Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 3

(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 3)

πλειόνων δ’ ἀεὶ δεομένουσ ἔτι μᾶλλον θαυμάσειεν ἄν τισ τοῦ Ἀριστίππου μεμνημένοσ ἐκεῖνοσ γὰρ εἰώθει λέγειν, ὅτι πολλὰ μέν τισ ἐσθίων πολλὰ δὲ πίνων πληρούμενοσ δὲ μηδέποτε, πρὸσ τοὺσ ἰατροὺσ βαδίζει καὶ πυνθάνεται τί τὸ πάθοσ καί τίσ ἡ διάθεσισ καὶ πῶσ ἂν ἀπαλλαγείη· εἰ δέ τισ ἔχων πέντε κλίνασ δέκα ζητεῖ, καὶ κεκτημένοσ δέκα τραπέζασ ἑτέρασ συνωνεῖται τοσαύτασ, καὶ χωρίων πολλῶν παρόντων καὶ ἀργυρίου, οὐ γίγνεται μεστὸσ ἀλλ’ ἐπ’ ἄλλα συντέταται καὶ ἀγρυπνεῖ καὶ ἀπλήρωτόσ ἐστι.

πάντων, οὗτοσ οὐκ οἰέται δεῖσθαι τοῦ θεραπεύσοντοσ καὶ δείξοντοσ ἀφ’ ἧσ αἰτίασ τοῦτο πέπονθε.

διψῆν, τὸν δὲ πίνοντα συνεχῶσ καὶ μὴ παυόμενον οὐ πληρώσεωσ ἀλλὰ καθάρσεωσ οἰόμεθα δεῖσθαι·

καὶ κελεύομεν ἐμεῖν, ὡσ οὐχ ὑπ’ ἐνδείασ ὀχλούμενον ἀλλά τινοσ δριμύτητοσ ἢ θερμότητοσ αὐτῷ παρὰ φύσιν ἐνούσησ·

οὐκοῦν καὶ τῶν ποριζόντων ὁ μὲν ἐνδεὴσ· καὶ ἄποροσ παύσεται ἴσωσ ἑστίαν κτησάμενοσ ἢ θησαυρὸν εὑρὼν, ἢ φίλου βοηθήσαντοσ ἐκτίσασ καὶ ἀπαλλαγεὶσ τοῦ δανειστοῦ· πρόβατα καὶ βόεσ, ἀλλ’ ἐκβολῆσ δεῖται καὶ καθαρμοῦ.

πενία γὰρ οὐκ ἔστιν ἀλλ’ ἀπληστία τὸ πάθοσ αὐτοῦ καὶ φιλοπλουτία, διὰ κρίσιν φαύλην καὶ ἀλόγιστον ἐνοῦσα· ἣν ἂν μή τισ ἐξέληται τῆσ ψυχῆσ ὥσπερ ἕλμιγγα πλατεῖαν, οὐ παύσονται δεόμενοι τῶν περιττῶν, τουτέστιν ἐπιθυμοῦντεσ ὧν οὐ δέονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION