Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 61:

εἶναι δὲ καὶ λίμνασ παρ’ ἀλλήλασ, τὴν μὲν χρυσοῦ περιζέουσαν τὴν δὲ μολίβδου ψυχροτάτην ἄλλην δὲ τραχεῖαν σιδήρου· καί τινασ ἐφεστάναι δαίμονασ ὥσπερ οἱ χαλκεῖσ ὀργάνοισ ἀναλαμβάνοντασ καὶ καθιέντασ ἐν μέρει τὰσ ψυχὰσ τῶν δι’ ἀπληστίαν καὶ πλεονεξίαν πονηρῶν. ἐν μὲν γὰρ τῷ χρυσῷ διαπύρουσ καὶ διαφανεῖσ ὑπὸ τοῦ φλέγεσθαι γενομένασ ἐνέβαλλον εἰσ τὴν τοῦ μολίβδου βάπτοντεσ·