναν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION