Plutarch, De garrulitate, section 19 2:

(플루타르코스, De garrulitate, section 19 2:)

ἐὰν δὲ μή, τότε καὶ διδάξαι τὸ ἠγνοημένον καὶ ἀναπληρῶσαι τὸ ἐλλεῖπον ἀνεπίφθονον καὶ οὐκ ἄκαιρόν ἐστι. μάλιστα δὲ φυλάττωμεν ἑαυτούσ, ὅπωσ μὴ ἑτέρου τινὸσ ἐρωτηθέντοσ αὐτοὶ προλαμβάνωμεν ὑποφθάνοντεσ τὴν ἀπόκρισιν. ἴσωσ μὲν γὰρ οὐδ’ ἄλλοτε καλῶσ ἔχον ἐστίν, αἰτηθέντοσ ἑτέρου, παρωσαμένουσ ἐκεῖνον αὐτοὺσ ἐπαγγέλλεσθαι δόξομεν γὰρ ἅμα καὶ τοῦτον ὡσ παρασχεῖν ὃ αἰτεῖται μὴ δυνάμενον, κἀκεῖνον ὡσ αἰτεῖν παρ’ ὧν δύναται λαβεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ὀνειδίζειν μάλιστα δ’ ὕβριν φέρει περὶ τὰσ ἀποκρίσεισ ἡ τοιαύτη προπέτεια καὶ θρασύτησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION