Plutarch, De sera numinis vindicta, section 7

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 7)

"ταῦτα μὲν οὖν ταύτῃ· "τὸν δ’ ἐν Αἰγύπτῳ νόμον ἆρ’ οὐκ εἰκότωσ ὑμῖν ἀπογράψασθαι δοκοῦσιν ἔνιοι τῶν Ἑλλήνων, ὃσ κελεύει τὴν ἔγκυον, ἂν ἁλῷ θανάτου, μέχρι τέκῃ, φυλάττειν; ἔφασαν·

"ἐὰν δὲ παιδία μὴ κύῃ τισ, ἀλλὰ πρᾶξιν ἢ βουλὴν ἀπόρρητον εἰσ φῶσ ἡλίου δυνατὸσ ᾖ προαγαγεῖν χρόνῳ καὶ ἀναδεῖξαι, κακόν τι μηνύσασ λανθάνον ἢ σωτηρίου γνώμησ γενόμενοσ σύμβουλοσ ἢ χρείασ εὑρετὴσ ἀναγκαίασ, οὐκ ἀμείνων ὁ περιμείνασ τῆσ τιμωρίασ τὸ χρήσιμον τοῦ προανελόντοσ; "δοκεῖ.

"καὶ ἡμῖν" ὁ Πατροκλέασ εἶπεν. ἔφην.

"σκόπει γάρ, εἰ Διονύσιοσ ἐν ἀρχῇ τῆσ τυραννίδοσ ἔδωκε δίκην, ὡσ οὐδεὶσ ἂν Ἑλλήνων ᾤκει Σικελίαν ἀνάστατον ὑπὸ Καρχηδονίων γενομένην, ὥσπερ οὐδ’ Ἀπολλωνίαν οὐδ’ Ἀνακτόριον οὐδὲ τὴν Λευκαδίων χερρόνησον ᾤκουν ἂν Ἕλληνεσ, εἰ μὴ Περίανδροσ ἐκολάσθη μετὰ πολὺν χρόνον. "οἶμαι δὲ καὶ Κασάνδρῳ γενέσθαι τῆσ δίκησ ἀναβολήν, ὅπωσ αἱ Θῆβαι συνοικῶνται πάλιν. "τῶν δὲ τουτὶ τὸ ἱερὸν συγκαταλαβόντων ξένων οἱ πολλοὶ Τιμολέοντι συνδιαβάντεσ εἰσ Σικελίαν, ὅτε Καρχηδονίουσ ἐνίκησαν καὶ κατέλυσαν τὰσ τυραννίδασ ἐξώλοντο καὶ αὐτοὶ κακοὶ κακῶσ ὕστερον. "ἐνίοισ γὰρ ἀμέλει καὶ κολασταῖσ ἑτέρων πονηρῶν οἱο͂ν δημοκοίνοισ ἀπεχρήσατο τὸ δαιμόνιον, εἶτ’ ἐπέτριψε, καθάπερ οἶμαι τοὺσ πλείστουσ τυράννουσ. "ὥσπερ γὰρ ὑαίνησ χολὴ καὶ φώκησ πυτία, θηρίων τἄλλα μιαρῶν, ἔχουσί τι πρὸσ τὰσ νόσουσ χρήσιμον, οὕτωσ ἐνίοισ δηγμοῦ δεομένοισ καὶ κολάσεωσ ἐμβαλὼν ὁ θεὸσ πικρίαν τινὰ τυράννου δυσμείλικτον καὶ τραχύτητα χαλεπὴν ἄρχοντοσ, οὐ πρότερον ἐξεῖλε τὸ λυποῦν καὶ ταράττον ἢ τὸ νοσοῦν ἀπαλλάξαι καὶ καθῆραι. "τοιοῦτο καὶ Φάλαρισ ἦν Ἀκραγαντίνοισ· "φάρμακον καὶ Ῥωμαίοισ Μάριοσ. "Σικυωνίοισ δὲ καὶ διαρρήδην ὁ θεὸσ προεῖπε μαστιγονόμων δεῖσθαι τὴν πόλιν , ὅτι Τελητίαν παῖδα στεφανούμενον ἐν Πυθίοισ ἀφαιρούμενοι Κλεωναίων, ὡσ ἴδιον πολίτην διέσπασαν. "ἀλλὰ Σικυωνίοισ μὲν Ὀρθαγόρασ γενόμενοσ τύραννοσ καὶ μετ’ ἐκεῖνον οἱ περὶ Μύρωνα καὶ Κλεισθένη τὴν ἀκολασίαν ἔπαυσαν· "Κλεωναῖοι δὲ τῆσ αὐτῆσ οὐ τυχόντεσ ἰατρείασ εἰσ τὸ μηδὲν ἥκουσι. "καὶ Ὁμήρου δέ που λέγοντοσ ἀκούετε τοῦ γένετ’ ἐκ πατρὸσ πολὺ χείρονοσ υἱὸσ ἀμείνων παντοίην ἀρετήν· "καίτοι λαμπρὸν οὐδὲν οὐδ’ ἐκπρεπὲσ ἔργον ἐκεῖνοσ ὁ τοῦ Κοπρέωσ παρέσχεν· "ἀλλὰ τὸ Σισύφου καὶ τὸ Αὐτολύκου καὶ τὸ Φλεγύου γένοσ ἤνθησεν ἐν δόξαισ καὶ ἀρεταῖσ μεγάλων βασιλέων. "γέγονε δὲ καὶ Περικλῆσ Ἀθήνησιν ἐναγοῦσ οἰκίασ· "καὶ Πομπήιοσ Μάγνοσ ἐν Ῥώμῃ Στράβωνοσ ἦν υἱόσ, οὗ τὸν νεκρὸν ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ ὑπὸ μίσουσ ἐξέβαλε καὶ κατεπάτησε. "τί οὖν ἄτοπον, εἰ, καθάπερ γεωργὸσ οὐκ ἐκκόπτει τὴν ἄκανθαν ἂν μὴ λάβῃ τὸν ἀσπάραγον οὐδ’ οἱ Λίβυεσ τὸ φρύγανον ἐπικάουσι πρότερον ἢ τὸ λήδανον ἀπ’ αὐτοῦ συναγαγεῖν, οὕτωσ ὁ θεὸσ ἐνδόξου καὶ βασιλικοῦ γένουσ ῥίζαν πονηρὰν καὶ τραχεῖαν οὐκ ἀναιρεῖ πρότερον ἢ φῦναι τὸν προσήκοντα καρπὸν ἀπ’ αὐτῆσ; "μυρίασ γὰρ Ἰφίτου βοῦσ καὶ ἵππουσ ἀπολέσθαι κρεῖττον ἦν Φωκεῦσι καὶ πλείονα χρυσὸν ἐκ Δελφῶν οἴχεσθαι καὶ ἄργυρον, ἢ μήτ’ Ὀδυσσέα μήτ’ Ἀσκληπιὸν φῦναι μήτε τοὺσ ἄλλουσ ἐκ κακῶν καὶ πονηρῶν · "ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ μεγαλωφελεῖσ γενομένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION