Plutarch, De sera numinis vindicta, section 12

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 12)

"πρὸσ τὸ μέλλον καὶ τὸ λειπόμενον αὐτῷ μῆκοσ ἤδη γὰρ ὥσπερ ἔφεδρον ἀνίστημι τὴν τελευταίαν ἀπορίαν, ἐπεὶ ταῖσ πρώταισ διηγώνισται μετρίωσ. "ἃ γὰρ Εὐριπίδησ ἐγκαλεῖ καὶ παρρησιάζεται πρὸσ τοὺσ θεούσ, τὰ τῶν τεκόντων σφάλματ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ τρέποντασ, αἰτιᾶσθαι νόμιζε καὶ τοὺσ σιωπῶντασ ἡμῶν. εἴτε γὰρ οἱ δράσαντεσ αὐτοὶ δίκην ἔδοσαν, οὐδὲν ἔτι δεῖ κολάζειν τοὺσ μὴ ἀδικήσαντασ, ὅπου δὶσ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ οὐδὲ τοὺσ δράσαντασ δίκαιον· "εἴτε ῥᾳθυμίᾳ καταπροέμενοι τὴν τιμωρίαν ἐν τοῖσ πονηροῖσ ὀψὲ παρὰ τῶν ἀναιτίων εἰσπράττουσιν, οὐκ εὖ τὸ ἀδίκωσ τοῦ βραδέωσ ἀντιλαμβάνουσιν. "οἱο͂ν ἐνταῦθα δήπουθεν λέγεται ἐλθεῖν Αἴσωπον, ἔχοντα παρὰ Κροίσου χρυσίον ὅπωσ θύσῃ τε τῷ θεῷ μεγαλοπρεπῶσ καὶ Δελφῶν ἑκάστῳ διανείμῃ μνᾶσ τέσσαρασ· "ὀργῆσ δέ τινοσ, ὡσ ἐοίκε, καὶ διαφορᾶσ αὐτῷ γενομένησ πρὸσ τοὺσ αὐτόθι, τὴν μὲν θυσίαν ἐποιήσατο, τὰ δὲ χρήματ’ ἀνέπεμψεν εἰσ Σάρδεισ, ὡσ οὐκ ἀξίων ὄντων ὠφεληθῆναι τῶν ἀνθρώπων οἱ δὲ συνθέντεσ; "αἰτίαν ἐπ’ αὐτὸν ἱεροσυλίασ ἀπέκτειναν, ὤσαντεσ ἀπὸ τῆσ πέτρασ ἐκείνησ ἣν Υἅμπειαν καλοῦσιν. "ἐκ δὲ τούτου λέγεται μηνῖσαν τὸ θεῖον αὐτοῖσ ἀφορίαν τε γῆσ ἐπαγαγεῖν καὶ νόσων ἀτόπων ἰδέαν πᾶσαν, ὥστε περιιόντασ ἐν ταῖσ Ἑλληνικαῖσ; "πανηγύρεσι κηρύσσειν καὶ καλεῖν ἀεὶ τὸν βουλόμενον ὑπὲρ Αἰσώπου δίκην λαμβάνειν παρ’ αὐτῶν. τρίτῃ δὲ γενεᾷ Σάμιοσ Ιἄδμων ἀφίκετο, γένει μὲν οὐδὲν Αἰσώπῳ προσήκων ἀπόγονοσ δὲ τῶν πριαμένων αὐτὸν ἐν Σάμῳ γεγονώσ· "καὶ τούτῳ τινὰσ δίκασ δόντεσ οἱ Δελφοὶ τῶν κακῶν ἀπηλλάγησαν. "ἐξ ἐκείνου δέ φασι καὶ τὴν τιμωρίαν τῶν ἱεροσύλων ἐπὶ τὴν Ναυπλίαν ἀπὸ τῆσ Υἁμπείασ μετατεθῆναι. "καὶ τὸν Ἀλέξανδρον οὐδ’ οἱ πάνυ φιλοῦντεσ, ὧν ἐσμεν καὶ ἡμεῖσ, ἐπαινοῦσι, τὸ Βραγχιδῶν ἄστυ συγχέαντα καὶ διαφθείραντα πᾶσαν ἡλικίαν διὰ τὴν γενομένην τοῦ περὶ Μίλητον ἱεροῦ προδοσίαν ὑπὸ τῶν προπάππων αὐτῶν. Ἀγαθοκλῆσ δ’ ὁ Συρακοσίων τύραννοσ, καὶ σὺν γέλωτι χλευάζων Κερκυραίουσ ἐρωτῶντασ διὰ τί πορθοίη τὴν νῆσον αὐτῶν, ὅτι νὴ Δί’ εἶπεν οἱ πατέρεσ ὑμῶν ὑπεδέξαντο τὸν Ὀδυσσέα. καὶ τῶν Ἰθακησίων ὁμοίωσ ἐγκαλούντων ὅτι πρόβατα λαμβάνουσιν αὐτῶν οἱ στρατιῶται, ὁ δ’ ὑμέτεροσ ἔφη βασιλεὺσ ἐλθὼν πρὸσ ἡμᾶσ καὶ τὸν ποιμένα προσεξετύφλωσεν ἆρ’ οὖν οὐκ ἀτοπώτεροσ τούτων ὁ Ἀπόλλων, εἰ Φενεάτασ ἀπόλλυσι τοὺσ νῦν, ἐμφράξασ τὸ βάραθρον καὶ κατακλύσασ τὴν χώραν ἅπασαν αὐτῶν, ὅτι πρὸ χιλίων ἐτῶν, ὥσ φασιν, ὁ Ἡρακλῆσ ἀνασπάσασ τὸν τρίποδα τὸν μαντικὸν εἰσ Φενεὸν ἀπήνεγκε· "Συβαρίταισ δὲ φράζων ἀπόλυσιν τῶν κακῶν, ὅταν τρισὶν ὀλέθροισ ἱλάσωνται τὸ μήνιμα τῆσ Λευκαδίασ Ἥρασ; "καὶ μὴν οὐ πολὺσ χρόνοσ, ἀφ’ οὗ Λοκροὶ πέμποντεσ εἰσ Τροίαν πέπαυνται τὰσ παρθένουσ, αἳ καὶ ἀναμπέχονοι γυμνοῖσ ποσὶν ἠύτε δοῦλαι ἠοῖαι σαίρεσκον Ἀθηναίησ περὶ βωμόν, νόσφι κρηδέμνοιο, καὶ εἰ βαρὺ γῆρασ ἱκάνοι, διὰ τὴν Αἰάντοσ ἀκολασίαν. "ποῦ δὴ ταῦτα τὸ εὔλογον ἴσχει καὶ δίκαιον; "οὐδὲ γὰρ Θρᾷκασ ἐπαινοῦμεν, ὅτι στίζουσιν ἄχρι νῦν, τιμωροῦντεσ Ὀρφεῖ, τὰσ αὑτῶν γυναῖκασ· "οὐδὲ τοὺσ περὶ Ἠριδανὸν βαρβάρουσ, μελανοφοροῦντασ ἐπὶ πένθει τοῦ Φαέθοντοσ, ὥσπερ λέγουσιν. "ἔτι δ’ ἂν οἶμαι γελοιότερον ἦν εἰ, τῶν τότ’ ἀνθρώπων, ὅτε διεφθάρη Φαέθων, παραμελησάντων , οἱ πέντε γενεαῖσ ἢ δέκα τοῦ πάθουσ ὕστερον γεγονότεσ ἤρξαντο τὴν ἐσθῆτα μεταβάλλειν ἐπ’ αὐτῷ καὶ πενθεῖν. καίτοι τοῦτ’ ἀβελτερίαν μὲν ἔχει μόνον οὐδὲν δὲ δεινὸν οὐδ’ ἀνήκεστον αἱ δὲ τῶν θεῶν ὀργαὶ τίνι λόγῳ παραχρῆμα δυόμεναι καθάπερ ἔνιοι τῶν ποταμῶν, εἶθ’ ὕστερον ἐπ’ ἄλλουσ ἀναφερόμεναι πρὸσ ἐσχάτασ συμφορὰσ τελευτῶσιν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION