Plutarch, De sera numinis vindicta, section 9

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 9)

"ἡμεῖσ λέγομεν, ὥσπερ ἠξίωται, γίγνεσθαί τινα τῆσ τιμωρίασ ἀναβολὴν ὑποθέμενοι τοῖσ πονηροῖσ· ἀλλ’ ἡλικιῶτιν ἐκ τῆσ αὐτῆσ ὁμόθεν χώρασ καὶ ῥίζησ συνυποφυομένην·

φησὶ βουλὴ τῷ βουλεύσαντι κακίστη·

καὶ ὃσ δ’ ἄλλῳ κακὰ τεύχει, ἑῷ κακὸν ἥπατι τεύχει. ἡ μὲν γὰρ κανθαρὶσ ἐν αὑτῇ λέγεται τὸ βοηθητικὸν ἔκ τινοσ ἀντιπαθείασ ἔχειν συγκεκραμένον ἡ δὲ πονηρία συγγεννῶσα τὸ λυποῦν ἑαυτῇ καὶ κολάζον, οὐχ ὕστερον ἀλλ’ ἐν αὐτῇ τῇ ὕβρει τὴν δίκην τοῦ ἀδικεῖν δίδωσι· καὶ τῷ μὲν σώματι τῶν κολαζομένων ἕκαστοσ κακούργων ἐκφέρει τὸν αὑτοῦ σταυρόν·

ἡ δὲ κακία τῶν κολαστηρίων ἐφ’ ἑαυτὴν ἕκαστον ἐξ αὑτῆσ τεκταίνεται, δεινοῦ τισ οὖσα βίου δημιουργὸσ οἴκτουσ σὺν αἰσχύνῃ φόβουσ τε πολλοὺσ καὶ πάθη χαλεπὰ καὶ μεταμελείασ καὶ ταραχὰσ ἀπαύστουσ ἔχοντοσ.

κακούργουσ ἐν τοῖσ θεάτροισ θεώμενα πολλάκισ ἐν χιτῶσι διαχρύσοισ καὶ χλαμυδίοισ ἁλουργοῖσ ἐστεφανωμένουσ καὶ πυρριχίζοντασ ἄγαται καὶ τέθηπεν ὡσ μακαρίουσ ἄχρι οὗ κεντούμενοι καὶ μαστιγούμενοι καὶ πῦρ ἀνιέντεσ ἐκ ‐ τῆσ ἀνθινῆσ ἐκείνησ καὶ πολυτελοῦσ ἐσθῆτοσ ὀφθῶσιν.

οἱ γὰρ πολλοὶ τῶν πονηρῶν οἰκίασ περιβεβλημένοι μεγάλασ καὶ ἀρχὰσ καὶ δυνάμεισ περιφανεῖσ, λανθάνουσιν ὅτι κολάζονται πρὶν ἂν φθάσωσιν ἀποσφαγέντεσ ἢ κατακρημνισθέντεσ·

ἅπερ ἄν τισ οὐ τιμωρίαν εἴποι πέρασ δὲ τιμωρίασ καὶ συντέλειαν. οὐ μετὰ πλείονα χρόνον ἀλλ’ ἐν πλείονι χρόνῳ τιμωρίαν μακροτέραν οὐ βραδυτέραν τίνουσιν·

οὐδὲ γηράσαντεσ ἐκολάσθησαν ἀλλ’ ἐγήρασαν κολαζόμενοι.

λέγω δὲ πρὸσ ἡμᾶσ τὸν πολὺν χρόνον ἐπεὶ τοῖσ γε θεοῖσ πᾶν ἀνθρωπίνου βίου διάστημα τὸ μηδέν ἐστι· διὰ μέσου καὶ πραγματείασ καὶ δόσεισ καὶ χάριτασ ἀμέλει καὶ παιδιάσ, ὥσπερ ἐν δεσμωτηρίῳ κυβευόντων ἢ πεττευόντων, ὑπὲρ κεφαλῆσ τοῦ σχοινίου κρεμαμένου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION