Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 15 4:)

θαυμάσαντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου ̔ παρῆν γὰρ ὁ συγγραφεὺσ’ καὶ πυθομένου, τίσιν ἀντιμαρτυρεῖν θείοισ οἰέται τοὺσ ἀγωνιζομένουσ· "καὶ τετολμήσθω μετὰ πολλοὺσ εἰρῆσθαι καὶ ἡμῖν , ὅτι τοῖσ περὶ τὰ μαντεῖα καὶ χρηστήρια τεταγμένοισ δαιμονίοισ ἐκλείπουσὶ τε κομιδῇ συνεκλείπει τὰ τοιαῦτα, καὶ φυγόντων ἢ μεταστάντων ἀποβάλλει τὴν δύναμιν, εἶτα παρόντων αὐτῶν διὰ χρόνου πολλοῦ καθάπερ ὄργανα φθέγγεται τῶν χρωμένων ἐπιστάντων καὶ παρόντων. "τοῖσ περὶ τὸ χρηστήριον, οἷσ ἄρτι τοὺσ ἔξω Πυλῶν πάντασ Ἕλληνασ ἡ πόλισ κατοργιάζουσα μέχρι Τεμπῶν ἐλήλακεν. "ἥ τε γὰρ ἱσταμένη καλιὰσ ἐνταῦθα περὶ τὴν ἅλω δι’ ἐννέα ἐτῶν οὐ φωλεώδησ τοῦ δράκοντοσ χειά, ἀλλὰ μίμημα τυραννικῆσ ἢ βασιλικῆσ ἐστιν οἰκήσεωσ· "ἥ τε μετὰ σιγῆσ ἐπ’ αὐτὴν διὰ τῆσ ὀνομαζομένησ Δολωνίασ ἔφοδοσ, μὴ αἰόλα δὲ τὸν ἀμφιθαλῆ κόρον ἡμμέναισ δᾳσὶν ἄγουσι, καὶ προσβαλόντεσ τὸ πῦρ τῇ καλιάδι καὶ τὴν τράπεζαν ἀνατρέψαντεσ ἀνεπιστρεπτὶ φεύγουσι διὰ τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ · "καὶ τελευταῖον αἳ τε πλάναι καὶ ἡ λατρεία τοῦ παιδὸσ οἵ τε γιγνόμενοι περὶ τὰ Τέμπη καθαρμοὶ μεγάλου τινὸσ ἄγουσ καὶ τολμήματοσ ὑποψίαν ἔχουσι. "παγγέλοιον γάρ ἐστιν, ὦ ἑταῖρε, τὸν Ἀπόλλωνα κτείναντα θηρίον φεύγειν ἐπὶ πέρατα τῆσ Ἑλλάδοσ ἁγνισμοῦ δεόμενον, εἶτ’ ἐκεῖ χοάσ τινασ χεῖσθαι καὶ δρᾶν ἃ δρῶσιν ἄνθρωποι μηνίματα δαιμόνων ἀφοσιούμενοι καὶ πραΰνοντεσ, οὓσ ἀλάστορασ καὶ παλαμναίουσ ὀνομάζουσιν, ὡσ ἀλήστων τινῶν καὶ παλαιῶν μιασμάτων μνήμαισ ἐπεξιόντασ. "ὃν δ’ ἤκουσα λόγον ἤδη περὶ τῆσ φυγῆσ ταύτησ καὶ τῆσ μεταστάσεωσ, ἄτοποσ μὲν ἐστι δεινῶσ καὶ παράδοξοσ· "εἰ δ’ ἀληθείασ τι μετέχει, μὴ μικρὸν οἰώμεθα μηδὲ κοινὸν εἶναι τὸ πραχθὲν τοῖσ τότε χρόνοισ περὶ τὸ χρηστήριον. "ἀλλ’ ἵνα μὴ τὸ Ἐμπεδόκλειον ποιεῖν δόξω κορυφὰσ ἑτέρασ ἑτέρῃσι προσάπτων μύθων, μήτε λέγειν ἀτραπὸν μίαν, ἐάσατέ με τοῖσ πρώτοισ τὸ προσῆκον ἐπιθεῖναι τέλοσ ἤδη γὰρ ἐπ’ αὐτῷ γεγόναμεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION