Plutarch, De sera numinis vindicta, section 17 2:

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 17 2:)

"νομίζεισ ἕπεσθαι τῷ τοὺσ θεοὺσ ἐπιβλέπειν καὶ νέμειν ἕκαστα τῶν καθ’ ἡμᾶσ τὸ τὰσ ψυχὰσ ὑπάρχειν ἢ, πάμπαν ἀφθάρτουσ ἢ χρόνον τινὰ μετὰ τὴν τελευτὴν ἐπιμενούσασ; "ἀλλὰ μικρὸσ οὕτω καὶ κενόσπουδοσ ὁ θεόσ ἐστιν, ὥστε μηδὲν ἡμῶν ἐχόντων θεῖον ἐν αὑτοῖσ μηδὲ προσόμοιον ἁμωσγέπωσ ἐκείνῳ καὶ διαρκὲσ καὶ βέβαιον, ἀλλὰ φύλλοισ, ὡσ Ὅμηροσ ἔφη, παραπλησίωσ ἀπομαραινομένων παντάπασι καὶ φθινόντων ἐν ὀλίγῳ, ποιεῖσθαι λόγον τοσοῦτον, ὥσπερ αἱ τοὺσ Ἀδώνιδοσ κήπουσ ἐπ’ ὀστράκοισ τισὶ τιθηνούμεναι καὶ θεραπεύουσαι γυναῖκεσ, ἐφημέρουσ ψυχὰσ ἐν σαρκὶ τρυφερᾷ καὶ βίου ῥίζαν ἰσχυρὰν οὐ δεχομένῃ βλαστανούσασ, εἶτ’ ἀποσβεννυμένασ εὐθὺσ ὑπὸ τῆσ τυχούσησ προφάσεωσ· "εἰ δὲ βούλει, τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ ἐάσασ σκόπει τουτονὶ τὸν ἐνταυθοῖ τὸν ἡμέτερον, εἴ σοι δοκεῖ, τὰσ ψυχὰσ τῶν τελευτώντων ἀπολλυμένασ ἐπιστάμενοσ εὐθύσ, ὥσπερ ὁμίχλασ ἢ καπνοὺσ ἀποπνεούσασ τῶν σωμάτων, ἱλασμούσ τε πολλοὺσ προσφέρειν τῶν κατοιχομένων καὶ γέρα μεγάλα καὶ τιμὰσ ἀπαιτεῖν τοῖσ τεθνηκόσιν , ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων τοὺσ πιστεύοντασ. "ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἂν προείμην τῆσ ψυχῆσ τὴν διαμονήν, εἰ μή τισ, ὥσπερ ὁ Ἡρακλῆσ, ὑφελὼν τὸν τρίποδα τῆσ Πυθίασ ἀναιρήσει καὶ διαφθερεῖ τὸ χρηστήριον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION